Alþýðublaðið - 20.03.1966, Blaðsíða 12

(ur Gtmuacsson
'■•> •'*'M • Þ* • monn
/£cr&i::;úv grtuii Xyfif >v' hy*ir.s<í
;.ttsílfí«.ís-g..-.rs^i:<:<'í ^jórnUikétf
p^'híchif -vásri >*« ví ^cifraj.'.
iíiigÁi bf.tí:> *T:i 1 Jtcúitín,:
' it-i S«U bfKgsr."
.' ;.;. . . tuiltt-jajyíé
.. i;iáíf upþi>ýt$y
't‘( : :ry^i ::. f>y í »ý|í
.. { tV^ ' ■■kcrnims i tx<?vtC<..
' K'p ’ * fcfc '*»»*' tfincíréfti'ð
.' : Íieíitar; akodun^
'._':•; ' « r, •« áf Jíefiá’' fI1 á ú.
>•] ' • c*U s6r, ciÉi
•.. c-kki'#6'táka út- :>|
jt. .fyrif
Ú"- ‘.. þop^a'rfuttt^
^ •' •. ítf&in, 'héhj «w>r ’ f uuiat
Morgunblaðið
Pi.. I*að liefur mér alltaf fund
( ízt svolítið spaugilegt, að
■; einu mennirnir sem mega
ti brjóta umferðarreglumar
L eru þeir sem eiga að gæta
' þéss að aðrir geri það ekki —
r. aiefnilegá lögregluþjónar.
Baddi Pá er geggjaðas.ti.og
spiltasti
er búinn
ið, að
dsins. Hann
nma svo mik
kominn með
ofan augun líka
Bréf til blaðsins
Herra ritstjóri.
Ekki veit ég hversvegna tilver
an er mér isvo andsnúin. Eitt er
víst: Ekki er ég einn af þeim, sem
líta björtum augum á tilveruna.
Tökum t.d. þessa siðustu daga.
Lægðirnar hafa komið á færibandi
sunnan og vestan úr hafi, stund
um margar á sólarhring og ég fæ
ævinlega sinadrátt í vinstri istóru
tá, þegar þær fara að nálgast
Rej-kjanes. Og Veðurstofan segir
að von sé á glás í viðbót.
Þegar ég var strákur langt inn
an við fermingu var ég ákveðiun
í að verða skipstjóri og vinna
hetjudáðir á sjó. Þegar ég fór
sjó, sem kokkur auðvitáð, fór
ir mér ljkt og Þórbergi. Rómantík
in var ekki annað en skítur
veiki og hún svo svæsin, að
minnstu munaði að ég ældi í pott
ana, yfir matborðið og í uppvask
ið. Auðvitað gekk ég í land eftir
viku vonlausa baráttu við ylgjuna
innan í sjálfum mér. (Sjórinn var
sléttur allan tímann).
Svo er ég aldeilis ótrúlega ber
dreyminn. Því til sönnunar vil ég
geta þess hér, að meðan ég var
í Rannsóknarlögreglunni og belð
eftir stóra flókna morðmálinu,
dreymdi mig undarlegan draum
sem mér yrði falið að leysa.
Mér þótti sem taka ætti mig af
lífi fyrir að hafa komizt á snoð
ir um eitthvað óhugnanlegt leynd
armál í brúnum kassa. Og ekki
nóg með það, lieldur átti Iíka
að reka mig úr Alþýðuflokknum
og það fannst mér skrýtið, því að
ég er sannur og lieilsteyptur fram
sóknarmaður. Jæja, draumurinn
var svo lifandi, að ég var með
glymjandi hjartslátt af skelfingu,
þegar ég lirökk upp og viti menn:
Viku seinna var ég hankaður með
þrjá bjórkassa í skottinu á lögi-eglu
bílnum og fékk lausn í náð.
Nú hugðist ég notfæra mér þá
reynslu, sem ég fekk í Rannsókn
arlögreglunni og gerðist.einkaspæj
ari fyrir nýríkar frúr, en það var
hreint brautiyðjendastarf liér á
landi. Því miður snérist leikurinn
við einn góðan veðurdag og raun
ar áður en full reynsla var kom
in á starfsemina. Einn þeirra ný
ríku kom að mér hjá sinni heitt
elskuðu og afbrýðissömu í því á
standi sem ég var og eiginmaður
inn gat kynnt sér. Þessi óglæsilegu
tafUok bárust eins og eldur í
sinu um alla saumaklúbba og það
var liíað á mig á Borginni.
Þó ég segi sjálfur frá lief ég
miög þokkalega sönerödd og fékk
revnslutima hiá bekktri danshljóm
sveit hér í bænum. Þetta gekk
aldeilis prvðilega meðan ég var
að æfa upp með strákunum. bá
lá hann nefnilega í norðan átt oe
stillum. En beear til alvörunnar
kom og ég átti að troða upp, lagð
ist hann í sunnan og suðaustan
átt með tilheyrandi lægðafargani
og bær nálguðust Revkianesið ein
af annarri, með beim skiljanlegu
afleiðingum að sinadrátturinn lá
eilíft í vinstrl stóru tánnl. Það
hafði aftur þær afleiðingar að ég
sat afsíðis þrjú kvöld í röð og
rcyndi að dreyfa sinadráttinn með
öllum tiltækum ölföngum, sem
hafði aftur þær afleiðingar að
hljómsveitarstjóranum fannst ég
háfa svikið hann.
Og vegna þessarar ömurlegu
keðjuverkana skrifa ég þetta og
er upp á kant við tilveruna. Ég
veit ekki hvað ég á að taka mér
fýrir liendur næst. Ég þori bók
staflega varla að taka mér neitt
fyrir hendur, því ég er nokkurn
veginn öruggur um að það endar
með skelfingu á einn eða annan
hátt. Þó er mér Ijóst að maður
með mína lífsreynslu hlýtur að
vera dágott efni í blaðamann og
nú er það yðar að dæma og taka
áhættuna herra ritstjóri. Þér gæt
uð til dæmis falið mér að skrifa
baksíðuna til reynslu.
Yðar einlægur. , .
WWMMWWWWMWWMMMWWWMMMMMViMMMWMWWWMWWWWMMMWWIWWWM
ULXTAk
wMsr/jcj
— Hvað er þetta, — fjórða
sprautan í dag, sem fer til
ónýtis hjá mér!
— Fáið yður sæti, hr.
Jensen, .— dóttir mín verður
tilbúin eftir stundarkorn.
MUHUMHMMMtUUMHUmMMMUIIVMUtdMUMUHIHMHMHMUIHUWMMIHIHMIM