Vísir - 26.08.1966, Qupperneq 9

V í S I R . Föstudagur 26. ágúst 1966.

Bóndinn
1
Áml Johnsen, ungur Vestmannaeyingur og kennari kom snemma
í sumar aö utan sem fararstjóri með hóp feröamanna frá ítaliu
og Þýzkalandi, þegar honum datt skyndilega í hug að gaman væri
aö athuga hvort Surtseyjarfélagiö heföi ekki not fyrir mann, því
eins og aðrir Vestmannaeyingar haföi hann mikinn áhuga á að fylgj
ast meö gangi mála við Surt. Hann gekk því á fund Steingríms Her
mannssonar, formanns Surtseyjarfélagsins, í atvinnuleit. — Er-
indiö var auðsótt. Ráöa þurfti í skyndi ungan mann tii gæzlustarfa
í Surtsey í sumar, sem léti sér ekki a'llt fyrir brjósti brenna. Ámi
hætti því við öll frekari áform um fararstjórn í sumar og var hálf-
tíma seinna kominn af staö út í eyjuna frægu, þar sem hann hefur
dvalizt í allt sumar.
— Ég hef verið hér í ailt
sumar, sagði Árni við frétta-
mann Vísis, sem var í Surtsey
í vikunni. — Nema auðvitaö á
þjóöhátíöinni. Það er ekki hægt
að ætlast til þess, aö nokkur
Vestmannaeyingur, sem tekur
sig alvarlega, vinni þá dagana.
— Þaö er eins og aö vinna á
jólunum. Það er sama, hversu
merkilegt starf Vestmannaey-
ingar hafa meö höndum, þegar
þjóðhátiðin skellur á, alit er
iátið niður falla.
Starfiö hérna er mjög ánægju
legt og hefur mér ekki leiözt
eitt augnablik síðan ég kom.
Hér er mjög gestkvæmt. Vís-
indamenn, jafnt innlendir sem
erlendir koma hér í sífellu til
aö fylgjast með mælitækjum
og gera athuganir og hef ég
verið þeim innanhandar eftir
því sem með hefur þurft. Hef-
ur verið mjög athyglisvert að
fylgjast meö störfum þeirra og
hef ég oröiö um margt fróðari
í sumar. Hefur áhugi vaknaö
hjá mér að leggja stund á nátt-
úrufræði.
Eftir að gosið hætti í Jóln-
um, fannst mér þó orðið held-
ur rólegt héma í eyjunni, held-
ur Árni áfram, en þaö rættist
úr þegar Surtur sjálfur byrjaði
að ræskja sig.
— Þaö hefur ekki hvarflað
að þér að flýja eyjuna?
— Nei, það hvarflaði aldrei
að mér að yfirgefa eyjuna,
þvert á móti. Gosið í sjálfri
eyjunni, hefur gert lífið hér
ánægjulegra.
Þá fáu daga, sem enginn er
héma í eyjunni, nema ég, hef
ég alltaf nóg aö gera. Ég fylg-
ist með gosinu, jarðskjálftamæl
um, sem eru á sex stöðum í
eyjunni og tækjum, sem veiða
bakteríur og skordýr. Einnig
fylgist ég með fuglum og því,
sem hér rekur á fjömr og sem
skýrslur ura það. Verkefni í
skála Surtseyjarfélagsins eru ó-
þrjótandi. Þegar ég kom hingað
var eiginlega ekkert búið að
gera af skálanum nema útvegg-
ina. (Ámi hefur unnið afrek í
sambandi við innréttingu skál-
ans, sem er orðinn hinn vist-
legasti). Það er rétt að taka
það fram að skálinn í eyjunni
er ekki einungis eign Surtseyjar
félagsins, heldur hefur Björg-
unarfélag Vestmannaeyja lagt
mikinn skerf að honum.
— Hvemig er með vatn og
vistir í eyjunni?
— Hér er ekkert vatn til nema
brimsalt. Tjörnin hérna á norö-
urhlutanum er ekki til annars
nýt fyrir mig, en se-- -^undlaug.
Hún er grunn og ..knar því
fljótt í hitum og fæ ég mér oft
sundsprett í lauginni á morgn-
ana.
Þeir, sem koma hingaö út í
eyjuna, koma með vatn og vist-
ir meö sér, en einnig hef ég
nokkrum sinnum sótt mér vist-
ir til Heimaeyjar. Þegar gott er
veður er ég ekki nema rúman
hálftíma þangaö á gúmmíbátn-
um, sem gengur um 25—30 míl-
ur.
— Nei, ég sé ekki eftir því
aö hafa komið hingað, segir
Árni um leiö og við kveöjum
hann. Þetta hefur verið eitt
skemmtilegasta sumar, sem ég
hef lifaö.

Föik fiutt frá Surtsey út í Maríu Júlíu. Árni er enn hálfur út úr bátnum. I bátnum situr Þorbjörn Sigurgeirsson og IJölskylda.