Dagur - 13.04.1999, Blaðsíða 3

ÞRIÐJUDAGU R 13. APRÍL 1999 - 19

LIFIÐ I LANDINU
Svo þeir fái
náttúruna aftur
- Komdu sæll, Bemharð. Þú
varst núna um síðustu helgi að
byrja með nektarsýningar á
veitingastaðnum þínum, Setr-
inu í Sunnuhlíð.
„Já, en ég veit nú ekki hvort
ég á neitt að fara mikið að tjá
mig um þetta þó það sé auðvitað
alltaf gott að fá ókeypis auglýs-
ingu. Það er einsog búið sé að
kasta atómsprengju á bæinn og
fólk skiptist alveg í tvo hópa
gegn þessu og með. Þetta er
einsog þegar ritsíminn kom til
landsins, þá riðu bændur til
Reykjavíkur til þess að mót-
mæla. Nei, það eru sumir að
tala um að nektardansi fylgi ým-
islegt annað óheillavænlegt
einsog til dæmis dóp og vændi.
En ég skal segja þér að ég hef
alveg andstyggð á slíku og myndi
aldrei láta þannig líðast. Hér
verður ekki boðið uppá neitt
nema strippdans og ég verð
einsog andamamma sem passar
ungana sína. Eg vil ekki að neitt
misjafn spyijist út um minn
stað, enda er ég alveg heiðurs-
maður.“
- En af hverju heldur þú að
það séu þessar skiptu skoðanir
hér á Akureyri um svona nekt-
arsýningar?
„Erum við ekki bara svona
mikið sveitafólk í okkur hér fyrir
norðan. Eg skil ekki af hverju er
verið að gera veður út af þessu,
því svona starfsemi hefur verið í
gangi fyrir sunnan á skemmti-
stöðum í einhver 10 til 15 ár.
Við verðum bara að fylgja þeirri
menningu sem er í landinu. Síð-
an skrifa blöðin um þetta, það
er einsog þau hafi ekki frá neinu
öðru að segja. Það þarf kannski
einkasýningu fyrir blaðamenn
svo þeir fái náttúrna aftur.“
- Nú, þegar við tölum sam-
an á sunnudegi, eru afstaðnar
þrjár sýningar, hvernig voru
viðtökurnar og hvert er fram-
haldið?
„Eg stefni að því að vera með
þetta á hverju kvöldi. Móttökur
eru góðar, ég er búinn að vera í
„Ég vil náttúrlega margt frekar en
erlendar dansmeyjar. Helst vildi ég
fá þær norðlenskar, “ segir Bernharð
Steingrímsson, veitingamaður í Setr-
inu í Sunnuhlíð á Akureyri.
lúkunni eftir að hafa tekið á
móti heillaóskum. Fólki finnst
góð nýbreytni að fá eitthvað
annað en trúbadora með gítar.
Þennan stað sækja líka fleiri en
holdsveikir; til dæmis voru kon-
ur sem hingað koma að tala um
að þær vildu endilega fá karld-
ansara fyrir sig. En annars
máttu láta það koma fram að ég
vil náttúrlega margt frekar en
erlendar dansmeyjar. Helst vildi
ég fá þær norðlenskar, ef ein-
hverjar slíkar dísir gefa sig
fram.“
„Með kjötsúpu annan hvern þriðju-
dag og saltkjöt hinn þriðjudaginn á
móti,“ segir Guðrún S. Sigurðardóttir
á Reyðarfirði.
Umhverfis landi
f

á áttatíu símskr
Sigurður Bogi Sævarsson, slær á þráðinn og kannar mannlífið í landinu
Tannlæknar
skoða hvalbein
Sakna
flatneskjunnar
Komdu sæl Guðrún. Eg
minnst þess ekki að hafa talað
áður við Reyðfirðing í þessum
þætti, er eitthvað að gerast
eystra?
„Eg er nú voðalega lítil frétta-
kona í mér. Lífið hjá mér er allt í
þessum fasta farvegi, ég er kenn-
ari hér við grunnskólann þar sem
ég kenni aðallega íslensku í efstu
bekkjunum og síðan rekum við
hjónin Gistiheimilið Tærgesen,
sem er hér niðri á eyrinni."
- Tærgesen, hvað getur þú
sagt mér frekar um þetta sér-
stæða nafti?
