Vísir - 03.06.1961, Page 4

4
VÍSIR
Laugardaginn 3. júní 1961
»eir eru staddir, og aðstandendum þeirra
sjomonnum
BEZTU HAMINGJUOSKIR
>eim heilla í framtíðinni
á sjómannadaginn og árnar
KIRKJA □□ TRUMÁL
Kirkjubyggingar.
35 tkrts í tltttf.
ODDUR Valentínusson, fyrrv.
skipstjóri og hafnsögumaður á
85 ára afmæli í dag.
Oddur fæddist í Hrappsey á
Breiðafirði, en fluttist með for
eldrum sínum til Stykkishólms
og átti þar heima alla tíð unz
hann settist að hjá dóttur sinni
hér í Reykjavík árið 1952.
Oddur er einn kunnasti maður
inn í íslenzkri sjómannastétt
og vinsæll með afbrigðum.
Hann gegndi hafnsögumanns-
starfi í Stykkishólmi í nærri
30 ár og er áreiðanlega þaul-
kunnugastur allra manna öll-
um siglingaleiðum um allan
Breiðafjörð. Oddur ber aldur-
inn svo vel, að enginn ókunn-
ugur myndi trúa því, að hann
eigi svo mörg ár að baki, svo
unglegur er hann, léttur í
spori og gáskafullur.
Ætlunin var að birta afmæl-
isviðtal við Odd í blaðinu í dag
en sökum þrengsla getur ekki
af því orðið fyrr en í blaðiríu
á mánudag. Oddur býr að Ból-
staðarhlíð 7, hjá dóttur sinni
og tengdasyni, en hann verður
ekki heima í dag, heldur fer
hann með börnum sínum og
öðrum nánustu í ferðalag aust
ur í sveitir. Það verður vænt-
anlega álitlegur hópur, því að
Oddur á hvorki meira né
minna en 80 afkomendur! Til
hamingju með þá og afmælið,
Oddur! — G. B.
•fc Franz von Papen, fv. kanz-
ari og ævintýramaður í
stjórnmálum, hefir sótt um
eftirlaun, af því að hann var
majór í liernum fyrri stríðs-
árin.
í framhaldi af síðustu grein
Kirkjuþáttarins, arkitekt og
kirkja, verður hér enn lítillega
rætt um kirkjubyggingar.
ur ódýrt og einfalt form, sem
getur vissulega verið fagurt,
þótt látlaust sé, en að sniðganga
þörfina fyrir safnaðarheimili.
Oddur Valentínusson,
fyrrverandi hafnsögumaður
í tilefni af Sjómannadeginum
sendum við íslenzkum sjómönnum
i ‘
okkar beztu hamingjuóskir
Skjólfatagerðin h.f.
Belgjagerðin h.f.
H.F. JOKLAR
senda íslenzkum sjómönnum og aðstanendum
þeirra
beztu kveðjur
á sjómannadaginn.
Slíkum sal mætti koma fyrir
í kjallara kirkjunnar, þegar svo
hagar til, eða þá í sérstakri
byggingu í námunda við kirkj-
una eða henni tengda.
Vissulega hefði bygging safn-
aðarsalar nokkurn kostnað í föi/
með sér. En kirkjubyggingar
eru gerðar til þess að bæta úr
þörfum. Og 1 framkvæmdum
verður að taka tillit til þarfa.
Og tvímælalaust ber fremur að
forðast kostnaðarsaman íburð
við kirkjuhúsið, velja því held-
Arkitektur er listgrein. Góð-
ur arkitekt er listamaður. Þeg-
ar listamaður mótar listaverk-
ið, þá er hann að tjá einhverja
andlega feynzlu, eitthvað, sem
innra með honum býr, hann er
að túlka í formi listarinnar ein-
hvern þátt í andlegu lífi sínu,
hugsun eða tilfinningu. Lista-
verkið er tjáningarform hans,
og ef það er kirkja, þá verður
það jafnframt að vera tjáning á
trúarreynslu kristins manns.
Auðvitað er hægt að byggja
góða kirkju án slíkrar djúp-
stæðrar trúarreynslu, en þá er
um kopíu að ræða að verulegu
eða öllu leyti en ekki persónu-
legt listaverk. Vonin um að
eignast verulega góða kirkju-
byggingarlist í framtíðinni
byggist á því, að í stétt arki-
tekta okkar séu þeir listamenn,
sem li'fa í andrúmslofti kirkj-
unnar, að það andrúmsloft sé
heilbrigt kristið trúarlíf, þar
sem andinn fær næringu í sam-
félagi safnaðarins, svo að þeir
hafi þörf fyrir að tjá reynslu
sína, hvað í því felst að vera
lifandi limur á líkama Krists.
Þá verða byggðar kirkjur,
þótt stíllinn kunni að verða
með ýmsu móti, sepa eru sann-
arleg Guðs hús.
Ég get ekki látið hjá líða, úr
því ég ræði um kirkjubygging-
ar, að minnast á safnaðarsalinn.
Nú á tímum ætti helzt ekki að
byggja nokkra kirkju án þess
að henni fylgdi salur fyrir safn-
aðarstarf. Að því verður að
stefna og við það að miða, að í
hverjum söfnuði myndist og
þróist ýmiskonar félagslíf utan
kirkjuveggjanna.
Það er safnaðarlífinu nauð-
synlegt að fram fari margvísleg
félagsstarfsemi, sem ekki hæf-
ir að fram fari á hinum helg-
asta stað, tilbeiðslu og lofgerð-
ar. Mætti í því sambahdi nefna
sameiginleg kaffikvöld, fyrir-
lestra, fræðandi kvikmynda-
sýningar og ýmislegt fleira. Þá
gæti farið fram í safnaðarsal
sunnudagaskóli, æskulýðssam-
komur, sem meira eru miðað-
ar við skemmtun og fræðslu
en það að vera guðsþjónustur,
umræðufundir og sitt hvað
fleira.
Kirkjan stendur sem hinn
heilagi staður í hverri sókn,
sem orkulind, aflstöð. Frá henni
eiga að berast straumar til um-
hverfisins, áhrif til hvers
manns, hvers heimilis og inn
í félagslífið. í kirkjunni er
hvíld að fá og endurnæringu
vegmóðum manni á göngunni
miklu, pílagrímsför frá dufti
jarðar til himins Guðs. Þá fyrst
verður byggðin kristin, samfé-
lagið og heimilin, þegar hljóm-
ar kirkjuklukknanna berast út
yfir landið, flytja sinn boðskap
öllum mönnum, kalla: Guð býr
á meðal vor. Hann hefur reist
sér tjaldbúð hér hjá oss.
Kirkjan er vígð. Og vígsla
gengur út frá henni yfir alla
landsbyggðina. Því að kirkja
er Drottins hús.
Leiðrétting.
Á einum stað í frásögii blaðs
ins í gær af tillögum sáttasemj
ara í Dagsbrúnardeilunni var
talað um tilboð atvinnurek-
cnda, en eins og sjá má af sam
hcnginu er þar auðvitað átt
við tillögur sáttasemjara, en
ekki atvinnurek'>->da. Leiðrétt-
ist þetta hér með.
4
i