Vísir - 04.03.1964, Blaðsíða 15

V í S IR . Miðv'kudag 4. marz 1964.
75
— Nei, þú gleymir þeim, sem
alræmdastur er.
- Nú?
— Það er veitingastofan „Grýt
an“ við Hörpugötu, en við skul
um nú fara í Rauða köttinn.
Er þangað korn voru þar auðir
stólar, enda morgunverðartím-
inn nýliðinn og „absinthtíminn“
ekki byrjaður. Gestgjafinn var
því hininlifandi, er hann sá við-
skiptavinina tvo, og gekk í móti
þeim með sínu elskulegasta
brosi og spurði þá hvers þeir
óskuðu, — og vonandi væri ekki
neitt „alvarlegt á seyði“. Hann
vissi nefnilega vel hvert starf
þeir höfðu með höndum.
- Komdu með öl, gamli, og
svo þurfum við að fá upplýsing-
ar hjá þér. Vertu ósmeykur, -
við komum þér ekki í neinn
vanda.
- Auðvitað svara ég fúslega
fyrirspurnum ykkar.
- Já, sagði Ljósormurinn, þeg
ar hann var farinn að bragða á
ölinu, segðu mér, er meðal hinna
ágætu viðskiptavina þinna einn,
sem ber hið glæsilega nafn Osc
ar Rigault?
— Auknefndur Rigolo. Auð-
vitað þekki ég hann.
Það lifnaði yfir félögunum, en
gestgjafinn hélt áfram:
- Hann hvarf gersamlega um
tíma og ég vissi ekkert hvað
var orðið af, honum, en svo skaut
hann allt í einu upp kollinum,
— það var fyrir tveimur dögum,
og hann kvaðst vera að koma frá
Marseille.
— Já, einmitt það. Kemur
hann hingað í kvöld?
— Ekki get ég sagt um það.
Hann slóst í lag með Baunastöng
inni — sem þið kannizt vel við.
- Að minnsta kosti ég, sagði
Fýrspýtan. Og er hann kannski
horfinn aftur?
— Ég hefi að minnsta kosti
hvorugan séð síðan.
- Skyldi Oscar þessi vera bú
inn að fá atvinnu?
- Það held ég varla. Og hann
sagðist ekki hafa haft heppnina
með sér í Afríku. Þar kvaðst
hann hafa verið í þrjú ár.
- Það getur nú vel verið lygi,
sagði Ljósormurinn. Hvert
skyldu þessir fuglar annars hafa
flogið?
— Hver veit? Slíkir skrifa ekki
næsta áfangastað á pappírsmiða,
svo að maður geti vísað á þá.
— En ef þér fréttið til þeirra
verðið þér að gera rannsóknar-
lögregiunni aðvart.
— Það skal ég gera.
— Jæja, við förum þá í Þrílitu
lugtina, sagði Ljósormurinn svo
við félaga sinn. en gestgjafinn
sagði að skilnaði:
— Reiðið ykkur á mig!
Það var ekki vegna þess, að
Oscar og Baunastöngin hefðu
flutt í annað hverfi, að þeir fóru
úr Rauða kettinum, en þaðan
voru þeir nú farnir. Oscar Rig-
ault hafði selt hringinn, sem
hann hafði fundið í ferðatösku
Berniers, og það var gestgjafinn,
jsem keypti hann af honum fyrir
600 franka, en hann hafði hugs-
að sem svo:
— Nú er mér óhætt í bili —
og nú liggur næst fyrT að finna
..stóru systur“.
Og svo fóru þeir af einni knæp
unni á aðra. hann og Baunastöng
in — í alla þá staði, þar sem beir
gátu gert sér vonir um, að finna
hapa.
— Hún hlýtur að eiga heima
hinum megin við Signu — hún
hefir verið orðin leið á að búa
hérna megin. sagði Baunastöng-
in, er leitin bar engan árangur.
Og á hverri nóttu voru þeir orðn
ir augafullir undir mófgun.
Sváfu svo allan daginn. En Osc
ar var staðráðinn í að halda á-
fram leitinni meðan hann ætti
eyri eftir.
