Dagur - 15.12.1998, Qupperneq 3

ÞRIÐJUDAGUR 15. DESEMBER 1998 - 19

LÍFIÐ í LANDINU
Jólastemmning í nepjunni
/ sölubúð á Norðurpólnum. Frænkurnar Margrét Bjarnadóttir og Nanna Rut Guðmundsdóttir lentu á óskastund og
fengu að velja sérjólagjöf úr sölubúð handverkskvenna. Margrét valdi kakókönnu en Nanna vettlinga.
unum 1840 til 1940, Blöndu-
kútinn, frásöguþætti úr Borgar-
firði, sem og Húnvetningasögu
sem kom út í sumar,“ sagði Stef-
án. „Mér líst ekkert á að stoppa
lengi hér á Akureyri. A leiðinni
lentum við í skafirenningi og kófi
á Oxnadalsheiði þannig að betra
er að halda bara heim með fyrra
fallinu,“ bætir hann við.
Á Bláu könnunni
Hér að framan hefur sagt frá
ferðalagi tíðindamanna Dags frá
einum stað í annan um götur
Akureyrar þar sem persónur á
leiksviðinu er fólk í jólainnkaup-
um. Ekkert af því sem að fram-
an er sagt er þó kannski sérlega
jólalegt. En jólastemmninguna
fundum við ef til vill hvað best
inni á kaffihúsinu Bláu könn-
unni, en þar sátu vinkonurnar
Guðrún Óðinsdóttir og Auður
Hjaltadóttir. Voru rétt að Ijúka
við tertusneið og úr kakóbollla.
Fengu með því yl í kroppinn í
annars kuldalegri tíð.
„Það er nauðsynlegt að koma
á kaffihús fyrir jólin," segir Auð-
ur, og Guðrún tekur í sama
streng. „Það er gaman að sitja
hér, horfa út í göngugötuna á
í leiðindaveðri er
jólastemmningfjarri,
að ætla mætti. En í
litlum göngutúr um
miðbæAkureyrar
fundu tíðindamenn
Dags margarvinjarí
mannlífinu sem
minna á aðjól eru
handan homsins.
Garri Pólsson, bæjarstjóri á
Norðurpól, er snjóugur upp fyrir
haus og kalt í nepjunni. 1 ríki
Garra eru fáir á ferð miðað við
hvað verið hefur í blíðviðrinu á
jólaföstunni. „Það sem af er degi
hafa hingað komið um 150
manns," sagði Garri þegar við
Dagsmenn komum á Norðurpól-
inn um klukkan tvö á laugar-
degi. Vorum að leita að
jólastemmningu, en vorum i
upphafi fullir efasemda um að
hún væri nokkurs-
staðar. Töldum að
veðrið biði ekki uppá
slíkt. En fólk klæðir
af sér veðrið, setur
undir sig hausinn og
þegar grannt er skoð-
að er jólastemmningin
býsna víða. I miðbæ
Akureyrar er fjöldi
fólks á ferð, allt í önn-
um að kaupa gjafir eða
annað sem þarf fyrir
hina miklu hátíð sem
er handan homsins.
/(uarðturninum, þar sem séstyfinÁöha—
Leitað að jólailmi
Hver er jólailmurinn í ár? Það er
stór spurning og áleitin. Hjá
Maríu í Amarohúsinu er ein
helsta snyrtivörubúð bæjarins og
þangað Iitum við inn og spurð-
um Maríu Agústsdóttur kaup-
konu þessarar spurningar.
María segir að snyrtivörumerki
einsog Dior, Guler Lain, Calvin
Klein og Esteé Lauder standi
fyrir sínu. Hver kona segir hún
að vilji balda í sín merki, þær
finni hvað sér hæfi best. Ilminn
þekki eiginmenn þeirra líka vel
þegar kemur að jólagjafakaup-
um. „Það er engin kona án
ilms,“ segir María.
Hjá Maríu fást bæði snyrti-
vörur og svo pelsar og undirföt.
Jólailmurinn. María Ágústsdóttir í
versluninni Hjá Maríu segir að engin
sé konan án ilms.
María
og hennar konur í búðinni segja
einkar gaman að afgreiða karl-
mennina þegar þeir koma og
kaupa undirföt á eiginkonuna.
