Alþýðublaðið - 14.05.1966, Blaðsíða 6

Ðe Gaulle sundrar
%
vinstri öflunum
vinstri öflin stæðu loks sam
einuð.
hafsbandalagið hefur forsetinn
fest sig í sessi, innan þings
og utan og í flokki sínum. Á-
kvarðanir hans hafa sundrað
andstajðingum stjórnarinnar en
ekki gaullistum og bandamönn
um þeirra eins og ýmsir gerðu
sér vonir um.
Yfirgnæfandi meirihluti þing
manna neitaði að greiða at-
kvæði gegn stjórninni, og þing
menn tóku skýrt fram, að þeir
teldu ekki að kjósendur þeirra
væru uggandi vegna andstöðu
forsetans gegn Bandaríkjamönn
um. Þingmenn tóku einnig fram
að þeir teldu að kjósendur
væru ánægðir með hina fyrir
huguðu Moskvuheimsókn for-
setans i sumar.
Vantrauststillaga jafnaðar-
manna var fyrirfram vonlaus.
Mirage, stórveldistákn Frakka.
hafa að hafa NATO á oddinum
á stjórnmálafundum, segja með
beiskju að þeir hafi ekki feng
ið hljómgrunn. Fyrirtæki eða
samtök, sem beita sér fyrir nán
ari tengslum milli Frákklands
og Bandaríkjanna, segja að eng
in veruleg aukning hafi orðið
á bréfum sem þeim berast.
Á hinn bóginn segja sömu
menn ,að árásir forsetans á
Efnahagsbandalagið í fyrrasum
ar hafi valdið fjölda mörgum
Frökkum þungum áhyggjum,
enda fundu kaupsýslumenn og
bændur að þetta snerti persónu
lega hagsmuni þeirra. Evrópa
er með öðrum 'órðum pólitískt
baráttumál, NÁTO ekki.
En mú er svo komið að ósenni
legra er en nokkru sinni áður
að vinstri flokkunum takist að
mynda öflugt kosningabandalag
í væntanlegum þingkosningum.
Þótt eitt ár sé til kosninga
hafa sigurlíkur gaullista aukizt
vegna deilunnar í NATO.
fátt eitt að segja um grundvall
aratriði og gerðu sig ánægða
með yfirborðskenndar ræður.
Sagt er, að umræðurnar hafi
komið Mitterand i bobba og
hann hafi alltaf verið þeirrar
skoðunar, að óhyggilegt væri í
pólitísku tilliti að gera NATO
að stórmáli.
ÞE »AR de'Gaulle Frakklands
for-eti krafðist þess, að Banda-
rík amenn flyttu burtu her
ste. var sínar frá Frakklandi
innan eins árs vonuðu ýmsir
ráðamenn í Washington, að tak
ast mætti að fá ákvörðuninni
breytt eða seinka brottflutningn
um með því að sniðganga for
setann og skjóta málinu beint
til franskra kjósenda. En eftir
hai ðar umræður um utanríkis
má í franska þinginu er ljóst
að >eir höfðu á röngu að standa.
X'mræðurnar leiddu I ljós,
að neð árásum sínum á Atlants
★ POMPIDOU HARÐ-
SNÚINN.
Stjórnin er á allt öðru máli.
Georges Pompidou forsætis-
ráðherra kom fram sem helzti
formælandi gaullista í árásun
um á NATO.
Þótt í ljós hefði komið fyrir
nokkrum mánuðum að hann
hefði ýmislegt út á stefnu
de Gaulle að setja
hafði ræða hans að geyma
harðorðustu og ótvíræðustu yf
irlýsingu, sem stjórnin hefur
gefið um stefnu sína.
★ SUNDRUNG.
Kommúnistar Iiöfðu fyrir
löngu lýst því yfir, að þeir
mundu ekki geiða atkvæði gegn
de Gaulle forseta í umræðunum
um NATO og tilraunir hans til
að bæta sambúðina við Sovét
rtkin, enda þótt þeir hafi skuld
bundið sig til að berjast gegn
honum í nær öllum málum öðr
um.
■SfcKflflB
Athyglisvert er, að um 20 af
um það bil 60 þingmönnum
stjórnmálaflokka hægra megin
við miðju, sem njóta stuðnings
þeirra kjósenda, sem eru áköf
ustu fylgismenn Bandaríkjanna
og evrópskar samvinnu, studdu
ekki vantrauststillöguna.
Pompidou er því miklu
bundnari við stefnu de Gaulies
en fyrir nokkrum mánuðum.
Stjórnmálalega er þessi stað-
reynd mjög mikilvæg því að
allt bendir til þess að Popidou
taki við forsetaembættinu, að
minnsta kosti um stundarsakir,
ef de Gaulle fellur frá.
Ofan á allt þetta bættist sú
grundvallarstaðreynd, að Frakk
ar hafa yfirleitt tekið vel í árás
ir de Gaulles á NATO eða lát
ið þær sig engu skipta. Árás
irnar hafa ekki mætt neinni
verulegri mótspyrnu.
