Dagur - 10.10.1998, Síða 11

LAUGARDAGUR 10. OKTÓBER 1998 - 27
MI év t a P
UMSJÓN:
VIGDÍS
STEFÁNSDÓTTIR
Það heyrist skot í
morgunkyríðinni og
bráðinfellurtil jarðar.
Veiðimaðurinn kemur
henni heim og þá þarf
aðgera að henni.
Hvemig nýtist kjötið
hest?
I veiðiferð um óbyggðir þar sem
ekkert heyrist nema ljúf hljóð
náttúrunnar hlýtur hugurinn að
hvílast og streitan að fara úr lfk-
amanum. Þegar haustar að fara
veiðimenn að skoða græjurnar,
hreinsa byssurnar og tala sig
saman um hvar og hvað best er
að veiða. Hreindýr, gæsir, endur
eða rjúpur allt eftir efnum og
ástæðum.
Svo eru það þeir sem kjósa að
kaupa „bráðina" tilbúna og fara
bara í næstu búð. Fá kjötið með-
höndlað og tilbúið til eldunar,
þurfa ekkert að hamfletta eða
reyta, saga sundur eða hreinsa
innyfli. Sem er ágætt fyrir þá
sem það vilja.
Efi það er ekki nóg að veiða
bráðina, það þarf að vinna úr
t henni mat og gera faliega Tétti
úr góðu hráefni, því íslensk villi-
bráð er ein sú besta í heimi að
áliti rnargra, kjötið fínlegt og af
því einstakt ög sérstakt bragð.
Rjúpan á að hanga
„Hvað varðar ijúpuna er gott að
láta hana hanga f nokkurn
tíma,“ segir hinn þekkti mat-
reiðslumaður Skúli Hansen.
„Það er misjafnt hvað fólk lætur
hana hanga lengi en þrjár vikur
að minnsta kosti er algengt. Þá
er hún látin hanga á hausnum
þannig að síist úr sarpinum ofan
í hana og komi brágð í kjötið,
Flestir kannast við jólarjúpu sem
steikt er með héini og soðin, en
nýja aðferðin er sú að rjúpan er
skorin af skipinu eða bringu-
beininu og aðeins bringurnar
notaðar. Þá eru þær brúnaðar
létt og þegar svo er, þá þarf ekki
mikla sósu.“
Skúli segir að ekki megi sjóða
kjötið of lengi, þá verði það
þurrt og gildi einu hvort um
gæs, rjúpu eða önd sé að ræða.
Þegar búið er að steikja kjötið,
þá er hægt að láta það malla
smástund í sósunni eða sjóða
uppá því, hvort heldur sem er.
Skúli segist vera hrifnastur af
því að láta kjötið vera smástund
í sósunni, þannig að það sé vel
meyrt en ekki mikið soðið.
Gott að krydda með lynginu
„Hreindýrakjötið er yfirleitt
mjög meyrt kjot,“ segir Skúli.
„Það er hægt að kaupa í heilum
eða hálfum skrokkum, læri eða
hrygg, allt eftir því sem fólk vill.
Hreindýrakjöt er sjaldnast Iátið
hanga en það eru til ýmsar að-
ferðir til að gera kjötið meyrara
ef vill. Til dæmis vacumpakka
því en það er gert við margar
tegundir kjöts. Islensku jurtirnar
margar hverjar fara sérlega vel
með villibráðinni og má þar
nefna blóðberg, krækiberjalyng
og bláberjalyng meðal annars,
en lyngið má bæði nota þurrkað
og nýtt og svo er fallegt að
skreyta með því.“
I blaðinu eru nokkrar upp-
skriftir eftir Skúla Hansen sem
hann gerði fyrir Tryggingamið-
stöðina og birtust í fallegri bók
sem heitir Matartími. Trygginga-
miðstöðin leyfði góðfúslega birt-
ingu uppskriftanna og kunnum
við þeim bestu þakkir fyrir.
MflTflR-
MOLAR
Kleiniilirmgja
ilmvatn
Þrír slökkviliðsmenn í Kali-
forníu hafa framleitt ilmvatn
sem lætur notandann ilma
eins og kleinuhring og eru til
tvær gerðir, Winchells kleinu-
hringur og kanilldeinuhringur.
Þetta gæti hvergi gerst nema í
Bandaríkjunum, þar sem hálf
þjóðin og rúmlega það elskar
kleinuhringi og innnbyrðir
milljónir þeirra á hverjum
degi.
Skordýr, aldrei
yinsælli
í Afríku og
Suður-Am-
eríku telst
það ekki til
tíðinda að
borða
skorkvik-
indi og
þar sem
næringar-
gildi
þeirra og
þá sér- |
staklega
prótein-
ið er
sérlega
hátt, er
þetta
fremur
hollt snakk.
Louisiana er bóndi sem rækt-
ar krybbur og hann hefur um
tíma framleitt sterkkryddaðar
krybbur sem hafa reynst vin-
sælar. Nú hefur hann mark-
aðssett súkkulaðihúðaðar
krybbur og virðast þær ætla
að ná vinsældum víða í
Bandaríkjunum. Þeir sem
kjósa að veiða bráðina sjálfir
geta auðvitað gert það og not-
að súkkulíki eða
suðusúkkulaði til að húða
með...
ÓHfiiolían nota-
drjúga
Úr ólífunni er unnin ólífuolía
sem þegar árið 164 FK var
notuð til að lýsa upp musterin
í Jerúsalem. A Hanukkah há-
tíðinni í Israel er ólífuolía
ennþá notuð til lýsingar, til að
steikja kartöflukökur og ann-
an hátíðarmat sem nauðsyn-
legur er til að geta haldið há-
tíðina eins og á að gera.
Ólífuolía hefur unnið sér sess
sem góð og holl olía er gefur
ljúft hnetubragð við elda-
mennsku.