Vísir - 18.10.1963, Blaðsíða 10

10
Hauátsýningin —
Framhald af bls. 9.
Jóhannes Geir sýnir tvær
mjög athyglisverðar myndir.
Hann segir það sem honum
brennur í brjósti á máli, sem
talað var í gær og verður senni-
lega skilið á morgun. ,Jarðarför‘
hans er þáttur af harmþrungn-
um mannlegum veruleika. Ég
heyrði einhvern segja að þessi
mynd minnti á Mykines hinn
færeyska, en ég vil halda því
fram, að Jóhannes sé sterkari,
tilgerðarlausari og frumlegri svo
að um munar. Menn og íslenzk
náttúra eru samanofin í heil-
steypta einingu þungra lita,
sem festist í hugum manna og
verður eftirminnileg. Það er
býsna erfitt fyrir ungan mann
nú á dögum að mála ekki ab-
strakt.
Margt annað þyrfti hér að
ræða, ef rúm leyfði, svo sem um
myndir hinna dönsku gesta,
sem sýna fágaða máiaralist og
bera að nokkru leyti sáttaorð
milli stefnanna tveggja, sem ein
kenna sýninguna. Um Jóhann
Briem, sem jafnframt sýnir I
Bogasalnum, verður fjallað ann
ars staðar. /
Að lokum aðeins eina athuga-
semd til þess að forðast mis-
skilning. Abstrakt listin hefur
margt til sín ágætis. Hún hefur
uppgötvað í heimi listanna
margt, sem var horfið í haf
gleymskunnar og skapað nýja
formfræði. Afstöðu hennar til
lífsins sjálfs verður þó ef til vill
Iýst með eftirfarandi dæmi:
Bragi Ásgeirsson hefur skapað
stóra veggskreytingu í efri for-
stofu „Lidós“. Þessi mynd glæð-
ist lífi á einkennilegan hátt, þeg
ar mannfjöldinn frammi fyrir
henni hreyfist í síbreytilegum
hópum. Þá streymir hrynjandi
myndarinnar yfir á mannfjöld-
ann og skiptir honum eftir sín-
um reglum. Augljóst er að natúr
alistískt málverk af mönnum á
vegg myndi renna saman við
raunverulegan mannfjöldann og
verða að einum hrærigraut.
Skreytingin yrði engin. Það sem
ég vil leggja áherzlu á í þessu
sambandi er að abstrakt myndin
þarfnast nærveru mannsins á
einhvern hátt. Einmitt þess
vegna hefur hún haft dýpst
áhrif á leiksvið og leiktjalda-
gerð. Þar hafa sætzt persóna
mannsins og abstrakt tákn og
það er, að því er ég held.’höfuð-
vandamálið: hvernig abstrakt
listin getur hagnýtt sér nær-
veru mannsins. Mun það verða
þungt á metum fyrir framþróun
nútímalistar.
Kurt Zier.
Föstudagsgreinin —
Framhald af bl^ 7
við hlið þeirra í málstofunni og
varði þá sterklega með sinni
miklu mælsku. Auðvitað mátti
líta þetta vinsamlegum augum
og tala um drengskap og sam-
heldni, en ég er hræddur um
að brezkur a'lmenningur hafi
smám saman verið farinn að
líta þetta dekkri augum, að-
eins séð þá sjálfsánægju, sem
í því fólst.
Það var haldið áfram að kalla
hann „Wondermac", en nú fékk
það heiti annað gildi. Það fór nú
að tákna manninn, sem læknaði
öll vandamálin með þvf ein-
falda undri að halda því stöð-
ugt fram, að vandamálin væru
ekki til.
þess vegna var það fyrst og
fremst, sem hneykslismál
Profumo ráðherra kom svo illa
við Macmillan. Auðvitað var
Macmillan sjálfur ekkert viðrið
inn það hneyksli, hann hafði
hreinan skjöld. Þó var litið á
hann sem sekastan allra seka.
Frumorsök þess var talin í al-
menningsálitinu, að ráðherrana
hefði skort aðhald og gagnrýni.
Macmillan gerði engar sérstak-
ar kröfur til þeirra og þvf kæm-
ust þeir upp með allt. í Pro-
fumo-málinu virtist afskipta-
leysi hans hafa valdið því að
siðleysi þróaðist á æðstu stöð-
um. Við þetta álit gat hann ekki
losnað, hversu margar Denn-
ings-skýrslur, sem gefnar voru
út.
í*isigrar Macmillans á alþjóða-
vettvangi hafa einnig stuðl-
að sterklega að falli hans. Þar
gerðust hver atburðurinn öðr-
um hrapallegri. Macmillan,
var aðal — já eini frumkvöð-
ullinn að þvf, að fundur
æðstu manna stórveldanna yrði
haldinn í Parfs f maf 1960.
