Vísir - 25.04.1961, Blaðsíða 3

Vísir - 25.04.1961, Blaðsíða 3
fcriðjudaginn 25. api-íl 1961 VfSIR " wwin.u IM’ H ■ m.'P' * List hefir frá alda öðli gegnt stóru hlutverki í sambandi við framleiðslu nytsamra hluta. Úp'phaflega birtist húri í fágun Silutanna — einskonar uppbót, feem sprottin var af löngun góðs handiðnaðarmanns til að smíða grip, sem væri bæði fallegur óg hentugur í senn. í þjóðfélög- um., þar sem þróunin var lengra Jkomin, kom einnig til sögunnar fágun, sem átti rætur sínar að rekja til annaraa sjónarmiða, hin svonefnda ,,hagnýta“ list Stóll, sem í sjálfu sér var óálit- 'leguf, gat orð.ð snotrari og betri verzlunarvara, ef hann var skreyttur. Skreytingar þessar voru alls óviðkomandi stóln- um og hagnýtu hlutverki hans, enda þótti það ekki skipta máli. Nú geta menn hent gam- an að hinu vandvirknislega og íburðarmikla flúri á húsgÖgn- um Viktoríu-tímabilsins, en engu að siður ber það vott um, að einnig þá fannst mönnum Jistin eiga hlutverki að gegna í sköpun hagnýtra muna. eindaheilinn — öllum þessum'aður við að móta það í viðeig- þeirri spennu hefur skapazt verða að hafa (í mótsetningu tækjum er listin nauðsynlegri andi formi- verður að vera hóf- andúð á tækni og sú skoðun, að við neyzluvörur). nú en nokkru sinni fyrr. Hið : iegur. En að baki þessum skil- vélar séu ómannúðlegar. Listin undursamlega er, að listin — ; sem eitt sinn var ýmist fyrirlit- in sem munaður, eða hún var Italin ánægjuauki, en þó óþörf yrðum er krafan um, að verk- er að vísu engin geðlæknir — Ræmur í færið „líti út eins og vélbor“, hún getur ekki fjarlægt innri rafeindaheila. Og það er fagurfræðilegt atriði kvíða. En hún getur stuðlað Oft virðast þær hafa hlotið að ákveða, hvernig vélbor á að mikið að því að gera umhverfi þessa eiginleika fyrir tilviljun, '— hefir nú hafið innreið sína'Jítaút. (Starfrænt er það form, manna skemmtilegt, bjart og þótt yfirleitt sé þar næmur í verksmiðjurnar, ekki til upp- sem ákvarðast af hlutverkinu, rúmgott, snoturt og þægilegt. í verkfræðingur að verki bak við bótar, heldur sem nauðsyn. | Hlutverk verkfæris er m. a., að stuttu máli sagt, hún getur gert tjöldin. Listagagnrýnandinn Þessi nauðsyn getur verið útlit þess sýni hvað það er, og (og gerir) vélamenninguna Sheldon Cheney komst eitt sinn er því öðrum þræði fagurfræði- legs eðlis.). margskonar, og er þá fyrst að nefna hinar starfrænu kröfuf, Margt það fegursta, sem fram- leitt hefir verið í nútíma iðn- IFð fagra — aði, er meðal annars fallegt — eða óþægindi vegna þess, að formið er starf- mannúðlegri. Það sem lisin þannig að orði: „Vélarnar í afl- leggur tækninni til, er hið stöðinni hafa línur og form, mannlega, en án þess tæknin okkur ofurliði. í öðru lagi þarnast iðnaður- Þrem sjónarmiðum rænt — það gefur í skyn, til inn listarinnar til þess að auka fullnægt.