Dagur - 19.12.1998, Blaðsíða 18

34- LAUGARDAGllR 19. D E S F. M B E R 1998
Utrás
Við heyrum mikið og lesum,
margt um hugsanlega „heims-
frægð“ íslenskra poppara á er-
lendri grundu þessa dagana og
kannski ekki að ástæðulausu,
þótt segja megi að verið sé að
bera í bakkafullan lækinn og
meira gert úr en ástæða er til. Af
einu eru nú hins vegar tíðindi,
sem telja verður býsna mikil-
vægt og merkilegt, en það snert-
ir félagana í rokksveitinni Dead
Sea Apple. Sú ágæta sveit á feril
að bald allt aftur til ársins 1992
og hafa á þeim tíma verið hægt
og bítandi að skapa sér nafn.
Fyrstu og einu plötuna hingað
til, Crush, sendu þeir Steinar og
félagar frá sér fyrir tveimur
árum, fína og framsækna plötu,
sem var tvímælalaust ein af
þeim athygliverðari það árið. I
kjölfar hennar hafa þeir svo lítið
ber á verið að þreifa fyrir sér er-
Iendis, sem nú hefur í það
minnsta skilað þeim árangri, að
sveitin verður að öllum líkindum
þátttakandi næsta sumar í hinni
mjög svo frægu Lollapalooza
tónleikaferð um Bandaríkin, en
hún hefur verið til staðar um
Dead Sea Apple
EjheadseaApple
second 1

Secondl með Dead Sea Apple. Er hún rokkplata ársins?
nokkurt skeið, verið einskonar tónleikahátíð á hjólum og skart-
að stórsveitum á borð við
Metallica í aðalhlutverki. Þarf
ekki að fara mörgum orðum um
hversu gullið tækifæri þetta er
fyrir Dead Sea Apple ef vel til
tekst og verður mjög spennandi
að fylgjast með hvernig útkoman
verður. Stóra málið nú er hins
vegar nýja platan, Second 1,
sem þeir voru að gefa út nú hér-
lendis og mun væntanlega koma
út síðar í Ameríku. í skemmstu
máli sagt er það engin tilviljun
að menn sýni sveitinni áhuga er-
lendis, þegar hlustað er á plöt-
una. Hún er nefnilega í fáum
orðum sagt, gríðarsterk og vel-
heppnuð rokkplata í alla staði og
án efa ein sú allrabesta sem litið
hefur dagins ljós á þessu ári á
Islandi. Fellur þar allt saman í
eitt, góður hljómur og upptaka,
en fyrst og síðast góðar og hnit-
miðaðar lagasmíðar sem jafnast
á við það besta sem gerist.
Meira þarf í raun ekki að segja
um þessa plötu. Hún á skilið að
fá góðar móttökur og það strax,
en ekki e.t.v. síðar þegar fregnir
af góðum árangri erlendis taka
að berast.
Dómadrépa
Hörður Torfa - Rætur og vængir
Jöfn
Hörður Torfa er með lífseigari og einbeittari
tónlistarmönnum þjóðarinnar. Hefur aldrei
látið bilbug á sér finna, allavega í seinni tíð.
rætur og vængir mun vera hans 18 plata á
nær 30 ára ferli. Á henni er Hörður í sínu
besta formí, að mestu einn með gítarinn og
býður upp á jafna og nokkuð heilsteypta
þanka. Yrkisefnin sótt m.a. til Vatnsenda-
Rósu og víðar með þeim hætti sem Herði er jafnan eiginlegt. Fyr-
ir um fjórum árum sendi Hörður frá sér Gull og svipar þessari
nokkuð til þeirrar góðu plötu.
Land og synir - Alveg eins og þú
Léttir Landsins synir
I samkeppni við aðrar sveitir á borð við
Skítamóral, Á móti sól og kannski Sóldögg
líka m.a. hafa suðurlandspiltarnir kenndir
a.m.k. í eínu tilfellí við Hvolsvöll, staðið sig
ansi vel í að öðlast hylli landans á dansleikja-
markaðnum. Og ekki bara það, heldur hafa
þeir sent frá sér hvert lagið af öðru sem náð
hafa vinsældum. Ein fimm eru þau víst áður
en ráðist var í að taka upp þesa plötu. Þau eru þarna flest eða öll
auk nokkurra annarra sem líka falla vel inn í vinsældamyndina.
Gleðipopp sem þetta, eða hvað sem má kalla það er umdeilan-
legt, en á samt sannarlega rétt á sér. Og þegar jafn sómasamlega
tekst til með þessum léttleikandi hætti og hjá Landi og sonum,
þá er ekki ástæða til að kvarta. Vel unnin plata sem þjónar vel
sínum tilgangi.
Súkkat - Ull
Alveg makalausir menn
Hvað er hægt að segja um tvo matreiðslu-
menn, sem taka sig til og koma fram sem
dúett, gefa út plötu, ekki eina, ekki tvær,
heldur þrjár og koma í hvert skipti á óvart eft-
ir að menn hafi haldið að slíkt gæti ekki end-
urtekið sig. Harla lítið nema hvað að þetta
eru makalausir menn þeir Hafþór Ólafsson
og Gunnar jónsson, sem nú koma þriðja sinn
með plötu í líki dúettsins Súkkat. Lýður þessa lands er farinn að
þekkja piltana og því er ekki hægt að segja mikíð meir um þá og
þeirra mjög svo sérstæða stíl. Ýmsir hjálparkokkar hafa komið við
sögu áður og svo er einnig nú með Megas sjálfan sem hálfgild-
ings aukameðlim. Ekki skemmir skáldið það fyrir félagsskapnum,
heldur gerir hann bara enn sérstæðari og skemmtilegri. Maður
segir bara, í öllum bænum látið ekki þennan gleðigjafa framhjá
ykkur fara!
