Dagur - 03.10.1998, Blaðsíða 19

'TJVM

LÍFIÐ í LANDINU
i' ••> 0 5 m •> .■ h’r ? o r_ >i ' ■) i r n_f, ;> ", fc ) -
LAUGARDAGUR 3. OKTÓBER 1998 - 35
Hálfgert hestaat. Um síðustu helgi voru
galdnir folar í fyrsta sinn dregnir í dilka í
nýrri stóðrétt á Melgerðismelum í Eyjafjarðar-
sveit. En hvar er allra frægasta stóðrétt
landsins, Laufskálarétt, þar sem réttað
verður í dag, laugardag?
Flaggað við hún. Ásdís Kjartansdóttir,
starfstúlka á sumarhóteiinu í Flókalundi á
Barðaströnd, sést hér draga íslenska fánann
að húni en í Flókalundi er flaggað dag hvern
yfir sumarið. En hverjir eru hinir lögbundnu
íslensku fánadagar, að því ersegirí
fánalögum.
Fyrir austan. Hver er sú sérstæða bæjar-
mynd sem hér sést á mynd og hver var
„ábúandi" á bæ þessum, að því er traustar
heimildir greina frá?
Ein af ferjunum. Hér á myndinni sést
Breiðafjarðarferjan Baldur sem daglega held-
ur uppi ferðum milli Stykkishólms og Brjáns-
lækjar á Barðaströnd. En hverjar eru hinar
ferjurnar sem gerðar eru út hér á landi og á
hvaða leiðum sigla þær?
Borgaraflokkurinn. Hér má á mynd sjá
þingflokk Borgarflokksins, eftir kosningarnar
1987, en flokkurinn náði þá alls sjö manns
kjörnum á þing. Hvaða fólk var þetta og úr
hvaða áttum kom það?
1. Knattspyrnuliði KR tókst
ekki um sl. helgi að vinna
Islandsbikarinn í knatt-
spyrnu í úrslitaleik sem
háður var við Eyjamenn.
Þeir náðu bikarnum og
fóru með til Eyja. Verða
KR-ingar að bíða eftir bik-
arnum að minnsta kosti ár
enn, en hvaða ár var það
sem þeir unnu síðast
þennan eftirsótta titil?
2. Hvað er nefndur þjóðveg-
urinn sem liggur frá Mý-
vatni og í Reykjahverfi og svo áfram til
Húsavíkur?
3. Nú um helgina fer fram mikil landssöfnun
til styrktar Reykjalundi og starfseminni
sem þar fer fram. Hver var sá mikli skör-
ungur sem lengi veitti starfseminni forystu,
þjóðþekktur læknir og síðar þingmaður?
4. Hvar á landinu er bærinn Broddanes?
5. Hvar á landinu er fjallið Eggert?
ó.Hvað heitir sá tindur Esjunnar sem flestir
ganga upp á þegar farin er Ieiðin upp frá
Mógilsá fyrir bonti Kollafjarðar.
7. Hvar í Skagafirði er þar sem heitir Grund-
arstokkur?
8. Hvar í uppsveitum Arnessýslu er sumarbú-
staðahverfi prentara?
9. Hvar á Iandinu er fjallið Hestur og hvað
heitir annesið sem gengur út af því?
10. Fagranes, Hvammur, Skriðuland, Mó-
berg, Strúgsstaðir, Hólabær og Auðólfs-
staðir. Hvar á landinu eru þessir bæir?
