Alþýðublaðið - 28.09.1966, Blaðsíða 13

Alþýðublaðið - 28.09.1966, Blaðsíða 13
DIETER BORSGHE BARBARA RiiTTING HANS SÖHNKEfi Votan frá Soho Óhemju spennandi CinemaScope kvikmynd byggð á sðgu Edgar Wallace. Sýnd kl. 7 og 9. Bönnuð börnum. Aukamynd: með Bítlunum. i—r—i—t—i—r—?—r** §§ m fm ÍBj Sími 50249 Ný tékknesk, fögur litmynd í CinemaScope, hlaut þrenn verð- laun á kvikmyndahátíðinni í Cannes. jUeikstjóri: Vojtech Jasny. Sýnd kl. 6.45 og 9. Trúlofyparhringar Fljót afgreiðsla. Sendum gegn póstkröfu. Ouðm. T>orsteinsson gullsmiður Bankastræti 12. Koparpínur o« Rennilokar Fittings Ofnakranar Tengikranar Slönffukranar Blöndiin artæki Burstafell Byggingavöruverzlun. Réttarholtsvegí 2 Sími 3 86 40 Framhaldssaga éffír Ed McBam TUTTUG 4STI OG ANNAR KAFLI. i í hverfi eins og því 87. vinn- ur lögreglan alltaf í kappi við tímann. Morð og glæpur er fram inn og lögreglan fer að vinna að því að rannsaka málið — ann- að hvort upplýsist það fljótlega — eða ekki. Mál, sem er „lagt til hliðar" er mál, sem lögreglan er hætt við, án þess að vera hætt að hugsa um það. Málið er enn óaf- greitt. Mál Tommy Barlow, Irene Thayer var ekki lengur nýlegt og þeir voru farnir að hugsa um að leggja það til hliðar, þegar Fred Hassler birtist. Hassler var mjög alvarlegur á svipinn og dálítið reiður að sjá og Meyer velti því fyrir sér hver væri ástæðan fyrir komu hans. Hann kallaði til Carella, sem sat við skrifborðið. —Steve. Hr. Hassler er hér. Manstu ekki eftir honum? Carella reis á fætur. -Hvað get ég gert fyrir yður Ihr. Hass- ler? —Afhentu mér það sem ég á, svaraði Hassler reiðilega. —Vantar eitthvað í íbúð yðar? spurði Carella. —Fyrst svaf ég vel. Ég geri það alitaf En það er verið að byggia rétt hjá mér og í fyrri- nótt höfðu þeir svo hátt að ég fór í meðalaskápinn til að sækja þangað svefnmeðul sem ég fékk einu sinni þegar ég var með flensuna. Það heitir Barbinal. Maður tekur eina pillu og stein- sefur alla nóttina. Ég átti fjórar pillur eftir. Ég ætlaði að taka eina Ég fann flöskuna en hún var tóm. —Piilurnar horfnar? —Já. Allar fjórar. Ég vissi að það komu slökkviliðsmenn í Ihúsið þegar sprengKngito varð og líka löigreglumenn. í morgun fór ég að athuga hvort nokkru öðru hefði verið stolið. Og það vanta^i kvikmyndafilmu. —Filmu? —.Tá f’imu. Ég var búinn að segia yður að ég er með kvik- myndadelTu. Ég iset allar spól- urnar í rétta tímaröð í hillu, sem ég smíðaði sjálfur. ÞaS vantar eina í röðina. Svo ég vil gjarnan fá pillurnar mínar og filmuna til baka. —Hvorugur hluturinn í okkar fórum hr. Hassler. Það er ekki óhugsandi að Tommy og Irene hafi tekið pillurnar til að sofna fyrr. — Tóku þau þá filmuna mína líka? Þau voru bæði hálfnakin og dauð og með enga filmu. Auk þess var Tommy ekki hrifinn af filmunni. —Sá Tommy hana? —Sá hana? Já hann var het- jan í henni. Hún var um mann sem var alveg peningalaus. Hann fer í Grover Park og finn ur þar hundrað dala seðil. Tommy leikur einn í myndinni. Nei annars. Það lék líka lítill drengur með, við hittum hann í garðinum og notuðum hann. —Hvernig var spólan merkt hr. Hassler? —Fyrst með dagsetningunni í efstu línu. Svo nafnið á kvik- myndinni sem var „100 dala seð- iliinn". Síðan stóð nafn Tommy Barlow og Sammy La Paloma. 