Vísir - 30.05.1961, Blaðsíða 10

10
VÍSIR
Þriðjudaginn 30. maí 1961
★ J. HARNALL:
=ISTANBUL
29
Þess vegna átti hún bágt með að átta sig er Nancy sneri sér að
Eric síðar um kvöldið og sagði:
— Heyrðu, Eric, mér finnst að þú ættir að bjóða þessum gest-
um að búa hjá þér. Ezra er farin og herbergið hennar laust. og
ég kemst vel af með litla herbergið á meðan....
Eric leit þakklátur til hennar. Kannske hafði hún ekki tekið
þetta eins nærri sér og hann var hræddur um....
Þannig atvikaðist það að tveir gestir bættist við i húsið við
Bospórus. Allt var með friði og spekt og virtist falla í ljúfa löð.
En um nóttina, er Nancy lá andvaka í rúminu sínu, þróaðist
áformið sem hafði skotið upp í huga hennar meðan þau sátu
úti í garðinum um kvöldið.
Hún ætlaði undir eins daginn eftir að byrja undirbúninginn
að því að spilla öllu fyrir Jill. Hún var ekki í neinum vafa um
hvað hún ætti að gera, og því betur sem hún hugsaði um það því
sigurvissarl varð hún.
Hér dugðu engin lævísleg smábrögð, eins og hún hafði notað
gegn ungfrú Welsh og Ezru.... Henni þótti skrítið að Eric
skyldi ekki hafa minnst á að ávísanaheftið hefði horfið. Kannske
hafði hann ekki saknaö þess ennþá, — eða kannske vildi hann
hlífa Ezru, Það skipti í rauninni engu máli hvort heldur var, því
að nú var Ezra úr leik. En öðrum hættulegri keppinaut hafði
skotið upp.
Nancy kreppti hnefana og starði út í myrkrið. Hún ætlaði að
sjá til þess að Jill fengi makleg málagjöld. Svo eftirminnileg, að
hún þyrði aldrei að láta sjá sig framar — hvorki Eric né aöra!
Nancy varð fyrir vonbrigðum er Eric lét þess getið yfir kafíinu
morgunin eftir, að Ezra hefði sent honum ávísanaheftið.
— Það hafði lent í töskunni hennar af misgáningi þegar hún
var að fara. Hún hafði stungið þvi niður í ógáti.
— / ógáti? sagði Nancy storkandi. — Dettur þér í hug að trúa
því, Eric? Að þetta hafi verið misgáningur, meina ég.
— Ef hún hefði ætlað að komast yfir heftið mundi hún ekki
hafa hirt um að senda mér það, svaraði Eric.
— Eg trúi nú því sem mér þykir trúlegast, sagði Nancy og
yppti öxlum.
Það var eitthvað í raddhreimnum sem kom Eric til að líta
betur á hana. Allt í einu mundi hann atvikið úr afmælisveizl-
unni sinni heima í London. Þá hafði dálítið svipað þessu komið
fyrir veslings Jill Welsh, og nú datt honum í hug: var það einber
tilviljun að atvikiö úr afmælinu var að sumu leyti líkt þessu?
En hann sagði ekkert.
Eftir hádegisverðinn ætlaði Nancy með frú Pringle og Jill inn
i borgina, og Eric ætlaði að sýna þeim ýmsa merka staði þar.
En Nancy afsakaði sig með þvi að hún hefði sofið illa um nótt-
ina og vildi heldur hvíla sig. Þegar hin voru farin snerist henni
strax hugur. Hún hefði kannske gott af að ganga dálitla stund.
Klukkutíma síðar kom hún inn í skrifstofu Hackers og bað um
að fá að tala við forstjórann.
Hacker hvessti augun á hana þegar hún kom inn i skrifstofuna
til hans. En þegar hann þekkti aftur ungu stúlkuna, sem hann
hafði séð með Eritj Aston á Ali Baba skein forvitnin úr augunum
á honum.
