Vísir - 17.02.1962, Blaðsíða 8

Vísir - 17.02.1962, Blaðsíða 8
8 V I S I R Laugardagur 17. febrúar 1962 UTGEF-nNDh 6LAÐAÚTGÁFAN VÍSIB Ritstjórar: Hersteinn Pálsson, Gunnar G Schram Aðstoðarritstjóri: Axel íhorsteinsson. Fréttastjór ar: Sverrfr Þórðarson, Porsteinn 6 íhorarensen Ritstjórnarskrifstofun Laugavegi 27 Auglýsingar og afgreiðsla: ingólfsstrœti 3. Áskriftargjald er krónur 45.00 á mánuði - í lausasolu krónur 3,00 eintakið Slmi I 1660 (5 llnur). - Félagi prentsmiðjar h.f. Steindórsprent h.f. Eddo h.f -..- ________________________________________, Aukning hitaveitunnar >aS er mikilvægur áfangi, sem náð hefir verið í hita- veitumálum Reykvíkinga, eins og borgarstjórinn, Geir Hallgrímsson, skýrði frá á fundi í borgarstjórninni um daginn. Á sínum tíma var gert ráð fyrir, að fá mundi þurfa að láni um 240 millj. króna til að auka svo hita- veituna, að hún nái til allra hverfa borgarinnar. Eins og sakir standa hefir tekizt að fá 230 milljónir, svo að hægt verður að halda áætlun í þessum framkvæmdum. Eftir fá ár mun hitaveitan ylja öllum borgarbúum. Lagning hitaveitu í hin ýmsu hverfi höfuðborgar- innar er hagsmunamál fleiri manna en þeirra einna, sem í borginni búa. Það er meira eða minna hagsmuna- mál allra landsmanna. Hver einstakur hefir hag af því, að heita vatnið sé notað sem mest, til þess að unnt sé að spara gjaldeyri þjóðarinnar, og síú reynsla, sem fæst hér í borg af lagningu og starfrækslu fyrirtækisins, kemur öðrum til góða, sem eru að koma upp hjá sér hitaveitu eða hafa í hyggju að gera það. Aukning hitaveitunnar og einkum hin hraða þróun í þessu efni á allra síðustu árum, ber loflegt vitni um dugnað og forsjálni þeirra manna, sem verið hafa for- svarsmenn meiri hluta borgarstjórnarinnar. Fjármála- stjórn borgarinnar hefir verið með þeirri ráðdeildar- semi, að önnur bæjarfélög geta ekki bent á neitt þvílíkt en vildu gjarnan. Áframhaldandi framfarir í þessu efni eru undir því komnar, að borsin njóti enn sömu for- ustu og hún hefir haft undanfarið. Betri síldarnýting Tveir af þingmönnum Sjálfstæðisflokksins, Alfreð Gíslason og Matthías Á. Mathiesen, hafa borið fram á þingi tillögu um, að framkvæmd verði athugun á betri nýtingu og geymsluaðferðum síldarinnar, sem veiðist við landið suðvestanvert og fer í bræðslu. Er hér tímabær tillaga á ferðinni, því að þetta er hið mesta nauðsynjamál. Verksmiðjurnar eru heldur afkastalitlar, enda ekki gert ráð fyrir uppgripum af síld, þegar þær voru reistar, en mikil verðmæti géta farið forgörðum, ef ekkert er að gert. Beðið um hjálp Það er grátstafur í kverkunum á Þjóðviljanum í gær. Hann ber sig illa yfir því, að þingflokkur kommún- ista er heldur lítill. Bláðið væntir þess, að hann stækki á næsta ári, er gengið verður til kosninga. Réttast er Só fyrir Þjóðviljann að vera viðbúinn hinu gagnstæða. bjónkun kommúnista við herrana í Kreml verður æ mgljósari og heiðvirðir menn hafa fyrirlitningu á öllu slíku. Væri kommúnistaflokkurinn íslenzkur, væri frekar; yon um einh’verja stækkun hans. Þannig er landslagið í víkinni grösugu við L ance aux Meadows. Þetta er brosandi Iand, gróðursælt með tærri laxá. Það hefur freistað hinna norrænu landnámsmanna. JT I kjölfar Leifs heppna pagureyjarsund (Strait of Belle Isle) liggur nú að baki okkur. Gráir ásar Labradors hverfa í fjarska Við nálgumst norðurströnd Nýfundnalands. Ég hafði fengið þá hugmynd af göml- um íslenzkum heimildum og af ýmsum öðrum ástæðum að flestir þeir norrænu menn sem sigldu af Grænlandi til nýja heimsins hefðu tekið land á þessum stað og tekið sér hér bólfestu. En margir hafa verið ann- arrar skoðunar. Síðla á 17. öld sat lærður Islendingur, Þormóður Torfason. að búi sínu í Noregi og rýndi i gömul íslenzk handrit. Hann skrifaði ágæta ritgerð á lat- ínu um Vínland. Síðan hafa spunnizt af þessu miklar og fjölskrúðugar bókmenntir. Fjöldi virtra vísindamanna um allan heim hefir birt sínar skýringar á sögunum og kenningarnar eru orðnar mjög margar um það. hvar Vínland hafi verið. En aðal- reglan virðist sú að menn telja Vinland all sunnariega. kannske helzt einhversstað- ar á svæðinu frá New York til Massachusetts í Banda- ríkjunum. í bókinni sem ég skrifaði fyrir nokkrum árum og nefndi „Landið undi leiðar- stjörnunni“ bar ég nokkur rök fram fyrir þvi, að Vín- land myndi hafa verið þar sem nú kallast Nýfundna- land og ég hef ennfremuv nefnt rök sem hniga að því að það hafi verið á norður- *•' 'ta Nýfundnalands. Fá- einir fræðimenn hafa áður haldið fram slíkum skoðun- um og nefni ég þá fyrstan í röðinni hins ágæta finnska vísindamann prófessor V. Tanner, sem hefur skrlfað hrífandi lýsingu á Vínlands- vandamálinu og byggir hana á náinni þekkingu á lands- háttum á Labrador og Ný- fundnalandi. Sama er að segja um Kanadamanninn W. Munn. Nokkrar rannsókn- ir hafa verið framkvsémdar á þessum slóðum án þess þó að minjar fyndust 6. grein Helge Ingstads / . um hina norrænu byggð. Hér á eftir skal ég nú nefna nokkur helztu rökin sem benda til þess að nor- rænu sæfararnir hafi komið til norðurhluta Nýfundna- lands. Ég hef vikið að sum- um þeirra áður, en ætla nú að gefa heildaryfirlit yfir þetta. Villandi Kugmyndir. Það sem einkum hefur teygt fræðimennina suður á bóginn með Vinlandshug- myndir sínar er að menn hafa skýrt heiti landsins svo að þar yxi vínviður. En eins og ég hef áður nefnt hefur sænski málfræðingurinn Sven Söderberg sennilega rétt fyrir sér, þegar hann heldur því fram að orðið þýði „landið með graslend- inu“, að vin sé hér orðstofn- inn sem þýðir „gróðurreitur, beitarland“. Sögurnar segja frá því, að fundizt hafi vínviður og vín- ber, en það er áberandi hve sá hluti frásögunnar er meiningarlaus og hefur á sér greinilegan svip ævintýris. Sagan ber annars á sér raun- veruleikablæ, en hér er einn af þeim fáum stöðum í henni þar sem frásögnin eins og dreifist. Friðþjófur Nansen vildi skýra þetta svo, að þessi innskot um vínber væru ævintýri frá rótum. En ekki er það víst, oft virðist einhver sannleikskjarni fel- ast í hinum gömlu íslenzku sögnum. jafnvel þótt hug- myndaflug alþýðunnar hafi lyft þeim af jafnsléttunni. Það gæti verið að Vín- landsfarar hafi reist aðal- byggð sína J norðlægari slóðum, en síðan farið í skjótar könnunarferðir í land vínviðarins. Það er ennfremur hugsanlegt að fólkið hafi fundið einhver ó- þekkt ber, sem líktust vín- berjum á þessum norðlægu slóðum. Það mætti einnig Komið að

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.