Vísir - 21.03.1962, Page 10

VISIR
Miðvikudagurinn 21. marz 1962
w

Stutt heimsókn í setustofu
skáta.
Það er ósköp venjulegt
mánudagskvöld. Við stönd-
um fyrir framan Skátaheimil-
ið við Snorrabraut og horfum
á stórt grænt skilti, sem á
er letrað UMFERÐARDEILD
LÖGREGLUNNAR. Við verð-
um hálf ragir við að opna
dyrnar, því það var ekki
meiningin að hitta lögregluna
að máli, heldur bregða okkur
í stutta heimsókn í setustofu
skáta.
Eftir að hafa hert upp hug-
ann og opnað, komum við
inn í Iítinn gráan gang og til
hægri handar komum við
auga á hurð, er á er letrað
Varðstjóri. Við erum í þann
veginn að missa kjarkinn,
Nýr þáttur
um æskuna
I dag hefst hér í blaðinu
nýr þáttur, sem fjallar um á-
hugamál æskunnar, eins og
nafnið reyndar ber með sér.
Tveir ungir menn hafa tekið
sig saman um að sjá þættin-
um fyrir efni, og birtist í dag
nokkuð af því, sem þeir hafa
þegar lagt til.
Ungu mennimir, sem hafa
umsjón þáttarins með hönd-
um, eru Pétur Sveinbjarnar-
son og Ái-mann Sveinsson.

:• • • • -
Við „barinn“. Ekki viskí og sóda, heldur kólc á fimmkall,
þegar hurðin á móti okkur
opnast skyndilega og út
koma tvær stúlkur á að gizka
sextán ára, klæddar skáta-
búningi öllum útskreyttum í
merkjum og snúrum. Það
leyndi sér ekki, að við vor-
um nú á réttri leið, að eyrum
„Hér er enginn í vandræð-
um með að eyða tímanum,
margir spila, aðrir tefla eða
lesa blöð og bækur, sumir
láta sér nægja að ræða um
landsins gagn og nauðsynj-
hérna eftir að lokað er á
kvöldin.“
„Við hvað skemmtið þið
ykkur helzt?“
okkar barst hljómur frá plötu
spilara og við heyrðum Jón-
as Jónasson syngja Spánar-
ljóð, hlátur og köll ungling-
anna leyndu sér ekki. Inni
voru um það bil tuttugu ung-
lingar. Við fengum okkur
sæti og virtum fyrir okkur
þetta vistlega herbergi. Ann-
ar helmingur þess er þakinn
þykku gólfteppi, en í sitt
hvoru horni eru sófasett og
borð, einnig er þar plötuspil-
ari. Úti í einu homi stofunn-
ar er skemmtilegur bar, og
fyrir framan hann standa
nokkrir unglingar og bíða ó-
þreyjufullir eftir því að verða
afgreiddir með Coca Cola fyr
ir fimm krónur.
Er hlé varð á kóksölunni
snerum við okkur að bar-
þjóninum, sem var stúlka og
kvaðst heita Þuríður Ingi-
mundardóttir og vera við
gæzlu í kvöld.
„í hverju er starf þitt helzt
fólgið?“ spyrjum við Þuríði.
„Ég á að gæta þess að all-
ir fari úr yfirhöfnunum, að
ekki sé mjög mikill hávaði,
svo sel ég gosdrykki og sæl-
gæti. Einnig geng ég frá

Nú kallar einhver, að það
vanti( tvo í vist svo að við
þökkum Þuríði fyrir og lögð-
um frá okkur pennann og
myndavélina og sinntum kall-
inu.
Rétt í þann veginn er við
vorum að fara varð á vegi
okkar piltur að nafni Össur
Framhald' á bls. 5.

,
••:• • ••....•..
Hermann Gunnarsson.

X á garð- knattspyrnu eða handknatt-
r lægstur leik, hafa án efa flestir tekið
fyrir les- eftir þessum ljóshærða og
Hermann snaggaralega pilti.
Líkt og með marga aðra
tók hugur hans allur knatt-
spyrnuna og aðeins 5 ára
gekk Hermann í Víking, en
stuttu síðar vatt hann kvæði
sínu í kross og innritaðist í
Val og hefur æft og leikið
með Val síðan.
Fljótlega tók að bera á
hæfileikum hans og hefur
Hermann ætíð leikið með
bezta liði í sínum aldurs-
flokki.
Hermann hefur þrívegis
orðið íslandsmeistari, með
fimmta flokki, fjórða flokki
og nú síðast með þriðja
flokki 1961.
Það er ekki aðeins á sviði
knattspyrnunnar, sem hann
hefur sýnt hæfileika sína,
heldur einnig í handknatt-
Erlendur Jónsson, kennari.
Hrakar æskunni?
Þuríður Ingimundardóttir.
og eyðslusemi. En slíkar á-
sakanir eru engin nýlunda.
Það mun vera mála sann-
ast, að æskan ber svip af
þjóðlífinu eins og það er á
hverri tíð. Síðustu árin hefur
flest til framfara horft í
þessu landi. Æskan dregur
dám af því. Ég tel, að hún
standi fyrirrennurum sínum
hvergi að baki, en á sumum
sviðum framar. Hún er ekki
aðeins stór vexti, heldur einn
ig stórhuga, hvorki niður-
beygð né bæld, heldur frjáls-
mannleg og ber höfuð hátt.
Það er sannarlega hægt að
treysta henni til að taka við
okkar lítt byggða, en fagra
og á margan hátt auðuga
landi.
Teljið þér, að æskunni fari
hrakandi?
Síðan fór þess á leit við
Erlend Jónsson kennara og
rithöfund að hann svaraði of-
angreindri spurningu og varð
hann svo vinsamlegur að
verða við þeirri ósk. Hér birt-
ist svar hans:
„Miklir eru þeir að vallar-
sýn, en óreyndir eru þeir
mjög,“ sögðu kerlingarnar
um Njálssyni. Svipuð orð
heyrast oft um æskuna nú á
tímum. Flestir viðurkenna,
að hún sé fyrri kynslóðum
fremri að vexti og líkamlegu
atgervi. En sumir segjá, að
það sé líka það eina, sem
henni verði talið til hróss,
ef hrósvert skuli telja. Eink-
um er henni brugðið um óhóf
Hann hefur lokið öllum
þrem stigum knattþrauta
K.S.Í.
Hermann er aðeins 15 ára
og stundar nám í Verzlunar-
skóla íslands. - p. sv.
Setið að spilum.