„Þetta hús reisti Tærgesen, ___________
sem var annað hvort norskur eða
danskur, við utanverðan Eskiljörð fyrir 129 árum þegar hann kom
hingað til þess að græða á síldarútgerð og söltun. Síðan fór sá rekst-
ur allur út um þúfur og þá var það Tærgesen sem hengdi sig í hús-
inu og er því sagður vera hér enn á sveimi. Kaupfélag Héraðsbúa
keypti húsið árið 1912, en fáum árum áður hafði það verið flutt á
tunnum sjóleiðina hingað til Reyðaríjarðar. Var húsið í eigu félagsins
allt til 1995. Við keyptum síðan húsið ári síðar og sú ferðajónusta
sem við rekum hér hefur aukist jafnt og þétt síðan. Við erum bæði
með gistingu og matsölu, til dæmis heimilismat fyrir menn sem eru
að vinna hér í þorpinu."
- Heimilismatur, er það þá soðin ýsa á mánudögum
og slíkt?
„Já, einmitt. Síðan erum við alltaf
með kjötsúpu annan hvern
þriðjudag og saltkjöt hinn
þriðjudaginn á móti. Síðan
get ég sagt frá því að núna
er verið að setja upp leikrit-
ið Hart í bak hér í félags-
heimilinu Félagslundi, þar
sem við bjóðum á undan
uppá fína máltíð fyrir
sýningu og síðan kaffi og
kruðirí í hléi í félagsheiminu."
- Hvernig kannt þú annars
við þig á Reyðarfírði, samanborið
við Þorlákshöfn, þar sem þú bjóst
lengi?
„Þetta eru ólíkir staðir. Þorlákshöfn er yngsta byggðarlag landsins en Reyðarfjörður
er staður á gömlum merg. Fyrir sunnan er miklu meiri ys og þys á fólki en rórra er yfir
öllu hér og fólk fer minna af bæ. En ég er heldur ekki að segja að þessi rólegheit hér
séu neinn ókostur. Síður en svo. Stærsta atriðið er þó að ég sakna flatneskjunnar syðra
og vissulega er mér alltaf nokkuð létt í suðurferðum þegar komið er vestur fyrir Selja-
Iandsmúlann undir EyjaljöIIum og í Landeyjarnar, þar sem opnast hið mikla víðlendi."
- Blessaður Þorsteinn. Jæja, hvað er
að frétta úr Steinaríkinu, þessu stóra
og myndarlega steinasafni sem þú hef-
ur sett upp við Kalmannsefli á Akra-
nesi?
„Það er allt frekar gott, nema hvað ég
er alveg raddlaus eftir hópinn sem var
hér áðan. Hér var á ferð hópur tann-
lækna úr Reykjavík og sýndu þeir safn-
inu mikinn áhuga, ekki sfst hvalbeini og
tönnum sem hér eru til sýnis og ég tók á
sínum tíma úr hræi sem rak á Ijörur
vestur á Snæfellsnesi. Margir tannlækn-
ar hafa einmitt sýnt þessu áhuga, meðal
annars kom Elín Pálmadóttir hingað
með franska konu, sérfræðing á þessu
sviði.“
- Þú varst áður með verslunina á
Vegamótum á Snæfellsnesi, skilst
mér?
„Jú, ég rak hana í sjö ár en flutti hing-
að á Akranes um áramótin 1997 og
1998. Þá tók við að innrétta þetta hús-
næði sem steinasafnið er í - sem við opn-
uðum um það leyti sem Hvalfjarðargöng-
in voru opnuð. Fyrst þar á eftir var hér
mikil umferð og margir þeir sem ætluðu
að stoppa hér í kannski tíu mínuútur
áðu í allt að klukkutíma."
- Hve stórt er þetta safii í tegundum
talið og hefur þú sjálfur safnað stein-
unum?
