Vísir - 13.12.1966, Blaðsíða 11

Barbara Hutton stendur i skiln
aið — hún er aö skilia við sjö-
unda manninn. Sagt er að sá
áttundi standi tilbúinn og bíði,
og sé það satt þá er það 23
ára gamall hárgreiðslumaður,
Bemard Bezat Bezat er Frakki
og rekur hárgreiðslustoiu ? Tang
er og Barbara hitti hann af til-
viljun er hún kom á stofuna til
þess að láta greiða sér. Hún
varð svo hrifin af piltinum aö
hún réð hann til s£n sem einka-
hárgreiöslumann — og nú hef-
ur hann auglýst hárgreiðslustof-
una til sölu.
Eiginmaðurinn, sem Barbara
Hutton er sögð vera að skilja
Barbara Hutton og fyrsti maður-
inn, Alexls Mdivani.
|
BARBARA HUTTON
AÐ SKILJA VIÐ
SJÖUNDA EIGINMANNINN
Verður sá áftundi 23 ára gamall franskur hárgreiðslumaður
við um þessar mundir er víet-
namskur prins, Doan Nu Champa
cack. Hefur hjónaband þeirra
staðið í hálft þriðja ár og verið
álitið hamingjusamt — en Barb-
ara kvað vera á leið, eða komin
til Mexíkó til að ganga frá
skilnaðinum.
Barbara Huttun, eigandi
Woolworth verzlanananna er
sem kunnugt er ein ríkasta kona
heims. Hún hefur oft verið nefnd
„aumingja ríka stúlkan“.
Hún fæddist fyrir 54 árum og
þegar hún var aðeins fimm ára
gömul missti hún móður sína.
Það æm litla stúlkan átti eftir
er móðirin var horfin voru nokk-
ur vöruhús sem metin voru á
mðrg hundruð milljónir.
Hún flæktist á milli ættingja,
sem höfðu áhuga á penin'gum
hennar en ekkl henni sjálfri
og líf hennar var mjög ömurlegt
vægast sagt.
Áður en fjárhaldsmenn hennar
höfðu sleppt af henni hendinni
giftist hún — í fyrsta skipti. Sá
útvaldi var Alexis Mdivani sem
kvaðst vera georgískur prins.
Hann dró sig þó fljótt í hlé og
féldc við skilnaðinn fullt hest-
hús af hestum og um 100
milljön krónur. En hann naut
þessara fjármuna ekki lengi því
að árið 1935 fórst hann í bfl-
slysi — sportbfl.
Næstur á listanum var greifinn
danski Curt Reventlow, og það
hjðnaband var lengsta hjónaband
Barbðru hingað til — 6 ár. Þau
skildu árið 1945 og hann fékk
sæmilegan lífeyri. 16 mánuðum
sfðar giftist Barbara Cary Grant.
Hann var mikið glæsimenni, en
hann hafði meiri áhuga á kvik-
myndum en að snúast í kringum
frúna og það þoldi hún ekki
— þau skildu. Grant afþakkaöi
„meðlag“ frá frúnni.
Barbara þurfti ekki að leita
sér að nýjum manni, hann beið
við dymar, beið eftir að Grant
gengi út. Það var Igor Trou-
betzkoy, sem kvaðst vera prins
frá Litháen, hvort sem það var
satt eða ekki. Við skilnað þeirra
fór hann fram á gífurlega fjár-
upphæö en dómurinn í skilnaðar-
málinu féll á þá leið að hann
Barbara og sjötti maðurinn, Gott
fried von Cramm.
ætti að b ga málskostnað því
að hann hefði stolið svo miklu
af eignum frúarinnar meðan þau
voru gift
Næstur á listanum var glaum-
gosinn Profirio. Ruhirosa og
hjónaband þeirra varaði 73 daga
og eina nótt. Þegar þau skildu
fékk hann hesthús, með hestum,
tveggja hreyfla flugvél og 15—
20 milljón krónur Hann dó f
fyrra, ók i Ferrari-bílnum á tré
f Frakklandi.
Svo kom Gottfried von Craram
rfkur, kurteis og góður tennis-
leikari. Það hjónaband stóð i
fimm ár og hann krafðist engra
vasapeninga við skilnaðinn — og
á eftir von Cramm kom Vietnam-
..rinsinn, sem er nú f þann veg-
inn að missa nafnbótina herra
Hutton.
Nú bfða allir spenntir eftir að
sjá hvað úr sambandi milljóness-
unnar og hárgreiðslumannsins
/erður, en hyggi Barbara á hjóna
band þá verður þess vart langf
að bíða.
Barbara og sjöundl maðurinn,
prinsinn frá Vietnam.