Hann lagði mjög að sér við
undirbúning hans, ferðaðist
bæði til Rússlands og Banda-
ríkjanna til að telja Krúsjeff og
Eisenhower á að á að mæta til
fundarins. Allir vita svo hvern-
ig sá fundur fór út um þúfur,
fuðraði upp í reiðikasti Krús-
jeffs. Síðan þegar Kennedy
komst til valda, lét hann Mac-
millan vita, að hann gæti sjálf-
ur séð um að koma á fundi
með Krúsjeff, þyrfti þar enga
brezka milligöngu.
Ekki tókst betur til með inn-
göngu Breta f Efnahagsbanda-
Iagið, sem Macmillan gerði að
stærsta viðfangsefni sínu. Hin
skyndilega neitun de Gaulles
varð ein mesta svfvirðing og
áfall fyrir Macmillan, sem nokk
ur stjórnmálamaður seinni ára
hefur orðið að þola.
í landvarnamálum varð hann
einnig að þola niðurlægingu,
þegar Bandaríkjamenn tilkynntu
að þeir hefðu ákveðið að hætta
við smíðj Skybolt-eldflauganna,
sem öll landvarnastefna Breta
byggðist á.
'T'il að herða á öllum þessum
áföllum hafði stærsta blað
Bretlands, Daily Express snú-
izt harkalega gegn honum vegna
Efnahagsbandalagsins og hélt
það uppi Stöðugt og miskunn-
arlaust á hverjum degi áróð-
ursherferð gegn honum. Yfir-
Ieitt er blað þetta, þrátt fyrir
stærðina, ekki talið sérlega á-
hrifamikið pólitískt. Þó er það
mál manna, að hér hafi atlaga
þess tekizt og það hafi átt mik-
inn þátt í þvf að eyðileggja
traust og mannorð Macmillans.
Þorsteinn Thorarensen.
AUGLÝSINGASÍMINN ER 1-16-63
VÍSIR . Föstudagur 18. október 1963.
Vanir
menn.
Vönduð
vinna.
Þægileg.
Fljótieg.
ÞRIF. -
Sími 22824.
Teppa- og
húsgagnahreinsunin
V
Sími 34696 á daginn
Sími 38211 á kvöldin
og um heigar.
Vélhrein-
gerningar
ÞÆGILEG
KEMISK
VINNA
ÞÖRF. -
Sími 20836
Vélahreingern-
ing og húsgagna-
Vanir og vand-
virkir menn.
Fljótleg og
rifaleg vinna.
ÞVEGILLINN.
Sími 34052.
^KEmmmnnvmp
5
SÆNGUR
Endurnýjum gömlu
sængurnar. Eigum
dún- og fiðurheld ver.
Æða- og gæsadún-
sængur og kodda fyrir
liggjandi.
Dún- og fiðurhreinsunin
Vatnsstíg 3 — Sími 14968
ÍVcntuti f?
prentsmiója 4, gúmmlsUmplagerð
Einholti 2 - Simi 20960
HÚSBYGGJEMDUR
SELJUM:
Möl og steypusand
Fyllingarefni
flagstætt verð. Heimflytjum.
Símar 14295 og 16493

Næturvakt í Reykjavík vikuna
12,—19. október er í Laugavegs
apóteki.
Neyðarlæknir — sími 11510 —
frá kl. 1-5 e.h. alla virka daga
Kópavogsapótek er opið alla
virka daga kl. 9,15-8, laugardaga
frá kl. 9,15-4. helgidaga frá kl
1-4 e.h. Simi 23100
Slysavarðstofan í Heilsuverna
arstöðinni er opin allan sólar-
hringinn, næturlæknir á sama
- stað klukkan 18—8. Sími 15030
Holtsapótek Garðsapótek og
Apótek Keflavíkur eru opin alla
virka daga kl. 9-7 laugardaga frá
kl. 9-4 og helgidaga frá kl 1-4
Lögreglan, sími 11166.
Slökkviliðið og sjúkrabifreiðin.
simi 11100
20.00
- ' *' - ■ T. '1 1.—/
Efst á baugi (Björgvin Guð
mundsson og Tómas Karls
son).
20.30 Einsöngur: Galina Vishn-
evskaya syngur fimm lög
eftir Prokofjeff.
20.45 „Vinir tvímenna", frásögu
þáttur (Hallgrímur Jónas-
son kennari).
21.10
21.30
Píanómúsík: Henryk
Stompka leikur mazúrka.
