Dagur - Tíminn Akureyri - 14.03.1997, Page 5

^Bagur-mmrárn
Föstudagur 14. mars 1997 -17
VIÐTAL DAGSINS
Vinnur ennþá hj á
einkaframtakinu
Friðrik Friðriksson, fyrrverandi blaðaútgefandi, er forstöðumaður breiðbandsþjónustu Pósts og síma hf. en hann
hefur löngum verið tengdur við einkaframtakið á íslandi. Hann segist ekki líta svo á að hann sé kominn í þjón-
ustu ríkisvaldsins þó að ríkið sé enn sem komið er eini hlutafjáreigandi fyrirtaekisins.
m Tiðrik Friðriksson,
M-jfyrrverandi blaðaút-
JL gefandi, hefur verið
ráðinn til Pósts og síma hf
sem forstöðumaður breið-
bandsþjónustu fyrirtœkis-
ins. í starfi sínu stýrir Frið-
rik Ijósleiðaravœðingu ís-
lendinga heim í hús.
Líkist hraðbraut
„Breiðbandið er flutningsleið
fyrir mál og myndir sem Póstur
og sími ætlar að byggja á í
framtíðinni. Ljósleiðarinn liggur
kringum landið og um þessar
mundir er verið að leggja ljós-
leiðara eða breiðband inn á
heimilin. Fram að þessu hafa
samskiptaleiðir að heimilinu
verið um símalínxu. Símalínur
eru mjög takmarkaðar og bara
hægt að flytja gögn eftir
ákveðnum hámarkshraða. Það
má því líkja breiðbandsvæðing-
unni við það að leggja hrað-
braut heim til fólks í staðinn
fyrir krókótta sveitavegi,“ segir
Friðrik Friðriksson.
Friðrik tók til starfa hjá Pósti
og síma hf. 1. febrúar síðastlið-
inn og mun hann stýra breið-
bandsvæðingu landans næstu
árin. Hann segir að nú þegar
séu um 1.000 heimili í Grafar-
vogi farin að taka á móti til-
raunasendingu á breiðbandinu
og síðar á þessu ári megi búast
við að 25 prósent heimila í
landinu geti tekið við breið-
bandssendingum. Það séu
heimili í nýjustu hverfunum á
höfuðborgarsvæðinu og nokkur
heimili á ísafirði, Akureyri og
helmingur Húsavíkur. Innan
nokkurra ára verði flestöll
heimilin í landinu komin með
þessa þjónustu.
„Sem þýðir að smám saman
flyst bæði síminn, sjónvarpið og
tölvusambandið gegnum þessa
leið,“ segir Friðrik og bendir á
að allt upplýsingastreymi verði
mun öflugra þegar breiðbandið
verði komið í fulla notkun. í dag
anni símalínurnar bara
ákveðnu álagi og geti hægvirk-
ar símalínur stíflað upplýsinga-
streymið, til dæmis á internet-
inu. Með breiðbandinu gjör-
breytist samskiptamynstrið,
engin loftnet þurfí og engin
skuggasvæði verði í sjónvarpi.
Fjöldi sjónvarpsrása verði ótak-
markaður þannig að heimilin
geti fengið tugi og jafnvel
hundruð sjónvarpsrása.
Opnað á næstunni
„Menn geta með miklu hrað-
virkari hætti flutt myndir og
notað sjónvarpið og tölvuna
með beinni hætti til að hafa
samskipti, til dæmis við sjón-
varpsstöðvar. Þetta er bara
upplýsingahraðbraut, sem Sím-
inn hefur verið að fjárfesta
mikið í á undanfórnum árum og
er að opna formlega á næstu
mánuðum," segir hann.
Búið er að leggja ljósleiðar-
ann að um 20 þúsund heimilum
á stór-Reykjavíkursvæðinu, Ak-
ureyri, ísafirði og Húsavík og
ættu þau að geta tekið á móti
sendingum á breiðbandinu þeg-
ar þær heQast formlega. Á
næstu árum bætast svo við
nokkur þúsund heimili á ári eft-
ir því sem ljósleiðarinn er graf-
inn í jörðu í samvinnu við hita-
veitu og rafveitu á hverjum
stað. Flestöll heimili verða
komin með breiðbandið kring-
um árið 2000.
„Við erum ennþá að ákveða
hvað verður á breiðbandinu,
hve margar sjónvarpsstöðvar
og hvaða efni og hvernig við
stöndum að þessu. Mér er falið
að leiða markaðssetninguna
sem þýðir meðal annars að ég
er í samningaviðræðum við fjöl-
miðlafyrirtækin," segir hann.
Pólitísk ráðning?
Gagnrýnt hefur verið að Friðrik
hafi verið ráðinn til Pósts og
síma hf., sem hefur verið breytt
í hlutafélag til áramóta með
einu hlutabréfi og það í eigu
ríkisins, án auglýsingar og talið
að um pólitíska ráðningu hafi
verið að ræða. Friðrik segir að
svo hafi ekki verið, sér hafi ein-
faldlega verið boðið starfið.
Hann sé síst af öllu kominn í
þjónustu ríkisins.
