Vísir - 26.11.1968, Blaðsíða 12

/
'YOU DEFHATED KING TA-DEN
ONCE! NOW SLAY HKA IN CHIEF-
BATTLE— AND YOU WILL BE
mw “of*
IV ~ i. TA-LUKt
ONLY JU-RA..OR
TKE KING..CAN5W
WHAT IS RIGHT-
OR WRONG, YOUTH-
AND YOU COULD
V BE /CLVGf
YOU'RE RIG5ÍT. JLJ-RA!
AND I P1D WRONG
TO LET YDUR PEOPLE
. THINK X WASI
einu sinni,
V I STl R . Príöjudagur 26. nóvember 1968.
Hann ók af stað. Innan skamms
nam hann staöar úti fyrir kránni,
tem var í lágri byggingu úr brennd
um tígulsteini. Hann gekk inn í
veitingastofuna, þar sem var rokk-
lð af tóbaksreyk og viskídauninn
lagði fyrir vit. Hann gekk að barn-
um, fann augu þeirra, sem sátu 1
skugganum í stúkunum úti við vegg
inn, fylgjast meö sér. Barþjónninn
var ungur maður með húðflúr á öðr
um handleggnum, andlitið sviplaust
og bólugrafiö. Hann leit sem snöggv
ast á Charles, skenkti svo viski í
glas, setti ísmola í blönduna, setti
það á barborðið fyrir framan hann.
„Preston er inni í bakherberg
inu“, sagði hann áherzlulaust og án
þess aö kasta kveðju á Charles.
„Þeir spila ekki um neinar smá-
upphæðir þar í kvöld“.
Charles kinkaöi kolli, minntist
þess ekki að hafa komiö hingaö
áður eöa heyrt manninn nefndan
fyrr. En um leið og hann bar glas
iö að vörum sér, fann hann greini-
ÝMISLEGT YMiSLEGT
SSr« 30435
rökum aC jkKui overs íona, muif"
og sprengivinnu i húsgrunnum ig ræs
um Leigjum ú’ loftpressui jg ztbr
sleöa Vélaleiga Stemdórs Signvats
sonaj AlíabrekkL viC Suöurlands
brauL slmi V)43&
TEKUR ALLS KONAR KLÆÐNINGAR
FLJÓT OG VÖNDUÐ VINNA
ÚRVAL AF ÁKLÆÐUM
LAUGAVEO 62 - SlM110835 HEIMASIMI 83634
BOLSTRUIM
Svefnbekkir í úrvali á verkstæðisverði
GISLI
JÓNSSON
Akurgerði 31
Smi 35199
Fjölhaet larðvinnsluvé) ann-
ast lóðastandsetningar, gret
húsgrunna, holræsi o.f!.
! lega að hér var hann kominn í eins
konar annan heim, harla frábrugð-
inn því, sem var hinum megin viö
fljötiö.
„Þaö er orðið ærið íangt síðan
maöur hefur séð þig hérna“. sagði
harþjónninn enn.
„Jæja, ekki svo ýkjalangt", svar-
aði Charles og beið átekta.
„Ekki síðan þú hélzt hérna upp
á afmælið þitt“, sagði barþjónn-
inn, „og það er dagur og vika síð-
an“.
Charles rifjaöi upp fyrir sér fæð
ingardaginn á ökuskírteininu og
I reiknac í huganum. „Um það bil
j sex vikur síðan“, sagði hann.
j „í rauninn; er ég hissa á því, að
þú skulir koma hingað og það í
kvöld“.
Charles renndi niður viskíinu,
sem var með hráabragöi. „Hvað um
það?“ spurði hann.
• „Pete skrapp í sjúkrahúsið, skil-
urðu. Ef hann finnur þig hér fyrir
þegar hann kemur aftur .. þá :.“
Charles lauk úr glasinu, svipaðist
um Augu hans staðnæmdust andar
tak viö ungan mann sem sat einn
í bás reykti sígarettu og starði á
hann án afláts. Hann var ólíkur
öðrum gestum þarna, sem Charles
grillti í básunum, hann var vel
klæddur.-hreinn og snyrtilegur út-
lits, leit út fyrir að vera skrif-
stofumaður eða eitthvað þess hátt-
ar. Charles furðaði sig á, að^hann
skyldi ekki hafa af sér augun, kink
aöi kolli til hans, en sá um leiö
eftir því. Ungi maöurinri hreyfði
sig ekki, en starði á hann sem
fyrr.
Charles sneri sér aftur að bar-
þjóninum, gramur yfir þessu stari
unga mannsins, enda þótt þaö virt-
ist hvorki illgirnislegt né af for-
vitni. Hver var hann? Og hvað
vissi hann um Charles hinn?
„Annaö?“ spurði barþjónninn.
„Nei, þakka þér fyrir“.
„Ekki aftur í glasið?“
„Nei“.
Barþjónninn hallaöi sér fram á
borðið nær honum. „Pete er öllum
stundum í sjúkrahúsinu", sagði
hann lágt. „Þetta er óskiljanlegt.
Hann liggur jafnvel á bæn í sjúkra
húskapellunni. Gersamlega óþekkj
anlegur fyrir sama mann. Óskiljan-
legt....
„Hvers vegna er þaö óskiljan-
legt?“
Barþjónninn hleypti brúnum.
„Sagði Holly þér það aldrei?"
„Sagöj mér hvað?“
Hann hallaði sér enn nær, og
andremmuna lagði úr munni hans.
„Hvemig hann baröj hana ...
