Dagur - 30.06.1998, Blaðsíða 4

20-I’RIDJUDAGUR 30. JÚfií 1998
LÍFIÐ í LANDINV
ro^tr
íslenski skálinn á Heims-
sýningunni í Portúgal
hefur sannarlega vakið
verðskuldaða athygli. Síð-
astliðinn laugardag var
þar haldin sérstök dag-
skrá að viðstöddum
menntamálaráðherra og
eiginkonu hans. Að sögn
Sigurðar Hlöðverssonar,
Iiðteymi íslensku sendi-
nefndarinnar í Lissabon,
tókst hún sérlega vel og
er talið að um 260 þús-
und manns hafi rennt í gegnum skáiann
þann dag. Dagskráin hófst með því að Is-
Ienski blásarakvintettinn blés að norðan,
austan, vestan og sunnan. Athygli gesta
beindist þó einkum að stuttmynd um lík-
amsfegurð íslenskra kvenna og stóru
ldakastykki úr Snæfellsjökli sem reyndar
var einungis til sýnis fyrir hádegi. Einnig
höfðu margir gaman af því að virða fyrir
sér menntamálaráðherra.
„Það sem vakið hefur þó hvað mesta at-
hygli í skálanum okkar er sjórinn, sem
tengist einmitt aðalþema sýningarinnar á
skemmtilegan hátt,“ segir Sigurður. „Við
erum hérna með íslenskan sjó, sem var
fluttur hingað út í tveimur kanadískum
svokölluðum „sjóflutningaskipum". Þetta
var einn dýrasti þáttur í okkar sýningar-
haldi en hefur margborgað sig. Islenski
sjórinn hefur vakið geysilega athygli hér í
Portúgal. Bæði er hann mjög kaldur, mun
kaldari en menn eiga að venjast hér um
slóðir, og svo er svo mikil hreyfing í hon-
um. Hann er á sífelldu iði. Og það hafa
menn ekki séð hér áður enda vanari stillt-
um sjó.“
Island kemur víðar við sögu á Heims-
sýningunni því meirihluti sjávarfuglanna í
hinum gríðarstóra sjávarlífsgarði er úr ís-
lensku bergi brotinn. Þá eru einnig all-
margir íslenskir fuglar í votlendisgarðin-
um sem einnig hefur vakið milda athygli
sýningargesta.
„Islensku fuglarnir hafa staðið sig gríð-
arlega vel,“ segir Arni Wium Magnússon,
fararstjóri íslensku fuglanna á Heimssýn-
ingunni. „Við erum að tala hérna um 35
stiga hita yfir hádaginn og það er auðvit-
að ekkert kjörhitastig fyrir langvíu og
lunda. En þeir hafa staðið sig mjög vel,
hafa staðið sína vakt hér á sillunum eins
og herforingjar frá 9 á morgnana og fram
að lokun, kJukkan sjö, og við erum öll
stolt af frammistöðu þeirra."
Að sögn Árna gekk á ýmsu við komuna
til Portúgal en nú sé allt á réttri leið.
„Við áttum í talsverðum brösum með
farfuglana, sérstaklega lóuna og kríuna.
Þar verðum við auðvitað að taka með í
reikninginn að þessir fugiar voru tiltölu-
lega nýkomnir til Islands eftir langt og
strangt flug yfir hafið. Það var því dálítið
ruglandi fyrir þá að vera fluttir aftur út, í
flugvél. Strax við komuna misstum við sjö
kríur og þrettán Ióur. Mér þykir líklegt að
þær hafi flogið heim aftur. Það væri mjög
eðlileg skýring. Lundinn aftur, þar áttum
við í annarskonar erfiðleikum. Hann
hreinlega þoldi ekki hitann. Af þeim 70
lundum sem við höfðum með okkur út
eru aðeins þrír eftir.“
Vill Árni fyrst og fremst þakka það Þóri
Tryggva Karlssyni, lækni íslenska fugla-
landsliðsins, að þessir þrír lundar hafi lif-
að.
