Vísir - 27.06.1962, Blaðsíða 4
i//<;//?
Miðvikudagur 27. júní 1962.
VIÐTAL DAGSINS ER VID SR. PÉTUR SIGURGEIRSSON SOKNARPREST A AKUREYRI
Kirkjan fær of lítið af stundum æskunnar
Meðal kennimanna, sem sóttu
synodus og aðalfund Prestafé-
lags íslands, var síra Pétur Sig-
urgeirsson, sóknarprestur á Ak-
ureyri. Áður en hann fór norð-
ur aftur, átti ég viðtal við' hann
um æskulýðsstarfið á Akureyri
og Norðurlandi yfirleitt innan
vébanda þjóðkirkjunnar, en síra
Pétur hefur frá barnsaldri haft
áhuga á þeim málum og sinnt
þeim af alhug alla tíð.
Það var veturinn 1947, sem
síra Pétur fluttist norður, en þá
gerðist hann aðstoðarprestur
síra Friðriks Jónassonar Rafn-
ars, en árið eftir var prestakall-
ið gert að tvímenningspresta-
kalli, og fór fram prestkosning
i hið nýja embætti miðsumars
árið eftir, og var síra Pétur
kjörinn. Hinn sóknarpresturinn
á Akureyri nú er síra Birgir
Snæbjörnsson. Hann er Akur-
eyringur. Ég bað síra Pétur að
segja nokkuð frá námsferli sín-
um áður en hann fluttist norð-
ur og kvað hann svo að orði:
— Eftir að ég hafði lokið
kandidatsprófi í guðfræði við
Háskólann, fór ég til framhalds-
náms við Mt. Airy-prestaskól-
ann í Fíladelfíu og var við það
nám einn vetur. Síðan dvaldist
ég með Vestur-íslendingum
sumarið 1945 og fór svo í Stan-
ford-háskólann í Kaliforníu.
Þar sótti ég námkseið í blaða-
mennsku.
Prestur á námskeiði
fyrir blaðamenn.
Ég minnist þess ekki að hafa
áður heyrt getið um presta á
námskeiðum fyrir blaðamenn
og innti því slra Pétur n^nara
eftir upplýsingum um þetta.
— Það var blátt áfram vegna
þess, að ég hafði ávallt haft á-
huga á að sækja slíkt námskeið,
ef tækifæri gæfist, að ég tók
í þvf, en ég hafði starfað
við Kirkjublaðið, sem faðir
minn (Sigurgeir biskup Sigurðs-
son) átti, en hann stofnaði það
með prestum. Það lagðist nið-
ur eftir dauða hans 1953. Eftir
heimkomuna sá ég um útkomu
blaðsins og var við hana, unz
ég fluttist norður.
Æskan og boðskapur
kirkjunnar.
— Alla tlð, frá því ég fór að
hafa áhuga á málum kirkjunn-
ar, hefi ég hugleitt og sann-
færzt betur um, hve nauðsyn-
legt það sé, að æskan hcillist af
þeim boðskap, sem kirkjan
flytur. Þegar ég fermdist á ísa-
firði, þar sem faðir minn var
sóknarprestur, var kominn til
sögunnar félagsskapur með
drengjum, sem hann stofnaði.
Hér við Háskólann kynntist ég
sunnudagaskólastarfínu, er við
guðfræðistúdentar önnuðumst
að tilhl. Háskólans, undir leið-
sögn guðfræðiprófessoranna.
Hvort tveggja, að kýnnast fé-
lagslegu starfi kirkjunnar í
þágu drengjanna á Isafirði og
þátttakan í sunnudagaskóla-
starfinu hér, reyndist gagnleg
og dýrmæt reynsla.
Ekki að eins fyrir
hina fullorðnu.
