Alþýðublaðið - 06.05.1966, Blaðsíða 4
mmm>
RltaJJAr»r: Cylfl Gröndal (íb.) og Benedlkt Gröndal. — JUtatíSrnerfuIl.
tról: KlBur GuSnaaon. — Stmar: 14900-14903 — Auglýslngaalml: 1490«.
Aðaotur AlþýBuhúalO vlS Hverflsgötu, Reykjavflc. — PrentsmiSJa AlþýOu
blaSdua. — Aakrlftargjald kr. 95.00 — I lausasöhi kr. 6,00 tíntaklfl.
KJtgefandl AlþýSuflokkurtntL
Klofin ctndstaða
AKÞINGI lauk störfum í gær. Hefur verið anna-
samt á þinginu síðustu vikur og mikill fjöldi laga
samþykktur. Ekki er þó svo, að kastað hafi verið
höndum til allrar þessarar lagasetningar, því mörg
mál hafa verið í athugun í nefndum þingsins mán-
uðum eaman.
Mestu deilumál þessa þings hafa verið frumvörp-
in um að heimila svissneska álfélaginu að reisa vold
uga málmbræðslu sunnan við Hafnarfjörð og frum-
varpið um samstarf við bandaríska félagið Johns-
Manville um framleiðslu og sölu á kísilgúr við Mý-
vatn.
Bæði þessi mál eru þýðingarmikil og flókin. Er
jafn óraunhæft að hefju þessar framkvæmdir til
skýjanna og sjá ekkert nema dýrð og gróða við
þær, eins og að sjá ekkert mema hættur og voða.
Skynsamlegasta afstaðan er þarna á milli, sú sem
Alþýðuflokkurinn hefur fylgt, að gera sér grein fyr-
ir kostum og göllum málanma og taka ákvörðun
eftir rnati á hvorttveggju.
Framsóknarmenn reyndu að æsa sig upp bæði
á móti álbræðslunni og kísilgúrverksmiðjiuini. Átti
að gera þetta að meiri háttar árásarmálum gegn rík-
isstjóminni og fella hana. En þjóðin tók ekki undir
þetta lýðskrum. Hún sá í gegnum þessa ofstækis-
stefnu og hafnaði henni. Fór svo að lokum í báðum
málum, að þingflokkur framsóknarmanna klofnaði.
Tveir þingmenn neituðu að greiða atkvæði gegn ál
bræðslunni og fimm þingmenn neituðu að beita sér
gegn kísilgúrnum. Verður því að segja, að þingið
endaði ógæfulega fyrir framsóknarmenn. Skyldi
stefna þeirra og stjórnarandstaða í öðrum málum
ekki vera jafn óraunhæf og hún er í þessum tveim?
Tvö þúsund milljónir
ÞEGAR RÆTT ER um framkvæmdir Reykjavík-
urborgar á undanförnum árum, er ástæða til að minn
ast þess, hve mikil skattheimta borgarinnar hefur
verið.
Síðustu fjögur ár, frá 1962 til 1965, hefur skatt-
heimta Reykjavíkurborgar hækkað úr 351 milljón
fyrra árið upp í 685 milljónir, eða næstum tvöfaldazt.
Á þessum fjórum árum hafa Geir Hallgrímsson
borgarstjóri og menn hans haft til umráða 2.128
miHjónir króna. Eru þá ekki taldar með tekjur borg
arfyrirtækja eins og rafveitu, hitaveitu, hafnarinn-
ar.
Þakkað skyldi borgarstjóra, þótt einhver spor
sæjust eftir 2.128 milljónir króna. En skyldi allt
þetta fé hafa notazt eins vel og unnt er? Skyldi
fjármálastjórnin vera eins góð og af er látið?
4 6. maí 1966 - ALÞÝÐUBLABIÐ
Vel haldið á málum
sveitarfélaganna
í útvarpsumræðunum á þriðju
dagskvöldið, vék Gylfi Þ. Gíslason
menntamálaráðherra nokkrum
orðum að ummælum Gils Guð
mundssonar, um það sem Gils kall
aði óþarfa innflutning. Gylfi sagði
þá meðal annars:
Háttvirtur þingmáður Reyknes
inga, Gils Guðmunds., hefur enn
einu slnni sýnt það, að honum læt
ur miklu betur aff tala um bók
menntir og menningarmál en efna
hagsmál. Hann dellir mjög á rík
isstjómina og kauþsýslustéttimar
fyrir þaff, hversu mikið væri flutt
Vinnuvélar
tu leisn.
