Vísir - 27.05.1961, Blaðsíða 11

tEiaugardaginn 27. maí 1961
VÍSIR
Kirkjan
Golfklúbburinn -
Framhald af 6. siðu.
sakramenti. Við þetta verður
kirkjubyggingin öll að miðast,
þeim tilgangi á hún að þjóna
og bera svip af því hlutverki.
Þar sem kirkjan er hús Drott-
ins, leiðir af því, að bygging
þessa húss er þjónusta við Guð,
guðsþjónusta, verk, sem unnið
er Guði til dýrðar. Sá, sem
byggir, stendur frammi fyrir
Gu$i, horfir við honum. Megin
hugsun hans, sem mótar verk-
ið, verður að vera þessi: Hann
er að byggja Drottni hús. Verk
hans er í eðli sínu tilbeiðsla.
Það er tilbeiðsla hans, meðan
hann er að vinna það, og því
er ætlað að vera varanleg, stöð-
ug tilbeiðsla sem fullgert verk,
lofgerð. Það, sem sker úr um
gildi verksins er ekki stillinn,
ekki turninn eða hvað það nú
er, heldur hitt, hvort þessu
marki hefir verið náð.
Vönduð kirkjusmíði byrjar
því ekki á teikningunni. Annað
verður að koma á undan, Trúin
kemur á undan verkunum, því
að góð verk eru ávextir trúar.
Sá einn, sem staðið hefir
frammi fyrir augliti Guðs, get-
ur kunngert vilja hans. Þetta
gildir einnig í kirkjusmíði. Eng-
inn getur byggt góða kirkju
án trúar. Kirkjusmiðurinn þarf
að vera guðrækinn maður, sem
hefir helgað sig til þessa verks.
Þeir, sem byggðu hina miklu
sígildu helgidóma kristninnar,
voru guðhræddir menn, áttu
þá reynslu, að hafa staðið and-
spænis Guði sem veruleika, og
helguðu líf sitt bæn og föstu.
Verk þeirra voru ávextir trúar-
innar.
Það er ekki byggingarfomið,
stíllinn eða íburðurinn, sem úr-
slitum ræður, heldur andinn,
sem gefið hefir efninu form.
Torfkirkjan á Víðimýri í
Skagafirði er lágreist og fátæk-
leg bygging, bygginarefnið ekki
dýrt, íburðurinn ekki mikill og
kunnátta kirkjusmiðsins þætti
víst ekki mikils virði nú á dög-
um. En þessi litla sveitakirkja
er sannarlegt musteri Drottins.
Menn spyrja kannske hvað það
sé, sem gerir hann að musteri
tvímælalaust. Er það stílformið
Framh. af 12. siðu.
enda þótt mér fynndist þetta
koma honum alls ekki neitt við.
Lét hann í það skina að það
gæti verið vafamál. Er þetta
svo búið, spurði ég. Nei. þú
býður hér, sagði hann eins og
sá, sem valdð hefur og vatt
sér yfir að Volksvagninum og
spurði félaga mína hvað þeir
hefðu i hyggju að gera við á-
fengið. Þar sem þeir sögðu hið
sama var okkur ,,sleppt“. —
Þarna var komið að fjöldi fólks
og svei mér að maður getur
blátt áfram fengið taugaáfall af
svona meðferð. Það, út af fyrir
sig að tala við lögregluna er
ekkert, en það að fara í lðg-
mæta verzlun, rekna af sjálfu
ríkinu, vera svo eltur af þjóni
laganna, stöðvaður á almanna
færi, yfirheyrður og gefið í
skyn að vera sprúttsali, er væg-
ast sagt einum of mikið. Lög-
regluþjónninn horfði á okkur
bera pakkana út í bílinn og
hafði þá tækifæri til að gera
sínar athugasemdir. Þetta kall-
ar maður hreinar Gestapo að-
ferðir, eða hvað? Eg er varla
búinn að jafna mig, sagði
Gunnar, en veizlan verður hald-
in og svo skálum við fyrir lög-
reglunni og áfengislöggjöfinni.
eða yfirlætisleysið eða þetta
fagra heildarsamræmi í öllum
hlutföllum og virðingin fyrir
altari og kór? Ef til vill þetta
allt og sitthvað fleira. En fyrst
og fremst það, að andinn, sem
mótaði efnið, myndaði þetta
kirkjuform, var sjálfur mótað-
ur af bæn og lofgerð kristinnar
trúar, og verkið, sem unnið var,
trúarverk og fórnar starf, lof-
gerð til Guðs, þjóusta við
hann.
Þá hefir kirkjubygging heppn
ast vel, hver sem stíll hennar
er, þegar tekizt hefir að byggja
kirkju, Guðs hús, sem miðast
að öllu leyti við messuna, þarf-
ir hennar, tilgang og helgi, þjón
ar þannig Guði og er stöðug
viðvararidi lofgerð til hans og
vitnisburður til manna: Heilag-
ur, heilagur, heilagur er Drott-
inn allsherjar. Drottinn býr í
helgidómi sínum.
