Vísir - 05.08.1961, Blaðsíða 2

2
VISIR
Föstudagur 4. ágúst 1961
^>4

J li ■ i
Wm'Á uizmm 1

Engin afskipti af knattspyrnu í framtíðinni
segir Albert Guðmundsson
í 10 ár var Albert Guð-
mundsson þekktasti og fræg-
asti knattspymumaður Ev-
rópu. Snilli hans sem knatt-
spymumanns dró að sér at-
hygli dagblaðanna og þátt-
taka hans í kappleik nægði
til risafyrirsagna og mynda.
I dag, mörgum árum eftir
að Albert hefur sagt skilið
við atvinnumennskuna, er
það enn tilefni til feitletraða
fyrirsagna, þegar hann birt-
ist á knattspyrnuvellinum.
Það sýnir hve ljóminn yf-
ir nafni hans er mikill, að
hann sé enn skær, þrátt fyrir,
að Albert sé ekkert nema
„svipur lijá sjón“ miðað við
fyrri getu.
Undanfarin ár hefur Albert
Guðmundsson leikið nokkrum
sinnum, þá einkum með
Hafnarfirði, en þar hefur
hann gert heiðarlegar tilraun-
ir til að vekja upp knatt-
spymudrauginn. Þessum
leikjum fór þó fækkandi og
í vor héldu flestir að nú loks
hefði Albert lagt sína gull-
skó á hilluna.
En svo fékk Valur heim-
sókn frá Skotlandi, fyrstu-
deildarliðið, St. Mirren, og
þegar þeir stilltu upp liði sínu
gegn gestunum, þá hét hægri
innherjinn Albert Guðmunds- hverju settist hann ekki í
son. Þátttaka Albert dró hægindastólinn heima hjá sér
vafalaust nokkur hundruð og nyti fornrar frægðar.
manna á völlinn það kvöld. „Rétt fyrir Hafnarfjarðar-
En þetta var bara auka- leikinn hringdu þeir í mig og
leikur, margar vikur liðu og báðu mig að leika með sér.
nú álitu menn að Albert væri Þjálfarinn, sem verið hafði
áreiðanlega hættur. En ein- með þá var horfinn, og þeir
mitt þegar þessar ályktanir stóðu uppi sem höfuðlaus
voru að verða að vissu kom her. Ég vissi náttúrulega fyr-
fréttin: irfram að ég tæki á mig vissa
Hafnarfjörður gerði jafn- áhættu við að leika með. í
tefli við Akranes. fyrsta lagi var ég alveg æf-
Albert lék með Hafnfirð- ingalaus og það mundi kosta
ingum og var bezti maður mig vanlíðan á daginn og
liðsins. Albert var aftur kom- svefnleysi um nætur. I öðru
inn fram í sviðsljósið með
þeim árangri að neðsta og
lélegasta lið fyrstu deildar
gerði jafntefli við efsta lið-
ið, Islandsmeistarana frá
Akranesi. „Það væri jafnvel
nær að segja, að Akranes
hefði gert jafntefli við okk-
ur,“ segir Albert. „Ég lagði
fyrir Hafnarfjarðarliðið nýja
leikaðferð, 4-2-4, sem Brasi-
líumenn nota mikið núna, og
það tókst svona vel. Við ætl-
Albert Guðmundsson.
uðum að reyna þetta líka
gegn KR í næsta leik, en þá
mistókst ,það. Þeir voru of
góðir.“
Albert lék með Hafnar-
firði gegn KR og Val, og þótt
hann hafi ekki gert „miklar
rósir“, þá voru flestir sam-
mála um, að hann hefði góð
áhrif á Hafnarfjarðarliðið
með nærveru sinni.
En það sem vakti forvitni
og athygli margra, var það,
hvers vegna Albert væri eig-
inlega að leika með þessu
liði sem ekkert gæti. Af
sýna, að mér þætti engin
mér frægð og frama, og það
mun ég aldrei eyðileggja."
„Það er eitt sem mig hef-
ur oft furðað á, Albert, og
það eru þessi sífelldu hróp og
skammir í þér á leikvelli. Það
fer óskaplega í taugarnar á
ing er skipulögð og fyrirfram
áætluð, þar sem knattspyman
er mörgum klössum fyrir of-
an okkar, þá hlýtur þetta að
vera eðlilegt."
Talið barst frá íslenzkri
knattspymu í franska og úr
franskri knattspyrnu í ís-
lenzka. Albert hafði tíðast
orðið og á meðan hugsaði ég,
að synd væri að færa ekki í
nyt, „þjóðnýta" ekki, þá
miklu þekkingu og reynslu
sem Albert hefði aflað sér.
En þegar ég færði það í tal
við hann, hristi hann höfuðið.
„Ég hef ekki löngun til
neinna afskipta af virku
starfi innan knattspymu-
hreyfingarinnar, og ég ætla
jafnvel að draga mig út úr
skömm að því að tapa og meðspilurum þínum og veld-
falla með þeim. Ég átti minn ur oft misskilningi ?“
þátt í því að byggja upp Já é yeit það> En það