„Þetta er einkaframtak, svip-
að og með bankana. Þetta er
talsvert meira en formbreyting
því að með hlutafélagssvæðingu
breytast viðhorfm og menn
þurfa að vinna öðruvísi en þeir
gerðu. Svo er það sjálfsagt
seinni tíma ákvörðun eigend-
anna hvenær þeir selja hluti í
félaginu. Ég lít svo á að þetta sé
cinkafyrirtæki," segir hann.
- Þannig að þú ert ekki kom-
inn á ríkisjötuna?
„Alls ekki.“
-GHS
Ef ég væri engUl
Jóhanna
Halldórsdóttir
skrifar
Ef engillinn sœti
á öxlinni þinni
og hvíslaði,
myndirðu heyra?
Ef engillinn blakaði
vœngjunum sínum
um hjartað þitt,
myndirðu finna?
Ef ég væri engill, þá myndi ég flögra
niður til íslands á vængjunum mínum og
byrja á því að heimsækja ríkisstjórnina á
fundi. Þar myndi ég fara af einni öxlinni
á aðra og hvísla öllu því fallegasta og
besta sem ég kynni að þessu alvöru-
gefna, þreytta fólki og syngja því engla-
söngva þangað til það færi að brosa og
sameinaðist í einu allsherjar „TILGANG-
UR VINNU OKKAR ER AÐ FÓLKINU LÍÐI
VEL í ÞESSU LANDI, VIÐ LEGGJUM HUG
OKKAR OG HJÖRTU f ÞAГ -andvarpi.
Og svo gera menn að lögum íslenska rík-
isins að í þingsal muni allir þingmenn-
irnir hafa yfir þessa fullyrðingu í kór á
hverjum morgni fimm sinnum og að
loknum vinnudegi líka fimm sinnum.
Fólk veit nefnilega að það að segja hlut-
ina upphátt gerir þá raunverulegri.
Áður en ég yfirgæfi fólkið myndi ég
sáldra yfir það englakornunum mínum
sem inn'halda hjartagæsku og ómældan
styrk svo það gefist ekki upp á miðri
Ieið, því þetta er svo mikil stefnubreyling
að hún umturnar öllum hefðum á ís-
landi, og viðteknum venjumum það að
sumir eigi allt en aðrir ekkert.
Síðan myndi ég fiögra um úti í þjóðfé-
laginu og finna alla þá sem eru alltaf
með lokuð augun og segja alltaf: „Þetta
getur ekki verið svona slæmt, þetta eru
nú ýkjur og þetta bjargast nú allt saman
eins og það hefur alltaf gert.“ Ég myndi
setja englakossana mína á augu þeirra,
og syngja þangað til þetta fólk færi að
kitla í augun og finna til gleði. Loks
verður fólkið að opna augun og hætta að
neita að sjá í kringum sig, alla örbirgð-
ina og þá sem eru á bjargbrúninni. Ég
vef vængjunum mínum um hjörtu
fólksins, alveg þangað til allir verða svo
hamingjusamir að þeir finna sig knúna
til þess að galopna augun fyrir því að þó
að þeir eigi nóg þá líði margir skort og
þó að það sé viðtekin venja á íslandi að
sumir eigi allt en aðrir ekkert, þá sé það
ekki allt í lagi og margir séu að detta
fram af brúninni þó þeir haldi sér eins
fast og þeir geta. Fólk galopnar augun
og fer að taka ábyrgð á lífinu. Og áður
en ég fer kenni ég því að segja fimm
sinnum að morgni og fimm sinnum að
kvöldi: „ÉG BER ÁBYRGÐINA". Næst
myndi ég svífa til allra þeirra sem hafa
fólk í vinnu, strá engladuftinu mínu yfir
svo andlitsdrættirnir séu ekki svona stíf-
ir, bursta burt hrukkurnar af enninu á
þeim og hvísla að þeim þangað til allir
læra að segja: „FÓLKIÐ OKKAR Á SKIL-
IÐ AÐ FÁ GOTT KAUP. ÁNÆGT FÓLK
HELGAR FYRIRTÆKINU ALLA SÍNA
KRAFTA“. Þegar stífnin og hrukkurnar
væru horfnar myndi ég fljúga til alls hins
fólksins sem ég er okki búin að hitta á
íslandi, og er nú sofnað af því ég hef
verið svo lengi að þessu. Ég hvísla í eyr-
að á hverjum og einum: „VIÐ EIGUM
ALLT GOTT SKILIÐ, VIÐ ERUM ÖLL
JAFNGÓÐAR MANNESKJUR," og fer
ekki burt fyrr en allir eru farnir að brosa
í svefninum og skilja að það er ekki eðli-
legt að sumir eigi allt en aðrir ekkert.
Að lokum flýg ég upp frá íslandi og
bið alla hina englana að biðja fyrir land-
inu og fólkinu þar með mér, svo það fari
ekki í eyði og við syngjum fyrir sofandi
fólkið svo það dreymi fallega drauma.
Ef ég væri engill þá myndi ég gera
þetta.
Ef engillinn kyssti
augnlokin þín
og kitlaði,
myndirðu sjá?
Ef engillinn syngi
þér hamingjuljóð
svo angurvœrt,
myndirðu brosa?
Með engilblíðri kveðju úr Blöndudaln-
um.