Vísir - 02.11.1967, Blaðsíða 8

8
V í S IR . Fimmtudagur 2. nóvember 1967,

VÍSIB
Utketandi: BlaðaúmaiaD vuu,
tramkvæmdastjórl: Dagur Jónasson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Aöstoðarritstjóri: Axe) Thorsteinsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Bergþór Olfarsson
Auglýsingan Þingholtsstrœti 1, simar 15610 og 15099
Afgreiðsla: Hverfisgötu 55.
Ritstjóm: Laugavegl 178. Sími 11660 (5 Unur)
Áskriftargjald kr 100.00 ð mánuöi innanlands
I lausasölu kt. 7.00 eintakið
Prents-.^iöjr Vísis — Edda h.f.
Flugvallamálin
[Jm nokkurt skeið hefur framtíð flugvallarmála
Reykjavíkursvæðisins verið í mikilli óvissu. Margar
hugmyndir hafa komið fram, sumar skynsamlegar
en aðrar ævintýralegar. Samgöngumálaráðherra skip-
aði fyrir tveimur árum nefnd til að kanna þetta til
hlítar. Hefur nefndin nú lokið störfum, og málin hafa
skýrzt.
í viðtali við Ingólf Jónsson samgöngumálaráðherra,
sem birtist í Vísi í gær, kom greinilega fram, að hann
telur ekki ráðlegt að ráðast í byggingu nýs flug-
vallar á Reykjavíkursvæðinu. Nýr millilandaflugvöll-
ur með hliðstæðum mannvirkjum og Loftleiðir hafa
til afnota á Keflavíkurflugvelli, mundi kosta um einn
milljarð íslenzkra króna. Svo stórkostleg fjárhæð yrði
betur nýtt á annan hátt. Enda mun Keflavíkurflug-
völlur koma að fullu gagni í framtíðinni, þótt milli-
landaflug verði margfalt umfangsmeira en það er nú.
Svipaða sögu má segja um innanlandsflugið.
Reykjavíkurflugvöllur mun nægja fyrir það enn um
mörg ókomin ár, þótt flugumferðin vaxi hröðum skref
um. Flugvöllurinn hefur mjög verið endurbættur á
síðustu árum og má enn endurbæta með smávægileg-
um tilkostnaði, miðað við kostnað nýs flugvallar.
Tvö atriði þarf að athuga sérstaklega og verður það
sjálfsagt gert. Annað er, hvort ekki megi reka milli-
landaflug að einhverju leyti frá Reykjavíkurflugvelli
og hvað mundi kosta að gera að kleift. Þetta atriði
er sérstaklega aðkallandi vegna þotureksturs Flugfé-
lagsins. Hitt er að taka frá á Reykjavíkursvæðinu
hentugt land fyrir innanlandsflugvöll, sem grípa megi
til síðar meir, ef Reykjavíkurflugvöllur reynist ófull-
nægjandi.
Sagan um mennina fimm
Á þriðjudaginn birtist hér í blaðinu í dálki Þrándar \
í Götu lærdómsrík saga um: „fimm menn, sem fram- \
leiddu saman vörutegund, er þeir seldu á 1000 krónur (
eininguna. Á þann hátt fékk hver maður 200 krónur. I
Allt í einu lækkar varan ofan í 800 krónur, en þá bregð ))
ur svo við, að hver um sig þessara fimm manna vill }J
ekki fallast á að rýra sinn hlut, því að þeir geti ekki \\
lifað nema þeir fái áfram tvöhundruðkallinn, svo að ((
Iiinir starfsfélagamir verði að taka á sig skaðann af Íí
vérðfallinu. Ekki þarf að fara mörgum orðum um að i
þetta veldur miklum deilum meðal vinnufélaganna. )
Þeir rífast og bera hverja aðra þungum sökum. Sumir )
fara meira að segja í fýlu og vilja bara hætta að vinna, )
og segja, að það sé jafnvel miklu betra að vinna ekki (
en vinna fyrir lægra kaupi. En ekki þarf að fara í graf- (
götur með það, að hætti einn hinna fimm manna /
vinnu þá mun framleiðslan minnka um einn fimmta )
og heildartekjumar munu enn minnka.“ )
„ÍSRAEL - SÉÐ MEÐ
ARABÍSKUM AUGUM
Tjegar blaðakonan hafði rætt
vangaveltur háskólakenn-
aranna um auðmýkingu, upp-
gjöf og framtíðarlíf, hvarflaði
hugur hennar frá tali þeirra,
sem hafði borið á sér nokkurn
sjálfsmorðsblæ, og hún minntist
þess, er hún snæddi hádegis-
verð með brezkum uppgjafar-
liðsforingja, sem ræddi málin á
allt annan hátt.