Stjórnmálamenn, sem reynt
Bilið milli kommúnista og
jafnaðarmanna hefur því
breikkað á ný. í desember
studdu flokkarnir sama fram-
bióðanda í forsetakosningunum.
Þar sem flokkarnir höfðu deilt
hatramlega árum saman var
samkomulag þeirra talinn sögu
legur viðburður í frönskum
stjórnmálum. Sagt var, að
— menn eins og Francois Mitt
Einnig er athyglisvert, að í
umræðunum kom alvarlegasta
og veigamesta gagnrýnin á
stefnu de Gaulles í málefnum
NATO frá René Pleven, göml
um stjórnmálamanni, sem á sér
enga framtíð í stjórnmálum.
Þeir menn sem stjórna munu
stjórnmálabaráttunni gegn
gaullistum á næstu mánuðum
erand og Guy Mollet — höfðu
§f§PgS^!:
Mitterand
Mollét
FRÍMERKI
Venjulega er það svo, að mjög
gömul frímerki eru dýr. íslenzku
frimerkin, sem út komu fyrir alda
mót hæl;ka nú ört í verði, enda
var upplag þeirra flestra frekar
lítið. Ekki er það þó alltaf svo að
aldurinn einn sé nægur til að frí
merki hækki mikið í verði. Frí
merki það sem við birtum mynd
af með þessum þætti ,er gott
dæmi um það. Þetta merkj er,
eins og sjá má. frá Ameríku og
útgáfuáxið er 1861. En þrátt fyr
ir háan aldur sinn, er mjög auð
velt að ná í þetta merki hjá frí
merkjaverzlunum vestanhafs, og
það kostar aðeins nokkrar krón
ur. Þetta er þriggja centa frí-
merki c.g er eitt af frímerkjaser
íu, sem út kom í ágúst 1861. Safn
arar í Bandaríkjunum hafa sér
stakan áhuga á þessu setti, sem
á sínum tíma var gefið út beinlínis
af því að þá geisaði borgarastyrj-
öld milli Norður- og Suðurríkja
Bandaríkjanna. Hverfum nú rúma
öld aftur í tímann. Þegar borgara
styrjöldin 1861—65 byrjaði og
stofnað hafðj verið Suðrríkjasam
bandið voru USA frímerki notuð '
bæði að sunnan og norðan. Suð
urríkin gerðu þe~si frímerki ó-
gild fljótt eftir að stríðið brauzt
út, og gáfu út sín eigin frímerki.
Þetta gerðu Suðurríkjamenn m.
a. til að bæta fjárhagsafkomu »ína.
Norður-menn gerðu einnig sínar
ráðstafanir í þessu máli. Þeir
viosu, að stórt upplag af gömlu
frímerkiunum var til í Suðurríkj
unum .Stiórnin í Washington aug
lvsti að gömlu fvrir-stríð"merkin
væru ógild og gaf út önnur ný
í staðinn. Þetta 3 centa frímerki
er eitt af þeim og eins og áður
er sagt, kom það út í ágúst 1861.
Eins og flest frímerkin í þessari
„seríu“ ar það með mynd af Ge
orge Washington, fyrsta forseta
Bandaríkjanna. Þetta þriggja
centa merki var mikið notað á
þe sum árum, því að burðargjald
þess var mátulegt á venjuleg bréf.
Ýms mótmæli komu fram vegna
þess að gömlu frímerkin skyldu
vera fyrirvaralaust gerð ógild.
Margir áttu gömlu merkin og þótt
ust gabbaðir með þessu. En stríð
er stríð og ekkert þýddi að mögla.
Það bar því nokkuð á því að fólk
bæði norðan og sunnan, notaði
gömlu merkin á bréf sín— og þótt
ust svo ekkert hafa vitað um neina
breytingu í frímerkjaheiminum.
Þessi bréf með gömlu merkjunum
voru talin burðargjaldslaus, bæði
í Norður- og Suðurríkiunum og
fengu á sig allskonar furðulega
s+impla eins og: „Ófrímerkt bréf
frá Suðurríkjunum". „Gömul ó-
gialdgeng frímerki" o.sv. frv.
Bréfaspjöld og umslög með þe s
um Ftimplum eru nú orðin all-
sjaldgæf og eru því í háu verði
meðal safnara.
Á þessum hörmungaárum borg
arastyrjaldarinnar frá 1861—1865
eyddu Bandaríkin öllum kröftum
sínum í baráttuna milli Norður og
Suðurríkjunum. Þessari styrjöld
lyktaði með ósigri bandalags Suð
urríkjanna og var þá meir en
fjórði hluti allra fulltíða karl-
manna fallinn og geysilegu fjár
magni hafði verið sóað.
Okkur nútímamönnum finnst
svo óralangt síðan þetta gerðist
og því finnst mörgum frímerkja
safnaranum merkilegt að frímerk
in sem hermennirnir í þrælastríð
inu notuðu fást enn í dag fyrir
ekkj mjög hátt verð.
6 14. maí 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