Dagur - 18.07.1998, Síða 18

?r ;h r \ ’ ÍT1 U 8 \1 Sltoilf r tl f. .1
34- LAUGARDAGUR 18. JÚLÍ 1998
Dagpvr
POPPLÍFIÐ í LANDINU
ó menn hafi almennt ailtaf skiptar skoðanir á hvenær eða hvað
hafi byrjað, hvar upphaf einhvers liggi, eru menn nokkuð sam-
mála í rokkinu hvað það varðar, að eitt fyrsta lagið sem kennt hafí
verið við þungarokk sé Born to be wild með Steppenwolf, hinum
austur-þýskættaða John Kay og félögum hans. Auðvitað eru menn
ekki alveg sammála um þetta og hafa t.d. önnur lög á borð við All
right now með Free og In the garden of Eden, eða Ina gadda da
vidda með Iron Butterfly, verið nefnd sem slík, en hitt er nokkuð
ljóst, að í texta Born to be wild kemur áreiðanlega í fyrsta skipti
fram í lagi hugtakið „Heavy metal“ sem upp frá því hefur verið
skilgreiningin á því sem á íslensku kallast þungarokk. Og hvað svo
með það? Jú, í þessari viku, á mánudaginn var, voru nefnilega slétt
þijátíu ár frá því lagið kom fyrst út með Steppenwolf, 13. júlí
1968. Er því hægt að segja með nokkrum sanni að þessi tónlistar-
tegund, sem orðið hefur lífseigari og áhrifameiri en marga óraði
fyrir (bæði pönkið og síðar rymrokkið eiga á sinn hátt rætur þarna)
eigi um þessar mundir stórafmæli. Svo er bara fyrir eldri aðdáend-
ur þungarokksins, sem aðra yngi, að draga fram gamlar gullaldar-
skífur af þessu tilefni.
Steppenwolf. Hugsanlega upphafsmenn að þungarokkinu.
hiáwiara
„afmæli“
Sumá
Sumarið er tími þess létta og leik-
andi í lífínu þegar fólk reynir að
njóta lífsins sem best og Iætur sér
ekki margt fyrir bijósti brenna. Safn-
platan Svona er sumarið, 16 laga
gripur frá Skífunni, þar sem margir
af helstu stuðboltum landsins Iáta
ljós sitt skína, af yngri sem eldri kyn-
slóðinni (eða aðeins eldri og yngri
kynslóðinni) er einmitt stíluð á þetta. Hæfilega innihaldsrík með
Iéttum blæ, ekki flókin né sérstaklega margbreytileg. SSSól með Síð-
an hittumst við aftur, Skítamórall með Farinn, Hunang með Dream-
lover og A móti sól með A þig, eru allt Iög sem landsmenn eru farnir
Helgi Björns söngvari.
að kannast við og svo
eru þarna líka ný sum- Hel9' BJörnS' höfðinginn sá, og hans félagar
arvæn lög með Sóldögg, e'9a f'nan sumarsmell á Svona er sumarið ‘98.
Svörtum Is og Spur.
Sem fyrr sagði er þetta
ekki plata sem á að boða byltingu í íslensku poppi. Hún er eins og
nafnið gefur til kynna sumarsafnplata þar sem saman koma sveitir
með vissulega mikinn metnað, en eru þó ekki eins og sumir aðrir að
hugsa um útlandið endilega heldur að skemmta sínum eigin lönd-
um. I samræmi við það eru þær og hafa verið að undanförnu á yfir-
reið um landið til skemmtanahalds á hinum ýmsu stöðum. Útgáfa
sem þessi er því líka viss markaðssetning, bæði af hálfu hljómsveit-
anna sjálfra og útgáfunnar. Sem slík er hún heldur ekki sem verst.
Eins og landsmönnum er
enn í fersku mínni frá því
siðla vetrar éru Stuðmenn hinir
einu sönnu aftur komnir á
kreik. Tónleikar með Karla-
kórnum Fóstbræðrum, sem svo
komu út á plötu í vor, voru
mjög eftirminnilegir og nú eru
kapparnir ásamt Ragnhildi
væntanlega líka komnir á fulla
ferð. Þeysireið um landið er
hafin og sömuléiðis er nú að
Iíta dagsins ljós smáskífa þar
sem Eg bara er eins og ég er,
lagið sem hefur hljómað að
undanförnu á ljósvakaöldun-
um, er að fínna ásamt fleirum.
EP+ kallast gripurinn. Sann-
kallað sumarstuð er líklega
rétta lýsingin á innihaldinu,
léttgeggjað að vanda en eins og
svo vinsælt er nú um stundir,
t.d. eins og heyra mátti á mörg-
um þeim Iögum sem tengdust
nýafstaðinni Heimsmeistara-
keppni í knattspyrnu, eru lögin
flest hver á Iatneskum nótum.
Stuðmenn eru enn til alls vísir með lögum og landshornaflakki.
íslenskar
poppfregnir
ifr Hún Magga Stína, Mar-
grét Kristín Blöndal, sem
áður fyrr á árunum gerði
garðinn frægan með Risaeðl-
unni sem fiðlusnillingur
ásamt Halldóru „Dóru Wond-
er“ Geirharðsdóttur og fleir-
um, var fyrir rúmum hálfum
mánuði eða svo að senda firá
sér ásamt félögum smáskífu
þar sem lagið Naturally er í
sviðsljósinu. Nokkuð athygli-
vert popplag, sem hljómað
hefur nokkuð mikið upp á
síðkastið á öldum ljósvakans.
Köttaranamm er heitið á
geislaplötu all nokkuð sér-
stæðari sem nú er eftir
nokkra bið komin út. Þar eru
á ferðinni stuðningsmenn
fótboltasparkaranna í Þrótti £
Reykjavík, sem eins og knatt-
spyrnuáhugamenn vita eru
þeir skemmtilegustu og jafn-
framt skrautlegustu í efstu
deildinni í boltanum. Þarna
munu vera ein fimm lög, m.a.
eftir Jón Ólafsson (alltaf að
troða sér einhvers staðar
piltungurinn sá) og söngvar-
inn og leikarinn Halldór
Gylfason, semur jafnframt
eitthvað af lögunum á plöt-
unni. (Hann er svo m.a. líka
með í Greaseuppfærslunni í
Borgarleikhúsinu). Ansi
hreint skemmtilegt framtak
og mættu fleiri stuðnings-
menn taka þetta framtak sem
og aðrar baráttuaðferðir
„Köttaranna" sér til fyrir-
myndar.
>£• Flugan nr. 1 er nafnið á
nýrri safnplötu sem fyrir-
tæki Rafns Jónssonar
trommara með meiru er að
senda frá sér. Koma þar ýmsir
við sögu, en einna mesta at-
hygli vekur óneitanlega
ungdrengjasveitin Rennireið.
í henni eru þrír barnungir
strákar, tíu og ellefu ára, með
son Rafns, Ragnar Sólberg
gítarleikara og söngvara, laga-
höfund og fleira, í broddi
fylkingar. Vöktu þeir fyrst at-
hygli í vetur á Músíktilraun-
um Tónabæjar, þar sem þeir
fengu sérstök verðlaun sem
athyglisverðasta sveitin, og
nú eru þeir með ein tvö Iög á
safnplötunni auk þess sem
Ragnar er með eitt til undir
eigin nafni.