Vísir - 17.08.1967, Blaðsíða 5

Vísir - 17.08.1967, Blaðsíða 5
V1 SIR . Fimmtudagur 17. ágúst 1967. Skólatöskur og hryggskekkja . H Allf of bungar skólat'óskur, bornar nákvæm- lega á sama hátt frá ári til árs, geta verið orsök hryggskekkju Nú fer senn að líða aö því að yngstu bömin setjist á skóla bekk og margur snáðinn bíður spenntur eftir að fá að fara með mömmu að kaupa fyrstu skóla- töskuna. Margar mæður kaupa skóla- töskur handa börnum sínum án þess að hugsa um annað en út- lit og sliteiginleika töskunnar, en eitt þýðingarmesta atriðið þegar keypt er skólataska er þó hvemig hún skal borin og hvort gerð hennar sé heppileg fyrir bak barnsins. Álitið er að fjöldi skólabama fái hryggskekkju af rangri notkun skólataska, og er vissu- lega ástæða til að mæður gefi þessu gaum. Aðalatriðið er að börnin beri töskuna ekki eins frá degi til dags og ári til árs og t. d. handtöskurnar, sem eldri böm nota mikið, á að bera til skiptis í hægri og vinstri hendi. Ef taskan er að stað- Það mun vera mikið í tízku, að halda á tösk- unum á þennan undarlega máta, en þetta er tal- ið mjög óæski- legt, sérstaídega fyrir háisliðina. aldri borin aðeins öðrum megin, skekkjast axlimar og hryggur- inn, og það getur tekið mörg ár og mikla fyrirhöfn að lækna hryggskekkjuna. Sama er aö segja um töskur, með hliöaról, bað er nauðsynlegt að taskan sé ekki alltaf borin öðrum meg- in. Einnig er vert fyrir mæður aö athuga, að það dugir ekki að ætla að kaupa tösku sem endist allt frá 7 ára bekk og upp í 12 ára bekk. Það er að vxsu skiljanlegt, að fólki þyki dýrt að þurfa oft að kaupa nýj- ar töskur, en þegar heilsan er annars vegar, borgar það sig ekki að horfa í peningana. Hér á götunum hefur maöur séð böm sem eru að byrja x' skóla og hafa ekki nema tvær til þrjár bækur og pennastokk með sér í skólann, með töskur, sem taka að minnsta kosti 20 bækur og eru allt of þungar fyrir svona lítil böm. Böm sem aldrei hafa borið neitt á bakinu, en þurfa allt í einu aö ganga kannski upp undir klukkutíma á dag, sex daga vikunnar með byrði á bak- inu, mega ekki byrja á að bera of þungar töskur. Bakiö verður smám saman að venjast tösk- unni, og eftir því sem bækurnar verða fleiri og byrðin þyngri styrkist bakið. Það er álitið, að sterk og hraust börn þux-fi eng- an skaða aö hljóta af þessu, ef aðeins er gætt vel að því að töskurnar séu bornar rétt. Væri vissulega ástæöa til að leikfimi- kennarar tækju að sér að leið- beina börnum um þetta í tímum Þetta er eitt af því sem kemur hvaö mest inn á þeirra svið og ætti að vera hægur vándi að sýna börnum rétta og ranga meðferö skólataskanaan. Að vísu fá yngstu börnin enga leikfimikennslu en kennarar ættu þá að útskýra þetta fyrir þeim. Ef til vill eru baktöskurn- ar, sem einnig er hægt að halda á í hendinni, heppilegastar. Bezt er að taskan sitji fast að bakinu og ólarnar eiga að vera breiöar og mjúkar. Yfirleitt er plast ekki heppilegt I ólar, þar eð það verður oft mjög hart í frosti. Ýmis gerviefni geta ver Stóru töskurnar, sem bornar eru í hendinni, á að hafa til skiptis £ hægri og vinstri hendi. Töskurnarj sem bornar eru á bakinu, eru taldar hvað heppi- legastar fyrir skólabörnin. ið æskileg en þau eru yfirleitt þægileg í hirðingu og mjúk. Lás- ar og allt, sem er úr málmi þarf aö vera ryðfrítt, þar sem skóla- taskan þarf aö þola hvers kyns veöur og meðferð. Þegar mæður fara með börn sín að kaupa skólatösku í fyrsta sinn þarf að láta bömin máta töskurnar vel, hvort sem það eru hliðartöskur eða baktöskur, og útskýra vel fyrir þeim hvem ig eigi að nota þær og síðan fylgjast með að börnin séu ekki með óþarfa dót í töskunni, sem þyngir hana. Nýjung i ullariðnaði: Hreinsaður lopi kominn á markaðinn lV'ýlega hefur Álafossverk- ' smiðjan hafið framleiðslu á nýrri gerð lopa, hespulopa. Er hann þveginn og mölvarinn og mun sterkari og teygjanlegri en lopinn, sem hingað til hefur verið notaður. Engin lykt er af hespulopanum, og hefur ullar- olían verið hreinsuð úr honum. Sendar hafa veriö á markaðinn sérstakar umbúðir meö upp- skrift af lopapeysu og hæfilegu magni af lopa í eina peysu og má gera ráð fyrir að þessi nýj- ung eigi eftir að verða mjög vin- sæl, þar eð helztu gallar lopans virðast nú úr sögunni og hver sem er ætti nú aö geta prjónaö sér peysu. Enginn vafi er á því, að ís- lendingar eru einir um það að hafa prjónað og heklað úr lopa eins og hann kemur beint úr lopavélinni. Um 1940 sáust fyrstu lopapeysumar og urðu þær fljótlega eftirsótt tízkuvara og ferðamenn keyptu mikið af handprjónuðum lopapeysum. Margar konur hafa undanfarin ár haft atvinnu af þv£ að prjóna lopapeysur til útflutnings, og em þær margar snillingar £ þess ari iön. Til þessa hefur lopinn verið seldur £ plötum og þá með ullarolíunni í, svo að bæði hefur verið af honum óþægileg lykt og olían hefur smitað frá sér við snertingu. Lengi hefur verið unn ið að því að leysa þennan vanda og hefur nú tekizt að vinna |: lopann þannig, að þessa gæti ekki en eigi að síður virðast gæöi ullarinnar hvergi rýrna viö hreinsunina. Pakkarnir, sem sendir hafa verið á markaöinn, eru með uppskriftum á ensku, þýzku, dönsku og íslenzku, og em sérstaklega æskilegir fyrir þá sem eru óvanir að prjóna lopapeysur. Er sannarlega ástæða til að fagna þessum nýjungum í ullar- iðnaöinum og má búast við að vinsældir lopans eigi enn eftir að aukast bæði hér og erlendis. Hér sjáum við lopapakkana, eins og þeir fást nú i verzlunum, með uppskrift og mynd af lopapeysu.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.