Vísir - 16.10.1964, Page 4

4
V1 S IR . Föstudagur 16. október 1964.
raKsrer'.,: ________vnzL:
Samtal vvð Sverri Þóroddsson, sem
y
reynds íþrÖttina í sumar í England^
T Tngur íslendingur, Sverrir
*■ Þóroddson hefur nú í sum-
ar lagt fyrir sig bifreiðakapp-
akstur í Bretlandi og tekið þátt
í mörgum keppnum. Honum
hefur gengið vel og stundum
ágætlega, ekið lítill kapp-
akstursbifreið af Lotus-gerð og
hyggst nú fá sér aðra og betri
bifreið til keppni næsta sumar.
Sverrir keppti fyrst í kapp-
akstursklúbbum, en síðan hlaut
hann alþjóðakeppnisleyfi og tók
þátt í keppnum víðs vegar i Eng
landi og einnig keppni í Hol-
Iandi og náði góðum árangri.
Hann er nú kominn heim og
hitti fréttamaður Vísis hann að
máli og bað hann um að segja
frá þessari sérkennilegu íþrótta
iðkun.
— T-Jvernig komst þú inn í
kappaksturinn?
— Ég kynntist gömlum og
kunnum enskum kappaksturs-
kappa, sem heitir Jim Russell
Hann rekur eins konar kapp-
akstursskóla í Suður-Englandi
og kom mér til hugar að gaman
væri að kynnast þessu. Mér
féll íþróttin vel og fór svo að
ég ákv..ð að reyna mig frekar
í þessu og tókst að komast yfir
lítinn kappakstursbil af Lotus-
gerð, það er af þeirri tegund,
sem er notuð í formúlu 3. í
honum cr mótor, sem upphaf-
lega var úr Ford Anglia, en
breytt svo að hann er 85 hest-
öfl. Og þar sem þyngdin á
bílnum er aðeins 400 kg. má
sjá, að krafturinn er allmikill.
Þetta er sú tegund af bílum,
sem byrjendur fá sér yfirleitt,
heppni að ég skemmdi ekk>
bílinn.
— Þér hefir ekki hvolft?
— Nei, það gerist sjaldan
þessum bílum, þyngdarpunktur-
inn er svo lágt í þéim.
Það þýðingarmesta i kapp
aksturskeppni er æfingin Mað
ur þarf að þekkja nákvæmlega
bílinn og þekkja brautina og
kunna ákveðin brögð til þes'
að komast fram úr öðrum.
— Hafðirðu þá kennara?
— Já, ég fékk þjálfun Of;
hjálp hjá Jim Russel. Hann lét
mig hafa aðstöðu við verkstæði
sitt fyrir bílinn, sá um að flytja
hann til keppni því að slíka
bíla má ekki keyra um göturn-
ar. Þeir eru ekki skrásettir og
ekki búnir ýmsum öryggistækj-
um svo sem ljósum og stefnu-
ljósum og þeir hafa engin aur-
bretti, heldur eru hjólin ber.
— Tlvað er ekið á miklum
hraða á slíkum bílum?
— Meðalhraði í hringnum er
íslenzkur kappakstursmaður í vagni sínum.
gír og síðan kröpp beygja sem
krefst þess að maður fari niður
i 80 km. Ég var vanur að byrja
að bremsa, þegar 150 m voru
eftir að beygjunni og á síð-
ustu metrunum tvíkúplaði ég og
kappakstursmaður þarf, að
þekkja bíl sinn svo vel, að
hann viti nákvæmlega hvað má
bjóða honum. Ef hann veit það
ekki, þá gengur honum illa,
fyrst og fremst vegna þess að
/ kappaksturskeppn-
m á 210 knu hraða á klukkustund
oft svona 150—160 km. en
maður kemst hæst upp í 205—
210 km, en verður svo í errið-
ustu byegjunum að niðui;
skipti um gír, er það kölluð
hæl- og tá-aðfc ðin, því að
maður verður að stíga um leið
á benzín. og i br.emstu.ooo ísoru;.
\' Og er svo vhaldiði áfnam!
aðo stíga á .hemlffflfricL; beyejrl
unni?
— Nei, það má alls ekki og
þá verður að láta vélina aðeins
taka I, ef mótorinn hættir að
gefa kraft hefur bifreiðin til-
hneigingu tii að snúast.