Bang Gang - Bang Gang
Gæðapopp
Líkt og þríeykið Lhooq, sem náð hefur vissri
fótfestu erlendis, er dúettinn Bang Gang,
skipaður þeim Barða og Esther, á þeirri línu
í danspoppinu margræða, þar sem melódían,
laglínan skiptir ekki hvað minnstu máli.
Minnir þessi lína nokkuð á það sem nýróm-
antíkin mótaði um og eftir 1980 með auðvit-
að öllum þeim nýjungum og straumum sem
bæst hafa við upp frá því. Með vinsældum lagsins So alone í
sumar, sem kom út á safnplötunni Kvistir, gáfu þau skötuhjú
sterklega til kynna hvað í vændum væri með fyrstu plötunni. í
meginatriðum hefur þeim tekist að skapa nokkuð heildstæða
plötu, sem bara að manni sýnist verðskuldar að kallast gæða-
poppsplata. Kemur því áhugi frá ýmsum stöðum erlendis ekki á
óvart og gætu þau tvö hæglega orðið ný útflutningsvara innan
tíðar.
Sveitasveitin Hundslappadrífa - Ertúr sveit?
Margt gerist gott í sveitinni
Nú þegar sér tyrir endann á útgáfuflóðinu fyr-
ir jólin, virðist eitt af því sem stendur upp úr
vera hversu margar vandaðar plötur hafa litið
dagsins ljós. Hefur hlutfallið sjaldan líldega
verið betra í þeim efnum. Þessi gripur með
Hundslappadrífu, uppfull af þjóðlagatónlistar-
áhrifum úr ýmsum áttum, er svo sannarlega
ein þeírra sem þannig háttar um. 16 lög sem
spanna allt frá skandinavískum stíl til Keltnesks og jafnvel til
tregalendna, eru sérlega vel flutt og greinilegt að þau sex sem
skipa sveitina eru fagfólk með reynslu í tónlist. Tveir meðli-
manna, Þorlákur og Þorkell Símonarsynir, sem syngja og Ieika á
strengjahljóðfæri, bera af langmestu leyti ábyrgð á lögum og text-
um, en með nokkrum undantekningum þó. Má þar sérstaklega
nefna lag við Ijóð Guðmundar Böðvarssonar, Fjósabrekku Finnur,
en það Ijóð er úr bálki miklum eftir Guðmund sein kallast Salt
korn í mold 1. Ber að hrósa fyrir áræði þessa ágæta „sveitafólks"
að gera þessa plötu og á hún alla athygli vel skilda.
.D^ur"
Móa. Gæti orðið næsta
poppstjarna íslands.
Stjarna
að mót-
ast?
Það hefur sannarlega mikið
vatn runnið til sjávar frá því
að Móa, Móeiður Júníusdótt-
ir, kom sá og sigraði í
söngvakeppni framhaldsskól-
anna fyrir um áratug eða svo.
í stórum dráttum þekkja
Iandsmenn framhaldið. Varð
stúlkan fljótlega meir og meir
áberandi í poppinu, gerði
m.a. sína eigin plötu, Síðasta
lag fyrir fréttir og var annar
helmingur tvíeykisins Bong
ásamt karli sínum Eyþóri
Arnalds. Ýmislegt fleira,
söngur inn á hinar ýmsustu
plötur t.a.m. hefur hún svo
tekið sér fyrir hendur jafn-
framt því að byggja feril sinn,
með og án Eyþórs, jafnt og
þétt upp heima og erlendis.
Afrakstur erfiðis síns sá Móa
svo að nokkru verða að veru-
leika sl. ár með samningi við
útgáfuna Tommyboy í Amer-
íku, þar sem Iðnaðarráðu-
neytið kom við sögu sem
nokkurs konar styrktaraðili.
Við hin, sjáum svo nú aftur
afrakstur þessa með því, að
fyrsta platan hennar Móu,
Universal, hefur Iitið dagsins
Ijós. Kynþokki og dulúð m.a.
mótar ímynd Móu og það
endurspeglast nokkuð vel í
tónlistinni, sálar/djass/fönks-
legnu danspoppinu sem al-
mennt talað kallast R&B nú.
Ef marka má viðbrögð og við-
tökur við plötunni í það heila
hingað til, þá virðist þessi
markaðssetning á Móu og
hennar tónlist ætla að takast
bærilega. Hún gæti verið að
mótast sem ný íslensk popp-
stjarna á heimsgrunni, alla-
vega stenst hún fyllilega sam-
anburð við aðrar píur sem
verið hafa að gera það gott í
þessum stíl, t.d. Eryka Badu,
Lauryn HiII og Monica. Uni-
versal er með öðrum orðum
pottþéttur byijunargjörningur
á sínu sviði, með söngkonu
sem hefur ótvíræð sérkenni.
Það hefur ekki svo lítið að
segja.