Vísir - 24.10.1966, Side 15

Vísir - 24.10.1966, Side 15
V1SIR. Mánudagur 24. október 1966. I PRINTEP A NOTE ON A PtBCB OF PAPER ANO TACXED IT ON THE POOR...THEN RAN FOR THE FOREST-THE BETTER TO WATCH Hjólbarða- og benzinsalan við Vitatorg. Sími 23900 Barðinn h.t. Ármúla 7. Sími 30501 * '-nna \ srzlunarfélaglð h.V. Skipholti 15. Sími IplS* * METZELEB hjólbarðamir eru sterkir og mjúkir, enda vestur-þýzk gæða- vara. Þegar ég leit út um gluggann, gat ég séð annan bát, sem var hleypt niður skipssíðuna. Þeir voru aö koma aftur og nú allir saman. Ég skrifaði tilkynningu á pappírssnepil og festi hann á dymar... svo hljóp ég til skóg arins — það var betra að horfa þaðan og vera ekki séður. En nú voru þau komin heim aft- ur og Chris haföi eytt fríinu sínu og fór nú daglega til London til að vinna. Jenny fannst ástæðu- laust að vera þama lengur, hins vegar var full ástæöa til þess aö hún færi. En þegar hún minntist á það við Fran og Chris gengu þau á eftir henni og báðu hana um að vera áfram. — Nema þaö sé svo að þú þolir ekki aö sjá mig sagði Fran og bætti við: — Góöa Jermy, þú mátt ekki fara frá okkur. Og Jenny s-varaði vitanlega, að hún gæti það ekki. En hvað mundi Fran segja, ef hún vissi sannleik- ann? Já og Ohris enda líka. Henni fannst klukkan hafa verið sett aftur, og að nú væri allt með sama hæí.ti og meðan Sally lifði. En nú var þó allt erfiðara. Því að i Chris var svo brennandi ástfanginn I Jenny sýndist hann miklu ástfangn ari af Fran en hann hafði nokkurn tíma verið af Sally. Það var frú Mayfield sem leysti frá skjóðunni einn morguninn þeg ar Jenny var í eldhúsinu að tala um matinn fyrir dagimi. Jenny fann vel, að hún átti ekki að i skipta sér af þess háttar lengur. Fran átti aö taka við stjóminni á heimilinu, en það var svo að sjá sem hún hefði ekki hugmynd um hvaða skyldur hvíldu á henni, eða hvemig hún átti að gegna þeim. — Ef herra West væri ekki svona hrifinn af frú West, sagöi frú May- field ergileg, — mundi hann segja hermi eitt eða tvö sannleikskom. Þama liggur hún í bælinu langt fram á dag, undartekningarlaust. Og hún nennir ekki einu sinni að hugsa um blómin sín! Ég segi yður það satt, ungfrú Jenny, að sama daginn sem þér farið héðan segi ég upp vistinni! — Æ, nei frú Mayfield — það mundi yður aldrei detta í hug! — Þér skuluð nú sjá það! Jenny varp öndinni og hélt á- fram að tala um matinn. Fyrir ýmsu þurfti að hugsa, og ýmislegt þurfti aö kaupa. Allt í einu tók frú Mayfield fram í: — Mig minnir að þér segöuð í gær, að þér heföuð mikið að gera í dag — að ganga frá teikningum, sem þér þyrftuð að senda. — Já, þaö er alveg'rétt, en ég hef samt tíma til aö síma í nokkr- ar verzlanir og panta vörur. — Getur frú West ekki gert það? Ég get ekki séð að hún hafi annað þarfara að gera. — Frú West er þreytt í dag, sagði Jenny stutt. — Hún svaf illa í nótt. Hún hefur ekki vanizt loftslagsbreytingunni ennþá. Frú Mayfield fussaði. — Hún hef ur verið héma £ tvo mánuði. Hún ætti að hafa vanizt loftinu fyrir löngu! — Ef til vill. En þér verðið að muna, að það hefur verið kalt hérna undanfarið, og það getur verið ó- þægilegt fyrir hana, sem er vön svo miklum hita. Jenny fór úr eldhúsinu án þess að segja meira. Hún var dálítiö gröm út í frú Mayfield, sem átti að vita að hún átti ekkert með að setja út á nýju húsmóðurina sína. Chris mundi verða fokreiður ef hann vissi þetta. Hún andvarp- aði á leiðinni inn í stofuna hans til að síma til kaupmannanna. Það lagöist í hana að ýmislegt mundi verða eríitt hjá Fran í framtíð- inni ef hún yrði ekki forsjálli. Hún var hissa á því, að Fran gerði sér ekkert far um að láta bera á því að hú:: vært y-íátnðOir á heim ilinu. Jenny hafði grun um, að hún mundi vera afar löt og fram- takslaus. Hún virtist aldrei nenna að taka hendinni til neins sjálf, ef hún gat látið aðra gera það fvr- ir sig. Jenny hafði nokkrum sinnum furðað sig á því, að Chris virtist steinblindur fyrir öllum göllunum á Fran. Og þó voru þeir augljósir. Vist var hún falleg á að líta, og þegar hún tók á töfrum sínum var hún ómótstæðileg. En Jenny var hissa á því, aö Chris krafðist einsk- is annars af henni. Hún virtist ekki hafa neitt gaman af bókum, tónlist eða myndlist. Ef hún las nokkuð á annaö borð voru það glæpasögur, og tónlistargleöin náði ekki lengra en til rockn’roll. Það gat verið gott til síns brúks — en í sambúð við Chris? En þetta varð svo að vera, hugs- aði Jenny með sér er hún fór aö vinna að teikningunum. Hitt