LAIMD OG
ÞJÓÐ
Sigurður Bogi
Sævarsson
skrifar
Svör:
• njsXssu jGACun jj
-jnjsny t [cpcSuuq i njs Jiæq Jtssacj jqpy -q [
•jnjpjBpjoq
Jijiaq ijsojq jb jn uuiSubj ■dnlpjcpJBÍj
-BSJ glA JBpjEÍjsipXoq So JBpJcfjJSajJ IJJIUI
uinuESBqs b jjetj jSajiuuajjjps ja jnjsaj j
/jepieSneq
giA uejsne juiuxejjs ‘jepjeSnej i sjeppijy
ipuej j ja Bjejuajd ijJ3AqEpejsnqjeuin§ -g
„'1861 9P? «UI9H JE upja e^
iJsÁaj ‘jeuuns rujjjjou ‘rnnjjoA efq ruq A[sj“
■ IX61 pnnjq netj iuoa JBtj -luijpjj pe uejsne
‘dnfp 8o piaiq ‘i§ej nuia j ejjej uiujoAspejajj
ui3s jeij J3 ipJtjeSeqq i jnqqojsjepunjjj •/
•jnquieqejoqjasj '9
lUÁssjejQ
jja88g jijja pi[jefj Jijiaq 80 ussppojoqj
jnpjeAJOtj jeS piujejcj -nlBuÁpnjjojjoyj je
yjij ‘lunejqepnepo 1 jjejjsSjaqoui ja jja88g £
•pjpfcputuunjq
SæjjQiA ja 80 uinpuojjs e pjofjejjoyj piA
J3 uin jjnds ja jpq uios saueppojg uuuæg y
(0661-6061) uossjejQ
jnppQ J3 uin jjnds ja jpq iuss jnpeui e§ '£
•qiAesnjj
eij jn pcdiqs uinujnSjispj jba pecj jijja
ua uinu8njeje • /_ uinfpiui e p88Aq jba ujba
-Ájq piA uefpiuisqj3A[tstyi jeSscj eSsgeqddn
jnpSej jba uueq ua ‘uuunSo.qisrq pujou
qej n8sj8ep 1 J.> uin jinds ja jpq uias pi3[ ng 'p
'8961 SPP nujÁdsjjeuq 1 uui
-[ijijejejsi3uispue[sj ie8ui-gyj nuun jsepiq • j
•qiAefqÁoy 1 jnpeiuej[oqjoj 80 ijespjiaq
‘uossjjaqjy uiofg tSuj jba eSuipuapsa/y
iuAj suisjpjojjeieSjog jnpeui8uitj -issoj[3q e
sue[pqsej>æiju8e0 ijpfjsiqoqs ‘uossjjefqpno
t| I[0 upfsj ipeu puejjnpng JIJÁ.) -spuejsj
spuequieseppjg uijoj uossuof jnpiASSaijj
80 Joss3jpjdipaujqj3A saujog srnjnf upfq
npcu e8uis3us[A3g jijáj -jeuqpg jnyeuuoj
'aj JinppspsJjuiefg jnpi3q[epy 80 ‘qiAefqÁsg
1 jnpeui8p[ uossjsnSy Jnpunuipn>) ‘sqqog
-sigæjsjjefg Bjjaqptú -aj uosspunuipno
Ijacqy íeSupjiAqÁag jijáj jeA /,861 mnunSui
-usoq 1 ijolq ipcu uios ppqojsqqogeieSiog #
•jeujeqsqpfJOti
80 eCÁ3BUUBUijS3/ý i[[iui Jt[8is jnj|pfj3[ [ 80
jepe)sdneqs3\T ji) ipJijepfjy 1 nqsjajg bjj ji
-[8is Áuuy uefjsj 80 jeCÁasujj 80 spuessSoqs
-jy qjiui jeAæg ‘jepíssiuuo 80 jnqiA[BQ
iqíui Ji[8is uejæg ‘lyisSjejÁoujy 1 80 ipjqesj
bjj dnfpjepjeljesj uin Ji[8is uias pisauEjSBq
nja uin jjnds já Jsq uias jejpe jeujnfjoq *
'uepis uinje n3n))ii) uias oas juáj um
-pjofg e jnjsne uingijqssausjEAjj Jipun ddn
jea uiq3) ui3S ‘sssuxeq sjopjjejj n8os e jba
p88Áq ui3s ‘ jiuioqJBsipcjc,] tuuipuÁuiqjAq 1
uipuÁuispiAS ja )S3S J3q ui3s puÁuuefæq ng t
•jn8epe[of 80 jaq
-uiasap • [ uuun8epsip[3A[[nj ‘junf •/ [ uuun
-Sepjepijeqppfcj ‘jnSepnuunsejiAq ‘jeui yj
J3 ui3S spuejsj ejssjoj jnSepsqæuijE ‘teui
• [ ‘ijsiáj uuunSepjeuins ‘jn8epeqsed ‘8uojs
cj[Bqvi J3t| e88ey jeSscj i8ue[ uuijnSepnjsoj
‘jnSeþsjeÁu nia spuejsj jeSepeuej jusquido *
•pE)se[p[j eSæij
uiiscj ejj j8ue[ pp[3 ‘igjijeSeqg 1 jepej[ef[j
1 c[cqs]nir[ uuiæq piA J3 j)3JC[CjS|nir[ *
Fluguvciöar að suiiiri (8 7)
Dagbók fluguveiðimaims
(fynihluti)
Það var einhver óeirð í blóðinu, eitthvað
sem sagði „ekki allt búið enn“. Hafði þó
sumarið verið gott. Hringdi í stangveiði-
félag og spurði um lausa daga, hóaði í
gamlan kunningja sem selur veiðileyfi,
festi dag sem fór á flot útaf vinnu, var að
spá, þegar síminn hringdi. Það var Pálmi
Gunn. Þeir voru að fara í sjóbirting,
söngvarinn og fínir félagar úr heimi tón-
Iistar. Eg mátti slást í för.