Leigjum út pússninga-steypn-
hrærivélar og hjólbörnr.
Rafknúnir gr jót- og múrhamrar
með boram og fleygnm.
Steinborvélar — Vibratorar.
Vatnsdælur o.m.fl.
LEIGAN S.F.
Slmi 23480.
T rúlof unarhringar
Fljót afgreiðsla
Sendum gegn póstkröfu.
Guðm. Þorsteinsson
gullsmiður
Bankastræti 12.
SERVÍETTU-
PRENTUN
SÍMI 32-101.
Gúmmískór
Strigaskór
Vaðstrígvéf
á alla fjölskylduna.
Sendi í póstkröfu.
Skóverzlun og skóvinnu
stofa Sigurbjöms
Þorgeirssonar
Miðbæ við Háleitisbraut 58-60.
Sími 33980
til landsins af óþarfa eins og er
lendum kökubotnum og kexi. Slík
ummæli sýna betur en margt ann
að, hversu margir leiðtogar stjórn
arandstöðunnar hafa staðnað gjör
samlega í gömlum tíma og átta
sig bókstaflega ekki neitt á þeirri
grundvallarbreytingu í efnahags
málum og viðskiptalífi, sem átt
hefur sér stað á undaförnum ár
um. Ef hér væri ennþá gjaldeyris
skortur og ef innflutningur al
mennra nqluðsynja Væri ennþá
takmarkaður, eins og áður var,
þá mætti eflaust átelja yfirvöld
tfyirir að veita innflutningsleyfi
fyrir erlendum kökubotnum og er
lendu kexi eða deila á kaupsýslu
menn fyrir að nota takmörkuð
leyfi og takmarkaðan gjaldeyri til
innflutnings slíkrar ineyzluvötru,
sem auðvitað má vel vera án. En
það er engu likara en ým?ir leið
togar stjórnaranfRstöðuaþiar lifi
svo sterklega í liðnum tíma, það
er engu líkara en þeir séu svo aft
Brauðhúsíð
Laugavegi 126 — I
Sími 24631
★ Allskonar veitingar.
★ Veizlubrauð, snittur.
★ Brauðtertur, smurt
brauð
Pantið tímanlega.
Kynnið yður verð
og gæði.
urhaldssamir í hugsunarhætti, að
þeir hafi alls ekki áttað sig á
því ennþá að tímar leyfisveitinga
og gjaldeyrisskorts eru löngu liðn
ir. Ef þessum gamaldags mönnum
geðjast ekki að því, að hér sé t.d.
erlent kex og erlendir kökubotn
ar til sölu og að slík vara sé keypt,
og ef þeir vilja deila á einhvem fyr
ir slíkt eiga þeir að deila á þá, sem
kaupa þessar vörur, á neytenduma
á húsmæðurnar. Það er ekki hægt
að deila á kaupsýslustéttirnar fyrir
að flytja inn þær vörur sem neyt
endur vilja fá keyptar. Það er
þeirra hlutverk. Og ennþá siður
er hægt að deila á stjórnarvöld
in fyrir að halda þannig á gjald-
eyrismálum þjóðarinnar, að hægt
sé að flytja inn þær vörur, sem
neytendumir og húsmæðurnar
vilja geta keypt, án þess að þurfa
að neita þeim um nokkuð annað í
staðinn. Meðan menn í aðalatrið
um geta fengið þann gjaldeyri,
sem þeh' óska eftir að kaupa til
vöruinnflutnings, er við engan ann
an að sakast en neytandann sjálfan
ef mönnum geðjast ekki að því,
sem inn er flutt. Þegar verið er
að deila á stjórnarvöld og kaup
sýslumenn vegna þess, að flutt
sé inn eitthvað, sem einhverjir
kalla óþarfa, þá ber það einungis
vott um, að menn eru staðnaðir í
gömlum tíma, sem er löngu liðinn
hjá, og kemur vonandi aldrei aft
ur. Menn geta auðvitað deilt á
hvernig almenningur ráðstafar
tekjum sínum, en um það er
hvorki við stjórnarvöld né kaup
sýslumenn að sakast.