Alþýðublaðið - 22.07.1966, Síða 4

Á

itmm®
BrtatJ6r*r: Gylfl GröndJU <*b.) og Benedlkt Gröndal. — Rltatíómarfull-
trúl: KtBur GuSnason. — Slœar: 14900-14903 — Auglýítngaalml: 1490«.
ABaetur AlþýOuhúalO vlO Hverfiagötu, Keykjavtk. - Prentsmlöja AlþýOu
hniMn. — Aakrlítargjald kr. 95.00 — I lauaasölu kr. B.00 elnUkflJ.
(Jtgefandl AlþýBuftokkurlnfl.
FÁLKINN
YFIRLÆTISLAUS fréttatilkynning skýrði frá
því, að vikublaðið Fálkinn væri gjaldþrota og mundi
hætta að koma út. Munu fáir hafa látið sér bregða og
þeir, sem helzt tóku eftir, hafa sagt: Jæja, er Fálkinn
farinn á hausinn?
Þó eru þetta alvarleg tíðindi. Fálkinn er gamalt
vikublað, sem hefur verið gefið út hér á landi í ára
tugi og skipaði virðulegan sess í íslenzkri blaða-
mennsku. Fyrr á árum kom Fálkinn vikulega, en
erlend blöð bárust til landsins á 10—14 daga íresti,
þegar Fossarnir komu til hafnar eftir útivist. Nú er
þetta breytt. Dagblöð og vikublöð frá mörgum'lönd
.um berást með flugvélum á hverjum degi. Það er
hægt að lifa á íslandi og lesa hvern dag ný dagblöð
eða vikublöð á erlendum málum. Hrn gamla einangr
un er úr sögunni.
Bættar samgöngur eru ágætar. Um það verður
ekki deilt. Það er stórfenglegt að geta gengið í
næstu bókabúð og fengið nokkurra daga gömul blöð
frá næstu löndum. Við kunnum að meta svo góða
'þjónustu og notfærum okkur hana óspart.
Hér hafa verið gefin út tvö vikurit, sem hafa
reynt að keppa við hin erlöndu rit með litskrúð-
ugu skemmtiefni, Vikan og Fálkinn. Háfa ritstjór-
ar. blaðamenn og útgefendur sýnt hina mestu hug-
vitssemi, framsýni og dugnað og gert bæði þessi blöð
svo úr garði, að undrum sætir. En samkeppnin er
sterk. Selzt hafa tæplega milljón eintök af þessum
blöðum á ári, en á sama tíma hefur selzt önnur
railljón af erlendum vikublöðum, aðallega dönskum,
Hjemmet og Famelie Journalen höfðu til samans
meiri útbreiðslu en Fálkinn. og hið vinsælasta af öll-
um vikuritum hér á landi hefur verið Andrés-Önd
— amerískar teiknimyndir á dönsku — sem einn
nálgaðist Fálkann að sölu.
íslendingar þjást af minnimáttarkennd og þurfa
að gorta af öllu, sem þeir geta gortað af til að
styrkja sálu síná. Þess vegna má geta þess, að það
munu ekki vera til margar þjóðir í veröldinni. sem
lesa eins mikið af vikublöðum á öðrum málum og
þeír lesa á sínu eigin tungumáli.
Á hinn bóginn er rétt að gera sér grein fyrir,
að1 erlendar menningarstofnanir taka sífellt við af
íslenzkum og fer að verða vandamál, hvernig unnt
vérður >að halda við þeim stofnunum, sem byggjast á
íslenzku máli.
^Mikill hluti þjóðarinnar hefur amerískt sjón-
varn og virðist óttast það eins og pestina, að gerð
verði tilraun með íslenzkt sjónvarp. Erlend viku-
4öð hafa jafn mikla útbreiðslu og íslenzk, og sala
ódýrra, erlendra bóka er gífurleg. Spurningin verður
fýítfr en varir sú, hvort hér á 'aðeins að ala up.p heims
bnrgara, eða halda við íslenzkri menningu.
