Vísir - 06.09.1963, Síða 8
8
V1SIR . Föstudagur 6. sept. 1963.
Otgefandi: Blaðaútgáfan VtSIR.
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 70 krónur á mánuði.
í lausasölu 5 kr. eint. — Sími 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Verð landbúnaðarafurða
Þessa dagana sitja fulltrúar Stéttarsambands
bænda á þingi í Reykjavík. Ræða þeir hagsmunamál
stéttar sinnar og gera tillögur um helztu framfara-
málin sem nú eru efst á baugi.
Verðlagsmálin eru tvímælalaust höfuðmál þings-
ins. Fulltrúar bændasamtakanna leggja til í verðlags-
nefndinni að verðgrundvöllur landbúnaðarafurða verði
hækkaður um 36% frá því sem nú er. Þetta þýðir
það að landbúnaðarafurðir mundu hækka um þessa
tölu. Hins vegar þýðir það ekki jafn mikla kjarabót til
handa bændum, heldur nær 15% kauphækkun. En í
gærkvöldi gerðist það, að fulltrúar á þinginu sam-
þykktu enn frekari hækkanir á launum bóndans, sem
nema 23% frá því sem fulltrúar bænda í verðlags-
nefndinni hafa farið fram á.
Enginn vanmetur starf bænda, sem er eitt hið
erfiðasta og umsvifamesta í þjóðfélaginu. Óskir þeirra
um breyttan verðgrundvöll eru eðlilegar. Hins vegar
mun þeim sjálfum, sem öðrum sú staðreynd ljós að
kjör þeirra verða ekki bætt svo sem með þarf einungis
með því að hækka verð landbúnaðarafurða. Því eru
takmörk sett hve langt er hægt að halda á þeirri braut.
Neytendum þykja landbúnaðarafurðir þegar orðnar
æði verðháar og eru ekki reiðubúnir til þess að taka
á sig mjög stórfelldar hækkanir á þeim frá því sem
nú er.
Það, sem hér þarf ítarlegrar athugunar við, er,
hvort mörg búin eru ekki svo smá, einkum í afskekkt-
um sveitum, að hæpið sé, að þau geti veitt bóndanum
og fjölskyldu hans lífvænleg kjör.
Og í annan stað verður hagur bænda mjög bættur
með því að koma lánamálum þeirra í viðunandi horf.
Sjóðir bænda voru í kaldakoli fram á síðustu ár. Stórt
skref hefir verið stigið þar til viðreisnar af núverandi
ríkisstjórn undir forystu landbúnaðarmálaráðherra
begar Stofnlánadeild landbúnaðarins var sett á lagg-
irnar. Sú stofnun á eftir að reynast íslenzkum Iand-
búnaði mikill búhnykkur og veita miklu fé til rækt-
unar og annarra framfara í sveitum landsins.
Hvalfjarðarmálið enn
Vonir stjómarandstöðunnar um að Hvalfjarðar-
málið yrði stjórninni hrösunarsteinn, hafa brugðizt.
4thygli vekur, að þrátt fyrir ofsafengin skrif og brigzl
um landráð, hefir hvorki Tíminn né Þjóðviljinn getað
lagt fram nokkrar sannanir um að í Hvalfirði eigi að
byggja kafbáiahöfn. Þess vegna geta lesendur ekki
tekið mark á málflutningi þeirra.
Það er einnig mjög athyglisvert, að í þessu máli
er eins og kommúnisti ritstýri skrifum Tímans. Tíminn
hefir þó lengi sagzt vilja styðja vestræna samvinnu.
En hvað eiga menn að halda þegar rammur haturs-
áróður er rekinn gegn því að Atlantshafsbandalagið
fái að endurnýja gamla olíustöð í Hvalfirði?
Söngvaramir og undlrleikarinn. Talið frá vinstri: Erlingur Vigfússon, Svala Nielsen, Ragnar Bjöms-
son, Sigurveig Hjaitested og Jón Sigurbjömsson.
Pétur Sigurðsson:
Fjórir
t sumar hef ég oft reynt að
ná til manna sem ég hef
átt erindi við, en oftast árang-
urslaust. Allir i sumarfríi eða
einhverjum ferðalögum innan-
lands eða utan. Þegar á enda
eru allir frídagarnir á vorin,
ýmist fimm í einu eða þrír eða
tveir, þá taka við sumarfríin
frá því í júní fram í septem-
ber.
Ég afréð því að fara einnig að
heiman, en það var stutt sum-
arfrí, aðeins fjórir dagar, brá
mér norður í land að hitta sam-
herja mína í sambandi við starf
sem er framundan í haust. Ég
var aðeins einn dag á hverjum
stað, Sauðárkróki, Siglufirði og
Akureyri. Þrennt veittist mér
gott í þessu stutta ferðalagi.
Alltaf er það góð og vekjandi til
breyting að hitta vini og góða
samherja. Oft kemur yfir mig
einhver góður andi, er ég hef
átt notaiegt samtal við einhvern
sæmdarmann. Þetta var fyrsta
atriðið, hið annað var dýrlegt
veður alla dagana fjóra, og hið
þriðja, að hlusta á söngkappana
fjóra.
