Alþýðublaðið - 01.05.1966, Blaðsíða 9

1. maí ávarp Alþjóðasambands frjálsra verkalýðsfélaga:
FRIÐUR ER FORSENDA
ALLRA FRAMFARA
Vcrkaniwin allra landa.
Alþjóðasamband frjálsra verka-
lýðsfélaga sendlr ykkur sínar
innilegustu bróðurkveðjur á
þessum hátíðisdegi verkamanna
um heim allan, þessum degi, sem
er táknrœnn fyrir alþjóðlega
sameiningu verkalýðsins hvar sem
er í heiminum, þegar við minn-
umst forystumannanna, sem fært
hafa samtökum okkar margan sig-
urinn í baráttu liðinna ára, og
þegar við jafnframt horfum fram
á leið til framtíðarinnar og búum
okkur undir þá baráttu, sem enn
er fram undan.
Á síðastliðnu ári hefur mark-
visst starf og barátta hinna frjálsu
verkalýðssamtaka borið verulegan
árangur í mörgum löndum og orð-
ið til þess að verkalýður þeirra
hefur notið stöðugri vinnu, meiri
frístunda og borið úr býtum sann-
gjarnari hluta þeirra auðæfa, sem
þessi lönd framleiða.
Samt er það enn staðreynd að
meira en helmingur allra íbúa
jarðarinnar þarf að líða skort.
Bilið milli ríkra og snauðra þjóða
fer ennþá breikkandi, og þetta
bil heldur áfram að breikka, ef
ekki er gripið til gagngerðra og
víðtækra ráðstafana.
Segja má að baráttan fyrir
sjálfsstjórn og sjálfstæði sé svo
að segja til lykta leidd, er frá
eru skilin fáein vígi nýlendu-
stjórnar og afturhalds, svo sem
Rhodesía, Suður-Afríka og ný-
lendur Portúgals. Slíkur sigur
mun aftur á móti reynast hinum
hungruðu milljónum heimsins
innantómur og til lítils gagns, ef
eigi reynist imnt að finna leiðir,
sem geta stuðlað að því að gera
þær þjóðir, sem nýlega hafa öðl-
azt frelsi og pólitískt sjálfstæði,
einnig efnahagslega sjálfsmeg-
andi.
Auðvitað er þetta verkefni
þessara nýju þjóða sjálfra, fyrst
og fremst — þær verða sjálfar
að leggja sig allar fram, endur-
bæta þjóðskipulag sitt frá grunni,
ef slíkt reynist nauðsynlegt, koma
á hjá sér þeim umbótum er geri
þeim kleift að njóta stöðugs hag-
vaxtar og félagslegra framfara.
En hinar auðugri þjóðir heims
verða einnig að láta þeim í té að-
stoð sína. Unz sá dagur rennur
upp að félagslegt réttlæti ríkir
um heim allan mun Alþjóðasam-
band frjálsra verkalýðsfélaga
aldrei slaka á í baráttunni fyrir
meiri samhjálp og frjálsari við-
skiptum.
Verkamenn í löndum þeim, sem
nýlega hafa öðlazt sjálfstæði sitt,
og skipað hafa sér í raöir alþýðu-
samtakanna eru fúsir og fullfærir
um að leggja fram krafta sína
við að efla og byggja upp hin
nýstofnuðu sjálfstæðu þjóðfélög,
en því aðeins að þeir séu frjáls-
ir og njóti stuðnings óháðra og
frjálsra verkalýðssamtaka.
Enn einu sinni heitir Alþjóða-
samband frjálsra verkalýðsfélaga
því að veita nýstofnuðum verka-
lýðssamtökum þróunarlandanna á-
framhaldandi stuðning og aðstoð,
aðstoð til þess að þjálfa leiðtoga,
skipuleggja félagasamtök, til þess
að hrinda í framkvæmd ýmsum
félagslegum umbótum og til þess
að standa gegn árásum á frelsi
þeirra og sjálfstæði.
Eins og ævinlega áður er Al-
þjóðasambandið þess albúið að
verja rétt verkamanna til þess
að skipuleggja og reka sín eigin
samtök án utanaðkomandi íhlut-
unar. Þessi réttur verður varinn
með öllum tiltækum ráðum, hvað-
an sem honum kann að vera hætta
búin.
Hinum frjálsu verkalýðsfélög-
er það vel ljóst, að friður þjóða
í milli er nauðsynleg forsenda
fyrir félagslegum framförum. Lát-
um þjóðirnar jafna ágreining sinn
við samningaborðið. Látum þær
samþykkja alþjóðlega afvopnun
undir traustu eftirliti. Á þann
hátt væri unnt að veita ógrynni
fjár til baráttunnar gegn hungid
og skorti. |
Verkamenn allra landa heims,
eflið frjáls verkalýðssamtök ykfc-
ar sem vopn til varnar friði ng
frelsi, og til eflingar félagslejgu
réttlæti hvarvetna.
Höldum ótrauðir áfram baráttu
Alþjóðasambands frjálsra verka-
lýðsfélaga fyrir brauði, friði 'þg
frelsi — til handa öllum verka-
mönnum hvar sem er í heiminuln.
Gegn kúgun og einræði
hvar sem er í heiminum
Ávarp til verkamanna
Á ÞESSUM hefðbundna og
táknræna hátíðisdegi verka-
manna, 1. maí, sendir Alþjóða-
samband frjálsra verkalýðsfé-
laga, sem telur meira en 60
milljónir meðlima í öllum álf-
um heims, innilegustu bróður-
kveðjur sínar til verkamanna
í þeim löndum, sem lúta verða
einræðisstjórn, hvort sem slík
stjórn byggist á kommúnisma,
fasisma, hernaðar- eða ný-
lendustefnu.
