Dagur - Tíminn Akureyri - 22.05.1997, Blaðsíða 10

22 - Fimmtudagur 22. maí 1997
Jletgur-'ðlímtmt
RADDIR FOLKSINS
Fvd lcs C Yl du TYl Heimilisfkngið er: Dagur-Tíminn, Strandgötu 31, pósthólf 58, 602 Akureyri eða
• • Þverolti 14 Reykjavík. Netfang: ritstjori@dagur.is, Fax: 460 6171
„Drullusokkar“ á flialdsdrossíunni eða?
Hafa þeir verið misnotaðir af Sjálfstæðisflokknum?
Mynd: JHF
Loksins virðist sem vinstri
ílokkarnir í landinu og ör-
ugglega stór hluti Fram-
sóknarflokksins einnig, séu að
átta sig á hvernig þeir hafa ver-
ið notaðir eða réttara sagt mis-
notaðir á undanförnum áratug-
um af Sjálfstæðisflokknum. Nú
er hins vegar komin fram vakn-
ing í þessum flokkum og á
meðal almennings í landinu um
að nú verði menn að taka
höndum saman og sameinast í
baráttunni gegn auðvaldinu og
fyrir eigin tilverurétti í þessu
landi. Þetta hefur þegar verið
reynt með mjög góðum árangri
er þessi öfl sameinuðust um að
steypa undan íhaldinu í borg-
arstjórnarkosningunum, í sjálfu
höfuðvíginu Reykjavík. Það er
öllum kunn staðreynd að Sjálf-
stæðisflokkurinn hefur jafnan
haldið sínum hlut, þrátt fyrir að
hafa verið í misvinsælum ríkis-
stjórnum. Fylgistap eða jafnvel
hrun á fylgi hefur jafnan verið
hlutskipti samstarfsflokksins
eins og dæmin sanna. Ekki ætti
að þurfa að minna t.d. Alþýðu-
flokksmenn á útreiðir fyrri ára
eftir samstarf við íhaldið og nú
virðist öll óánægja með núver-
andi ríkisstjórn ætla að bitna á
fylgi Framsóknarflokksins
samkvæmt skoðanankönnun-
um, en Sjálfstæðisflokkurinn
virðist ætla að halda sínum
hlut.
Að venjast skít
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
ætíð notað samstarsflokka sína
á sama hátt og bíleigandi setur
drullusokka á bifreið sína, til að
koma í veg fyr-
ir að óhreinind-
in setjist á bif-
reiðina sjálfa.
Gott dæmi um
það var, er iðn-
aðarráðherra
(framsóknar-
maður) skipaði
nýja menn í
stjórn Lands-
virkjunar á
dögunum. Þar
sem hann var
talinn hafa
brotið eitthvert
heiðursmanna-
samkomulag
þess efnis að Alþýðubandalagið
ætti að hafa sinn fulltrúa þar
inni. Ráðherra iosaði sæti alla-
ballans fyrir sínum eigin flokks-
bróður og allt varð vitlaust. (
stað þess að verja gerðir ráð-
herra síns, tók forsætisráð-
herra (sjálfstæðismaður) undir
gagrýnina að nokkru leyti og
tryggði þar með að ekki slettist
uppá íhaldsdrossíuna í þessu
máli frekar en öðrum þar sem
möguleiki er á að bera fyrir sig
samstarfsflokkinn og láta hann
taka á sig höggin. Því miður,
eða sem betur fer (eftir
smekk), hafa
sjálfstæðis-
menn ekki náð
hreinum
meirihluta eða
staðið einir sér
að stjórn lands-
ins. En hætt er
nú við því ef sú
staða kæmi upp
að sletturnar
og aurinn sett-
ust á drossíuna
sjálfa ef aur-
hlífarnar vant-
aði og einhver
skágljái kæmi á
sléttan og fagr-
an feld íhaldsins. Það er því
einlæg von mín að félags-
hyggjuflokkunum takist að stilla
saman strengi sína sem allra
fyrst, þannig að þeir kjósendur
sem ekki vilja gefa Sjálfstæðis-
flokknum atkvæði sitt eigi raun-
hæfari kost en þann, að kjósa
sér og sínum flokki þjónustu-
hlutverk við ríkisstjórn sjálf-
stæðismanna enn eina ferðina
og sama á raunar við um
sveitastjórnarkosningar. Fylk-
ingarnar eru aðeins tvær.
Frjálshyggjan og félagshyggjan
og eiga að standa og falla með
að er talað og skrifað
mikið þessa dagana um
afkomu þeirra sem þurfa
að framfleyta sér á bótum
hverskonar og það ekki að
ástæðulausu. Síðastliðin tvö ár
hefur Tryggingastofnun saman-
lagt rýrt tekjur þessara hópa
um 20% á ýmsan hátt. Það er
víst að ríkisstjórnin stýrir þeirri
stofnun og ber fulla ábyrgð á
hennar gjörðum.