Tjótt Ijótt sé frá að segja, gef
ég mér næstum aldrei tóm
til að hlusta á söngskemmtanir,
fara í leikhús eða bíó, eða á
neina skemmtistaði. Vinna hef-
ur verið mín bezta skemmtun
alla ævi. En kvöldið sem ég var
á Sauðárkróki var auglýst þar
söngskemmtun, og nú átti ég
ráð á kvöldstund. Hún varð mér
mikið ánægjuefni. Ég hlustaði
á hina fjóra söngsnitlinga,
fimmti snillingurinn var píanó-
leikarinn Ragnar Björnsson.
Söngvaramir voru: Svala Niel-
sen, Sigurveig Hjaltested, Erling
ur Vigfússon og Jón Sigurbjöms
son. Ekki þarf að kynna þetta
fólk. Þjóðin þekkir það, en það
var sönn nautn að hlusta á söng
fjórmenninganna. Við suma
liðina í dagskránni krotaði ég
í sætinu mínu: Hrein nautn.
Ágætt. Mikil tilþrif. Prýðilegt.
Frábærlega gott. Ágætt, ágætt.
Ekki þori ég að gera neitt
upp á milli söngvaranna, en mér
fannst þeir eiga mikið hrós
skilið. Söngskráin var löng og
ég dáðist að þreki þeirra.
Næsta kvöld kom ég til Siglu
fjarðar, er söngskemmtunin var
byrjuð þar. Ég lagði leið mina
einnig þangað, gat ekki stillt
mig um að hitta þau bakvið
tjöldin að loknum söngnum, og
það var hressandi að hitta þetta
glaða og elskulega fólk. Áreið-
anlega mun tilheyrendunum
hafa þótt gaman að heyra tví-
söng þeirra Erlings og Jóns,
„Ástardrykkurinn". Þeir sungu
þetta og léku af mikilli snilld,
og það er vissulega freistandi að
nefna fleira, en áhætta fyrir ó-
sérfróðan mann. Bezt að láta
nægja þessi fáu orð. Fimm-
menningarnir voru sannarlega
góðir fulltrúar drottningar listar
innar.
T eið mín hefur legið að mestu
leyti um allt þetta land og
og víða erlendis, en ég held að
ég hafi aldrei farið hrikalegri
bílveg en leiðina yfir Siglufjarð
arskarð, en hún er skemmtileg
í glaðasólskini. Um morguninn
var dásamlegt að horfa yfir
Skagafjörðinn, af hæðinni fyrir
ofan Sauðárkrók og út á hafið
spegilslétt. Um kvöldið lá svo
leiðin norður yfir Skagafjörðinn,
Nýlega kom til landsins ný
tegund af skurðgröfum, sem jafn
framt er ámokstursskófla. Hún
er frá Noregi, og eru það tveir
norskir bræður sem hafa smíð-
að hana. Grafan, sem ber nafnið
Bröty x2 er í mörgu frábrugðin
öðrum eldri skurðgröfum. M.a.
er ekki hægt að aka henni, þar
sem engin vél er til slíks. Ef
þarf að hreyfa gröfuna til, er
það gert fljótlega og auðveld-
lega með skóflunni. Sé hins veg
ar um lengri vegalengdir að
ræða, er hún einfaldlega fest aft
an í vörubíl og dregin.
um Höfðaströndina, fæðingar-
sveitina mína, fram hjá Höfða-
vatni og svo út Sléttuhlíð, yfir
Vestur-FIjótin, og varð mér þá
starsýnt inn á fjöllin, þar sem
ég átti mörg spor á æskudögum
mínum, svo inn í hin grösugu
og fögru Austur-Fljót og eins
og leið liggur norður yfir Siglu-
fjarðarskarð. Hátt uppi þar er
ógleymanleg sýn í vesturátt eins
langt og augað eygir, hafið
spegilslétt og sólgyllt í aftan-
skininu.
Það var hvíld og andleg
hressing að sitja í þægilegum
vagninum á suðurleið í þessu,
dýrðlega veðri, útsýn svo mikil
og góð til jökla og fjalla og um
allar byggðir, að á betra varð
ekki kosið. Og þá er sagan í
sem fæstum orðum á enda. Það
voru aðallega söng- og hljómlist
arsnillingarnir, sem mig langaði
til að þakka fyrir frábærlega
góða skemmtun.
Að því er umboðsmenn segja,
gerir það gröfuna mun auðveld
ari í meðförum, sérstaklega í
mýrlendi, þar sem hún sé hrein
asta afbragð. Einnig er mikill
verðmunur á þessari tegund,
þar sem hún kostar aðeins um
900 þús. kr. en aðrar gröfur,
sem að sögn umboðsmanna eru
sízt mikilvirkari ,kosta um 2
millj. kr. Skurðgrafan er útbú-
in með vökvaþrýstiútbúnaði, og
hefur 50 ha Bolindervél. Umboð
fyrir gröfuna á Islandi hefur
Gunnar Ásgeirsson hf.
Ný norsk skurðgrafa