í nafnl allra þeirra verka-
manna, sem teljast innan vé-
banda hinnar frjálsu verkalýðs
hreyfingar, fullvissum við
ykkur um samstöðu okkar við
þá baráttu, sem þið heyið
gegn kúgun og ofbeldi, og heit-
um ykkur stuðningi í bar-
áttunni við að ná markmiði,
sem er okkur öllum sameigin-
legt, en til þess telst réttur-
inn til að skipuleggja samtök
að eigin geðþótta, mannsæm-
andi laun og yinnuskilyrði,
mannleg virðing og félagslegt
réttlæti, ófalsað lýðræði og
frjálsar kosningar.
Við gerum engan greinai>
mun á mismunandi tegundum
kommúnisma, hvort heldur
hann er kenndur við Sovétrík-
in eða Kína, Kúbu eða Júgó-
slavíu, og sama máli gegnir
um hinar ýmsu fasistastjórnir,
sem við völd eru, það skiptir
okkur ekki máli hvort þar er
um að ræða einræðisstjórn á
Spáni eða í Portúgal, lögreglu-
riki í Paraguay eða Haiti, eða
ríkisstjórnir, sem byggja vald;
sitt á kynþáttaofsóknum, eins
og í Rhodesíu og Suður-Af-
ríku. Alþjóðasamband verka-
lýðsfélaga berst gegn einræði
i hvaða mynd sem er, og kúg-
un.
Er við höldum hátíðlegan
1. maf árið 1966 er okkur efst
f huga tveir minnisstæðir at-
burðir, sem skeðu fyrir um
það bil 10 árum, en það er
uppreisn pólskra verkamanna
í Poznan síðast í júnímánuði
árið 1956, og ungverska bylt-
ingin í október og nóvember
sama ár. í báðum þessum upp-
reisnum stóðu verkamenn, á-
samt æskumönnum þessara
landa, í fylkingarbrjósti, og
það voru þeir, sem mestar
þjáningar urðu að þola, þegar
þessar uppreisnir voru bæld-
ar niður á hinn ómannúðleg-
asta og blóðugasta hátt sem
hugsazt getur af lögreglu og
hersveitum kommúnista, sem
nutu stuðnings rússneskra
skriðdreka en án slíkrar íhlut-
unar Sovétríkjanna hefðu
sveitir uppreisnarmanna aldrei
verið yfirunnar.
Frjáls verkalýðsfélög heims-
ins hafa heldur ekki gleymt
öðrum eftirminnilegum atburð
um, er verkamenn hafa reynt
að brjótast undan ofbeldi og
kúgun, svo sem uppreisninni
í Austur-Berlín og öðrum
borgum á sövézka hernáms-
svæðinu í Þýzkalandi í júní-
máríuöi árið 1953, kröfugöng-
um verkamanna í borginni
Plzno í Tékkóslóvakíu og verk
fallinu í nauðuagarvinnubúð-
um í Vorkuta í Sovétríkjun-
um.
Þegar þessir atburðir áttu
sér stað lýsti Alþjóðasamband
frjálsra verkalýðsfélaga yfir ó-
trauðum og virkum stuðningi
sínum við málstað þeirra verka
manna, sem voru að berjast
fyrir sjálfsögðum lágmarks-
réttindum, og sambandið lýsir
enn yfir þeirri óbifandi trú
sinni að barátta þeirra muni
að lokum bera árangur.
Samstaða okkar mun einn-
ig að lokum yfirbuga þær fas-
istastjórnir, sem með hervaldi
hefur tekizt að halda völdum
um alllangt skeið. Afturhalds-
stjórn Francos á Spáni hefur
nú verið við völd í samfellt
27 ár, en nú má sjá þess nokk-
urn vott, að hún hafi neyðst
til þess að taká nokkurt tillit
til verkamanna. Ekki er þar :
með sagt að ofbeldi gagnvart :
spænskum yerkamönnum;
úr sögunni. Á þessu ári hafa
átt sér stað fjöldahandtökur
og frekari réttarhöld yfir verka
mönnum, þeir verið dæmdir
til langrar fangelsisvistar, I
útlegð eða misst atvinnu sína
fyrir þátttöku í verkföllum.
Alþjóðasamband frjálsra
verkalýðsfélaga mun aldi’ei
hætta ótrauðri baráttu sinni,
fyrr en hvers konar harð- .
stjórn hefur verið yfirunnin
og auk einræðis Francos á
Spáni á það sérstaklega við
um 34 ára einræðisstjórn An-
tonio Salazars í Portúgal, 12
ára stjórn Alfredo Stroessn-
er hershöfðingja í Paraguay, 9
ára ógnarstjórn Fraricois Du-
valier á Haiti og hin blóðugu
yfirráð Fidelo Castrós á
Kúbu, en nú eru 7 ár liðin
frá því hann brauzt s þar til
valda.
Verkamenn í einræðisríkj-
um heims. Hughreysti ykkar
og dirfska í baráttunni gegn
ofbeldinu vekur aðdáun allr-
ar hinnar frjálsu verkalýðs-
hreyfingar. Rödd 60 milljóna
verkamanna, sem eru félags-
bundnir í Alþjóðasambandi
frjálsra verkalýðsfélaga mun
aldrei þagna unz frelsi ykkar,
bætt vinnuskilyrði og lífsskil-
yrði hafa verið tryggð, ykkur
til handa.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 1. maí 1966 $