Alþýðublaðið - 14.05.1966, Blaðsíða 16

J
LANGT ÁTAK
. Eins og tarfur á vordegi
i brauzt hægri útherji Þróttar
• tneð knöttinn gegnum fálmandi
vi»m KR og gaf knöttinn til v.
tfiramherja, sem var í „daúða
fseri“ og skoraði fyrsta mark
i láótsins. . . .
Nýr Stormur
Ég var að rífast við einn af
rtiínum gáfuðustu sórfræðing
um og hann mátaði mig gjörsant
ifega með eftirfarandi setningu
» &að er mannlegt að skjátlast,
en að koma sökinni yfir á aðra
— það er pólitík.
Mi;Y hefur fregnað að kvik
i mvndin Sautján í Bæjarbíói í
i Hafnarfirði sé þess óeðlis, að
• jafnvel Ingmar sjálfur Berg-
> pian mundi roðna ef hann sæi
i.f»na. . .. .
Þessa dagana tala menn víst um
lítið annað en kosningarnar, al
veg eins og velferð heimsins sé
komin undir því, hvernig at
kvæði falla hér norður á veraldar
hjara eftir viku. Flokkarnir halda
fundi og líma myndir á ruslaföt
ur og aðra áberandi staði, og á
kosningaskrifstofunum sitja menn
og pæla í kjörskrám og reikna
og reikna og reikna. Þessh’ út
reikningar minna að því leytinu á
hagfræðilega útreikninga eða veð
urspádóma, að útkomurnar eru
jafnmargar og reikningsmeistar-
arnir eða spámennirnir. En jafn
vel þótt að alltaf komi í ljós eft
ir kosningar að útreikningarnir
fyrir kosningar standast ekki nema
í undantekningartilvikum og þá
líklegast af tilviljun, þá gefast
menn aldrei upp á því að reikna
út væntanleg úrslit.
Fyrir mörgum árum reyndi í-
þróttahreyfingin að koma á get
raunastarfsemi hér, eins og tíðk
ast víða í útlöndum, en sú starf
semi er fólgin í því að menn veðji
á úrslit væntanlegra fótboltaleikja
Þetta sport er ákaflega vinsælt
alls staðar, en hér fór fyrirtækið
þó á hausinn við fyrstu tilraun
En væri ekki ráð að endurvekja
þessa starfsemi, þótt í öðru formi
væri, og lægi þá beinast við að
menn veðjuðu á kosningaúrslit.
Áhuginn á þeim virðist svo mikill
og svo margir virðast eiga spá-
dómsgáfu til að bera, þegar vel
er leitað, að talsverð þátttaka
hlyti að verða í slíkri getraun,
enda verði hún auglýst vel og á
viðeigandi hátt. Og þegar ekki
standa yfir kosningar gæti þetta
getraunafyrirtæki látið veðja á
ýmsa aðra hluti, t.d. afla sildar
báta yfir sumarið, en fátt blaða
efni mun öllu meira lesið en sild
arskýrslurnar, þegar þær á annað
borð fást birtar.
í sumum trúarflokkum er það
mikil tízka á sarnkomum, að fólk
standi upp og vitni sem kallað er
t hinum veraldlegu trúarbrögðum
sem kallast pólitík, skýtur hinu
sama upp kollinum, hvenær sem
kosningar nálgast. Oft og tiðum
eru þessar vitnanir hinar merki
legustu eins og að likum lætur.
Til dæmis segir maður einn í
Vísi £ gær, orðrétt:
—• Ég er einn af þeim sem tek
meira eftir því sem ég 6é gott í
kringum mig en hinu og lít held
ur á það .sem borgarstjórninni hef
ur tekizt vel en það, sem miður
hefur tekizt. Ég reikna méð að
■■■
. nu

...'V'V'

■
1 ■ I 'V 7 • ' i 'ÍTf,
,y;;'
£
i; '

hennj hafi tekizt eitthvað miður,
en ég hef ekki séð það.
Það er fallegt að vera hrein
hjartaður og sjái aðeins það sem
fallegt er, og þess vegna er þessi
tilvitnun alveg í anda Baksíðunn
ar. Eða hvenær mundi það hafa
gerzt, að menn sem sjá ekki neitt
nema fallegt, sjá neitt nema fall
egt? Baksiðan veit þess að minnsta
kosti engin dæmi, og trúlega má
hafa það fyrir satt, að þeir menn
sem sjá alla hluti í einhverju ljósi
sjái hlutina í því Ijósi, en ekki
einhverju öðru ljósi öðru vísi litu
Baksiðan er kann-ki ekkert allt
of vel verseruð í lógíkkinni, en
einlivem veginn minnir ofan-
greind vitundartilvitnun hana á
setningar eins og: — Ég sé aldrei
neitt nema X. Sjálfsagt eitthvað
líka, sem heitir Y, en það hef ég
aldrei séð.
Þessi staðhæfing er eflaust al
'veg rétt en hún segir því miður
harla Htlð um X eða Y. heldur
lýsir hún augum þes<>, er talar, og
.bað er allt annar handleggur, eins
og menn segja.
En það er fleira en vitnanir í
þessu sama blaði. Þar er líka
skýrt frá því, að Borgarsjúkrahús
ið nýja sé nú í þann veginn að
taka til starfa og sé „stærsta átak
ið í r júkrahúsmálum hér á landi“.
Baksíðunni hefði þótt eðlilegra, að
notað væri orðið „lengsta“ í stað
„stærsta“, því þetta „átak“, sem
svo er kallað er nú búið að standa
frá stríðslokum, og þeir kjósend
ur, sem nú eru að öðlast kosn
ingarétt í fyrsta skipti muna ekki
hvernig Fossvogurinn leit út áð
ur en sjúkrahússbyggingin hófst.
a