Alþýðublaðið - 22.10.1966, Blaðsíða 8

0
HÍÐ ÍSLENZKA BÓKMENTA-FÉLAG,
stiptad til ad vidhalda hinni islenzku túngu
og ad frama bókmentir á íslandi
ÍSLAND 10 KR
norrænni inngöngu í Efnahags
bandalagið? Nú verður þú að svara
fyrst sagði Erlander við Krag. og
danski forsætisráðher.rann sagði
að sögn Aktuelts: ,
— Stjómin og mikill meirihluti
þingmanna telja, að við verðum
að hafa samstöðu með hinum Norð
urlöndunum og Englandi og sem
flestum aðildarríkjum EFTA (Frí
verzlunarbandalagsins). Þetta hef
ég sagt í Strassbourg á Evrópu
þinginu). En ég bætti því við, að
næst á eftir Austurríki væri Dan
mörk það land, sem klofningur álf
unnar í tvo stóra markaði bitnaði
harðast á. Ef aðskilnaður Efna
hagsbandalagsins og Danmerkur
dregst mjög á langinn og varir í
fjölda ára, getum við ekki beðið,
og þá verðum við að ræða við
Norðmenn og Svía. Eru þeir reiðu
búnir til þess? Það held ég ekki.
En Norðmenn og Svíar hljóta engu
að síður að hafa áhuga á hug
myndum Dana um það, ,sem kann
að gerast í framtíðinni. Ég vona
að til þess komi aldrei, að eitt
Norðurlandanna taki sig út úr og
fari eigin leiðir. Vonadni verður
Englendingum kleift að taka frum
kvæðið ef'tir eitt eða tvö ár, og
ef svo verður, þá er allt í lagi.
Svenska Dagbladet segir um svar
Erlanders: Hann taldi. að af
danskri hálfu væri gert of rnikið
úr möeuleikum landbúnaðarins ef
Danmörk gengi í Efnahagsbanda
laeið Landbúnaður Dana mun
mæta harðri samkeppni af hálfu
hinna miklu landbúnaðarlanda
sexveldanna. Frakklands og Holl
ands.' Hann ben-ti einnig á þýð
ineu þá. sem EFTA hefði haft fyr
ir danskan iðnað. Danir flyt.ia ekki
aðeins út landbúnaðarafurðir. þeir
flvt.ia mik:ð út af iðnaðarvörum.
Frá sjónarmiði Svía eru markaðs
vandamál Evrónu ekki aðeins fólks
in í afstöðunni til Efnahagsbanda
held"r vandinn einnig í
því fólginn að færa heimsverzlun
ina alla í friálslyndara horf, en
í þessari viðleitni séu Kennedy
umfprðln og Hatt mikilvægustu og
öruggustu vopnin. Einnig verði
Danir að gera sér grein fyrir þeirri
Framhald á 10. síðu.
KASTLJOS
rlander og
rag svara
ÞEGAR sænski forsætisráð
herrann var í hinni opinberu
heimsókn sinni í Danmörku á dög
unum, var hann að því spurður,
hvaða munur væri á opinberri og
óopinberri heimsókn.
— Ég veit það ekki, sagði Er
lander. Ég veit bara, að stjórnar
leiðtogar fara í slíkar heimsókn
ir, en munurinn á opinberri og
óopinberri heimsókn er sáralítill.
Ef til vill er munurinn aðeins sá,
að nú heimsæki ég einnig Frið
rik konung.
Sænski forsætisráðherrann
færðist sem sé undan að svara, en
jafnaðarmannablaðið Aktuelt tók
spurninguna nánar fyrir og rit
aði: Sumum gestum er boðið af
kurteisi, þegar varla verður len'g
ur hjá því komizt. Öðrum er boð
ið, því að þeir eru góðir vinir og
hjartanlega velkomnir. því að
þeir eiga margt sameiginlegt með
okkur og við getum rætt við þá
í trúnaði, meðal annars um mik
ilvæg málefni. Tage Erlander,
sem nú kemur til Danmerkur í
fyrstu opinberu heimsókn sína
síðan hann varð forsætisráðherra
fyrir rúmum 20 árum, er okkur
svo nátengdur, að hann er sér
staklega kærkominn gestur. Tage
Erlander hefur að sjálfsögðu
komið hingað áður — meira að
segja mörgum sinnum. Nú kem
ur hann í boði dönsku stjórnar
innar og sem fulltrúi sænsku
þjóðarinnar, en ekki í einkaheim
sókn eða sem þátttakandi í nor
rænum viðræðum eins og svo oft
áður. Við vitum, sagði blaðið, að
hann og Jens Ottó Krag forsæt
isráðherra hafa margt að spjalla
um.
J
Eins og fram hefur komið í
fréttatilkynningum, voru viðræð
ur þerra mjög gagnlegar — eink
um að því er varðar markaðsmál
in og tilraunirnar til að koma í
veg fyrir að klofningur álfunnar
í tvö markaðsbandalög verði var
anlegur.
Forsætisráðherrarnir áttu marg
ar viðræður, en þó gafst þeinx tími
til að hitta að máli nokkra nem
endur úr dönskum lýðháskóla.
★ VARNARBANDALAG.