— Mér var farið að verða
það betur ljóst, að kirkjan var
ekki og átti ekki að vera fyrir
hina fullorðnu eina, heldur fyr-
ir fólk á öllum aldri og ekki sízt
fyrir börn og unglinga. Og ég
sannfærðist enn betur um þetta
og það var þessari aðstöðu að
þakka, að unnt var að hefja
starf í þágu æskunnar. Ég er
eindregið á þeirri skoðun, að
ekki eigi að reisa kirkjur nú á
tímum, nema sjá um leið fyrir
skilyrðum til frjálslegs félags-
lífs safnaðarins, og ég á þar við,
að gert sé ráð fyrir samkomu-
sal ásamt eldhúsi o. s. frv. Ein-
hverjir kunna að segja, að finna
megi önnur salarkynni til slíks
barnaguðsþjónustur, sem fram
fara í sjálfri kirkjunni, og önn-
umst við slra Birgir þær. Þar
er prédikað og sungið og notað-
ar ljósgeislamyndir. Við prest-
arnir höfum okkur þarna til að-
stoðar æskulýðsfélaga, og auk
þess er sveit úr hópi barnanna,
sem við köllum bekkjarstjóra,
væntanleg fermingarbörn, er
gæti þess hvert á sínum bekk,
að allt sé kyrrt og rólegt, og
Prestsfjölskyldan heima á Akureyri. Kona síra Péturs er frú Sólveig Ásgeirsdóttir kaup-
manns Ásgeirssonar.
eftir að vestur kom, og ég heill-
aðist af hinu öfluga kirkjulífi.
sem ég kynntist þar. Og var
það löngun mín og ásetningur
að geta unnið eitthvað á þessu
sviði, þegar út í prestsstarfið
kæmi.
Akureyri.
Talið barst að Akureyri, höf-
uðstað Norðurlands, um 9000
mapna bæ, þar sem verið hefir
aðalvettvangur síra Péturs hálf-
an annan áratug,
— íbúatala Akureyrar hefur
ekki vaxið ört en stöðugt, en
vandamál æskunnar segja til
sln þar sem annars staðar —
og er sú trúa mín, að þar —
og annars staðar, þar sem kirkj
an laðar til sín æskuna, verði
greiðara að skapa henni góða
framtíð. Og á Akureyri höfum
við góða aðstöðu, þar sem er
Akureyrarkirkja. Kirkjan er
sjálf fögur og laðar að sér. Ég
tel, að það hafi ■ verið mjög
heppilega, ráðið, þegár hún var
byggð, að gerður var salur und-
ir kórnum, sem rúmar 70 — 100
manns. Við öllum hann kapell-
una. Þetta skapaði góða að-
stöðu til kirkjulegs félagsstarfs
félagsstarfs, en það fengi þá á
sig annan blæ og tengdist ekki
eins kirkjunni, en það er mjög
mikið atriði að tengja félags-
starfið kirkjunni sem nánast,
en tii þess að það geti orðið,
þarf það að fara fram innan
vébanda hennar, og það ger-
breytir viðhorfi allra, ef #ienn
hafa þetta á tilfinningunni.
Tilgangurinn. — Þátttakan
I sjálfri guðsþjónustunni.
Takmarkið með hinu frjálsa
safnaðarstarfi er að vekja fólk-
ið til þátttöku I sjáifri guðs-
þjónustunni. Messan er megin-
þáttur hinnar kirkjulegu starf-
semi. Þar slær hjartað. Safnaðar
starfið‘á að leiða menn til guðs-
þjónustunnar.
Yngsta deild
sunnudagaskólans.
Ef við minnumst fyrst á
yngstu börnin á vettvangi hins
kirkjulega æskulýðsstarfs, þá
eru það börn á aldrinum 4 — 6
ára — eða yngstu deildir sunnu
dagaskólans. Um samkomur
þeirra sér ungur maður, Rafn
Hjaltalín kennari. Þar eru börn-
unum sagðar sögur, þau læra
vers og að syngja, og finnst
mér það ánægjulegpr kliður,
sem berst til mín úr kapellunni
upp I s‘ rúðhúsið, þegar börnin
eru á samkomu.
Reglulegar
barnaguðsþjónustur
Svo eru hinar reglulegu'
hefur það sína þýðingu að fela
börnunum snemma ábyrgð I
starfi. Sunnudagaskólinn er
haldinn hálfsmánaðarlega, bæði
I kirkjunni og kapellunni. Við
orgelið á þessum samkomum er
Birgir Helgason söngkennari.
Fullgildir safn-
aðarfélagar.
Með fermingunni hætta börn-
in að vera I sunnudagaskólan-
um, en fermingin, er börnin
staðfesta skírnarsáttmálann, er
I rauninni vlgsla barnahna inn
í kirkjuna, og eru þau þá full-
gildir safnaðarfélagar, en til
þess er æskulýðsstarfið, að þau
losni ,ekki úr tengslum við
kirkjuna, losni ekki undan á-
hrifum hennar, því að það þarf
að treysta það enn betur, að
þau byggi tilveru sína og fram-
tíð á þessum orðum: Ég vil
leitast við af fremsta megni,
að hafa frelsara vorn Jesúm
Krist að leiðtoga lífs míns.
