Alþýðublaðið - 23.05.1921, Page 4
4
ALÞYÐUBL AÐIÐ
t\MSKtPArj^
k ÍSLANDS JK
Frá 1. j úní lækka flutningsgjöld með skipum
vorum og skipum ríkissjóðs (Villemoes og Borg)
milli landa þannig, frá núgildandi flutningsgjald-
skrá: Milli Kaupmannahafnar og íslands eða ís-
lands og Kaupmannahafnar um 100/o, og milli
Leith og Islands eða Islands og Leith um 200/o.
Reykjavík, 21. maí 1921.
Hf. Eimskipafélag’ íslands
Í5*t. ramtíðin nr. 173.
Fu&dur í kvöld kl. 8V2 — Fulltrúakosning tii stórstúkuþingsins o. fl.
Meðlimir komi á fund ef þeir mögulega geta.
Nýjasti valsinn:
Sksrgaarðsjlikkaa.
One Step:
Hon Horamen (maðurinn
mion), Ðakke Lise, Pe-
:: liean og Salome.
Ms. Svanur
fer héðan á miðvikudag
25. maí til Flateyjar, Stykk-
ishélms, Gunnlaugsvíkur, Búð-
ardafs, Sfaðarfells og á hing-
aðleið til Grundarfjarðar,
Ólafsvíkur og Sands. Vörur
afhendist á morgun (þriðjud).
Ritstjóri og abyrgðarmaðuf:
ólafur Friðriksson.
Prentsrniðjan Gutecberp.
Jmk Londox'. Æflntýrl.
hvort nokkursstaðar í heíminum er til karlmaður, sem
•viU taka mig í félag við sig.“
„Þú ert þó, hvernig sem á er litið, kona,“ byrjaði
haan, „og það eru vísar reglur, vísar siðgæðis —“
Hún spratt á fætur og stappaði í gólfið.
„Veistu hvað mig langar til að segja?“ spurði hún.
„Já", mælti hann brosandi, „Þig langaði til að segja:
Fjandans kvenfötin."
Hún kinkaði kolli döpur 1 bragði.
„Já, mig langaði til að segja það, en það hljómar
öðruvisi í þínum munni-, það hljómar eins og þú ættir
sjálfur við það sama, og eins og þú ættir við það mín
vegna. . . . Jæja, nú fer eg að hátta. En eg bið þig að
íhuga tilboð mitt, það er gagnslaust að eg ræði um
þetta nú. Eg verð bara reið. Þú ert hræddur, og eigin-
gjarn. Þú tekur til greina það, sem hinir bjánarnir
mundu segja. Það gildir einu hvernig þeirra eigin hegð-
un er, ef þeir setja út á framferði þitt, þá er þér öllum
lokið. Og þú hugsar miklu meira um særðar tilfinningar
þtnar en mínar. Og ofan á alt bætist, einmitt vegna
þess að þú ert hræddur — allir karlmenn eru hræddur
— að þú dylur ragmensku þína með því að kalla hana
göfugmensku. Eg þakka guði fyrir, að eg er ekki karl-
maður. Góða nótt Hugsaðu málið. Og hættu heimsku
þinni. Beranda vantar ekki annað en verulega ærlegan
amerískan dugnað. Þú þekkir hann ekki. Þú ert reglu-
legt hespitré. Svo ertu taugaslappur. Loftslagið hefir
ekki eyðilagt mig. Láttu mig verða félaga þinn, þá skal
eg láta hringla í þurri beinagrind Salomonseyjanna.
Viðurkendu það nú, að eg hafi hrist skrælþur bein þín.“
„Já, svei mér þá," svaraði hann. „Þú efast vafalaust
heldur ekki um það sjálf. Aldrei á æfi minni hefi eg
osðið fyrir slíkri meðferð. Ef einhver hefði sagt mér,
ai eg mundi komast í annað eins. . . . Já, eg hlýt að
áts, að þú hefir duglega hrist skrælþur bein mfn."
„En það er ekkert á við það, sem mun verða," sagði
hún sannfærandi um leið og hún stóð á fætur og rétti
honum hendina. „Góða nótt. Og segðu mér svo í fyrra-
málið vel fhugaða ákvörðun þína."
XIII KAFLI.
„Eg vildi, að eg vissi, hvort þú ert þrá, eða hvort það
er í raun og veru ætlan þín að verða jarðeigandi á
Salómonseyjunum," mælti Sheldon daginn eftir er þau
sátu að morgunverði.
„Eg vildi, að þú værir dálítið þjálli," svaraði Jóhanna.
„Þú hefir slegið föstum fleiri hugmyndum, en nokkur
maður, sem eg hefi þekt. Hvl f ósköpunum, í nafhi
heilbrigðrar skynsemi, f nafni réttlætisins, geturðu ekki
troðið því inn í þitt ferkantaða köfuð, að eg er öðru-
vísi en allar stúlkur sem þú hefir hitt, og breytt svo
samkvæmt því? Þú ættir að vita að eg er öðruvísi. Eg
sigldi skonnortunni minni hingað sjálf, þú manst það.
Þú veist, að eg kom til þess að hafa ofan af fyrir mér,
eg hefi svo oft sagt þér það. Það var ætlun pabba, og
hana framkvæmi eg, álveg eins og þú reynir að koma
ætlunum Hughie í framkvæmd. Pabbi sigldi af stað, og
ætlaði ekki að hætta fyr en hann fyndi eyju, sem hon-
um llkaði. Hann dó, og eg sigldi og sigldi, unz eg kom
hingað. Jæja —“ hún ypti öxlum, „skonnortan er á hafs-
botni; eg kemst ekki lengra, þess vegna verð eg hér
kyr; og það eitt el vfst, að eg skal verða jarðeigandi."
„Sko til —“ byrjaði hann.
„Eg er ekki enn þá kominn að niðurstöðunni," greip
hún fram f. „Llti eg yfir framferði mitt frá því fyrst að
eg kom hér, get eg ekki séð, að eg hafi á nokkurn
hátt dulið á mér heimildir, eða þagað um fyrirætlanir
mínar. Eg kom blátt áfram fram — alveg eins og eg
er — frá fyrsta augnabliki. Eg sagði þér fyrirætlanir
mlnar, og samt segir þú, að þú vitir ekki hvort eg ætli
mér að verða jarðeigandi eður eigi. Eg læt þig þá í
síðasta sinn vita, að eg verð áreiðanlega jarðeigandi,
með astoð þinni, eða ekki. Viltu taka mig í félag við
þig?"