Ráðgert hafði verið að Erland
er og fylgdarlið hans heimsæktu
lýðháskólann í Herning á Jótlandi
en þar sem breyta varð ferðaáætl
uninni, varð ekkert af heim
sókninni. í þess stað var 21 nem
andi sendur með herflugvél til
Kaupmar^iafnar, og var l^im
boðið í veizlu í Marienborg, gesta
bústað stjóni)arinnair, og' fefcgu
þeir að spyrja forsætisráðherrana
spjörunum úr í tvo klukkutima.
Fundur forsætisráðherranna og
lýðháskólanemanna heppnaðist
mjög vel. Nemendum var sagt að
spyrja um allt, sem þeir vildu fá
svör við, og þeir létu ekki á sér
standa. Fyrsta spurningin fjallaði
um tillögurnar, um að komið verði
á fót norrænu varnarbandalagi og
að Norðurlöndin segi sig úr NATO
þegar slíku varnarbandalagi hefur
verið komið á. Þessu verður þú
að svara fyrst, sagði Krag við
Erlandér, sem lét ekki standa á
svari:
—Hedtoft og ég beittum okkur
eindregið fyrir stofnun norræns
varnarbandalags á árunum 1948—
49. Nú tel ég með öllu útilokað að
unnt sé að taka þessa hugmynd til
athugunar á ný. Núverandi skipan
(Svíþjóð í engu bandalagi, Finn
land hlutlaust og Noregur og Dan
mörk í NATO) er liður í öllu valda
jafnvæginu í Evrópu, og ekki borg
ar sig að hrófla við því, segir í
umsögn Aktuelt.
Svenska Dagbladet hefur þetta
^"tir forsæt.isráðherrafcum: Stór
þjóðirnar líta núríkjandi ástand í
NorðurEvrópu sem skerf til varð
veizlu óbreytts ástands og þar með
minnkanni spennu.
Jens Ottó krag: — Ég tók einn
ig þátt í viðræðunum þá (um nor
rænt bandalag) og Hedtoft gerði
sér iafnvel vonir um dansk sænska
samvinnu eftir að Norðmenn
höfðu teki'ð neikvæða afstöðu
Þetta var ósigur, en hefur okkur
vegnað mjög illa? Norðurlönd
klofnuðu ekki, þótt leiðir okkar
skildust.
★ MARKAÐSMÁLIN.
Næsta spurning nemendanna var
þessi:
— Hver er skoðun ykkar á sam
semi þess ílutt til íslands.
Vegur félagsins var mestur á
f.yrri öld. Ungir menntamenn við
nám og störí i Kaupmannahöfn
mótuðu þá athaínir þess. Um
miðja öldina varð forseti Hafnar-
deildar Jón Sigurðsson (1811—
1879), en undir forustu hans átti
félagið drjúgan þátt í þeirrj þjóð-
ernisvakningu íslendinga, sem
varð á 19. öld.
Bókaútgáfa félagsins hefur ver-
ið fjölbreytileg. Það hefur gefið
út verk íslenzkra skálda og þýð-
ingar erlendra skáldverka, en um-
fangsmest hefur verið útgáfa rit-
raða (series) um íslenzkar bók
menntir og sögu (Safn til sögu
íslands og íslenzkra bókmennta.
Kh. 1853-1914, Rv. 1915 — þ.
d.1 og persónusögu iPáll E. Óla-
son:. íslenzkar æviskrár, Rv. 1948
Framhald á 10. síðu.
FRÍMERKI
öld staðið að meirj og merkari
útgáíu íslenzkra fcóka en nokkur
einn aðili annar. Félagið starfaði
framan af í tveimur deildum, var
önnur í Kaupmannahöfn, en hin
í Reykjavík. Hafnardeildin sá þá
að mestu leyti um prentun og út-
gáfu félagsbóka. en deildin í
Reykjavík sá um dreifingu þeirra
á íslandi. Árið 1912 voru deildir
félagsins sameinaðar og öll starf-
Upplag: Ekki gefið upp að svo
stöddu.
Útgáfa: No. 109.
Upplýsingar og pantanir: Frí-
merkjasalan, Reykjavík.
Hið íslenzka bókmenntafélag
var stofnað 1816. Fyrsti fundur í
félaginu er heimildir geta, var
haldinn 30. piarz það ár á Svía-
turni í Kaupmannahöfn. Frum-
kvöðull um stofnun félagsins var
danski málfræðingurinn Rasmus
Christian Rask (1787 — 1832), sem
lagði mikla rækt við íslenzk fræði
og hafði dvalizt á íslandi á árun-
um 1813 — 15. Rask hefur einn er-
lendra mánna verið forseti í félag-
inu. — Af íslenzkum mönnum
vann mest að stofnun félagsins
sr. Árni Helgason í Görðum
(1777-1869).
Bókmenntafélagið hefur í hálfa
Ný íslenzk frímerki.
Útgáfudagur: 18. nóv. 1966.
Mynd: 1816 Hið ísl. bókmennta-
félag 1966.
Verðgildi: kr. 4,00 og kr. 10,00.
Litir: 4 kr. blátt 10 kr. rautt
Stærð: 26x36 mm.
Fjöldi merkja í örk: 50 st.
Prentunaraðferð: Djúpprentun.
Prentsmiðja: Courvoisier S.A.,
Sviss.
3 22. október 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
'3 QÍQAJ9U3V4íh - 6361 uccHo v.