FRÁ ÖÐRUM SJÓNAR-
HÓLUM SKOÐAÐ
Hún hafði rætt við hann dag-
inn áður. Og hann hafði sagt:
Þrívegis á 20 árum hafa ísraels-
menn sigrað Araba. Hvers
vegna? Ekki vegna bess, að Je-
hova studdi flokk Davíðs eins
og þeir sem bera sKáldleea' til-
hneigingar £ brjósti óska sér,
að það hafi verið, he'dur vegna
þeirrar bláköldu staöreyndar, aö
ísrael er vestrænt núcímaríki —
og vegca þers að nútímabjóðfé-
lag, vel skipulagt, hefir uú sem
ávalit vfirourði yfir lönd, seni'
eru rftur úr og aUt hjakkar í
sama fatinu Það va. menning-
ar- oa tæfr,'sigur, tuttug istu ald
ar uigur, sem vér vo um virni
að, yfir m'ðöldunum. Og þetta
munum vér upplifa æ ofan í æ,
þar til Arabaþjóöirnar verða
andlegir jafningjar ísraels-
manna.
Við segjum við háskólakenn-
arana fyrmefndu, að „ísrael sé
til og haldi áfram að vera til“,
þvf að engu stórve'.di né heldur
Sameinuðu þjóðunum verður
stætt á neinu, sem af Ieiði að
það líði undir lok.
Og háskólakennararnir hafa
svar á reiðum höndum. Þeir
spyrja af hverju þessum rökum
hafi ekki verið beitt 1948 —
hvort vestrænu þjóðirnar hefðu
þá fullar eldmóðs gengið fram
fyrir skjöldu og sagt:
Palestína er til og í nafni
þjóðarréttinda og velsæmis á
hún að fá að vera til áfram.
Og þeir spyrja hvers vegaa
Bandaríkjamenn, Bretar og aðr-
ar Evrópuþjóðir hafi ekki opnað
hliöin og hleypt Gyöingum inn
tyrir landamæri sín, þe ;ar Hitl-
er var að byrja ofsóknirnar gegn
Gyðingum og enn var tími til að
koma í veg fyrir þjoöarmorð?
Og hvers vegna bauð ekki
Þýzkaland þeim að ko.oa. þegar
Hitler var úr sögunni og tfnji
sátta átti að vera upp ruoninn?
Þá höfðu Þjööverjar tækifæri til
aö gera úrbót fyrir þa;r vítis
kvalir þjáninganna, sem Gyðing-
ar hbfðu orðið að þola af völd-
um nazista. Af hverju buöu þeir
þeitn ekki aö koma, finhvem
landshivta, til að se I,
til dær.is Rínarlönó. Með því að
bjóða Gyðingum að koma hefðu
þeir getað afmáð ba.m r.iet-
smántr.nnar, sem Hitler og naz-
istar hans höfðu set á þjóðina
með ofsóknum á hendur Gyð-
ingum.
VANDAMÁL EVRÓPU
Gyöingavandamálið er Evr-
ópuvandamál, segja þeir. —
Vandamál hinnar sjúku Evrópu,
kynþáttaofsóknanna og brjál-
seminnar, sem fæddi af sér Zí-
onismann og kröfuna um að
hverfa aftur til lands, sem í
1300 ár hafði tilheyrt öðru land'i.
Er það rétt að Araþar eigi aö
gjalda þessa?
/ * *
EKKERT LAND ÖGRAÐ S.Þ.
EINS OFT OG ÍSRAEL
Þeir benda á, að ísrael byggi
tliveru sína sem ríkis á Sam-
einuðu þjóðunum, en ekkert ríki
innan vébanda þeirra hafi eins
oft og Israel gengið í berhögg
við fyrirmæli Allsherjarþings-
ins — eða þrjátfu sinnum
frá árinu 1947, er það neitaði
að samþykkja þau landamæri,
sem nefndin, er fjallaði um
skiptingu landsins, lagði til, og
Allsherjarþingið samþykkti og
sendi lið til þess að hertaka
hluta af arabfsku Jerúsalem,
Jaffa og vesturhluta Galiciu og
um 100 arabíska smábæi og
þorp. — Síðast og f þrítugasta
sinn, er Allsherjarþingið sam-
þykkti með 99 atkvæðum gegn
engu, að ísrael skyldi virða rétt-
indi Araba í borgarhluta þeirra
og láta hina gömlu borgarst jórn
þeirra taka við.
Og þeir ásaka Gyöinga um að
hafa „jafnað heil hverfi viö
jöröu til þess að fá sjálfir meira
pláss við grátmúrinn" — en 18
sinnum hafi þeir neitaö að ta*a
aftur við arabísku flóttamönn-
unum, sem flýðu frá vesturbökk
um Jórdan. Hvers vegna? Á yf-
irborðinu vegna þess, að þeim
beri ekki skylda til þess fyrr
en friður hafi verið saminn við
þá, en þetta tvennt sé óskylt.
Sérhverju siðmenningarlandi sé
skylt að taka aftur við fbúum
þess lands, sem þeir hafa her-
tekið. Nei, — ísrael vill land
og afkomumöguleika fyrir land- •
nema af Gyðingastofni, segja
þeir.
Háskólakennarar bera ísrael
mörgum sökum, telja margar á-
sakanir þeirra ekki fá staðizt,
en þeir segja, að hægt sé aö
leysa flóttamannavandamálið án
ísrael, — þaö sé nóg land i
Sýrlandi — en það kosti mikið
fé aa búa það til ræktunar. en
það kosti enn meira að halda
lífinu í 2 milljónum flóttamanna
ef til vill um langa framtfð.
SÍÐARI GREIN