Dagur - 25.01.2001, Qupperneq 7

FIMMTVDAGVK 25. JANÚAR 2 00 1 - 7
ÞJÓÐMÁL
Nýtt land og gamalt
„Garðar þessi fór ótroðnar slóðir ípólitískri skriffinnsku og fjallaði um Marilyn Monroe, Seðla-
banka íslands og Elvis heitinn Presley og fleiri pólitíska ieiðtoga á meðan ritstjórn Morgun-
biaðsins skrifaði mörg hundruð dálksentimetra um formann Sjálfstæðisflokksins á hverjum
degi og jafnvel oft á dag, “ segir pistlahöfundur.
Með Ólafi Þ. Þórðarsyni
og pistilhöfundi tóksl vin-
átta þegar báðir sátu á Al-
þingi og nær hún út yfir
gröf og dauða. Ólafur var
ekki bara með skýrustu
hugsun alþingismanna
heldur hélt hann líka
hnyttnari ræður en hinir.
Pistilhöfundi er í fersku
minni þegar Olaíi var nóg
boðið undir ræðuhöldum
Kvennalistans í þingsal og
bað um orðið með því að
berja kúlupennanum sínum við borðrönd-
ina eins og honum var lagið. Jafnrétti kynj-
anna til auðæfa landsins var á dagskrá og
komið hafði fram í opinberri könnun að
kvenfólk Iifði nokkrum árum lengur en
karlfólk að meðaltali. Ólafur heitinn komst
að rökréttri niðurstöðu í málinu eins og
venjulega:
Samkvæmt þessari staðfestingu hlutu
konur að erfa bú karla um síðir og eignast
þar með auðlegð Iandsins þegar öllu er til
skila haldið. Umræðunni lauk í rauninni á
þessum orðum þó einhverjir héldu samt
áfram að tala eftir þau eins og gengur.
Dómur í máli öryrkja hefur rifjað upp
ræðu Ólafs og pistilhöfundur hefur ekki á
móti því að bætur samfélagsins séu tengd-
ar settu tekjumarki svo jöfhuður ríki í sam-
hjálpinni áður en hinar kátu ekkjur velta
sér upp úr peningum eftir daga okkar karl-
kynsins. En fara verður að lögum og nið-
urstöðu dómstóla og allir menn eru meira
að segja jafnir fyrir þessum sömu lögum.
Pistilhöfundur hefur verið dæmdur fyrir
hitt og þetta um dagana og því miður
aldrei komist upp með að vísa dómum til
nefndar og hvað þá norður og niður eins
og hinir lögbrjótarnir.
En önTkjamálið hefur kallað fram helsu
kosti íslenskra lögmanna og eru þeir sömu
eiginleikar og Bismark fann hjá prúss-
neska hernum: Harðir eins og Kruppstál
að rukka fólk á morgnana en sveigjanlegir
eins og leður að semja álitsgerðir eftir há-
degi. Hinn praktíski lögmaður skrifar tvær
álitsgerðir í hverju máli í hádeginu svo
hann geti þjónað bæði ríkisstjórn og
stjórnarandstöðu eftir því hvor hópurinn
leitar hjá honum ráðgjafar í kaffitímanum.
Hitt er svo öllu verra ef dómstólarnir eru
að riðlast eftir flokksskírteinum og nú þeg-
ar verður að húa þjóðina undir að kjósa
dómara. Sé Hæstarétti ekki lengur heimilt
að kveða upp dóma sem hafa í för með sér
greiðslur úr ríkissjóði eins og ríkisstjórnin
segir er eins gott að slá réttinn af og taka
dómhúsið undir framúrakstur ríkisstjóm-
arinnar á fjárlögum vegna þjóðmenningar-
hússins við hliðina og fleiri brota á lögum
og stjórnarskrá. Svíður sem undir mígur í
þessu máli eins og öðrum.
Marilyn og Elvis
Pistilhöfundur naut þeirra foréttinda að
sækja Hótel Borg í kaffitímanum þegar
hann dvaldi langtímum í miðborg Rcykja-
víkur og hlusta á sér reyndara fólk við
kaffiborðið. Meðal borðfélaga var Vil-
mundur heitinn Gylfason þingmaður og
var málefnagrunnur að Bandalagi jafnað-
armanna lagður við borðið enda var hótel-
ið þá enn vel sótt kaffihús. Sú staða kom
upp einn góðan verðurdag í skoðanakönn-
un að bandalagið hlaut fimmtán þingsæta
spádóm þó raunin yrði önnur á kjördag.