var miklu verra, að Fran virtist vera alveg sama um börnin. Eftir tvo fyrstu dagana skipti hún sér ekkert af þeim. Hún virtist telja sjálfsagt, að Lily hefði allan veg og vanda af þeim, og það var sjaldan, sem hún bauð þeim góða nótt, hvað þá meira. Yfir hádegisverðinum, sem þau borðuðu að jafnaði saman, leiddist Fran sVo mikið masið í bömunum, að Jenny hugsaði með hryllingi til þess hvemig fara mundi þegar Fran ættí að borða ein með bömunum. Og hún taldi líklegast, að þá mundu bömin verða látin borða með Lily inni í bamaherberginu. Jenny lagði frá sér blýantinn þegar hún heyrði símahringinguna. Henni fannst réttast að svara sjálf, þvi að Lily mundi vera úti með bömin, frú Mayfield i eldhúsinu og Fran ekki komin á fætur. Hvern tala ég viö? Get ég fengið að tala við frú West? Jenny fannst hún kannast við röddina, en vissi þó ekki hver maðurinn var. — Hvaö er nafnið, með leyfi? Hún heyrði stuttan hlátur. Og röddin, sem svaraði var ertandi: — Veiztu það ekki? Nei, vitanlega ekki'. Síðast þegar við hittumst, sagðir þú að þú vildir hehct ekki tala við mig oftar. Það var alls ekki fallega sagt, fannst mér. Og flónslegt líka. Við hefðum getað átt marga skemmtilega stund sam- an. Jenny langaði til að skella tal- tækinu á kvíslina. En hún mundi að í þetta skipti varöaði samtalið ekki hana, heldur Fran. Robert Drabe var að síma til Fran. Hvern ig gat staðið á því? — Það gleður mig að geta sagt að Fran er miklu alúölegri við mig en þú, hélt röddin áfram. Jenny svaraði stutt: — Er hún það? Ég vissi ekki einu sinni að þið þekktust. — Jú, við erum gamlir kunningj ar. Eða réttara sagt: Við erum orðnir gamlir kunningjar eftir aö hafa þekkzt stuttan tíma. Nú varð stutt þögn, og Jenny var að velta fyrir sér hvort hún ætti að segja að Fran væri ekki heima. Ef til vill átti hún að fara Iengra og segja berum orðum að hún væri mjög mótfallin því að þau hittust. En kannski var réttara að segja Fran þetta ... — Kannski þú viljir segja henni að mig langi til að tala við hana, sagði Robert. — Ég hugsa að henni þyki gott að heyra það. Og það ætti þér reyndar að þykja Hka, þeg ar ég hugsa mig betur um. Það ætti að koma sér vel fyrir þig, að ég skærist í leikinn og yrði hjóna- djöfull. Ég held varla að það væri erfitt. Það er svo að sjá, sem hún sé að drepast úr leiðindum þama út frá . .. Og þegar á allt er litiö held ég að þér séiekki á móti skapi að bola henni frá. Þú ímyndaðir þér að hann mundi biðja þfn — var það ekki? Jenny tók öndina á lofti. Hvemig dirfðist Robert að segja þetta upp í opið geðið á henni? Hún gat ekki skilið að hún hefði nokkum tíma gefið honum ástæðu til að halda, að hún vonaöi að giftast Chris þeg ar hann kæmi aftur. Hún hélt að sú von hefði verið falin í hjarta hennar. Var hugsanlegt að nokkur annar hefði getið sér þess til? Hafði fólk talað um að hún væri ástfangin af Chris? Og hvað yrði þá Passamyndir Teknar í dag — Tilbúnar á morgun. Sér tímar eftir samkomulagi. Ljósmyndastofa Péturs Thomsens Ingólfsstræti 4. Sími 10297, eftir kl. 7 sími 24410. ÞÝZKAR ELDHÚSINNRÉTTINGAR úr harSpIasti: Format innréttingar bjéSa upp á annaS hundraS tegundir skópa og lifaúr- val. Allir skópar meS baki.og borSpIata sér- smiSuS. Eldhúsið fæst mcS hljóScinangruS- um stólvaski og raftækjum af vönduSustu gcrS. - SendiS eSa komið meS mól af eldhús- inu og viS skipuleggjum eldhúsiS samstundis og gerum ySur fast verStilboS. Ótrúlega hag- stætt vcrS. MuniS aS söluskattur er innifalinn í tiIboSum fró Hús & Skip hf. NjótiS hag- stæSra grciSsIuskilmóla og lækkiS byggingakostnaSinn. HIEH RAFTÆKI HÚS & SKIP hf. LAUGAVCCI II • SIMI lllll langt þangað til að það bærist honum til eyma? Og Fran? — Það er ósvífni að segja þetta, sagði hún með ákefð. — Og það er hreinn uppspuni líka. — Er þaö? Jæja, Við skulum ekki bítast um það. Að minnsta kosti ekki núna Jenny heyrði fótatak og þegar hún leit viö sá hún Fran i dyrun- um. Hún var í dökkbláum inni- kjól. Orðsending Nú geta þeir bíleigendur, sem aka á hálfslitnum eða slitnum sumar- dekkjum látið breyta þeim í snjó- munstruð-dekk á aðeins 20 mín. og kostar aðeins frá kr. 100 (pr. dekk) Veriö hagsýn og veriö á undan snjónum. Við skoðum ykkar dekk aö kostnaöarlausu. Opiö virka daga kl. 8-12.03 og 14-20, Iaugardaga frá kl. 8- 12.30 og 14-18, og sunnudaga eftir pöntun 1 slma 14760. MUNSTUR OG HJÓLBARÐAR Bergstaöastræti 15 (gengið inn frá Spítalastlg)

x

Vísir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.