Hlý og góð jólagjöf
Ullarteppi, margir litir. Munstur og stærðir í
úrvali. Ódýr og góð jólagjöf.
ÁLAFOSS, Þingholtsstræti 2
Blaðburðarbörn
Blaðburðarböm vantar í eftirtalin hverfi:
Bankastræti
Blönduhlíð
Laugarásveg
Ránargötu
Rauðarárholt (efra)
Dagblaðið VÍSIR, sími 11660.

«
Til styrktar góðu
málefni
Það mætti halda að islend-
ingar væru hjálpsamasta þjóð f
heimi, a .m. k. ef allar þær
safnanir bera árangur sem aug-
lýstar eru, því að ekki líður sú
vika, að eitthvert félag eða ein-
hver samtök efni ekki til fjár-
söfnunar einhverju góðu mál-
efni til styrktar. Það eru gamal
kunnar aöferðlr að efna til hluta
veltu eða koma á laggimar bas
ar.
Tilefnið til að ég skrifa þenn-
an pistil er, að það vakti at-
hygli núna, þegar hafin var
skyndisöfnun til að koma sjúku
bami til nauðsynlegrar, en
kostnaðarsamrar Iæknisaögerð-
ar, erlendis. Yfirleitt er almehn
ingur svo gjörþreyttur á hluta-
veltum og happdrættum og alls
lags snikjum, að hætt er við,
að þcgar skyndileg þörf er að-
stoðar, þá verði almenningur
tortrygginn og ekki fáist nauð-
synlegt fé í tæka tiö til að
standa straum af bráðnauðsyn-
legum læknisaðgerðum, svo að
eitthvað sé nefnt.
Til að fjársöfnun beri árang-
ur, þarf að leggja þunga á á-
róðurshliðina, þannig að al-
menningur sannfærist um, að
peninganna sé þörf. Ennfremur
þarf helzt að finna upp á ein-
hverju nýju, þvi að fólki finnst,
að alltaf burfi það að prófa eitt
hvað nýtt. Ég varpa þvi hér
meö fram tillögu um örugga
fjáröflunarleið, til notkunar fyr
ir þá, sem þyrftu að útvega fé
til líknarstarfsemi skyndilega,
t. d. eins og að kosta læknis-
aðgerð,' eina eða fleiri.
Hugmyndin er sú að borgar-
stjóm Reykjavíkur og bæjar-
stjóm Hafnarfjarðar keppi i
handknattleik i íþróttasalnum í
Laugardai. Ég á bágt með að
trúa því, að fólk mundi ekki
flykkjast til að horfa á slíkan
leik. En ekki má ofkeyra stjórn
málamennina okkar, svo að
nauðsynlegt yrðl að stytta leik-
timann, t. d. niður í tvo tuttugu
mínútna hálfleiki. Ég á bágt
með að trúa þvi, að bæjarfull-
trúamir okkar myndu ekki slá
til, ef virklleg nauðsyn væri á
ferðum, að útvega fé til liknar-
starfsemi. Og bágt á ég með að
trúa, að ekki væri hægt að
fá Laugardalshöllina fyrir við-
ráöanlegt endurgjald, svona fyr
ir „klíkuskap“, ef svo mikið
lægi viö, að borgarfulltrúar
ætluðu að nota húsið sjálfir.
Kannski væri líka hægt að
koma á handknattleikskeppni
borgar- og bæjarstjóma
stærstu bæja, og varðveita féð
i sjóði, sem væri tiltækur til
að veita úr, þegar i stað, ef
nauösyn væri á fiárhapslegri
skyndihjálp, vegna þess að ein-
staklingar eða fjölskyidur kæm
ust á „kaldan klaka“ vegna á-
falla eða sjúkleika.
Kannski einhverjir aðilar
\ildu athuga málið t d. Lyons-
félagar, sem margt gott Hta af
sér leiða.' Ég er v'ss um að mái
ið fengi ug,dirtektir, og ég er
ekki í vafa um að stjómmála-
menn vorir hefðu gott af hreyf-
ingunni og frfsku baði á eftir.
Ég efast ekkl um, að áhorf-
endur yrðu marg*r hvl að I-
hróttaunnendur e-n lð»"ii |e<ðir
á að horfa á „stj,>rnur« okkar
i íþróttum. En m»ð u«csnrt nvi-
skipan mála. fengi fólk að sfá
á íþróttavellj kennendur. sem
ekki eru á hverjum degl 5 leik-
velli. Það mætti með sannl
segja, að hama værl vertð að
hleima nýju blóði f íþróttahreyf
inguna.
Þrándur I Gðtn.