Vísir - 22.02.1962, Blaðsíða 15

V 1 S I R
Fimmtudagur 22. febr. 1962

Bennie C. Hall:
Rauðhærða hjúkrunarkonan
hvað hafði þá orðið af arm-
bandinu hennar?
Og nú minntist hún þess,
sem Sky hafði sagt um hvít-
an skýluklút, sem hún hafði
haft um höfuðið, þegar siglt
var fram hjá Stromboli. Já,
hún hafði verið með herða-
sjal úr ull og svipt því af
höfði sér á leið að borðstokkn
um — og hún mundi hve hún
hafði flýtt sér í einkennis-
búninginn og hent sjalinu og
tösku sinni niður í kommóðu
skúffu.
— Lofaðu mér að fara,
lofaðu mér að fara, sagði hún
allt í einu í mikilli hugar-
æsingu, — ég var heimsk —
erki-asni, nei, komdu ekki á
eftir mér, — það er dálítið,
sem ég verð að gera og gera
strax. Mér hafa orðið hræði-
leg mistök á. Ég hitti þig eft
ir miðdegisverð, Sky — elsk-
an mín.
Jane veitti því varla at-
hygli hvernig tíminn leið.
Miðdegisverður var um garð
genginn og hún var að dansa
við Sky í salnum, þar sem
grímudansleikurinn hafði
verið haldinn. Það var eins
og þau hefðu aldrei skilið.
Hún mundi ekki hvað hún
hafði borðað, né hvað um var
rætt, nema að allir voru í sól-
skinsskapi, og hlegið og mas
að.
Hún minntist þess, sem
áður gerðist — þegar hún
rauk frá Sky á þilfarinu og
niður, til þess að gá í skúff-
una þar sem herðasjalið
hafði legið, síðan er hún
hæstaréttarlögmaður
Barnasagan Kalli kafteinn ^ FLJO¥AMÐi EYJAM
Bergstaðastræti 14.
Sími 24200.
MAGNtS THORLACIUS
ABalstrætl 9. — Slmí t-1875.
Málaflutningsskrifstofa
GÚSTAF ÖLAFSSON
hæstaréttarlögmaður
Austurstrætl 17. — Sfml 18854
Sigurgeir Sigurjónsson
hæstaréttarlögmaður
Málflutningsskrifstofa
Austurstr. 10A. Sími 11043
Það byrjaði
að dimma og
vinir okkar
tóku verkfærin
saman tii þess
að halda heim
& leið til bú-
staða sinna hjá
prófessornum.
„Á morgun
verðum við að taka endanlega
ákvörðun", sagði Kalli. „Við
verðum að gera út um ráða-
gerðir prófessorsins um að
ryðja mannkyninu úr vegi,
með hjálp þessara plantna.
Ég vona að býflugan okkar
hafi nú gert sitt ýtrasta og
orðið mikið ágengt meðal litlu
Stepparis Vulgarisanna, en
það líður eflaust þó nokkur
tími þar tii við getum vænzt
árangurs ... bara að við höf-
um nú ekki komið of seint."
„Ég skil ekki eitt orð af þvi
sem þið eruð að segja,“ sagði
Stebbi stýrimaður undrandl.
„Þér eruð kjáni, stýrimaður".
sagði Kalli, “getið þér ekki
skilið, að við Tommi erum að
rækta sérstaka plöntuætu, sem
... ef við höfum heppnina
með, getur útrýmt allri þess-
ari plantekru á svipstundu. Ef
við getum gert Stepparis
Vulgarisurnar jurtaætur i
staðinn fyrir kjötætur, þá . ."
„Hm", sagði Tommi, „ég held
að mér hafi dottið nokkuð i
hug. En við skulum sofa á þvi
í nótt, Kalli, en á morgun tök-
um við ti! ósiplltra málanna
og þá skulum við sýna prófes-
somum að við þekkjum nú dá-
títið ti! býflugna og blóma,
ekki síður en hann.“
tróð því niður í hana Strom-
boli-kvöldið eftirminnilega.
Þegar hún nú hafði tekið það
upp úr skúffunni fann hún
þegar, að það var óeðlilega
þungt, — og — viti menn —
það hafði þá orðið fast í því
á læsingunni. Með skjálfandi
höndum fór hún að reyna að
losa um það, en það var al-
veg vonlaust nema skemma
sjalið, en það yrði þá að hafa
það, og hún varð að beita
skærum — en sjalið mátti
bæta — og það ætlaði hún
sér að eiga alla sína daga, til
þess að hún myndi eftir hve
óhyggilegt væri að draga
skakkar ályktanir, já — og
svo hafði Sky sagt, að hún
hefði minnt sig á brúði með
hvítt sjalið um ennið, já, það
mundi ávallt verða henni
kær gripur.
Þegar þau höfðu dansað
um stund hvíslaði Sky að
henni, að þau skyldu fara út
á þilfar, hann þyrfti svo
margt mikilvægt að segja
henni, en þegar þau voru
búin að finna sér horn á þil-
farinu, þar sem skugga bar
á, virtist hann ekki vera neitt
að flýta . sér, en hann tók í
hönd hennar og sagði:
— Þú ert með armbandið,
eins og um kvöldið, þegar
siglt var fram hjá Strom-
boli.
— Frú Peterson neitaði
að taka við því.
— Mér datt aldrei í hug,
að hún mundi gera það. Það
fær hana enginn ofan af því,
sem hún er einu sinni búin
að taka í sig.
— Þú hefur kannske veitt
athygli demantshringnum,
sem Mathew Carson gaf
henni — trúlofunarhringur,
vitanlega. Maður skyldi
halda, að hún hefði aldrei
eignast demant fyrr á æv-
inni.
— Jæja, sagði Sky glott-
andi, — marga demantana
hefur hún eignazt, en þetta
er áreiðanlega sá minnsti,
sem hún nokkum tíma hef-
ur átt, en kannske henni kær
astur. Þegar hún sýndi mér
hann í kvöld Ijómaði hún eins
og hún væri að sýna mér
demant á stærð við strúts-
egg-
— Svona er að vera ást-
fangin, mér þykir svo vænt
um, að hún hefur fundið
mann, sem kann að meta hve
Nei, dóttir mín er elski licima,
ég hef sent hana í gcðrannsókn.
SÚSANNA
Stjömubíó hefur nú sýn-
ingar á mynd, sem hefur
vakið mikla athygli. Hún er
sænsk og í litum og f jallar
um ævintýri unglinga og er
gerð eftir raunverulegum
atburðum. Er hér komið
inn á eitt mesta vandamál
nútímans. Höfundar em
læknishjónin Elsao og Kit
Colfach. Þótt sagan sé ein-
föld og hversdagsleg um
sumt er atburðarásin hröð
og athyglinni haldið fast frá
upphafi til enda. Allt það,
sem hér gerist, gæti hent
hvaða ungling sem væri nú
á dögum. Hér koma við
sögu unglingamir Súsanna,
leikin af Susanne Ulfsater,
Oli, leikinn af Amold Stac-
kelberg, og Bíbí leikin af
Rosalie Börjesen. — Á þeim
Súsönnu og Ola sannast að
um síðir: Batnandi manni
er bezt að lifa.
LÖGFRÆÐINGAR
einak mmm, mi.
MáJflutnlngur — Fasteigirasaln
Ingólfsstræti 4, — Sími 16767.
v^úfþór óummsoN
'Oes'lurujcíbl/72vmo Sáru 23970
INNHEIMTA
LÖGFRÆQlSTÖKr
Páll S. Pálsson