Þeir renndu austur á fimmtudegi, ég of
önnum kafinn til að fara í samfloti, Pálmi
hringdi og spurði hvort ég ætti Flæðar-
mús, ég var ekki aflögufær, lofaði að tala
við Sigga Páls. Eftir hálftíma voru skila-
boð frá Pálma á skiptiborði: Þú átt að
koma við hjá Sigga Páls! Svo hringdi
Siggi sjálfur. Eg hló: „Svo Pálmi hefur
ekki treyst mér??!!“ „Renndu við,“ sagði
sá gamli.
Flæðarmúsin
Pálmi Gunn var aðalhvatamaðurinn, með
honum Gulli Briem sá mikli trymbill, og
á bassa Jói Asmunds. „Þetta er bara
Mezzoforte,“ sagði
ég í símann. Söngv-
arinn svaraði: „Þú
þarft ekki að kunna
neitt nema „Yfir
kaldan eyðisand“.
En jafnvel það voru
ýkjur.
Eg brunaði yfir
kaldan Mýrdals-
sand með Pavarotti
í tækinu. Myrkur
var komið, rétt náði
bensíni fyrir náð og
miskunn í Vík,
hafði komið of
seint fyrir súpu
dagsins á Hvolsvelli
svo ég renndi mér í fjórar hangikjötsflat-
brauðssneiðar og sykurlaust kók til að
halda mér vakandi, hló hugur í brjósti:
hafði komið við hjá Sigga Páls.
Sigurður Pálsson er höfundur Flæðar-
músarinnar, sjóbirtingafræðingur
af áratugaveiðum. „Helvíti lítur þú
vel út Siggi,“ sagði ég. Siggi svarar
alltaf af rósemi, eins og heimurinn
sé úr takt, en ekki hann: „Þú átt
þetta, þetta á Pálmi.“ Tvö bréf af
flugum, og Flæðarmýs með. Þegar
ég veiddi fyrst með Sigga kynntist
ég Flæðarmúsinni og hennar góða
krafti þegar átta punda birtingur
tók hana. Hún var hönnuð þarna
eystra fyrir skolað vatn, en veiðir í
tæru ekkert síður, hún virkar á Iax,
bleikju hvar sem er og urriða í Mý-
vatnssveit. Við sátum á útidyratröppun-
um hjá Sigga, mér fannst gott að slaka á
eftir erfiðan vinnudag með því að hlusta
á nokkrar sögur, heyra gamla segja álit
sitt á stöðu mála og dást að flugunum.
„Eg er ansi hræddur um að nú sé niður-
sveifla að koma af fullum þunga.“ Það
voru ekki björgulegar fréttir að austan.
En svo hugguðum við okkur með því að
stundum gengi hann seint. Siggi rakti
enn einu sinni forn munnmæli og önnur
frá lifandi staðkunnugum öldungum
komin, að birtingur gengi fram undir jól,
og stundum lengur.
EfriVík
Þeir sátu í kvöldkyrrðinni i timburhúsi
ferðabændanna í Efri-Vík og skeggræddu.
