Dagur - 19.03.1998, Page 6

22 - FIMMTUDAGUR 19.MARS 1998
MENNINGARLÍFIÐ t LANDINU
Elísbet B. Björnsdóttir í hlutverki dularfullu kaupakonunnar Álfheiðar og Stefán Guðlaugsson sem leikur Firðrik stórbónda á Sigurhæðum. Friðrik er staðfastur í piparsveinsáformum sínum, en koma Álf-
heiðar breytirýmsu i iifi hans sem og annarra persóna í leikritinu. myndir: gs.
Þar sem ffið er leikur
Heigurnar tvær, Ágústsdóttir og Jónsdóttir hafa i mörg horn að líta þegar líður að frumsýningu og siðustu stykkin i púsluspilinu skila
skemmtilegri heild.
Ysogerill, æftöll
kvöld og helgar, smíð-
að og ScLumað á nótt-
unni, svo ergertstutt
hlé til cLð leikarargeti
farið ífjós. Þetta erlíf-
ið hjá leikfélagi ísveit-
inni þarsem allir
leggja sigfram, enda
með skæðustu bakt-
eríu í heimi.
„Það vita allir að þeir sem fá
leikhúsbakteríuna losna aldrei
við hana og enn hefur engin
lækning fundist," segir Helga E.
Jónsdóttir, sem er að, leikstýra
nýju íslensku verki í Freyvangs-
leikhúsinu í Eyjafirði. Verkið
sem heitir „Veikominn í villta
vestrið11 er skrifað sérstaklega
fyrir Freyvangsleikhúsið, af Ingi-
björgu Hjartardóttur.
Það dregur að frumsýningu
og leikur og tækniatriði eru að
smella saman. „Hér á að koma
símhringing," segir leikstjórinn,
þegar leikararnir stoppa allt í
einu á sviðinu. Símhringingin
finnst ekki og einhver hrópar:
„ring, ring“ og Ieikurinn heldur
■áfrom . ,
Spegill maiiiilílsins
Gríski heimspekingurinn
Aristóteles hélt því fram að
harmleikurinn Iíkti eftir veru-
Ieikanum og hjálpaði mönnum
til að hreinsa sig af neikvæðum
tilfinningum með því að vekja
skelfingu . . og . . vorkunu. Bit
Aristótelesar um gamanleikinn
er því miður týnt, en ekki er
ólíklegt að sá gamli hafi ætlað
hlátrinum svipað hlutverk.
Margir hafa líka haldið því
fram að leikhúsið eigi að skír-
skota til samtíðar sinnar og birta
málefni líðandi stundar í nýju
ljósi. Verk Ingibjargar hefur allt
þetta. Velkominn í villta vestrið
er gamanleikur sem gerist í
Eyjafirði, þar sem hatramar deil-
ur eru milli hestamanna og kúa-
bænda og flókin jarðakaup koma
við sögu. Landsmót hestamanna
kemur lfka talsvert við sögu.
Það sem snýr atburðarásinni í
þessari „friðsælu" sveit er að ný
vinnukona sem heitir Alfheiður
ræðst til bónda í sveitinni. Nafn-
ið gefur vísbendingar um að
uppruni hennar sé ekki alls
kostar af þessum heimi og karl-
mannshjörtu sveitarinnar verða
ekki söm eftir komu hennar.
I litlu áhugaleikfélagi eru
gerð mörg lítil kraftaverk á síð-
asta sprettinum fyrir frumsýn-
ingu. Enginn er stikkfrí og þau
eru mörg handtökin sem vinna
þarf til að sýning verði að veru-
íeika. „Þetta er mikil vinna og
mikið álag á strákana mína,“
segir Elísabet B. Björnsdóttir,
sem leikur dularfullu kaupakon-
una Alfheiði.' „Þeir talca þessu
mjög vel og svo eiga þeir líka
glaðari mömmu fyrir vikið, því
þetta er svo skemmtilegt. Eftir
frumsýningu hef ég meiri tíma
fyrir þá og get líka farið að þrífa
heima hjá mér,“ segir Elísabet
og hlær.
Þetta geri ég aldrei aftur
Elísabet er að taka þátt í leik-
sýningu í annað sinn, en hún
lék á Húsavík í Gauragangi og
hún er viss um að hún sé komin
með bakteríuna. Leifur Guð-
mundsson leikur kátan mjólkur-
bílstjóra. Hann segist ekki hafa
stigið mikið á svið síðustu ár, en
verið viðloðandi Ieikhúsið um
Iangt skeið. Kýrnar hafa sitt að
segja um það hvenær hægt er að
æfa. „Við kúabændur erum hálf
leiðinlegir á þessum æfingum,