Dagur - 13.01.1999, Page 4

20-MIDVIKUDAGUR 13. JANÚAR 1999

MENNINGARLÍFIÐ í LANDINU
Það er í raun alveg sama
hvort menn styðja Samfylk-
inguna eða ekki: það er
nauðsynlegt fyrir íslensk
stjórnmál að hún komist á
laggirnar. Eftir að prófkjörs-
málum hefur verið lent má
greina feginleika meðal
áhugamanna um stjórnmál,
hvar í flokki sem þeir
standa: hin eiginlegu stjórn-
mál geta loks byrjað. Meira
að segja framsókn og íhaldi
var farið að Ieiðast þetta öm-
urlega þóf. Liðið sem aldrei ætlaði að geta
komist út úr búningsklefanum skokkar loks-
ins inn á völlinn.
Betra en búist var viö?
Fjöldi framboða í prófkjöri Samfylkingarinn-
ar í Reykjavík er talsvert meiri en búast
mátti við þegar martröðin geysaði. Þegar
við í áhorfendastúkunni sjáum loks hvernig
á að leika kemur í ljós að áhyggjurnar og
lætin voru meiri en ástæða var til. Það Iá
sem sagt ekkert á og tímaþröng af manna-
völdum með gráti og gnístran tanna í beinni
útsendingu var óþörf. Þetta er bara ágætis
hópur sem treður sér í búningana.
Heita verður á þá sem ganga til leiks að
gefa að minnsta kosti eitt frómt loforð. Lof-
orðið er þetta: þeir flokkar og einstaklingar
sem taka þátt í prófkjöri Samfylkingarinnar
heita henni stuðningi í komandi kosningum,
hver svo sem úrslitin verða.
Nýir til leiks
Nýir leikmenn vekja fyrst athygli. Nýir eru
þeir kannski ekki fyrir áhugamenn um póli-
tík, en í hörðum þingsætaslag eru þeir það.
Vilhjálmur Vilhjálmsson kemur inn hjá Al-
þýðubandalagi - einn af nokkrum fulltrúum
nýrra kynslóðar - og stefnir á þriðja sæti hjá
þeim flokki. Það gæti orðið skemmtilegt
baráttusæti á lokalistanum ef hlutirnir
ganga upp. Arni Þór Sigurðsson fyrrverandi
borgarfulltrúi getur minnt á mjög góð úrslit
í prófkjöri Reykjavíkurlistans fyrir ári. Og
Heimir Már er þarna líka.
Kratameginn koma inn Mörður Arnason
(sem er varaþingmaður Þjóðvaka og kunnur
þjóðmálaskýrandi) og Jakob Frímann (at-
orka, stórhugur, skipulagshæfileikar); báðir
eru að hugsa um eitthvað meira en „minna
á sig“. Magnús Arni Magnússon fær nú
tækifæri til að sanna sig í Þingsölum fram
að prófinu.
Hjá Kvennalistanum er fagnaðarefni að
Guðrún Ögmundsdóttir fyrrverandi borgar-
fulltrúi skuli gefa kost á sér, ásamt Huldu
Ólafsdóttur varaborgarfulltrúa, en þær báð-
ar sóma sér vel í nýliðasveitinni.
Aðrir sem einnig gefa kost á sér virðast í
fljótu bragði eiga síðri möguleika en þessi,
en gefa prófkjörinu í heild dýpt og breidd
sem það sárlega þurfti. Það er þetta sem átt
er við þegar áhorfendur í stúkunni segja, „ja,
verra gat það verið“.
UMBUDA-
LAUST
Stetán Jón
Hafstein
skrifar
Þimgaviktin
Aðalslagurinn virðist - en er ekki - milli sitj-
andi þingmanna um „örugg sæti“. (Menn
ættu reyndar að hætta að tala um þau).
Langlíklegast er að A-flokkarnir nái þremur
inn hvor í átta efstu og Kvennalistinn tveim-
ur. Bryndís Hlöðvers. og Guðný Guð-
björns. ættu þá að vera „öruggar", en í krata-
dilk sækja þau þrjú stíft: Össur, Asta R. og
Jóhanna. I raun virðast sitjandi þingmenn í
lítilli hættu nema þá kannski helst Asta R.
ef nýliðum í kratadilki tekst vel upp og at-
kvæðin falla illa fyrir hana. Óvissuþáttur-
inn er kannski þessi: hafni „eðalkratar" Jó-
hönnu í stórum stíl, vegna gamalla væringa,
verður hún að vera þeim mun duglegri að
draga fólk inn í Alþýðuflokkshólfið. I því
efni gæti samstarf hennar og fyrrum fram-
sóknarkonu, Astu R., blómgast, og sömu
hagsmunir eru hjá Merði. Þau þrjú hafa
enga sérstaka „stofnun" til að prenta út
stuðningsmannalista.
Ekkert auglýsingabann er á liðinu - skyn-
semi gæti orðið fyrsta fórnarlamb barátt-
unnar.
Flokkabaráttan
Sá flokkur sem fær mesta þátttöku í sínu
hólfi fær efsta sætið. Það er dásamleg þver-
sögn að hættan á því að flokks-eðalkratar
hafni Jóhönnu sem kann að skila flokknum
mestri þátttöku vegna smölunar, og efsta
sæti þegar upp er staðið. Kannski líka sæti
tvö! Kappið í hólfi Alþýðuflokksins gæti
nefnilega sett mínus við hólf Alþýðubanda-
lags og Kvennalista og valdið því að ójafn-
vægi skapist milli flokkanna. Alþýðubanda-
lagsmenn munu una slíku illa. Þeir hefðu
betur opnað milli hólfa þegar þeim bauðst
og leyft fólki að velja sér framhjóðendur úr
þessum ágætis hópi þvert á öll flokksbönd, í
anda samfylkingar. Sökin er þó ekki öll Al-
þýðubandalagsmeginn, kratarnir voru í dýpri
pælingum en svo. Nú er kominn upp sú
hlálega staða að ALLIR frambjóðendur í
raunverulegum baráttusætum er andsnúir
hólfafyrirkomulaginu og segjast styðja opn-
un.
