Vísir - 30.08.1962, Blaðsíða 8

8
Fimmtudagur 30. ágúst 1962.
Útgefandi: Blaðaútgáfan VlSIR.
Rítstjórar Hersteinn Palcson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Porsteinn 0. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegj 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 krónur á mánuði. .
I lausasölu 3 kr. eint. — Simi 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
V--------------------------------------------------------j
Smekkvísin er söm við sig
Á 100 ára kaupstaðarafmæli Akureyrar í gær
helguðu öll dagblöðin í Reykjavík, að einu undan-
skildu, höfuðstað Norðurlands mikið og verðskuldað
rúm, bæði á forsíðum og annars staðar, og aukablöð
voru gefin út í því tilefni. Undantekningin frá þessu
var Þjóðviljinn. Moskvuliðið, sem ræður efni þess
blaðs, hafði aðra forsíðufregn, sem þurfti að setja
hærra og með stærra letri. Það var hin gamla upp-
tugga um afstöðu íslenzku ríkisstjórnarinnar til Efna-
hagsbandalags Evrópu og hvað Adenauer eigi að hafa
sagt um aðild íslands að bandalaginu.
Undir þessari stóru fyrirsögn Þjóðviljans var að
sönnu mynd frá Akureyri og undir henni orð um af-
mælið, en það var auðsjáanlega hitt, sem lesendum
blaðsins var fyrst og fremst ætlað að taka eftir, þótt
tæplega verið komizt hjá þeirri ályktun, a ðsú frétt
hefði að skaðlausu mátt bíða næsta dags, einkanlega
fyrir þá sök, að Þjóðviljinn hefur sannarlega ekki van-
rækt að fræða lesendur sína um þetta mál undan-
farið.
Og margt er líkt með skyldum! Tíminn gaf að
sönnu út myndarlegt aukablað um Akureyri, en í aðal-
blaðinu var notuð sama uppsetningaraðferðin og í
Þjóðviljanum, að klessa fréttinni um ræðu Adenauers
fyrir ofan heillaóskina til Akureyrar. Samvinnan og
sálufélagið milli þessara blaða bregzt sjaldan. Það er
engu líkara en sami heilinn sé þar oft að verki. Og
smekkvísin er ævinlega söm við sig.
Tíminn hefði vel mátt hafa frásögn sína um ræðu
Adenauers á öðrum stað í þetta skipti, því að öllum
þorra þjóðarinnar er það fullkomlega ljóst, að ekkert
mark er takandi á skrifum blaðsins um þetta efni. Þau
eru öll miðuð við það, að sverta ríkisstjórnina, en alls
ekki sprottin af því, að um nokkurn teljandi ágrein-
ing sé þar að ræða milli Framsóknar og stjórnarflokk-
anna.
Lítið dregur vesælan
Þjóðviljinn hefur nú fundið óræka sönnun þess,
að hagkvæmara sé að skipta austan járntjaldsins en
vestan: Maður fór inn til Ziemsen að kaupa sér skæri.
Og viti menn — þau tékknesku kostuðu aðeins 32 kr.
en vestur-þýzk skæri kr. 64,90. Maðurinn kvaðst hafa
skoðað skærin í krók og kring og ekki getað séð að
hin tékknesku stæðu hinum á nokkurn hátt að baki.
Og svo keypti hann víst þau tekknesku, þótt blaðið
segi það ekki beinum orðum.
Vonandi reynast skærin vel, og mikil hlýtur nú
gleðin að vera í herbúðum Þjóðviljans, ef þessi sál
skyldi hafa frelsazt frá þeirri villutrú, að vörur séu
betri vestan járntjalds en austan. En mikið þarf að
flytja inn af tékkneskum skærum til þess að allir þeir
vantrúuðu frelsist!