— Þá getur hún liðsinnt mér
— fyrst hún hefir dottið í lukku
pottinn, sagði hann.
Meðal kránna sem þeir komu
|í var Grýtan í Hörpugötu.
Þegar komið er inn í Grýtuna
er þar, þótt furðulegt kynni að
þykja, allt svo hreinlegt, að fá-
jtítt er um veitingastaði, sem
jhafa illt orð á sér. En það er
ekki allt gull sem glóir. Úr af-
greiðslusalnum er gengið út í
löng og þröng göng og úr þeim
niður í kjallara, um vindustiga.
í daufri skímu gasljósa má sjá,
að þarna er allt hólfað niður, og
úr honum innangengt í aðrar
kjallaraholur, en þessir undir-
heimar voru kjallari mikillar 16.
aldar byggingar, og voru þarna
hingað og þangað gildir stein-
stöplar. Þarna, í þessari sann-
kölluðu svínastíu, var samkomu
staður versta glæpahyskis borg-
arinnar. Og þarna sátu við borð
þeir Oscar Rigault og Bauna-
stöngin og tveir eða þrír skugga
legir náungar. Fjölmennt var
þarna og skvaldur mikið og
margir spiluðu á spil um peninga
og voru alldrukknir orðnir, og
í þeirra hópi var Oscar Rigault
og félagi hans.
Þeir' félagar, Ljósormurinn og
Fýrspýtan, lögðu leið sína niður
í undirheima þessa. Var klukkan
þá um níu.
Oscar Rigault og Baunastöng
in höfðu gætt sér á kalkún og
rauðvíni og fengið sér svo eitt
hvað sterkara. Nú vildi svo til,
að Oscar fékk grun um, að einn
við borð hans hefði rangt við —
og brást reiður við og á svip-
stundu logaði allt í slagsmálum.
Gripið var til rýtinga. Bauna-
stöngin fékk hnífsstungu í brjóst
I ið og hneig niður, unnusta eins,
j sem var þátttakandi í slagnum,
fékk sár á handlegg og rak upp
j skerandi vein, og nú jókst háv-
aðinn um allan helming, fætur
voru rifrnr undan stólnum og not
aðir sem barefli, og sitt af
hverju, sem enginn vissi deili
á flaug um loftið og hlutu marg-
1 ir höfuðrnéiðsli. Oscar átti! Vök
að veriast, en varðist drengilega,
og beitti ekki hnífnum, lét sér
nægja að beita hnefunum og
gefa andstæðingunum laglegustu
j glóðaraugu eða keyra hnefann í
jandlit þeirra svo þeim blæddu
i nasir. Og allt í einu var hrópað:
| Lögreglan!
Leynilögreglumennirnir höfðu
kvatt hana til svo lítið bar á.
Það voru nokkrir einkennis-
klæddir lögregluþjónar sem inn
komu og nokkrir, sem ekki voru
í einkennisbúningum. En nú
sneru slagsmálahundarnir bök-
um saman og snerust gegn lög
reglunni. Flogný - Fýrspýtan -
þreif til skambyssu sinnar og
hleypti af og andstæðingur hans
hné niður. Ljósormurinn var
ekki vopnaður, en hann tók
mann þann, sem ráðizt hafði
gegn honum og lyfti honum upp
með annarri hendi sem væri
hann smákrakki, en með hinni
greip hann í hálsmálið á Oscar
Rigault, sem hafði tekið sér
stöðu við hlið hans, glaður yf r
að fá tækifæri til þess að bjarga
sér úr bardaganum, en Casene- j
uve vissi vart hverjir voru hon-
um vinveittar og hverjir fjendur
Þegar lögreglumennirnir gripu,
til skambyssnanna, greip ótti j
hina óðu slagsmálahunda og j
voru þeir nú jafn bljúgir og þeir
áður voru heiftugir.
— Standið kyrrir í sömu spor-
um, kallaði Ljósormurinn, sá,
sem hreyfir sig fær kúlu í haus-;
inn.
Enginn þorði að hreyfa sig
úr sporunum og nú kom nýr
hópur lögreglumanna til aðstoð-
ar þeim sem fyrir voru.