Þessi eru einkunnarorð æsku-
lýðsstarfsins innan kirkjunnar
og jafnframt eru þau ferming-
arheit barnsins.
Æskulýðsfélagið.
Hjá okkur koma fermingar-
börnin inn I Æskulýðsfélagið,
ef þau vilja, og sum staðar, þar
sem slík félög starfa, jafnvei
fyrr eða 12 ára, og tel'ég það
rétt, gð þau séu með I svona fé-
lögum frá þeim aldri, sérstak-
lega þar sem ekki er um stóra
hópa að ræða. Hjá okkur eru
unglingarnir I æskulýðsfélaginu
frá fermingu til 18 — 19 ára
aldurs, eftir því sem ungling-
arnir sjálfir kjósa. Það er mjög
mikilvægt, að skólaæskan teng-
ist starfinu, og hún hefur bezt
skilyrði til þess, en aðrir ung-
lingar eru einnig með og hafa
ekki síður þörf fyrir slíkan fé-
lagsskap en hin. Fundir erú
hálfsmánaðarlega og ýmislegt
gert til dægrastytingar. Þess
ber að geta, að bæjarstjórn hef-
ur veitt fjárhagslegan stuðning
árlega.
Æskulýðsráð
Akureyrar
er I undirbúningi — er það
hliðstætt Æskulýðsráði Reykja-
vlkur. — Síra Bragi Friðrikssoh
framkvæmdastjóri Æskulýðs-
ráðs Reykjavíkur hefur komið
norður og setið fundi og verið
til leiðbeiningar. Sérstök nefnd
hefur starfað að undirzúningi
málsins, og mun hwn brátt skila
áliti varðandi stofnun Æsku-
Iýðsráðs Akureyrar.
Átta félög •
nyrðra.
Ég held, að mér sé óhætt að
segja, að - æskulýðsstarfsemin
á Akureyri standi með blóma.
Hún er I nánum tengslum við
æskulýðsstarfið I rtágrenninu
og norðanlands yfirleitt. Æsku-
lýðsfélagasamband Hólastifts
var stofnað 1959 á fundi
Prestafélags Hólastifts og eru
I því félög úr 3 prófastsdæm-
um, Skagafjarðar-, ’ Eyjafjarðar-
og Suður-Þingeyjarsýslu. Þetta
samband beitir sér fyrir sameig-
inlegum æskulýðsfélaganna.
Æskulýðsfulltrúi
þjóðkirkjunnar.
Að mfnu áliti var hinn mesti
ávinningur að því, þegar stofn-
að var embætti æskulýðsfull-
trúa þjóðkirkjunnar að tilhlut-
an biskups. Með því var stigið
hið mikilvægasta skref I æsku-
Iýðsmálunum. Því starfi gegnir
slra Ólafur Skúlason, og hefur
hann innt af höndum mikilvægt
starf fyrir æskulýðinn I landinu.
Sumarbúðir við
Vestmannsvatn.
Ég bað síra Pétur að segja
frá hinum áformuðu sumarbúð-
um við Vestmannsvatn.
— Það er eitt hinna mikil-
vægu mála, sem við vinnum
fyrir norðan, að koma upp sum-
arbúðum við Vestmannsvatn I
Aðaldal, Er smíði þeirra hafin.
Þar er áformað að hafa nám-
skeið fyrir börn og unglinga.
Formaður bygginganefndar er
síra Sigurður Guðmundsson
prestur á Grenjaðarstað, en I
hans prestakalli starfa 2 æsku-
lýðsfélög og mikill áhugi á
þeim annars staðar. Gert er ráð
fyrir, að þarna geti verið 30 —
40 unglingar hverju sinni. Að-
eins aðalskálinn verður byggð-
ur I sumar.
Svalbarðseyrar-
kirkjan gamla.
Þá stendur til, að Svalbarðs-
eyrarkirkjan gamla verði flutt
þangað austur, en óvíst er um,
hvenær það verður gert. Vonir
standa til, að unnt verði að
flytja hana þangað I heilu lagi.
Hún mun vera meira en aldar
Framhald á bls. 10.