VISIR

Hans Rowold
☆
Gengiö á vit
biaðafulltrúú
i fjárum
sendiráöum
Hinn almenni borgari,
Pétur og Páll, rekst
ekki á þá né hefur nokk-
urt samneyti við þá
menn. Samt eru þeir
sendir hingað af erlend-
um stórþjóðum, með
konur og börn, eru ærið
kostnaðarsamir og njóta
meiri réttinda en flestir
aðrir á þessu landi. —
Hvaða menn? Jú: Blaða-
fulltrúar sendiráðanna.
Okkur er ókunnugt um,
hversu mikið þeir hafi að gera
dag hvern, en hitt er víst að
starf þeirra er óhjákvæmilegur
liður í öllum meiriháttar sendi-
ráðum. Þeir sjá um alla þá hluti,
sem að íslendingum snúa,
framkvæmdaratriði og væntan-
lega öll hin daglegu verk. Þeir
taka á móti gestum frá þjóðum
sínum og hafa samband við
blöðin fyrir höndjs<mdiráö3isiKl»ri
Þess végna vissmflOfíp þeisv
hétu , — og þess vegna váknaðf'
áhuginn fyrir að forvitnast um
þeirra daglega líf, og þá sér-
staklega lífið utan vinnutímans.
Við fundum út að fimm sendi-
ráðanna hafa svokallaða blaða-
fulltrúa, sendiráð Bandaríkj-
anna, Þýzkalands, Rússlands,
Bretlands og Frakklands. Því
miður var fulitrúi þess síðast-
talda ekki staddur hér á landi
um þessar mundir svo hann
verður ;.ð ciga viðtalið inni hjá
okkur — eða við hjá honum.
íslenzkir
blaöamenn
ábyrgir
Við lögðum fyrst leið okkar í
upplýsingaþjónustu Bandaríkj-
anna á annarri hæð í Eænda-
höllinni. Okkur þótti það tím-
anna tákn að þurfa að leggja
leið okkar í höll þá er íslenzkir
sveitabændur hafa byggt, til að
finna sérlegan fulltrúa Washing-
ton-stjórnarninar á íslandi!
Þar tók á móti okkur við-
kunnanlegur miðaldra maður og
kynnti sig sem Mr. Stover. Hér
var kominn „okkar maður“ og
af allri þeirri enskukunnáttu
sem tilkippileg var, gerðum við
þegar harða hríð að Mr. Stover.
Hann er Texasbúi í húð og
hár, starfaði lengi í heimaborg
sinni sem blaðamaður við eitt
stærsta blaðið þar, E1 Paso.
Hann gekk í utanrikisþjónust-
una eftir stríðið, búinn að vera
í henni í 12 ár, að undanskild-
um þeim þrem árum (1951 —
1954) sem hann starfaði sem
blaðamaður. Herra Stover hefur
dvalið í Danmörku og Þýzka-
iandi og hingað kom hann fyr-
ir þrem árum og „vonast til að
verða hérna minnsta kosti hálft
annað ár í viðbót". Eftir þvi
sem kunnugir menn segja okkur
þá hefði Stover átt að vera far-
inn héðan fyrir löngu, en hafði
farið fram á framlengingu á
dvöl sinni hér.
— Líkar þér þá svona vel
hérna?
— Líkar vel, já það máttu
reiða þig á. Ég skal segja þér,
þið eruð alls ekki svo ólíkir
Texasbúum þegar á allt er litið.
Ég þarf ekkert að skýra þá
skoðuna mína frekar.
— Og hvernig hefur þér
fundizt að vinna hér?
— Hvergi betra. Sá kostur
íslendinga, eða sú árátta, að
hafa áhuga fyrir öllu, smáu og
stóru, gerir það að verkum að
hér er mjög auðvelt að vinna.
— Er jafn auðvelt að eiga við
Islendinga í frístundunum?
— Ég fæst nú aðallega við
silungana í frístundunum. Ég
hef mikinn áhuga fyrir veiði-
skap, hef stöngina helzt alltaf
með mér, þegar ég hreyfi mig
eitthvað. Hins vegar veiði ég
helzt aldrei lax, miklu frekar
urriða og bleikju, mér finnst
það mun meira gaman. Annað
get ég sagt þér. Ég hef farið
víða um landið og alls staðar