Vísir - 08.05.1961, Side 7

Manudaginn 8. maí 1Í61
n'tirr .
VlSIR
X.
íir:
Fæstir Reykvíkingar gera
sér ?rein fyrir því, að áður
en langt líður verður vax-
inn upp við bæjardyrnar hjá
peím grózku- og víðáttu-
mikill barrskógur — skóg-
ur sem þúsundir bæjarbúa
munu leita friðsældar í öll
viðtal
dagsins
sumur um ókomna framtíð.
Þetta er friðland Reykja-
víkur — Heiðmörk.
Vísir átti stutt viðtal við
þann mann, sem skógræktar-
starfsemin í Heiðmörk hef-
ur mest hvílt á, en það er
Einar E. Sæmundsen skóg-
arvörður.
— Það er fyrst til að taka,
sagði Einar, að þeirri hug-
mynd skaut upp kollinum
einhversstaðar innan marka
Skógræktarfélags íslands að
friða eitthvert gott land-
svæði í nágrenni Reykja-
víkur og rækta þar skóg.
Þessi hugmynd varð til á
síðustu árunum fyrir stríð,
ég held 1937 eða ‘38.
Undirbúnings-
aðgerðirnar.
— Ekki var þá strax haf-
izt handa? '
— Að visu ekki um
framkvæmdir, en hugmynd-
in smáskýrðist og þokaðist í
áttina innan Skógræktar-
félags íslands og síðan var(
leitað samvinnu við bæjar-
stjórn Reykjavíkur. Á styrj-
aldarárunum hófst fjársöfn-
un til að fá landið girt.
— Hvað svo?
hektara lands í Heiðmörk,
aðallega í landi Hólms,
Elliðavatns og Vatnsenda.
En 1957 var girðingin
stækkuð og nær nú einnig
yfir hluta Vífilsstaða- og
Garðatungulanda. Með þess-
um landvinningum eru um
2100 hektarar innan Heið-
merkurgirðingarinnar. Alls
er girðingin röskir 24 km. að
lengd og algerlega fjárheld.
— Hvenær var Heiðmörk
bæjarbúar geti . notið úti-
vijsiar á skemmtiiegum stáð
ávo að segja við bæjardyrrt-
ar hjá sér, Samtímis var
• *v . «, .. -r-.. -
hafin þar skógrækt.
Félögin hafa
fengið spilldur.
— Hvernig var sú starf-
sem skipulögð?
— Það var gert með þeim
hætti að úthluta landspilö-
við bæjardyrnar.
eiginlega tekin í notkun?
— Hún var vígð með há-
tíðlegri athöfn 25. júní 1950.
Þar með var hún opnuð til
afnota fyrir Reykvíkinga,
og tilgangurinn, eins og áð-
ur segir, að eignast þarna
framtíðarsvæði þar sem
um til ýmissa félaga í bæn-
um þ. á m. átthagafélaga,
kvenfélaga og yfirleitt til
allra þeirra félaga, sem
Vildu leggja það á sig að
njóta útivistar nokkur góð-
viðriskvöld á vorin við gróð-
setningu.
Litli drenghnokkinn á myndinni stendur hjá tveimur
grózkumiklum greniplöntum, sem ekki voru nema nokk-
urra þumlunga langar pegar þeim var plantað út vorið
1950. En þannig dafnar skógurinn í Heiðmörk ört og öruggt
með" hverju ári og verður innan langs tíma að hinum íeg-
ursta skrúðgarði Keykvíkinga. (Ljósm. Gunnar Rúnar).
Mikið um spjöll í bænum.
llnglingana vanlar verkeíni til
að svala athafnaþrá sinni.
Spjöll og hvers konar skemmd-
arverk eru unnin dags daglega
innan endimarka Reykjavíkur-
bœjaTj og svo líöur enginn dag-
ur, að fleiri eða fœrri tcœrur
berist ekkí rannsóknarlögreg.1
unni af þesSum sökum.,
Lögreglan hefur i ýmsum til
fellum haft uppi á sökudólgun-
um, sem oftast eru drengir á
ýmsum aldri, og oft fara þeir
I hópum þessara erinda.