4 -22. júlí 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
KARLMENN
Opnum 'i dag
skóverzlun í nýja
húsinu Austurstræfi 6
ÁBYRGÐ Á HÚSGOGNUM
Athugið, að merki
þetta sé á
húsgögnum, sem
ábyrgðarskírteini
fylgir.
Kaupið
vönduð húsgögn.
02542 FRAMLEIDANDI í : NO.
HUSGÁGNAMEÍ5TARA-
ÉLAGI REVKjAVÍKUR ;
HUSGAGNAMEISTARAFELAG REYKJAVHCUR
hwnigsemþérferi Msí TRYGGINGAR £ ■
ferðatrypt ling (W) si^ivií7oo1 ^æ''5
Askriftasími AlþýSublaðsins er 14900
Jón Finnsson hrl.
Lögfræðiskrtfstot*
Sölrhólsgrata 4. (Sambandshúslff)
Símar: 23338 og 12346.
Sigurgeir Sigurjónsson
Málaflutningsskrifstofa
Óðlnsgötu 4 — Siml 11043.
Hvað er Onzonett?
Lesið AlþýðublaSið
á krossgötum
★ VEGAGERÐ
ÞAKKAÐ
„Áhorfandi” skrifar: — „Fyrir
nokkru birtist skörp ádeila hér í dálkunum á
vegamálastjórnin og þar á meðal krafizt
þess að slitlag yrði sett á veginn milli Hafnar-
fjarðar og Reykjavíkur. Nú hefur verið farið að
þessum ráðum að mestu leyti og versti hluti
vegarins innan Kópavogsbæjar endurbættur með
vellögðu slitlagi. Þetta ber að þakka. Að mínu viti
var þetta það allra nauðsynlegasta.
En meðal annarra orða : Eru eng-
in takmörk fyrir því, hve stór og þung farartæki
mega aka eftir hinum islenzku, erfiðu þjóðvegum?
Hagfræöingur einn talaði fyrir nokkru í útvarps-
þættinum „Um daginn og veginn.” Vitnaði hann
í lög, sem heimiluðu aðeins farartækjum innan
viss þunga og vissrar stærðar umferð á íslenzkum
vegum. Svo virðist, að hér sé algert eftirlitsleysi
með þessum reglum. Vörubílar eru farnir að flytja
8—10 lesta hlass í ferð, enda þótt bílar séu eigi
til þess gerðir; með öðrum orðum : ofhleðsla.
Engin fara.rtæki fara eins illa með
vegina eins og ofhlaðnir vöruhílar. Ég spyr nú
hvort ekki væri rétt að takmarka öxulþunga fi
þungaflutningum allan ársins hring? Það er eng-
um greiði eða gróði, að flytja þyngra hlass
á bílum en þeir eru gefnir upp fyrir.
Alþýðublaðið birti nýlega mynd
af nýkomnu farartæki, sem ég vil segja, að ógni
islenzku vegunum. — Vegagerðin verður að taka
þessi mál til alvarlegrar íhugunar, því það kostar
efalaust stórfé í vegaviðlialdi að lagfæra hina ýmsu
vegi, sem þessir miklu drekar aka um.
★ OF ÞUNGIR
BÍLAR?
Þesgir bílar ættu að notast á
varanlega vegi, eri ekki á liinum mjóu og veik-
byggðu, íslenzku þjóðvegum. Það er mikill mun-
ur á því að flytja á vörubíl 4—5 lestir eða 8—10
lestir. Það eru stóru, þungu bílarnir, sem eyði-
leggja vegina miklu fyrr en bílar með löglegum
þunga.
Vegagerðin þyrfti að liafa ná-
kvæmt eftirlit með þungaflutningi á vegum úti og
i el gæti komið til máhi, að beita þungum sektum
við ofliléðslu farartækja.”.
mm