„Þórir er búinn að standa sig frábær-
lega hér og vinna hreint út sagt ótrúlegt
starf og bjargað mörgum fuglalífum. Við
byrjuðum á því, annan daginn hérna,
þegar við vorum búnir að missa þrjátíu og
fimm lunda, að setja fuglana á sterkan
tórektamín-kúr, sem er það sama og far-
arstjórar nota stundum á ferðamenn á
sólarströndum, og virkar blóðkælandi.
Þeir virtust lagast heilmikið við það en
hliðarverkanirnar voru hinsvegar þær að
fuglinn missti lit. Goggurinn varð svartur
og fitin urðu litlaus. Þetta var ekki lundi
lengur. Portúgalarnir komu þá með það
ráð að mála fuglana upp aftur. Málningin
fór hinsvegar illa í þá, hún var olíuba-
seruð, og þeir fuglar sem voru málaðir
drápust allir á nokkrum klukkutímum.
Sem betur fer tókum við frá tuttugu fugla
hóp sem við héldum frá hinum og á
stærri lyljaskömmtum og það er úr þess-
um hópi sem þessir þrfr eftirlifandi
koma.“
Að sögn Árna munu þeir Þórir dvelja í
Portúgal til loka Heimssýningarinnar og
fljúga heim með fuglunum í haust.
UMBUDA-
LAUST
Hallgrímur
Helgason
skrifar
Kroppar á HM
Það er útbreiddur misskilningur
meðal karla að Heimsmeistara-
keppnin í knattspyrnu snúist ein-
göngu um að koma boltanum í
markið. Eins og svo oft áður vita
konur betur. Stór hluti af ánægj-
unni felst í glápi á hraustleg karl-
menni sem eru alls ólíkir þeim fölu
og væskilslegu Islendingum sem
sparka á KR vellinum.
Það voru rúmlega 700 knatt-
spyrnumenn sem komu til Frakk-
lands til að hefja leik á Heims-
meistaramótinu. Þeim fer fækkandi
með degi hverjum en úrvalið er þó
nægilegt til að gleðja smekkvísar konur.
Reyndar varð mér lengi vel ekki fyllilega
ljóst hversu vel þessir menn eru af guði
gerðir. En svo fór Maldini, Iandsliðsmað-
ur Itala, úr bolnum og þá kom í Ijós að
hann er fagur kroppur, Ioðinn á
réttum stöðum. Mér finnst að
Maldini eigi að fá að leika ber
að ofan. Reyndar væri það alls
ekki fráleit hugmynd að knatt-
spyrnumenn keppninnar fækk-
uðu fötum og létu sér nægja að
leika í stuttbuxunum sem þá
yrði að merkja vandlegar en nú
er gert. Þetta skipulag myndi
tvöfalda ánægju okkar kvenna,
og er hún þó mikil fyrir. Kunn-
ingjakonur mínar hafa tekið
undir þessa hugmynd mína og
ein þeirra telur að í stað treyju-
skipta geti leikmenn nú tekið upp stutt-
buxnaskipti í Iok leiks. Þá yrði nú fyrst
líf og fjör hjá okkur stelpunum!
P.S. Eg hef orðið vör við að síðasti fjöl-
miðlapistill minn um dómgæslu banda-
MENNINGAR
VAKTIN
ríska dómarans í leik Noregs og
Brasilíu hafi vakið óánægju með-
al aðdáenda hins drepleiðinlega
Iandsliðs Norðmanna. Reyndar
finnst mér sá pistill býsna góður
þótt hann hafi verið endaleysa
frá upphafi til enda. Mér þykir
leitt að hafa kallað bandaríska
dómarann idjót. Þau orð féllu í
hita leiksins og voru ómakleg. Ég
iðrast þeirra hæfilega mikið.
„En svo fór Maldini, landsliðsmadur
ítala, úr bolnum og þá kom í Ijós að
hann er fagur kroppur, loðinn á rétt-
um stöðum. Mér finnst að Maldini
eigi að fá að leika ber að ofan."