knattspyrnuna i Hafnarfirði er sama> hye é einbeiti mér
og eg vil ekki yfirgefa skut- að þyí fyrir leik> að láta nú
una þo i la gangi. ekki Qrð fara
um minn munn,
Hitt er annað mál, að mér að þá er ég byrjaður á því |knattspyrnunni í Hafnarfirði
mundi aldrei detta í hug, að fyrr en varir, þegar út í leik- !líka.
sparka í bolta í Frakklandi inn er komið. 1 hita leiksms
eða Italíu, jafnvel þótt stór- gleymir maður sér. og gremj-
ar peningaupphæði^. væru í an yfir því, þegar einföld-
boði. Ég var í 10 ár hæst ustu atriði fara fyrir ofan
launaði knattspyrnumaður garð og neðan, brýst út. Þeg-
Evrópu, þar átti ég minn ar maður hefur leikið með
knattspyrnuferil, skapaði liðum þar sem hver hreyf-
„Þú mundir þá ekki þiggja
þjálfarastöðu eða umsjón
neins liðs, hér, þótt þér stæði
það til boða?“
„Nei, þar eru alveg hrein-
ar línur með það“.
e.b.s.
Inkeri Taivifie keppti hér
fyrir fjórum árum
lagi myndu þeir, sem bjugg-
ust við einhverju af mér,
verða fyrir vonbrigðum og
orðstír minn mundi varla fara
hækkandi meðal knattspyrnu-
unnenda. En ég er hvort sem
er búinn að vera sem knatt-
spyrnumaður og þess vegna
íþróttasíðu Vísis hefur
borizt eftirfarandi bréf frá
einum lesenda sinna. Frjáls-
ar íþróttir hafa löngum verið
ein skemmtilegasta og vin-
sælasta grein íþrótta, og þá
ekki síður, víðast hvar, með-
al kvenþjóðarinnar. Þannig
er þátttaka í keppni kvenna
mikil og góð víðast erlendis,
þótt heldur dauft hafi verið
yfir þeim málum hér á landi
á undanfömum árum. Því er
okkur ánægja að birta þetta
bréf nú, þegar við höfum í
fyrsta skipti um árabil sent
kvennakeppni á erlendum
vettvangi. Við vonum, að á-
hugi þátttakenda og áhorf-
enda fari vaxandi hér fyrir
þessari grein íþrótta í fram-
tíðinni.
Fyrir fjórum árum og ein-
um mánuði eða þann 4. júlí
1957, var haldið íþróttamót
á Melavellinum í Reykjavík,
og er það varla í frásögur
færandi, nema að því leyti að
þá sýndi finnsk stúlka, Inkeri
Talvitie, bæði kringlukast og
grindahlaup. Var hún hér á-
krýndur Norðurlandameistari
í kringlukasti kvenna. Á
Bislet- leikvanginum s.l.
mánudag kastaði hún kringl-
unni 45.40 metra; var hún
2,64 metrum lengri en næsta
stúlka. Ef ég man rétt, er
þessi árangur hennar svipað-
ur þeim, sem hún náði hér
í Reykjavík á afmælisdaginn
Inkeri Talvitie
sinn fyrir fjórum árum.
Mér datt í hug að þið hefð-
uð kannski áhuga á að fá
stendur mér á sama um al- samt þjálfara sínum, Eevu mynd af þessari finnsku
menningsálitið. Poutiainen, og var ætlunin íþróttakonu til birtingar á
En Hafnfirðingar leituðu að þær leiðbeindu íslenzkum | íþróttasíðunni. Mynduð þið
til mín og ég vildi ekki bregð- stúlkum í frjálsum íþróttum. ! þá breyta út af þeirri venju,
ast þeim sem félagi. Ég vildi .Nú er Inkeri Talvitie ný- ,sem virðist ríkja hjá íþrótta-
síðum íslenzkra blaða.
Ég veit ekki, hvört álitið
er að íþróttir, og þá sérstak-
lega frjálsar íþróttir, séu ekki
ekki við kvennahæfi, en is-
lenzkar íþróttastúlkur eru
yfirleitt lítils metnar af is-
lenzkum íþróttafréttariturum
a. m. k. Þó verður að und-
anskilja síðasta Kvennameist-
aramót, og veit ég ekki, hvað
valdið hefur.
Ég man ekki betur en að
einni íslenzkri íþróttastúlku
hafi verið boðið til keppni á
Norðurlandameistaramótið.
En þar sem ég man ekki eftir
að hafa lesið eða heyrt um,
hvaða stúlka varð valin í þá
för eða árangur hennar þar,
langar mig til að fara þess
vinsamlega á leit við yður að
þér svalið forvitni minni, og
væntanlega einhverra ann-
arra, þar að lútandi.
P. S.
Við viljum táka það fram,
að í fyrradag var sagt frá
árangri Sigrúnar Jóhanns-
dóttur í hástökki, er hún
keppti á Bislet nú í vikunni.
Hún setti þar nýtt Islands-
met. Einnig var hér í blað-
inu sagt frá þátttöku hennar,
áður en mótið hófst.
Ritstj.