Vilmundur karlinn sat sumsé uppi með
fímmtán auð þingsæti og hafði ekki fram-
bjóðendur til að manna sætin. Vimmi var
þá jafn vel mublaður innanstokks og hcl-
stu húsgagnabúðir Reykjavíkur. En það er
nú önnur saga.
A meðal helstu ljóðbiskupa í bandalagi
Vilmundar Gylfasonar var ungur maður að
nafni Garðar Sverrisson og sat hann meðal
annars í ritstjórn hins ágæta málgagns
Nýtt Land. Garðar þessi fór ótroðnar slóð-
ir í pólitískri skriffinnsku og Ijallaði um
Marilyn Monroe, Seðlabanka Islands og
Elvis hcitinn Presley og fleiri pólitiska Ieið-
toga á meðan ritstjórn Morgunblaðsins
skrifaði mörg hundruð dálksentimetra um
formann Sjálfstæðisflokksins á hverjum
degi ogjafnvel oft á dag. Fór svo að lokum
að hvorki blaöið Nýtt Land né formaður
Sjálfstæðsiflokksins lifðu af þessi heitu at-
lot og segir ckki af Garðari Sverrissvni og
Morgunþlaðinu fyrr en Garðar ræðst til
for\'stu hjá öryrkjum en Morgunblaðið
ræðst aftur til fory'stu hjá Sjálfstæðis-
flokknum og sægreifum eftir heiðarlega til-
raun til að standa á eigin fótum um skeið.
Allt samkvæmt hæstaréttardómum og svip-
miklu lunderni okkar Qölskrúðuga forsæt-
isráðherra.
Garðar Sverrisson hefur ekki úr fimmt-
án þingsætum að spila um þessar mundir
og lætur gott heita að orna sér við minn-
ingarnar um frú Monroe og Seðlabank-
ann. Formaður Oryrkjabandalagsins hefur
staðið í daglegum prófkjörsslag við for-
mann Sjálfstæðisflokksins allt kjörtímabil-
ið og kjörskráin er greinilega of lítil fyrir þá
báða. Spurningin er í hvaða stjórnmála-
flokk sveinninn Garðar ber niður með
prófkjörsfylgi sitt í næstu þingkosningum
og vonandi lenda þeir formennirnir saman
á Alþingi frekar en í Öryrkjabandalaginu
eftir kosningar. En enginn veit sína ævi
fyrr en öll er eins og Lasarus gamli komst
að raun um tvisvar á ævinni.
Málfræði og verkfræði
Forseti Alþingis biður flokksbróður sinn í
lorsæti Hæstaréttar að útskýra öryrkja-
dóminn fyrir þingheimi. Vitaskuld er það
eina leiðin til að þingmenn viti um hvað
þeir eru að tala fyrst þeir geta ekki lesið
það sjálfir. Alþingismenn eru ekki vanir
að semja Iög og rekur því fljótt í vörðurn-
ar. Að vfsu er öryrkjadómurinn skrifaður
á prýðilega auðskildu máli þó lagamál sé
samið af lögfræðingum sem hugsa í
lagafléttum og varnöglum. Hitt er svo
annað mál að betur má ef duga skal og
dómsyfirvöld verða að fá bæði málfræð-
inga og verkfræðinga sem hugsa beint í
rökfastri framsetningu til að semja með
sér dómsorðið. Alþýða manna þarf að
geta lesið dóma reiprennandi eins og
smáauglýsingarnar í DV en hnjóta ekki
stöðugt um áfrýjendur og gagnáfrýjendur
og aðrar fígúrur lagamálsins sem reyndar
hafa orðið bæði Iögmönnum og ráðherr-
um Þrándur í Götu í máli þessu.
UMBUÐA-
LAUST
skrifar
STJÓRNMÁL Á NETINU
2100 milljóiiir í ferdir og risnu
r
„Ýmsir stjórnmálamenn virðast telja það til vin-
sælda fallið að hlaupa til við hvert hugsanlegt
tækifæri og lýsa því yfir að nú sé ekkert því til
fyrirstöðu að hefja hvalveiðar, “ segir Svanfríður
Jónasdóttir.