Um leið vorum við farnir að skiptast á
sögum. Um Flæðarmúsina, og svo um
straumflugur sem maður kastar upp í
móti, andstreymis. Það er alltaf gaman að
hitta nýja náunga sem hafa ekki heyrt
sögurnar manns. Gulli og Jói flokkast
undir þá. Pálmi hefur heyrt þetta allt, og
ef hann hefur ekki heyrt það, þá veit
hann það. Það má Pálmi eiga. „Kasta
bara beint upp fyrir sig og láta straum-
fluguna dúndra niður með sökklínu." Það
kom í Ijós að Pálmi hafði mokað upp
bleikju í Eyjaíjarðará einn daginn í sumar
með Flæðarmúsinni, með þessari líka
óhefðbundnu aðferð. „Lét hana bara
skralla með botninum." Eg sagði þeim frá
laxinum sem ég tók svona á stóran Black
Ghost í Rangá. Þeir göptu. Pálmi glotti:
„Ameríkaninn kallar þetta „nigger-fis-
hing“.“ Við vissum að við myndum reyna
þetta ef allt brygðist í Jónskvísl. Þeir
höfðu séð helvíti mikla dreka þar fyrr um
daginn.
Sá fimmti var ókominn. Oskar. Ætlaði
að liggja um nóttina og skjóta gæs í býtið.
Svartir drekar
Kaffið hjá strákunum var sterkt og flott.
Við supum morgunkorn með AB mjólk,
strákar á síðum ullarnærbuxum og há-
leistum, með þykkar peysur um öxl, græj-
uðum okkur í vöðlur og eftirvæntingin
var fin, við fórum saman í bi'I niður að
Jónskvísl. Langi hylurinn var fullur af
miklu straumþungu vatni. „Sástu ‘ann
maður!“ komu hrópin meðan ég setti
saman í túninu, „og aftur, maður!“ Ég
man eftir þessum drekum frá því síðast,
heljarboltar sem
koma eins og
hnísur á hægu
sundi upp, fyrst
svartur haus, svo
uggi og bak, og
þá sporður sem-
hreyfist ekki þég-
ar þeir kafa aftur.
Þeir láta eins og
þeir eigi heiminn
þessir dijólar.
Kóngar. Svartir
kóngar á svipinn
eins og Haile
Selassie frá
Eþíópíu.
Pálmi Gunn á góðum degi.
FLUGUR
Stefán Jón
Hatstein
skrifar
Til einskis streðað
Flugurnar þutu út. Við skiptumst á í
bróðerni. Eg ákvað að fara yfir á hinn
bakkann, þótt maður standi ansi hátt yfir
hylnum þar og þeir geti séð mann, en þar
er rennslið svo gott fyrir fluguna.
Maður fer niður á móts við miðj-
an hyl, þrusar eins langt og mað-
ur getur, yfir strenginn. Leggur
línuna. Nú tekur straumurinn í
fremri hluta Iínunnar og sveigir í
fallegum bug niður í straumtaglið,
en hringstreymið grípur þann
hluta Iínunnar sem er næst
manni og dregur hana hægt af
stað gegn meginstraumi. Svona
lendir Iínan í straumskilum úti í
miðjum hyl og flugan kemur
syndandi hægt á móti fallandi
vatni. Engin blámannaveiði. Svona tók ég
þijá síðast. Engan núna.
Lækur
Lækurinn rétt hjá geymir góðar minning-
ar fyrir okkur Pálma. Fórum og sáum að
vatnið var lítið. Hann fór inn á milli
hraunhólanna og veiddi sig niður, ég
beint í hylinn þar sem þeir köfuðu í fyrra,
stóru fiskarnir. Læddist með bakkanum,
lagðist á íjóra fætur og skáskaut mér á
bak við barð til að kasta óséður. Kastaði.
Flæðarmúsin fór fallega yfir strauminn,
en vindur greip hana og setti í mosató.
Ég tímdi ekki að styggja, skreið á magan-
um fram á bakkann, losaði fluguna og
setti upp í mig meðan ég bakkaði varlega
í skjól. Kastaði aftur og nú fór Flæðar-
músin í vatnið. Bleikja tók strax. Ég tímdi
ekki að láta hana styggja hylinn og dró
harkalega til mín upp í strenginn, þar
losnaði hún við tærnar á mér. Ég vildi ná
þeim stóru sem áttu að liggja neðar á
lygnunni. Það var hlýtt. Stillt. Ég var
einn. Aleinn að kasta í hrauni með læk
sem rann klifandi milli grasbakka. Flugan
fór í fögrum sveig yfir spegilinn.
Ekkert. Ekki högg. Mér leið vel þegar
ég setti á litla púpu og fékk heldur ekki
neitt.
(Framhald næst)