— Hverju á ég þann heiður að þakka að þér heimsækið mig?
spurði hann kurteislega og benti henni að setjast í hægindastól-
inn. Nancy settist. Hún var föl og uppvæg, og hörkudrættir
kringum munninn.
— Má ég bjóða yður að reykja, ungfrú....?
— Eg kýs heldur að segja ekki til nafns míns, sagði hún um
leið og hún tók vindlinginn.
— Það stendur stundum svo á, á æfileið mannsins, að hann
hefur allt að vinna eða öllu að tapa, hr. Hacker, byrjaði hún..
— Það er þannig ástatt fyrir bæði yður og mér núna — þó að
ástæðurnar séu ekki þær sömu hjá báðum. En af því að viö er-
um bæöi í sömu hættunni, þarf ég vist ekki að fara kringum
málið eins og köttur kringum heitan graut. Eg ætla að tala hisp-
urslaust um þetta.
— Haldið þér áfram, sagði Hacker. — Eg hlusta með áhuga.
— Mér er vel kunnugt um samkeppnina milli fyrirtækis yðar
og fyrirtækis Astons. Eg veit líka að þér hafið reynt að bola
Aston burt, og notað til þess aðferðir, sem kannske má kalla —
já, við skulum segja einstæðar. En slíkar aðferðir geta verið
nauðsynlegar til þess að ná settu marki, er ekki svo?
Hún tók málhvíld og vildi lesa úr andliti hans hvernig áhrif
þetta hefði, áður en hún færi lengra. En hún sá ekki annað en
andlit þaulæfðs prangara, sem er leikinn í pókerspili.
— Þetta er viðvíkjandi Ezru, hélt hún svo áfram, að nú sá
hún ekki betur eh glampi kæmi í augun á honum. Hún bjóst
við að hann mundi segja eitthvað, en hann þagði enn og þess
vegna hélt hún áfram: — Eg veit að þér hafið gildar ástæður til
að leggja fæð á hana, og að þér hafið ekki enn fengið tækifæri
til að refsa henni eins og hún á skilið, fyrir svívirðilegt athæfi
hennar gegn yður. Er það ekki rétt?
Hacker kinkaði kolli. Nú fór hann að gruna hvað á spýtunni
hengi. Þessi stúlka þurfti að hefna sín, og hún vildi hafa sam-
vinnu við hann.
— Nú stendur þannig á, að þessi kvensnift hefur gerst svo
bíræfin að koma mínu einkamáli i óefni. Það var ráðið fyrir
mörgum árum að Eric og ég yrðum hjón — og þetta var í raun-
inni ein aðalástæðan til þess að ég gerði mér ferð hingað. En i
stað þess að taka mér opnum örmum, var hann eins og drumbur
við mig. Og mér vs.rð fljótt ljóst, að það var þessi Ezra, sem
hafði komist upp á milli okkar....
Hacker hleypti brúnum. — Mér hefur skilist að Ezra vinni ekki
i skrifstofu Astons lengu£Hsagöi hann.
— Það er rétt, sagði Nancy. — Hún er hætt að vinna í skrif-
stofunni, og það er látið heita svo sem hún sé farin frá Istanbul.
En hún býr enn í húsinu heima hjá Aston — á laun. Hún kemur
ekki út fyrir dyr fyrr en eftir að dimmt er oröið, og þá er hún
venjulega klukkutíma úti í garðinum til að fá sér hreint loft.
— Haldið þér áfram, sagði Hacker óþolinmóður.
— Hún er ein úti í garðinum á hverju kvöldi klukkan hálfníu!
Skiljið þér nú hvert ég er að fara?
Hacker kinkaði kolli og brosti ánægjulega. — Það sem manni
tekst ekki einum, tekst manni stundum með aðstoð hygginnar
stúlku, sagði hann. — Það hef ég reynt oftar en einu sinni.