^ hvers liluturinn er ætlaður. Svona á flugvél að vera! Forn hljóðfæri hafa löngum ' orði — --rsr- Hlutverk listar í iðnaði. Munurihn er nú á dögum sá, • að menn hafa aðrar hugmynd- •ir um hlutverk listarinnar í iðnaðinum. List í nútímatækni ■er athyglisverðust fyrir það, að hún byggir fyrst og fremst á undirstöðuatriðum verkefnis- ins. Hún er að vísu eins og áð- ur sprottin af fegurðarþörf hins skapandi iðnaðafmanns og skynbragði sölustjórans á því, sem er „nýtt“ og þar af leiðandi bæri sem hljóta að orka sterkt á alla þá, sem eru næmir fyrír list“. Eitt af því furðulegasta, sem framleitt hefur verið í iðnaði á þessari öld, eru hinar flóknu, sölumöguleikana. Ameríski | Þegar bezt hefur tekizt um marglitu samstæður af prentuð- myndhöggvarinn Horatio iðnteikningar, er að öllu jöfnu um ræmum í rafeindaheilum. Greenough, sem uppi var á fullnægt þessum þremur sjón- Nútímamyndlistasafnið í New nítjándu öld, komast þannig að armiðum, sem hér hefur verið Yorkborg hélt raunar sýningu þessu sabandi: „Afstaða greint frá, þ. e. starfrænum árið 1958 á slíkum samstæðum. sem voru sérstaklega skemmti- legar útlits. Voru það ræmur úr rafeindaheila frá verksmíðjum International Business Machin- es (IBM). Yfirleitt er það þó ekki af til- viljun, að amerísk verkfæri og vélar eru falleg útlits, heldur stefna iðnteiknararnir beinlínis að því frá upphafi að gefa þeim fagurt form. Þessa er bíátt á- fram krafizt af þeim, því að á vissum sviðum er það ekki að- eins æskilegt, heldur bráðnauð- synlegt, að frágangur allur sé HLUTVERK LISTARIIMIMAR eftír ! Ratph Oaplan | ritstjóra J tímaritsins | Industrial j 1 IMÚTÍIVfATÆKIMI Design j í Mew York j þótt falleg, en form þeirra fór æðri listar til handiðnaðar og kröfum, kröfum sölustjórans fulinægjandi. að miklu leyti eftir því, hvern- hinna svokölluðu óæðri iðn- og sálfræðilegum sjónarmiðum. • ig leikið var á þau (hvort þau greina er svipuð og afstaða æðri Þetta er e t. v, ástæðan. fyrir Fegurð og ! voru blásin, strokin, slegin eða bókmennta til þjóðfélagsins — því, að það bezta, sem teikhað notagildi. hrist), og hvaða hljóð þeim var — það verður að vissu marki að hefur verið í iðnaði hér í Banda-, Stjórnklefi flugvélarínnar. ætlað að framleiða. Jleggja rækt við hið fagra, ef ríkjunum, eru mjög sérhæfð mælaborð ratsjárinnar, segul- Á sama hátt benda mai’gir ,við viljum komast hjá óþægind- tæki, sem eiga allt undir hent- bandstæki, vélarúm orkuvers- á flugvélar nútímans sem fag- um- í iðnaði væru þessi óþæg- ugu formi. jins, stýristæki flugskeytisins — urt dæmi um „hreint starfrænt“ indi fólgin í daufu viðskiptalífi j , ..... ’ allt eru þetta tæki, sem mikið form og halda því fram, að ein- almennt og jafnvel yfirvofandi ’, Her er það, sem listm yxrðist koma yig sögu nú Þau eru figk. mitt svona verði flugvél að líta kreppu..“ út, ef hún á yfirleitt að geta | Það flogið. Engu áð síður fullvissa rýndi flugvélaverkfræðing'ar okkur um, að þó nokkuð mörg mis- hætti til að líkja eftir evrópsk- sem Greenoúgh gagn- helzt, var hve mjög bandarískum framleiðendum munandi form komi til greina. Flugvélin lítur svona út en ekki öðruvísi ekki aðeins vegna þess, um stíl, og stakk hann upp á því að stofnaður yrði teikni- skóli fyrir iðnrekendur og alla í hafa sterkust áhrif á tæknina, ' og tæknin kemst í nánasta snertingu við listina. í nútíma iðnteikningum er mikil áherzla lögð á einfaldleika, viðeigandi form og sérstaka natni við smá- atriðin, og þetta eru einmitt þeir eiginleikar, sem iðnvörur in, og það verður að gera þau einfaldari Við byggjngu þeirra verður að hafa hugfast, að ekki má aðskilja hið fagurfræðilega og atriði í sambandi við nota- gildi hlutarins. Hvar á mæla- Framh. á 9. síðu. að henni er ætlað