Tékknesk listsýning í
sýningarsal Ásmundar
Tékkneska sendiráðið í Rvík
gengst fyrir sýningu á endur-
prentunum af tékkneskum mál
verkum, *' sýningarsal Ásmund
ar Sveinssonar við Frcyjugötu.
Hún verður opnuð í dag kl. 16.
Þar verða sýndar eftlrprent-
anir ágætustu málverka eftir
téklaieska iistamenn f«á 19. og
20. öld. Sýnijjgin er tiíefrú þess
að hingað -:r kominn nýskípað-
ur áenAöiwríi'TéVk* A tdemií.
dr. Mív.-'slt.v
Sýningin verður opin til 4.
júní. Blaðamenn skoðuðu sýn-
inguna í gær. Hún er ekki stór
að vöxtum en þeim mun fal-
legri. Lítið er af myndum frá
eftirstríðsárunum, en meira af
eldri myndum Sýninguna á
ekki að skoða sem yfirlitssýn-
ingu yfir list Tékka, heldur
sem sýnishwn af verkum ein-
stakra listamanna, að vísu
hinna fremstu í Tékkóslóvakiu.
Þegar Katla gýs -
Framh. a 7. síðu
Vík austur yfir Sand. Bíl-
stjórinn sá þá bakka í áttina
til jökulsins og hélt að það
væri þokubakki — en það
mun hafa verið hlaupið að
koma. Hann uggði þess-
vegna ekki að sér og hélt
óhikað áfram, enda komst
hann ferða sinna austur, En
skammt fyrir austan Múla-
kvísl mætti hann litlum bil
sem var að koma að austan.
Þegar sá bíll kom að ánni
var hlaupið búið að taka
brúna. Bilstjórinn átti ekki
annars úrkosta en snúa við
og hélt sem hraðast austur
yfir sand. Hann komst aust-
ur yfir Skálm áður en hlaup
ið náði brúnni þar, og mað-
urinn mátti í rauninni
þakka það ókunnugleika sín
um á hátterni Kötlu að
hann náði til byggða. Kunn
ugur maður kenjum Kötlu,
hefði talið víst að Kötlu-
hlaup væri að koma og
hann hefði hraðað sér upp í
Hafursey og leitað skjóls í
sæluhúsinu. Það er líka það
eina, sem vit er í þegar
Katla kemur.
Magnús ber
sökum —
Frh. af 3. síðu.
þarna til að rannsaka málið og
virtist ekki þurfa neinnar að-
stoðar skyldurækinna manna.
Síðar hringdi Þojsteinn lög-
reglumaður á lögreglustöðina
og bað um að hann yrði sóttur
af vettvangi. Þessi rannsókn
Þorsteins varð nokkuð tafsöm,
því að þrátt fyrir fleiri ferðir
en eina til að sækja hann, mætti
hann ekki á lögregluvarðstof-
unni fyrr en um kl. 10, en þá
komu lögreglumennirnir Sig-
urður F. Jónsson og Indriði
Jóhannsson, með hann i lög-
reglubifr^ið.
Við komu Þorsteins lögreglu-
manns, eftir framangreinda úti-
vist hans i Hlíðum, tók hr. Jak-
ob Björnsson, varðstjóri, á móti
honum með þeirri athugasemd,
að ölvunarástand Þorsteins á
vakt í einkennisbúningi væri
ekki sæmandi starfanum. Þess-
ari sjálfsögðu umvöndun
skyldurækins varðstjóra svar-
aði Þorsteinn með óforsvaran-
legri framkomu í viðurvist
nokkurra lögreglumanna.
Auk þeirra lögreglumanna,
sem að framan greinir, er rétt
að nefna til vættis um ástand
og framkomu Þoráteins J. Jóns-
sonar um rætt sinn, þá Tryggva
Friðlaugsson, Einar Halldórs-
son, Pál Eiríksson, Pétur Ant-
onsson, Baldur Kristjánsson og
Trausta Eyjólfsson, svo og
fleiri, ef þurfa þykir, ellegar
ábendingar framangreindra
lögreglumanna kynnu að gefa
tilefni til.