EJtvarpið
Föstudagur 18. október.
Fastir liðir eins og venjulega.
Utvarpssagan: „Land hinna
blindu" eftir H. G. Wells
í þýðingu Sigríðar Ingi-
marsdóttur, I. (Gfsli Al-
freðsson leikari).
22.10 Kvöldsagan : Lakshmi
Pandit Nehru, — brot úr
ævisögu eftir Anne Guth-
rie, III. lestur (Sigríður J.
Magnússon).
22.30 Létt músík á síðkvöldi.
23.10 Dagskrárlok.

. >.........................................................................................................................................
Bl'óðum
í flett
Hver liðin stund er lögð í sjóð,
jafn Iétt sem óblíð kjör.
Lát auðlegð þá ei hefta hug
né hindra þína för.
Um hitt skal spurt — og um
það eitt,
hvað yzta sjóndeild fól,
því óska vorra enöimark
er austan við morgunsól.
Örn Arnarson
Ýmsir trúa því, jafnvel á vor-
um dögum, að hægt sé að verða
ósigrandi í glímu, ef menn kunna
töfrabrögð þau, sem glímugaldur
kallast. Hann er í því fólginn,
að menn rista tvo galdrastafi og
koma öðrum undir hælinn, en
hinum undir tærnar á hægra fæti.
En ef maður mætir nú öðrum,
sem er slyngari í töfrabrögðum,
fellur sá, er minna kann, og ann-
aðhvort handleggs- eða fótbrotn-
ar f fallinu. Það má teljast tvöfalt
ólán að slasast þannig, ef mað-
ur er saklaus af öllum hrekkjum,
því að bæði glatar sá, er fyrir
slysinu verður, öllum glímuorð-
stir sínum og er auk þess bor-
inn sökum og hrakyrtur fyrir
galdrabrögð.
Ferðabók Eggerts Ólafssonar.
Eina
sneið
... það kann að virðast sak-
laust, svona í fljótu bragði, að
telja ísland með skandínavísk-
um löndum í sambandi við ekki
heimssögulegri atburði en val
fegurðardrottningar ... engu að
síður er þarna um að ræða gaml-
an og hættulegan uppvakning,
sem beztu menn þjóðarinnar hafa
lagt sig fram um að kveða niður
— það er innlimun íslands sem
héraðs í eitthvert hinna skand-
ínavisku ríkja, og er ekki ólík-
Iegt, að margur Stór-Daninn brosi
í kampinn yfir þessu nýja afreki
Einars Jónssonar, sem þar með
gerist milliríkjapólitíkus á allt að
því heimsmælikvarða, þó að þeir
Krússi og Kennedy láta meira yf-
ir sér á yfirborðinu... er og ó-
fyrirsjáanlegt hvað af þessu til-
tæki hans kann að leiða, svo
fremi sem íslenzka ríkisstjórnin
og Alþingi taka nú ekki rögg á
sig og samþykkja og senda frá
sér kröftuga mótmælayfirlýsingu,
heldur samþykkja þetta innlim-
unarbrask Einars með þögninni
... fari svo, er ekki ólíklegt að
Danakóngur sæmi Einar Danne-
brogskrossinum fyrir „vel unnin
störf“ — nú og Einar væri þá
kannski til með að muna honum
það, og gauka að honum einni
drottningu, ef með þyrfti — þó
að „de skandinaviske riger“ virð-
ist annað frekar skorta en drottn-
ingar í svipinn ...
Strætis-
vagnhnab
þeir fimmtán guðsmenn
fylkja liði í stríð
um feitsmurð brauð
og nokkra kirkjugesti,
með hógværð fyrst,
en síðar harðnar hríð,
svo höggvið verður bæði
að manni og presti.
Þá saumaklúbbum bíður
blómleg tíð
við baðstofuhjal
um víxlspor þeirra og lesti
því fátt er það,
sem frekar skemmtir lýð
en fjálglegt skraf
um hempuklædda bresti.
Tóbaks-
korn
... já, sko Gils karlinn ... þetta
eimir þá enn eftir af vestfirzku
forneskjunni, að enn koma það-
an menn, serp kunna það mikið
fyrir sér, |að jafnvel forlögin
verða að láta í minni pokann
fyrir þeim, þó að ráðin séu...
Kaffitár
. mjólkurdrykkjan er ekki síð
ur áleitin en víndrykkjan...
fyrst eftir hækkunina, spöruðum
við okkur mjólkina um helming
... en svo fór sú hófsemi vitan-
lega út um þúfur, og nú drekk-
um við jafnvel meiri mjólk en
nokkru sinnj fyrr ..