„Sumir sem hingað koma eru
með þetta allt á hreinu, bæði
mittismál og brjóstastærð," segja
María og hennar konur í búð-
inni.
Lukkiuuiðar og lopasokkar
Einsog eintijáningur í miðri
göngugötunni á Akureyri er bíll
flugbjörgunarsveitarinnar. Þar
inni silja tveir liðsmenn sveitar-
innar, þeir Pálmi Rafn Eiríksson
og Sævar Guðni Grétarsson og
selja lukkumiða sveitarinnar,
einsog sveitarmenn hafa gert fyrir
undanfarin jól. Á þessum fyrsta
söludegi var salan treg, sem lík-
lega hefur helgast af því að gang-
andi vegfarendur neyddust til að
flýtja sér í hraglandanum.
„Salan hefur nánast oftast
gengið vel, enda er fólk á jóla-
föstunni frekar en um annan
tíma tilbúið að styrkja góð mál-
efni,“ segja þeir félagar. Vinning-
arnir í lukkumiðahappadrættinu
fylla Econoline bíl flugbjögunar-
sveitarinnar; ber þar mest á
Iukkuböngsum og lopasokkum.
Bækur í hjarta hæjarins
Eitt mesta stolt Akureyrar er
Bókaval, sem er í hjarta bæjars-
Bangsar af öllum stærðum og gerðum eru meðal vinninga I happadrætti
flugbjörgunarsveitarinnar á Akureyri en miðar eru seldir I göngugötunni.
Pálmi Rafn Eiríksson og Sævar Guðni Grétarsson með nokkra vinninga.
Kakóbolli og tertusneið. Betra fengu þærAuður Hjaltadóttir, til vinstri, og
Guðrún Óðinsdóttir ekki þegaryl vantaði í kroppinn I þessari kuldalegu tíð.
ins. Þar sem KEA verslaði áður
er nú ein stærsta bókabúð
landsins, þar sem fæst reyndar
ótalmargt annað. Skemmtilegt
er að koma í Bókaval fýrir jólin
og skoða bækurnar sem eru að
koma út. Fólk kemur víða að í
þeim erindagjörðum. Til dæmis
Húnvetningurinn Stefán Theó-
dótsson frá Syðri-Löngumýri.
„Ég er nú bara mest að skoða,
margt langar mig í. Mest í ann-
ála úr Skagafirði sem eru frá ár-
fólkið sem er á ferð; að svo
miklu leyti sem eitthvað sést út
fyrir móðu á rúðum,“ segir Guð-
rún. - Þær stöllur sögðust vera
langt komnar með jólagjafa-
kaup. Byijuðu mánuði fyrir jól
að viða þeim að sér. Baksturinn
sögðu þær að væri enn að
nokkru leyti eftir. Og þegar
Dagsmenn kvöddu var Guðrún á
leið í Iaufabrauðsbakstur en
Auður í smákökurnar. -SBS.
Kakókanna og
vettlingar
Það er margt að sjá á
Pólnum. Má nefna
margar litlar sölubúðir,
meðal annars lítið útibú
frá Gallerí Grúsku á Ak-
ureyri, en það er sölusam-
lag handverkskvenna í
bænum. „Við erum nú bara hér
að afgreiða fyrir hana ömmu
okkar," segja frænkurnar Mar-
grét Bjarnadóttir og Nanna Rut
Guðmundsdóttir. Þær sýna okk-
ur fjölda fallegra muna sem fást
í búðinni, sem allir bera þeim
sem þá gerðu fagurt vitni.
Það er mikil búkona í Mar-
gréti því hún er ekki sein á sér
að svara því hvaða handverks-
mun hún myndi velja sér lenti
hún á óskastund. Vill myndar-
lega kakókönnu, heimagerða og
handmálaða. Nanna Rut,
frænka hennar, hikar heldur
ekki þegar hún er spurð um
jólagjöfina sína. „Ég myndi vilja
lopavettlinga," segir hún.
Húnvetningurinn Stefán Theódórs-
son var áhugasamur um bækurnar í
Bókval. Hann kvaðst hafa mestan
áhuga á þjóðlegum fróðleik ýmis-
konar. myndir: brink.