Engin ástæða er til að ætla
annaS en þetta atvik hafi verið
t-kiS föstum tökum a 1 'CSjp-*g)u-

Fimm slasast
Tveir þeirra fiuttir í sjúkrahÚR
Sjúkrabifreiðir slökkvistöðv-
arinnar voru fengnar til að
flytja fimm slaðasa í slysavarð
stofuna í fyrradag og tveir
þeirra voru síðan fluttir í
sjúkrahús,
Þau sem flutt voru í sjúkra-
hús eru 7 ára gömul telpa,
Ragnheiður Guðmundsdóttir,
sem dottið hafði af húsatröpp-
um á Rauðagerði 38 og lent
niður í kjallaratröppur. Hún
meiddist mikið á höfði. Þá slas
aðist maður, Björn Gíslason,
Kaplaskjólsvegi 3, mikið, er
hann datt af bílpalli við Skúla
skála. Hann brotnaði bæði á
vinstra læri og vinstri hand*
legg, Eftir hádegið datt m’aðurl
að nafni Guðni Hannessoii* á
götu á mótum Tryggvagötmjpe
Gróíarinnar og kvartaði undan
þrautum í baki,
Um kl. hálf fjögur í fyrrad.,
var Sölvi Sigurðsson, Skúla- j
götu 58 að dæla lofti í bilhjól
við smurstöð BP við Klöpp.
Felguhringurinn hrökk þé
skyndilega af og lenti á bendi
Sölva, Laskaðist hann á hend-
inni og mun m.a. hafa fingur*
brotnað.
Fimmta slysið varð i Naut-
hólsvik, en þar meiddist
ung telpa, Fjóla Stefánsdóttir
á ökla. Ekki var talið að þ«u
meiðsl væru mikil.
Fá þúsund egg á dag
JVatast við dráttarvéiar
við bjargsig
Frá fréttaritara Vísis, Sauðburður er að mestu um
Akureyri i gær. — garð genginn og var búið að
I simtali við Grímsey í morg
un var tjáð, að þar væri um
töluverðan snjó að ræða eftir
norðan hretið. í gærmorgun
var enn éljagangur og í fyrri-
nótt 3 stiga frost.
Flugvél sem flaug í gærmorg
un til Grímseyjar með farþega
og vörur átti í erfiðleikum með
að lenda sökum éljagangsins,
en heppnaðist það samt án þess
nokkurt óhapp henti.
Grímseyingar eru nú að
undirbúa síldarlöndun fyrir
sumarið og hafa þegar flutt
1400 tómar tunnur út í eyna.
Söltunarstöðin í Grímsey heit-
ir Norðurborg og á hennar veg
um voru tunnurnar fluttar út
í eyna.
Dyrabjalla handa
hundum.
Hundar eru einhver algeng*
ustu dýr, sem um getur i
Bandaríkjunum, cinkum í borg-
um, þar sem menn hafa þá sér
til afþreyingar.
Nú hefir fyrirtæki einu í
New York dottið í hug að fram-
leiða dyrabjöllur, sem ætlaðar
eru hundum. Þarf að kenna
þeim að þrýsta á þær, og þær
eru vitanlega niðri við jörð.
Snati á þá ekki að þurfa að
liggja úti, þótt það gleymist að
hleypa honum inn.
stjóra og mun Þorsteinn sjálfur
gerst geta um það borið, og
aðrir lögreglumnn.
Ekki sakar að geta þess hér,
að margnefndur Þorsteinn, lög-
reglumaður nr. 72, var síðasti
íslendinga, ásamt öðrum, við
lögreglustörf á vegum Samein-
uðu þjóðanna, en það er önnur
saga.
Magnús segir síðan, að ekki
muni hann láta frekar til skar-
ar skríða að svo stöddu, en það
bfði síns tíma.
sleppa sumu fénu þegar óveðr-
ið skall á. Var því fé smalað
sem var heima við og til náðist
og var það hýst. Var það þó
töluverðum vandkvæðum
bundið sökum þrengsla.
Byrjað var að síga í Grims-
eyjarbjarg á annan hvitasunnu
dag, og í gær var aftur farið í
eggjatöku í bjargið. Farið er í
fjórum flokkum i bjargið.
Tveir þeirra hafa dráttarvélar
og fyrir bragðið kemst hver
þeirra af með þrjá menn, en
sjö menn eru í hvorum hinna.
Þeir flokkarnir sem mest fengu
náðu um 1 þúsund eggjum
hvorn daginn. Þetta eru aðal-
lega svartfugls-, skegglu- og
fýlsegg.
Siítunarverk-
stæði brann
í morgun urðu miklar bruna-
kemmdir i Þurrkklefa Sútun-
arverksmlðju Boga Jóhannes-
sonar að Síðumúla 11 hér í b*.
í þurrkklefanum voru rúm-
lega 200 gærur sem voru til
þurrkunar, og gjöreyðilögðust
með öllu. Er það út af fyrir sig
um eða yfir 40 þús. króna tjón.
Auk þess skemmdist þurrk-
klefinn sjálfur mjög og öll inn-
rétting hans. Hinsvegar náði
eldurinn ekki að komast neitt
út fyrir hann.
Ekki er vitað neitt um elds-
upptök og ekkert um eldinn
vitað fyrr en menn komu til
vinnu í verkamiðjuna um ki.
7.30 í morgun. >6 var mikill
eldur í þurrklaíanum, gri®d»r
Msm gmrurner lágu é aHarr log-
andi, en gæmrnar slÚSÍer vnm\
mtiMM wSnjar öaku