„Nei, það gerði að svona að 80% hluta
mágur minn, Jón Dagsson, en þegar ég
var á Vegamótum fór hann oft til fjalls og
Ijöru að safna steinum og þá setti ég til
sýnis samhliða sölu á handveksmunum -
en fljótlega fór svo að steinasafnið vakti
meiri áhuga en handverkið. Sá hluti af
„Allt í allt eru þetta um 130 steinategundir, en
á íslandi finnast allt í allt um 200 tegundir, “
segir Þorsteinn Þorleifsson í Steinaríkinu á
Akranesi.
safni mínu sem kemur ekki frá Jóni mági
mínum er frá öðrum söfnurum eða Nátt-
úrufræðistofnun Islands. Allt í allt eru
þetta um 130 tegundir, en á Islandi finn-
ast allt í allt um 200 tegundir. Safnið
hennar Petru á Stöðvarfirði er reyndar
stærra í magni talið, en tegundir færri.“
- Síðan ertu líka með safn um Hval-
fjarðargöngin?
„Já, hér erum við með ýmsa muni sem
tengjast gerð ganganna sem og líkan af
þeim. Hingað í safnið hafa verið að
koma krakkar á aldrinum 8 til 9 ára og
þau eru með allt á hreinu um jarðgöngin
og að því leyti vekur þetta safn áhuga
fleira ungs fólks en bara þeirra sem eru í
efstu bekkjum grunnskólans eða í jarð-
fræði í háskólanum."
Söngur og pólitlk
- Sæl Ásta Begga. Ég
hringi nú bara til að for-
vitnast, er eitthvað að
gerast á Suðurlandi
þessa dagana?
„Það held ég að sé nú
eitthvað lítið, ef eitthvað
er er það helst úr pólítík
og söng. Ég var niðri á
Hvolsvelli í gær þar sem
Karlakór Rangæinga og
Kvennakór Hafnarfjarðar
voru með sameiginlega
tónleika, en báðum kórun-
um stjórnar Halldór Osk-
arsson og undirleikari er
Hörður Bragason. Það er
sérstaklega skemmtilegt að
fylgjast með honum, svo
skemmtilega lifir hann sig inn í hlutverk
sitt.“
- Hvernig ná þessir tveir kórar sam-
an, nú hljóta þeir að vera mjög ólíkir?
„Já þeir eru það en ná samt vel saman.
Karlakórinn söng skemmtileg lög og sér-
staklega komu vel út einsöngvararnir Jón
Smári Lárusson, vegagerðarmaður á
Hvolsvelli, sem söng einsöng í laginu
Bára blá og einnig gerði Gísli Stefánsson,
kjötiðnaðarmaður á Hellu, það gott í lag-
inu Hraustir menn. Þá söng kórinn líka
lagið Nótt eftir Arna Thorsteinsson, sem
er flutt í kvikmyndinni um Karlakórinn
Heklu. Ég sé Ragnhildi Gísladóttur alltaf
fyrir mér þegar ég heyri það lag og var
einmitt að hugsa um það þegar þeir
sungu þetta lag að þeir
hefðu átt að fá einhverja
úr Kvennakór Hafnar-
Ijarðar lánaða í þessu eina
lagi. En annars kom
kvennakórinn mjög vel út
líka á þessum tónleikum,
þar sem þær sungu meðal
annars negrasálma og lög
úr söngleikjum."
- Þú segir að fólk sé
að tala um pólítík,
hvernig liggur landið
þar. Nú veit ég að þú ert
framsóknarmegin í til-
verunni...
„Það er búið að vera
svo mikið að gera hjá mér
að ég veit nú ekki alveg
hvað fólk er að spá, en hvað varðar Fram-
sókn þá finnst mér Guðni Agústsson vera
mjög vaxandi stjórnmálamaður. Síðan
skynja ég líka mikinn spenning fyrir
Kjartani Ólafssyni, sem er f 3. sæti á lista
Sjálfstæðisflokks, en mér finnst á hinn
bóginn allt eins líklegt að Eyjamenn, sem
eru öruggir með sinn Arna Johnsen, reyni
að koma öðrum Eyjamanni á þing og þeir
muni því fylkja liði um Lúðvfk. - Nei,
annars er ég ekki þannig framsóknarmað-
ur að ekkert annað komist að hjá mér.
Mestu máli finnst mér skipta að til setu á
Alþingi veljist menn sem hafa í sér dug og
dáð til að berjast fyrir hagsmunum síns
kjördæmis og þá skiptir ekhi alltaf öllu úr
hvaða flokki þeir koma.“
„Að til setu á Alþingi veljist menn
sem hafa í sér dug og dáð, “ segir
Ásta Begga Ólafsdóttir, matselja á
Leirubakka í Landsveit.