Jóhanna Sigurðardóttir, alþingis-
maöur Samfýlkingarinnar, fjallar
á vefsíðu sinni um opinberan
kostnað við ferðir og risnu. Þar
segir: „Ferða- og risnukostnaður
ríkisstofnana og ráðuneyta var
tæpar 2110 milljónir árið 1999
og hafði hækkað um 220 milljón-
ir króna frá 1998. Þetta kemur
fram í sundurliðuðu yfirliti yfir
ferða- og risnukostnað sem fjár-
málaráðherra hefur lagt fram á
Alþingi að minni beiðni. Risnu-
kostnaður hækkaði um 23% milli
áranna 1998 og 1999 en ferða-
kostnaöur um rúm 10%
Hækkar milli ára
um 48 milljúnir
Frá 1998 eða á tveimur árum
hefur samanlagður ferða- og
risnukostnaður hækkað um 450
milljónir, en hann var á árinu
1999 um 2110 milljónir króna,
1998 tæpar 1900 milljónir króna
og 1660 milljónir árið 1997. Ef
einungis eru tekin hækkun
milli áranna 1998 og 1999, þá
hækkar risnukostnaður um
tæpar 48 milljónir milli ára
eða um 23%, ferðakostnaður
erlendis um rúmar 124 millj-
ónir króna og feröakostnaður
innanlands um tæpar 48
milljónir króna, sem er rúm-
lega 10% hækkun milli ára.
Krafaum
450 miHjóna spamað
Samfylkingin lagði til við fjár-
lagaafgreiðsluna að sparað
yrði í risnu- og ferðakostnað
450 milljónir króna, sem er
eðlilega krafa en sú fjárhæð
nemur einungis hækkuninni
sem orðið hefur á þessum liðum
s.l. 2 ár. Þessi tillaga var felld við
fjárlagaafgreiðsluna fyrir jólin. -
Það er vissulega athyglisvert að
sú fjárhæð sem það mun kosta
ríkissjóö að fullnægja dómi
Hæstaréttar og skerða ekki lífeyri
vegna tekna maka kostar ríkis-
sjóð 38.5 milljónir króna, en ein-
ungis hækkun á risnu milli ár-
anna 1998 og 1999 var 10 millj-
ónum hærri eða um 48 milljónir
króna. Þetta sýnir vel forgang rík-
isstjórnarinnar og er í samræmi
við það hvernig ríkisstjórnin
hefur aftur og aftur á kjcir-
tímabilinu hlunnfarið öryrkja
um réttmætar lífeyrisgreiðsl-
ur til samræmis við það sem
aðrir hafa fengið í þjóðfélag-
inu.“
Eius og að smella fingri?
Svanfríður Jónasdóttir, alþing-
ismaður Samfylkingarinnar,
skrifar um hvalveiðimálið á
vefsíðu sinni og segir þar
m.a.:
„Þegar rætt er um að hefja
hvalveiðar að nýju við Island
eru þeir býsna margir sem
láta eins og það sé jafnauðvelt
og að smelia fingri. Nú síðast
segir formaður sjávarútvegs-
nefndar AJþingis að ekkert sé því
til fyrirstöðu að við hefjum hval-
veiðar fyrst Norðmenn hafi
ákveðið að fella úr gildi bann sitt
við útflutningi. Hvernig það rím-
ar saman er nánast óskiljanlegt
því staða Norðmanna er allt önn-
ur en íslendinga. Bæði mót-
mæltu þeir banninu við hvalveið-
um á sínum tíma og eru auk þess
í Alþjóðahvalveiðiráðinu.
Ymsir stjórnmálamenn virðast
telja það til vinsælda fallið að
hlaupa til við hvert hugsanlegt
tækifæri og lýsa því yfir að nú sé
ekkert því til fyrirstöðu að hefja
hvalveiðar. Menn hafa ekki einu
sinni þann fyrirvara á að fyrst
þyrftum við að ganga í Al-
þjóðahvalveiðiráðið, og það með
fyrirvara um hvalveiðibannið.
Nei, þjóðin er blekkt ár eftir ár
með þrí að láta eins og hér sé um
nánast geðþóttaákvörðun að
ræða. En af því það eru nú þing-
menn Sjálfstæðisflokksins sem
fremstir fara og sá flokkur hefur
farið með húsbóndavaldið í sjáv-
arútvegsráðuneytinu í áratug, af
hverju gerist þá ekkert, þrátt fyr-
ir heitingar og samþykktir?"