Þannig náði lögreglan nýlega
strákahóp, á aldrinum 9:—14
ára, sem rétt áður hafði brotið
1T rúður í fiskhúsi á Ægissiðu
með grjótkasti. Voru þeir tvö
kvöld samfleytt að þessari iðju
sinni, en náðust þá.
S.l. fimmtudagskvöld var lög-
reglan kvödd aö Keili við EU-
iðaárvog; og þar handtók hún
3 pilta á aldrinum 14—15 ára,
sem voru búnir að stela alu-
miníumplötum, sem þeir síðan
ætluðu að selja.
Nýlega var ráðizt á vöru-
geymslu heildsölu fyrirtækisins
I. Brynjólfsson & Kvaran hjá
Tivoli. Þar voru lásar brotnir
og ráðizt með heift á járnklæðn-
ingu hússins, en þó ekki farið
inn. .
Þetta voru aðeins örfá dæmi
af fjölmörgum. Sumir ráðast
á bíla-, brjóta úr þeim mælaborð
og þar fram eftir götunum.
Þarna virðist í ýmsum tilfell
um um dugmikla — og ekki
alltaf illa innrætta — drengi
að ræða, en greinilega drengi,
sem vántar vérkefni til að svala
sinni miklu athafnaþrá á.
Hvert félag fékk afmark-
— 7946 varð skipulags-
breyting á Skógræktarfelagi
ísiands. þannig að það varð
eftii-leiðis tengiliður og sam-
band milli eindtakra héraða-
skógræktarfélaga, sem nú
☆
V
Hæstu trén eru oríin
2ja m. há.
☆
voru stofnuð. Eitt þeirfa var
Skógræktarfélag Reykja-
víkur og það féll í hlutskipti
þess að taka að sér Heið-
mörk og sjá um framkvæmd
þar.
24 km. girðing
um mörkina.
í desembermhánaði 1948
var lokið við að girða 1350
aða landspildu til umráða
og þar eiga þau samkvæmt
pirv,ninpi að eróðursetja
plöntur í 20 ár. Hver spilda
er mörkuð við hæfi hvers
félags og verkefnin eftir því.
Félögin
eru orftin 54.
— Hefur þetta reynzt
sæmilega?
— Það má segja ágætíega.
í fyrstu tók 29 félög þátt
í þessari starfsemi, en nú
eru þau orðin 54. Áhugi fé-
laganna er yfirleitt jafn og
öruggur og þau uppfylla
dyggilega þær kvaðir sem
þeim er lagt á herðar. Ef þau
dragast eitt árið eitthvað
aftur úr, vinna þau það upp
næsta ár á eftir. Annars’
byggist þessi vinna alltaf
fyrst fremst á einstöku á-
huga- og dugnaðarforkum,
sem hafa forgönguna í
hverju félagi og fá aðra til
að vinna með sér. En allir
sem taka þátt í starfinu fara
ánægðir heim.
Fyrir utan félögin hefur
vinnuskólinn fengið verk-
efni í Heiðmörk og unnið
þar meir og mir.na síðustu
árin.
Eru nokkur einstök félög
sem hafa skarað fram úr
með trjáplöntum?
Gróðursett :
10. hluta landsins.
— Það má t. d. nefna
Ferðafélag íslands, sem hef-
ur stærstu landspilduna og
hefur lika gróðursett mest
allra íélaga eða samtals
66 þúsund plöntur. En það
eru ýms önnur félög líka
sem sýnt hafa verulegan
dugnað.
■ ☆
i&ð að planta 1,6
Eisllij. trjápfantna
' í HelBmörk.
☆
— Hvað er búið að taka
mikinn hluta hins girta
Heiðmerkurlands í notkun?