13 Drengurinn, sem við rákumst á í garðinum hét það. —Hver einasti maður sem leit á spóluna hefur sem sagt séð að Tommy Barlow lék í kvikmyndinni?. —Já. — Þakka yður fyrir hr. Hass- ler, sagði Carella. Hann fór og fékk leyfi til að framkvæma húsrannsókn hjá Mary Tomlinso Michael Thay- er og Amos Barlow. 23. kafli. Á meðan hafði Hawes tekið þá ákvörðun að tala aftur við ungfrú Martha Tamid. Hann bjóst ekki beint við því að Mart- ha Tamid hefði haft nein afskipti af þessu svokallaða sj'álfsmorði en hann langaði til að vita hvernig samband hennar við Amos Barlow væri. —Elskið þér Amos Barlow? —Ekki þessa vitleysu! —Hafið þér elskað hann? —Alls ekki! Því er lokið. Mér er sama. —Af hverju er því lokið ung- frú Tamid? Af hverju er yður sama? —Af því að hann hefur komið og ég veit að ég er ekki lengur óaðlaðandi. — Hvenær kom hann? —Fyrir fjórum eða fimm kvöldum. Ég man það ekki ná- kvæmlega. —Kom hann af sjálfsdáðum? —Ned ég bauð honum. —Og? Hvað gerðist? —Ekkert. Ég er mjög þolin- -móð kona. Ég gaf honum hvert tækifærið á fætur öðru. Hann er reynslulaus. Hann veit ekk- ert. Aills ekki neitt. Það eru takmörk fyrir allri þolinmæði. —Ég veit ekki hvort ég skil yður rétt ungfrú Tamid sagði Hawes. —Það er ekki hægt að ásaka er ekki það sama og að vera áhugalaus, Ég reyndi mitt bezta, en komst að því að hann var.,.. hvað 'heitir það aftur? Barna- legur? Óreyndur? Hvað getur maður þá igert?? Hann kunni ekkert Hann vissi blátt áfram ekkert. —Hvað vissi hann ekki ung- frú Tamid? spurði Hawes. —Hvað maður á að gera og hvernig á að gera það! Hann vissi það ekki. Hún laut skyndi- lega áfram. — Get ég ekki treyst yður? Eruð þér ekki l'kur presti sem maður skriftar fyrir? Er það ekki rétt? Ég get sagt yður það? —Jú, það getið þér, sagði Hawes. —Ég fór sjálf úr blússunni, sagði Martha. — Hann gat ekki linept hnöppunum. En svo vissi hann ékki hvernig hann átti að hátta mig. Hann bara vissi það ekki. Hann hafði aldrei verið með konu fyrr - skiljið þér það ekki? Marta Tamid hallaði sér aftur á bak í stólnum. — Það er ekki hægt að móðgast yfir reyn- sluleysi, sagði hún. 24 kafli. Löigreglpn rannsakaði hús Majry Tomlinson frá þaki til grunns. Þeir snéru öllu við í íbúð Michael Thayers og líkt- ust helst termítíum í húsi Amos- ar Barlowes. En hvergi fundu þeir vott af filmunni sem var stolið frá Fred Hassler. Næista dag voru lögreglttt- mennirnir á fundi saman. Eng inn þeirra vissi hve nálægt þeir höfðu komizt lausninni. —Dettur ykkur eitthvað í hug? spurði Hawes. — Nei svaraði Carella. — Mayer? Mayer hrist höfuðið. - Bert? — Kling hugsaði sig um augna blik en saigði svo: — Ekki held ur. — Þá verðum við sjálfsagt að kalla það sjálfsmorð og leggja málið til ihliðar sem afgreitt. — Við getum víst ekkert ann að gert, sagði Mayer. — Við skulum biðja Pete um leyfi til