— Sleppið mér, sleppið mér,
þér eruð að kyrkja mig, stundi
Oscar Rigault nú upp og Ljós-
ormurinn linaði takið.
- Ég hefi ekki gert neinum
neitt, sagði Oscar og neri á sér
hálsinn, þeir ætluðu að drepa
mig.
Hann dró andann djúpt. Svo
benti hann á vin sinn Bauna-
stöngina, sem lá í blóði sínu á
gólfinu.
- Þeir hafa sært vin minn
en ef þið hefðuð ekki komið, þá
hefðum við látið þá fá fyrir ferð
ina.
- Já, stundi Baunastöngin
upp, þá hefðum við Oscar Ri-
gault velgt þeim undir uggum.
Ljósormurinn og Fýrspýtan
litu hvor á annan sigri hrósandi

Við seljum:
I
Singer Vogue ’63
Volkswagen ’63, ’62, ’61
og ’60.
N.S.U. Prins ’64.
Opel Caravan ’60
Mersedes Benz 180 ’58
De Soto Diplomat ’55
Austin Gypsy ’63
Látið bílinn standa hjá
okkur og hann selst.
GAMLA BILASALAN
KOJ 15812?0<
RAUÐARÁ l!U
SKÚLAGATA 55 — SÍMI15S12
T
A
R
Z
A
N
Skömmu síðar kemur dr. Dom-
inie út úr skálanum. Tarzan, kall
ar hann. Ég er búinn að rann-
saka hana. Tarzan kemur til hans
Ég vona að það sé ekkert alvar-
legt læknir. Ég er hræddur um
X HOPE IT’5 OPTIMISTIC, Y IJO! VEW PESSIMIfTlcO
i POCTOK ROMINIE! SYHSK NERVES ARE PEAPK
K> SELOW HEU PELVIS.
' THEEE'S JUST A CHAMCE
SURGEKy MAY HELP .
HEK, IP SHE HASTEWS
BACK. HOME! THESE'3
NO KNOWW MEVtCIME
FOP. PEAP NEEVES!
POCTOR. POMINIE SAVS ONLY j
KNIFE-CUTTINS MAV HEl
-7 HEJC, MOMBAI! )-l IMAKE HEK.
t■ ysTZONGm
vv 4gg& (KNIrE-CUTTI
KALTAKZAN! K.N1EE-
CUTTING NO GOOP!
LESS •
. WITHOUT ]
CUTTINS!
að svo sé samt, svarar læknirinn
þungbúinn. Taugarnar eru dauð
ar fyrir neðan mjaðmargrindina.
Það er örlítil von um að henni
batni, ef farið er með hana heim
í skyndi og hún skorin upp. Það
er ekki vitað um neina læknisað
gerð sem getur lífgað við dauðar
taugar. Tarzan gengur þungbú-
inn til hins innfædda vinar síns.
Dr. Dominie segir að það sé ekki
hægt að bjarga henni nema skera
hana, segir hann. Vitleysa, svar
ar hinn. Það er ekkert gagn í þvi
að skera. Ég skal gera hana heil
brigða án þess.
4 herb. íbúð við Melabraut. 4
herb. íbúð við Kirkjuteig. 4ra
herb. íbúð við Löngufit 5
herb íbúð við Grænuhlíð,
stór bílskúr.
6 herb. íbúð í Norðurmýri
ásamt 2 herb. í risi. 5 og 6
herb. íbúðir í smíðum i Kópa
vogi seljast fokheldar.
Sérverzlun í fullum gangi
við Hraunteig. Höfum kaup-
endur að 2 herb. íbúðum viðs
vegar um borgina. Fullbún-
um eða í smíðum. 3—4 herb.
íbúðir í Vesturborginni, Norð
urmýri og víðar.
6 — 7 herb. íbúðum á góð-
um stöðum fullbúum eða I
smíðum. Um mikla útborgun
að ræða.
JÓN iNGIMARSSON
iögmaður
HAFNARSTRÆTI 4
SífWi 20788
sölumaður:
Sigurgeir Magnússon
v/Miklatorg
Sími 2 3136

Fcsnný ienonýs
simi 16738
VATTERAÐAR
NÆLONÚLPUR
Miklatorgl