— Það gr búið að skipu-
leggja 400—500 hektara til
gróðursetningar Gg af því
hefur þegar verið gróðúrsett
í um það bil helminginn,
eða aðeins 1/10 hins girta
landsvæðis.
— Hvað er búið að gróð-
ursetja margar plöptur sam-
tals á þessu árabili. frá því
að gróðursetning hófst?
— Alls er búið að gróð-
ursetja 1.6 milljón plöntur
frá því er gróðursetning
hófst 1950. Og í vor er áætl-
að að eróðursetja um 200
þús. plöntum til viðbótar ef
veðráttan leyfir og áhugi al-
mennings er fyrir hendi. —
StarÞð er þegar undirbúið
og við getum byrjað hvaða,
dag sem er úr þessu.
Til eru 2ja m.
háar nlöntur.
— Hvernig hafá plönt-
urnar dafnað á þessu tíma-
bili?
— Yfirleitt vel. Fyrstu
árin var veðráttan óhagstæð
og árangurinn nokkuð eftir
því. En öll seinni árin hefur
verið mikil grózka í plönt-
unum og margar orðnar um
metri á hæð eða jafnvel-
hærri. Örfáar plöntur hafa
þegar náð 2ja metra hæð.;
— Hvaða tegundir eru
helzt gróðursettar j,, Jleið-I
möi'k?
— Þuð éru ýmsar trjá-
tegundir, aðallega barr-
plöntur. En reynslan hefur
sýnt að sitkagreni og berg-
fura dafna þarna bezt og
þess vegna hefur líka verið
lögð mest áherzla á að gróð-
ursetja þessar tvær tegund-
ir. Allar þessar plöntur koma
frá uppeldisstöðinni í Foss-
vogi.
— Geturðu sagt mér hvað
hefir verið gróðursett mest
á einum degi?
— Það er langmest gróð-
ursett á kvöldin og þá er
jafnan fjölmennast í Heið-
rnörk við vinnu. Stundum er
líka unnið að gróðursetn-
ir.gin á laugardagseftirmið-
dögum og sunnudögum. —
Mest hafa farið um 12 þús-
☆
Viðtai vlð E’nar E.
Sæimnidsson um
skéglendi Reykvíklnga j
☆
und plöntur niður á einu
kvöld. Þá voru 8 félög þar J
að starfi og 15—30 manns í j
hverjum hóp.
Aðséknin vex
með ári hverju.
— Fr ekki lúia aðsókn að
líeiðmörk af sumargestum,
fólki sem kemur þangað ein-
göngu að gamni sir.u, en
ekki til að y inn.a?
— Jú, gíft’.’leg aðsókn,
meira að secja. Húr. hefúr
farið vaxandi með hverju
ári sem líður. Aila góðviðris-
daeaiá sumrin c.g sunnudaga
ktmor þangað fjöldi fólks
til að nióta úiuvistar og fara
í sólbað. Það tekur flest
með sér ltaffi á brúsum og
drekkur það úti í guðs
grænni náttúrunni. Hvað er
líka unnt að hugsa sér
betra? Við höfum engar töl-
ur um hve margir sækja
Mörkina heim, en vitum það
þó að síðsumars í fyrra komú
þangað nokkuð á 4. þúsund ♦
bíla á hálfum öðrum márj- |
uði. : *
Lofsverð
umgengni.
— Er ekki umgengnin
hræðileg eins og viðast
annarsstaðar þar sem fólk
sezt út í móa til að miðlaÁ
sig mat? !•
— Siður en svo. Um-
genenin hefur öll þessi ár
verið lofsverð og í rauninni
mun hetri en við bjuggumst
við. Fólkið virðist gæta þess
vel að troða ekki á ung-
plöntunum og það eru nær
einsdæmi ef þarf að hirða
eftir það paopírsfusl eða
aðra leifar. Fólk virðist hafa
það á tilfinningunni að
þenna stað megi ekki van-
helga með sóðaskap og
hii'ðuleysi.
—« Er unnið að öðf-
Framh. á 11. síðu.