að flokka málið undir „Ó afgreidd mál“, sagði Carella. — Það er nú það sama og að hætta að hugsa um það, sagði Hawes. Carella ypti öxlum. — Það get ur alltaf eitthvað nýtt komið á daginn . Eftir hádegið kom leyfisbeiðn in til Pete Brunes. Hann leit lauslega á hana og skrifaði und ir. Áður en hann fór heim um kvöldið hafði Alf Miscolo safnað saman öllum skjölum og bréfum um Barlow Thayer m'ájið í stóra möppu og farið með möppuna í skáp sem var merktur „Óafgreidd mál“. Skúffan var opnuð og lok að aftur. Eftir öllum sólarmerkjum að dæma var málið úr sögunni. TUTTUGASTI OG FIMMTI KAFLI Maðurinn lá á bakinu í Grov er Park. Þegar Carella og Hawes komu var búið að marka fyrir útlínum líkama hans í döggvott grasið. Það var hnífur í hjartastað mannsins. Carella dró hnífinn út um leið og læknirinn og ljósmyndarinn voru búnir að gera sitt. Hann lyfti honum vai'lega með vasa klpt vafinti um höndina þannig að hugsanleg fingraför á skeft inu eða hnífsblaðinu eyðilegðust ekki. S'ðan fór hann til tæktii fræðingsins sem var að teikna mynd af lfkinu og umhverfinu. — Taktu þennan með þér. — Takk fyrir, sagði tæknifræð ingurinn. Hann tók við hnífnum og fór með hann að bílnum. Hawes var að tala við mann, sem sagðist hafa séð allt. Car ella gekk til hans. — Hvenær eerðist það? spurði Hawes manninn. — Fyrir rúmum hálftíma, sagði miðnrinn Hann var grann ur, gamall maður með blá augu og si’ltardrona úr nefninu. — Hvar sátuð þér hr. Coluzzi spurði hann. — Þarna á háa klettinum. Ég var að feikna tiörnina. Ég kem hingað daeleaa og teikna Ég bý hjá dóttur minni oa tengda syni á Grover Avenue handan við garð inn. 'W— Getið þér sagt okkur ^vað gerðist? — Ég sat þarna upni þegar bíll inn kom og nam staðar. hr. Coluzzi? snurði Carella. —Hvers konar bíll var það — Kádiljákur, sagði Coluzzi hiklaust. — Blár. — Þér hafið víst ekki tekið eft ir númerinu? — Jú, sagði Coluzzi. — Ég skrif aði það niður. — Þér eruð óvenjulega aðgæt inn maður hr. Coluzzi sagði Haw es hrifinn. Coluzzi yppti öxlum og þerr- aði sultardropann af nefi sér með handarbakinu. — Það er ekki á hverjum degi sem maður sér annan myrtan með hníf. — Hvert var númerið? spurði Carella. Coluzzi opnaði teikniblokk- ina. Hann hafði teiknað með tússi fallega teikningu af tjörn- inni og róðrarbát á henni. Neðst í horninu stóð IS-7146. Carella kinkaði kolli og skrif- aði númerið hjá sér. — Getið þér sagt okkur ná- kvæmlega hvað gerðist, hr. Coluzzi? — Bíllinn ók hingað að og nam staðar. Þarna. Coluzzi benti. — Ég tók strax eftir honum því hann ók mjög hratt og brems- aði skerandi. Maður stökk út og hljóp að manni, sem sat á bekkn um þarna. Sá maður spratt á fætur og reyndi að flýja, en hlnn sem kom út úr bílnum var. of snar í snúningum. Hann gtfeip um handlegg flýjandi mannsins og snéri honum í hálfhring. Svo lyfti hann hægri hendinni. Ég hélt fyrst að hann ætlaði bara að slá hann, en hann stakk 28. september 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ J3

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.