Abyrgum stuðningsmönnum er því mein-
að að setja saman breiðan lista úr öllum
flokkum, eins og gerðist í prófkjöri Reykja-
víkurlistans. Allir sæmilega upplýstir al-
mennir kjósendur vita að engu breytir hvor
A-flokkanna skipar í fyrsta sæti. Það er
nefnilega svo áberandi augljóst þegar horft
er yfir sviðið að þetta fólk á miklu meira
sameiginlegt en hitt. Flokkamerkin í þessu
prófkjöri eru steingervingar frá liðinni tíð og
skipta kjósendur engu. Þau fara hins vegar í
taugarnar á fólki og valda því að færri en
ella bjóða sig fram. Og færri en ella greiða
e.t.v. atkvæði.
Forlngi?
Reynt hefur verið að halda því ífam að slag-
urinn um fyrsta sæti í Reykjavík skipti máli
því hér sé verið að velja foringa Samfylking-
arinnar. Það er fjarri Iagi og fyrir því má
færa mörg rök. Stærsta spurningarmerkið
við tilkallið um „forystu" hlýtur einfaldlega
að koma vegna framgöngu þingmannanna í
Reykjavík til þessa. Hvert þeirra sem nú
bjóða sig fram reis ofar prófkjörskreppunni í
haust og sýndi þá farsæld og snilld sem þörf
er á við slíkar aðstæður? Hvers vegna bólaði
ekkert á hinum mikla foringja þá?
Áhugaverður listi
Hálflokað flokksvélaprófkjör ætlar eigi að
síður að skila áhugaverðum lista. Sem eitt
útaf fyrir sig sýnir hve mikla möguleika
raunveruleg samfylking hefur. Imynda má
sér niðurstöðu sem sýnir vel viðunandi lista
fyrir framboðið:
1) Össur/Jóhanna2) Bryndís Hlöðvers-
dóttir3) Össur/Jóhanna4) Guðný Guð-
björnsdóttir5) Arni Þór Sigurðssonó) Asta
R. Jóhannesdóttir7) Vilhjálmur Vilhjálms-
son/Mörður8) Guðrún Ögmundsdóttir9)
Mörður/Vilhjálmur/Jakob Frímann/Árni M.
Eitthvert afbrigði af þessu er bara ágætt f
fyrstu tilraun til að halda níu þingmönnum.
Hver man hver er þriðji maður á lista Fram-
sóknar í Reykjavík, eða 5., 6. 7. og 8. hjá
Sjálfstæðisflokknum?
IMENNINGAR
LÍFIfl
Guðrún Helga
Sigurðardóttir
Gulrót fyrir böm
Mikið og merkilegt starf er
unnið hjá kennurunum Sigur-
línu Jónsdóttur og Michael
Jón Clarke á Akureyri. Þau
hafa samið kennsluefni fyrir
sex til átta ára börn í flautu-
námi, sem nú er víðast notað í
tónlistarskólum, Flautað til
Ieiks 1 og 2, og svo er hægt að
fá hjá þeim geisladiska með
undirleik við lögin í kennslu-
bókunum sem ótvírætt hvetur
börnin og eykur áhuga þeirra á
tónlistarnáminu.
Geisladisk-
arnir eru mjög
góðir fyrir
börnin. Und-
irleikurinn er
einfaldur og
miðaður við
ungan aldur.
Diskurinn gefur börnunum
hvatningu til að halda takti og
þjálfar þau í að spila við undir-
leik. Með undirleiknum eru
þau örvuð í þeim metnaði að
halda áfram að spila og ná að
klára lagið þó þeim verði eitt-
hvað á í messunni. „Gulrót,"
kallar Michael Jón Clarke
þetta framtak og það er efa-
laust rétt hjá honum.
Diskarnir eru ekki til sölu í
búðum heldur þarf að sér-
panta þá og hafa sumir tónlist-
arskólar gengið svo langt að
láta panta fyrir allan skólann.
Hugsanlegt er þó að diskarnir
fari í fjölföldun því að eftir-
spurnin er þvílík.
Bmðuheimilið
var afbragð
Undirrituð hafði ómælt gaman
af því að sjá Brúðuheimilið í
Þjóðleikhúsinu á fimmtudag-
inn var og mælir með þvi við
hvern mann. Elva Osk Ólafs-
dóttir fór á kostum sem Nóra
og Pálmi Gestsson var afbragð
sem Krogstad málfærslumað-
ur. Það er að vísu ekkert nýtt
því að hann virðist bókstaflega
taka hamskiptum og umbreyt-
ast í þá persónu sem hann
Ieikur hverju sinni, hvort sem
það eru eftirhermur eða per-
sónuleg túlkun. Aðra eins
hæfileika hefur enginn ís-
lenskur leikari.
Það truflaði aðeins óvanan
hversu mikill vindlareykur er í
sýningunni og spurning hvort
ekki hefði mátt minnka reyk-
inn aðeins áhorfendanna
vegna. Sömuleiðis kom á óvart
hve Baltasar Kormákur tafsaði
mikið. Hann kom bókstaflega
engu óbrengluðu út úr sér,
hver svo sem ástæðan var, en
maður býst við meiru þegar
um gulldrenginn er að ræða.