— í13® ókki alltaf sterk-
ustu og beztu bflarrír
sem vinna?
— Það þarf ekki að vera, það
skiptir líka meginmáli, hvað
maður getur dregið það lengi
að draga úr ferðinni.
— Er þá ekki mikil áhætta
samfara akstrinum, fara menn
ekk'i út á yztu nöf, og svo yfir
markið?
— Það á ekki að vera, góður
hann verður svo óöruggur og
allt lendir í handaskolum af
ugg og hræðslu.
lÍJÍliidtiiílilijj , ..
1 — T entir þú stundum í hætt-
í J 1 um?
— Það var að vísu all alvar-
legt, þegar mótorinn hjá mér
sprakk allt i éinu. Tveir boltar
sem héldu uppi sveifarás brotn-
uðu, bíllinn og vélin á fullum
hraða, ÍOúsund snúningar. Þá
fer mót*nn og er það kallað
mótorsprengíng. Þetta var
nokkuð áfall fyrir mig.því að
mótorinn var ónýtur. En hvað
v.r það á móti því sem kom
fyrir sænskan félaga minn og
sambýlismann. Hann ók bílnum
á fullum hraða inn i moldar-
barð. Að vísu dró það úr högg-
inu, að bíllinn hafði snúizt ti!
og kom afturendinn inn í barð-
ið, svo að Svíinn slasaðist ekki,
en bíllinn hans var gerónýtur.
ágætlega. Ég þekkti ekki braut-
ina. I fyrstu æfingu varð ég
númer sex. Og það fannst mér
gott, þarna voru m.a. ^Englend-
ingar, Þjóðverjar, ítaíir o. fl.
Alls 38 keppendur. Sænski
meistarinn varð rétt aðéins á
undan mér nr. 5 og meira að
segja franski meistarinn Bian-
chi, sem er heimsfrægur á
stærri bílum ók nú þarna
Renaud Alpine en varð á eftir
mér.
I úrslitakeppni skeði hins
vegar dálítið óhapp. Þegar ég
var kominn hálfan hring, þá
komum við að hægri handar
beygja í 3 gír á 150—-160 km
Þá er náungi v’ið hliðina á mér
vinstra megin. Allt í einu ekur
hann á mig og ég kipptist við,
en hann fór út af og í gegnum
tvær öryggisgirðingar. Ég hélt
að allt væri í lagi hjá mér og
Framh á bls 6
Sverrir með bíl sinn og nokkra verðlaunagripi, sem hann hlaut.
en í rauninni eru þeir sérgrein
í kappaksturskeppninpi og
kemur fyrir að hinir mestu
ökukappar taka þátt í keppnum
bíla af þessari gerð.
— TTvað þurftirðu til þess að
fá alþjóðakeppnisleyfi?
— Til þess þurfti ég að taka
þátt í 6 klúbbkeppnum.
— Hvernig gekk þér í þeim?
— Mjög bærilega. T. d. fyrsta
keppnin sem ég tók þátt í, ég
vann hana, en ég er hræddur
um að ég hafi teflt æði djarft
í henni og ég endurtek ekki
það sem ég gerði þá.
Það var grenjandi rigning og
við ókum 10 hringi á 5 km.
braut. Ég fór tvisvar út af og
í 80 km Það eru auðvitað
beygjurnar, sem eru erfiðastar
viðureignar.
— Þið verðið þá að hemla vel
áður en þið beygið?
— Já, það er nú einmitt
helzta þrautin. Brautirnar eru
markaðar þannig, að merki er
sett 300 m frá beygju, síðan
200 m og loks 100 m frá beygju.
Svo er það hvers og eins að
ákveða, hvenær hann byrjar að
hemla, það fer eftir eiginleikum
hvers bíls og hæfni ökumanns-
ins. Ég keppti t.d. oftast á
Snettertonbrautinni í Mið-
Engl. og var farinn að þekkja
hana vel. Á henni er langur
beinn kafli þar sem maður
kemst upp í 205 km hraða í 4
— om ekki fyrir, að þú
lentir í árekstri?
— Jú, smávegis árekstrar eru
algengir. Ég man t.d. að ég tók
þátt í alþjóðakeppni í Zaan-
worth í Hollandi. Þar gekk mér
Sverrir Þóroddsson í Lotus-bíl sínum við upphaf keppni. Russel kennari hans stendur hjá honum.