Hamingjan góða; stundum á kvöld-
in, þegar hann hafði fengið sér
einum of mikið og Holly hafði ef
til vill gert sér dálítiö dælt við
suma gestina — þú veizt, hvernig
hún var. — Þá! ...“ Hann hristi
höfuöiö. „Hann átti það til aö leika
mig hart á stundum, kariinn, en
þaö var þö ekki nema mjúkt klapp
á móts viö það, hvemig hann fór
með hana, þegar sá gállinn var á
honum".
Charles minntist augnatillits
stúlkunnar á myndinni i blaðinu.
Ekki hafði honum komið þetta i
hug þá. Og hvernig gat sá faðir
verið, sem barði sína eigin dóttur?
Hann varð ósjálfrátt gripinn andúð
á honum. Var það hugsanlegt, að
Charles hinn hefði einnig tekið þá
afstöðu?
„Holly talaði margt við þig,
ekki satt?“ spurði Charles Þrátt
fyrir andúðina, sem hann hafði
fengiö á þessu umhverfi, barþjón-
inum, öllu, sem viö kom þessum
atburðum, var hann tilneyddur að
kanna það, sem kannað varð.
„Þú veizt, hvemig það er. Ég er
alltaf við höndina. Og þegar ég er
héma, er Pete venjulega að flækj- '
ast einhvers staðar úti í bæ. Hún |
vissi líka, að ég mundi aldrei fara i
fram á neitt.... ég vildi halda
vinnunni... “ Hann þerraði bar-
boröið meö óhreinum klút „Hef-
urðu heimsótt hana i sjúkrahús-
inu?“
Charles hristi höfuðið. Honum
hafði aldrei komið það til hugar.
Mundi Charles hinn hafa gert það?
„Nei, því skyldi ég gera þaö?“
spurði hann.
Það brá fyrir illkvittni í augnatil
liti barþjónsins. „Reyndu ekki að
blekkja mig, Charles, eins og ég
sagði þér, þá ræddi Holly margt við
mig. Á stundum hélt ég, að hún
væri að skrökva því upp, aö eitt-
hvað væri á milli ykkar, vegna
þess að hún þráði sjálf, að svo
væri. Að vísu sá ég, að hún fór
með þér kvöldið, sem þú áttir af-
mælið... en £4 varstu líka svo
daiföadrukkinri, • aö þú barst ekki
kennsl á hana, auk heldur meir.
Þú veizt, hvernig hún er....“
„Ég er hreint ekki svo viss um
það“, svaraði Charles.
„Jú, hún Holly vesalingurinn,
hún gat taliö sjálfri sér trú um allt
sem hún vildi trúa, það var mein-
ið. Ég hélt, að það væri þess vegna,
sem henni varð svo tiðrætt um
þig.“ Hann kipraði saman augun,
og svipurinn varð ásakandi. „En
þegar þú svo hættir að koma hing- I
að eftir afmælið þitt... og þegar
ég svo frétti, hvað gerðist í kvöld ;
er leið, þá fór ég að leggja saman
tvo og tvo. Og sérstaklega í dag,
eftir að ég frétti þetta með bilinn
„Löggan kom með Fólksvagninn
hennar hingað i dag, og það er
ekki á honum að sjá, að hann hafi
lent í fljótinu, það er af og frá.
Enda var þaö Packardinn pinn, sem
þeir slæddu þar upp. Og hvernig
hefði það mátt eigi sér stað, aö þú
hefðir lánað henni svo dýran og
glæsilegan bfl, nema því aðeins að
þaö væri satt, sem hún hafði sagt
mér?“
Charles gerðist ósjálfrátt var um \
sig „Hvaða bil?“
siiyii
Bolholffi 6 Bolholfi 6 iolholti t Bolhsr!fi 6 Bolholti 6 Bolholti 6
Einhvftrn veginn hefur þú verið öðru- Þú hefur a réttu aö standa, Ju-ra
\ísi en við frá fæðingu, halalausi. En í mér skjátiaðist þegar ég lét þjóð þíria Núna skaltu drepa hann í baráttunni um
Ta-lur fá guðimir ekki vilja sínum fram-
gegnt án Ju-ra... og þú, ert ekki guð.
halda, að ég væri það. Aðeins Ju-ra eða
konungurinn... getur sagt hvað sé rétt
eða rangt, unglingur, og þú gætir orðið
konungur.
höfðingjatitilinn.
ungur Ta-Iur.
,. og þú verður kon-
Dömur
athugið
w Eigendaskipti hafa orö-
“ i5 á árgreiðslustof-
unni tjömunni.
w Nú er réttl tíminn að
^ fá sér permanent og
litun fyrir jólin. Eig-
um permanent fyrir
allt hár.
sj Næg bíÍL^tæði. —
Góö þjónusta.—
Reyniö viðskiptin
Svava Kristinsdóttir.
Frá
Brauðskálanum
Langholtsvegi 126
Köld borö
Smurt brauð
Snittur
Cocktailsnittur
Brauötertur.
Brauðskálvnn
Sími 37940
Hásbyggjendur
Reynslan hefur þegar sannað,
að meö þvi að bjóða út smíði
innréttinga, hafa húsbyggjerid-
•ar oft sparaö mikið fé og fyrir-
höfn.
Nú er víða skortur á verk-
efnum og því hagstætt að leita
tilboða.
H.F. ÚTBOÐ OG SAMNINGAR
Sóleyjargötu 17.
Simi 1.35.83.
B 82120
rafvélaverkstædí
s.melstetfs
skeifan 5
Tökum aö okkur:
■ Mótormælingar
■ Mótorstillingar
■ Viðgerðir á rafkerfi
dýnamóuro og
störturum.
S| Rakaþéttum raf-
kerfið
Jarahlutir á staðnum.
SÍKE 82120