Hann sat hugsandi nokkrar sekúndur. Svo sagði hann: — En
er það víst að hún sé alein í garðinum?
— Klukkan hálfníu í kvöld skal ég sjá um að hún verði þar
ein!
— Hvernig getið þér verið viss um það?
— Af því að ég ætla mér að haga því svo — og ég veit upp á
hár hvernig ég á að fara að því. En mig langar til að gefa yður
gott ráð. Ákveðnar persónur vita að þér eigið óuppgerða reikn-
R. Burroughs — T \ RZ A M —
3814
"I ONLY SAW CAR.OL, CLV7E'S WIFE, OM
TWO INMOCENT 0CCASI0NS-//70N PE6AN.
‘I ACTE7 PROFEKLY ANP TOLITELV, AS THE
SITUATIOM 7EA\ANPEC7~ »UT CLVP’E APFTARENTLY
PIP’N'T SEEIT THAT WAV. „'fib
"THE FIKST TIAAE WAS WHEN I
ACCEPTEPA PINMEK INVITATIOM
AT THE PHIPTS' HOME--// |.|.H52.
Ffttur* SyudicáU. jnc.
J
Clyde hefur marg reynt
að myrða mig, sagði Reed.
Hann er mjög afbrýðisamur
og þess vegna heldur hann,
að ég sé ástfanginn í konu
hans Carol. — Eg hef aðeins
tvisvar séð Carol og í bæði
skiptin var það gjörsamlega
saklaust. Fyrra skiptið var
þegar ég var boðinn í kvöld-
verð heim til Clyde. Eg
hegðaði mér sem vera bar
og kom kurteislega fram í
hvívetna, en það var greini-
legt, að Clyde fannst ekki
það sama.

Það er ekki eintóm mann-
vonzka og óánægja í Kenya.
Þrisvar sinnum á viku streyma
tvö þúsund ungir Afríkubúar
í hinn mikla Makadaraskóla til
að hlusta á landa sinn Edouard
Masengo.
Hann er 26 ára að aldri og
hefir alveg sigrað hjörtu lands-
manna sinna og honum er fagn-
að alveg eins mikið eins og hin-
um miklu „rock og roll“ kóng-
um í Evrópu og Ameríku.
Aðgangseyririnn er alveg
sérstakur. Nokkur hylki fyrir
svaladrykk af vissri tegund.
Það er nefnilega svaladrykkja-
verksmiðja, sem stendur fyrir
söngskemmtununum' og notar
þær í auglýsingaskyni.
Söngvarinn hefir eðlilegar
gáfur og hefir aldrei lært neitt,
en hann hefir tök á áheyrend-
um sínum og honum finnst að
hann geri gagn með söng sín-
um, sem hann og gerir.
— Eg held piltunum frá göt-
unni, þá fá þeir engar slæmar
venjur.
★
Lögfræðingurinn við skjól-
stæðing sinn:
— Eg er búinn að komast að
sættum við eiginmann yðar,
sem þið bæði getið verið ánægð
með.
— Bæði ánægð, hrópaði kon-
an. — Til hvers haldið þér að
eg hafi leitað til yðar? Eg hefði
getað gert það sjálf.
★
Konan við mann sinn: —
Finnst þér ekki hræðilegt að
sjá hvað kjóll stúlkunnar þarna
hylur lítið af nekt hennar?
Maðurinn: — Ekki svo langt
sem eg fæ séð.
★
‘Hann var að fylgja viðutan
búðarstúlku heim af balli og
kyssti hana við dyrnar.
Af vana sagði stúlkan:
—- Var það ekki eitthvað
fleira?
★
Yale-menn sjá sitt óvænna
er Harvard-mönnum fjölgar
ískyggilega í áhrifastöðum í
Washington og eru nú að ráð-
gera að setja á stofn útlaga-
stjórn.
30 KRÓNUR MIDINN