að íljúga, handiðnaðarmenn, er þörfnuð- heldur einnig vegna efnisviðar- ust leiðsagnar í fagurfræði. Þó Reiknivélar geta vel vcrið fallegar útlits. „betra“. En að baki þessum sjónarmiðum og ofar þeim er annað, sem er einkennandi fyrir þá vélaöld, sem við lifum á: Það er ýkjulaus staðreynd, ' að án listarinnar getum við ekki lifað heilbrigðu lifi innan um vélarnar .... Því að listin á ekki aðeins að fegra munina, sem vélin framleiðir. Hún á að hjápa okkur til að viðhalda valdi okkar . yfir vélinni og hindra, að vélin nái valdi yfir okkur. Vélmenningin og listin. Við höfum verið að skapa ó- , raunhæfa iðnmenningu — menningu, er hefir stefnt að þvi að einskorða listina við safngripi. Þessi vélamenning er nú komin á það stig, að hún yrði óbærileg, ef ekki væri stöðugt veitt í hana nýjum jistastraumum. — Olíuhreinsun arstöðin, litrófsmælirinn, raf- ins, sem í henni er, og fyrst og fremst vegna þess, að einhver hefir ákveðið, að svona skuli hún vera. Og þeirri ákvörðun verzlunarvara. réði fegurðarskyn teiknarans, J a. m. k. að vissu marki. i > gat Greenough ekki þá gert sér grein fyrir, að hve miklu leyti „fegurð“ átti eftir að verða Listin þjónar gróðafíkn. Uppfylla þarf skilyrð'. Segja má, I Þegar iðnteikningar eru gerð- ar til þess fyrst og frernst að orðtækið auka söluna, eru skreytingarn- „formið ákvarðast af hlutverk- ar ekki í samræmi við hlutina inu“ hafi verið endurskoðað og sjálfa. Frægsta dæmi um þetta hljóði nú þannig: „Formið á- eru amerísku bílarnir, sem kvarðast af hlutverkinu að svo koma í ,,nýrri“ útgáfu árlega — miklu leyti, sem kýs.“ Tökum sem magnsbor. Setjum svo, að afl- teiknarinn ekki vegna nýrra tæknilegra dæmi raf- hugmynda í bílaiðnaði, heldur til þess að fá fólk til að selja vélin sé í aðaltriðum sú sama gömlu bílana og kaupa nýja. og notuð er í ýmis önnur verk- Sama yfirborðskenndin og til- færi, sem framleidd eru af sama gerðin einkennir vörur eins og fyrirtæki. Forrn og samsetning rafknuða dósalykla Það leynir vélarinnar er fastákveðið, en sér ekki, að þar er á ferðinni teiknarinn ræður útliti umgerð- munaðarvara, dulbúin sem arinnar Form hennar er í þarfagripur, og í þeim skrípa- sjálfu sér tjáning, auk þess sem leik er listin látin þjóna gróða- það er starfrænt Hún verð- fíkn verzlunarmanna. ur að lýsa vélinni, sem í henni | í þriðja lagi er svo hið sál- er, gefa í skyn tilgang og eðli fræðilega sjónarmið, sem taka verksins, sem áhaldið á að verður til greina, þegar gerðar vinna, og vera jafnframt öruggt t eru iðnteikningar. í iðnaðar- og þægilegt í meðförum. Teiknarinn verður að sjá um, að bæði efni og form uppfylli þessi skilyrði. Efnið verður að vera þægilegt viðkomu og þola hvernig listin er látin þjóna menningu, þar sem aðeins fáir \ komast í snertingu við hráefnin Hér má sjá tvö dæmi um það, I sjálf, og ánægjulegustu störfin ’ tækninni. Stóllinn á 'efri myndinni er teiknaður af Charles falla oftast sérfræðingnum í Eames fyrir Hermann Miller-húsgagnaverksmiðjuna i Zeeland skaui ___ j slíkri menningu * Michiganfylki. Vann stóll þcssi verðlaun á listiðnaðarsýningu vel hitann frá vélinni, og kostn- hlýtur að skapazt spenna. Af í Milano á ítalíu. Að neð.an sést kælitæki írá Carrierfyrirtækinp.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.