Dagur - 28.08.1999, Side 1
Hólar í Hjaltadal skömmu eftir 1800. Skólavist Gríms þar lauk snarlega árið 1796 þegar hann varð uppvís að innbroti á Höfðaströnd.
IjfpíS.
Grínmr Ólafsson
boigari
FREYJA JÓNSDÓTTIR
SKRiFAR
Prestsoniirinn Grímur Ólafsson átti lit-
ríkan feril sem glæpamaður og borgari í
Reykjavík um aldamótin 1800. Hann
var dæmdur til ævilangrar þrælkunar-
vinnu á Brimarhólmi, en strauk þaðan
árið 1808 og er talið að hann hafi flúið
til Englands. Ekkert spurðist til hans
eftir það. _____
Eftir því sem best er vitað var
Grímur Olafsson fæddur árið
1775, ekki er kunnugt um fæð-
ingardag hans. Hann var sonur
Ólafs Jónssonar, sem útskrifaðist
úr Hólaskóla 1759. Árið eftir
varð Ólafur djákni á Möðruvöll-
um og tók prestsvígslu 1761.
Eftir það var hann nokkur ár
prestur á Svalbarði í Þistilfirði og
síðan að Kvíabekk í Ólafsfirði.
Ólafur var vel ættaður, sonur
Jóns Guðmundssonar lögréttu-
manns og Guðrúnar Ingimund-
ardóttur. Margrét, kona Ólafs og
móðir Gríms, var dóttir Jóns lög-
réttumanns á Einarsstöðum í
Reykjadak Varla verður annað
sagt en Grímur hafi verið út af
góðum foreldrum þó að hann
hafi sjálfur lent á glapstigum
eins og greint verður frá hér á
eftir.
í uppvexti þótti Grímur meira
en lítið ódæll og gengu sögur um
að hann hafi reynt að kveikja í
Hólaskóla og einnig var hann
bendlaður við kukl. Ekki er
óhugsandi að ýkjur hafi verið
uppi því hvergi er að finna neitt
um íkveikjutilraunir annað en
sögusagnir einar. Sýslumenn í
Eyjafjarðar- og Þingeyjarsýslum
eru sagðir hafa vottað það að
þeir hafi ekki heyrt neitt misjafnt
um Grím þegar hann dvaldi í
umdæmi þeirra.
Hafði 44 ríkisdali upp úr
krafsinu
Grímur settist í Hólaskóla 1792
en gekk námið stirðlega. Þegar
hann hafði setið fjóra vetur í
skólanum og árangur lítill, varð
vist hans þar snarlega lokið eftir
að hann gerði sér ferð að nætur-
lagi út á Höfðaströnd á bæinn
Gröf, aðfaranótt 21. apríl 1796.
Erindið var að bijótast inn og
stela. Grfmur hafði upp úr krafs-
inu 44 ríkisdali. Áður en hann
náðist fór hann vestur á land og
þóttist vera í ýmsum erindagerð-
um.
Ekki var langt um Iiðið þegar
bréf kom til yfirvaldsins þar
vesira frá sýslumanni Skagfirð-
inga, sem vildi láta taka Grím
fastan vegna Grafarmálsins því
ekki þótti leika neinn vafi á að
Grímur hefði komið þar nærri.
Þegar þannig var komið sá hann
sitt óvænna og skundaði suður á
land. Þar kemst hann loks und-
ir mannahendur, rúmu ári eftir
innbrotið og ránið í Gröf, og er
sendur heim í átthagana.
Framhald ú hls. 2