í grein eftir Helga Seljan í
Degi-Tímanum 8. maí sl. kemur
fram að sá sem hefur notið fjár-
hagsaðstoðar sveitarfélags þarf
að borga slíkan styrk til baka
með yfir 140% og eins og hann
segir: „og sjá allir hvílíkt rang-
læti þar er á ferð.“ Ilelgi Seljan
tekur svo dæmi. Þar segir:
„Sem sagt 50 þús. kr. styrkur
hefur verið skattlagður fyrst og
bætur síðan skertar árið eftir
um 50 þús. kr. samtals. Þetta er
sláandi dæmi en satt og alveg
óskiljanlegt að svona vinnu-
brögð skuli vera við höfð.
Veit hæstvirtur forsætisráð-
herra ekki hvernig kjör ör-
yrkjar og ellilífeyrisþegar búa
við? Vita þingmenn Sjálfstæðis-
flokksins ekki hver kjör okkar
eru?
Ég vona að þeir viti um
sínum gerðum og árangri. Kjós-
endur félagshyggjuflokkanna
hljóta að eiga rétt á því að vita
hvort þeir séu með atkvæði sínu
að stuðla að ríkisstjórn félags-
hyggju eða hvort þeir séu að
velja sér það hlutskipti að ger-
ast húskarlar höfuðandstæðing-
anna.
Þorleifur Ananíasson.
hvernig þessi málaflokkur er og
vinni á sem skjótastan hátt að
úrbótum á Alþingi til þess að
kjör okkar verði lagfærð nú
strax.
Okkur öryrkjum og ellilífeyr-
isþegum sem þið háttvirtir
þingmenn munið best eftir rétt
fyrir kosingar og fenguð at-
kvæði frá, gæti dottið það í hug
að bindast samtökum og stofna
okkar eigin flokk. Einnig er full
þörf á því fyrir okkur öryrkja og
ellflífeyrisþega að fara að huga
að borgarstjórninni, við getum
sem best skipt um fólk þar á bæ
með okkar atkvæðum eða boðið
okkar eigin menn fram til emb-
ætta fyrir borgina.
Ef stjórnmálamenn dagsins í
dag muna það ekki, þá erum
við öryrkjar og ellilífeyrisþegar
í mörgum tilfellum foreldrar,
læknar, kennarar eða braut-
ryðjendur ykkar. Það segir ykk-
ur vonandi að við erum fullfær
um að veita ykkur hart aðhald
verði þess þörf.
Sigurður Magnússon
f.v. yjirrafmagnseftirlitsmaður
Skólavörðustíg 16a.
Strákamir okkar!
„Strákarnir okkar“ eru nú
komnir á kreik á nýjan
leik, þ.e. handboltapiltanir
í landsliðinu sem nú gerir
grundargarðinn frægan í
Japan. Og það er næsta
víst og nokkuð borðliggj-
andi að þeir verða strák-
arnir „okkar“ áfram, nema
náttúrlega að þeir fari að
tapa illa, gera ófyrirgefan-
lega feila í sókn og vörn,
þannig að hjartalínurit
landsmanna raskist veru-
lega. Og á því er auðvitað
hætta, ekki síst kl. 6 að
morgni, þegar menn eru
sestir svefnsnauðir og úrili-
ir fyrir framan skjáinn og
fá svo kannski stórtap í
morgunmat og saltinu
nuddað í morgunsárið. Og
síðan er rokið með hunds-
haus beint í vinnuna og
tapið látið bitna á starfsfé-
lögum, og þá náttúrlega
einkum undirtyllum frem-
ur en yfirmönnum.
Fjör- eða fýluegg
þjóðarinnar
Það er sem sé engin smá
ábyrgð sem hvílir á piltun-
um okkar þarna ytra. Þeir
hafa íjöregg þjóðarinnar í
hendi sér ásamt og með
boltanum, eða e.t.v öllu
fremur fýlu-egg þjóðarinn-
ar, því það veltur á bolta-
piltum hvort þorri lands-
manna mætir þrautfúll eða
þrælfjörugur til vinnu að
morgni. Og því eins gott að
vanda sig þegar skotið er á
mark eða varist voðalegum
vinstri- og undirhandar-
skotum útlendinga. Og
þýðir lítið að naga sig í
handarbök yfir hverri
handvömminni á fætur
annarri, því engar þeirra
verða fyrirgefnar hér
heima af heimtufrekum
landslýð.
Vamarsigur
Þegar þetta er ritað hafa
drengirnir leikið tvo leiki
og árangurinn vel viðun-
andi. Ágætur sigur gegn
liprum gestgjöfum, lands-
liði Japans. Og síðan
„varnarsigur" í jafnteflis-
leiknum við Alsírbúa, þar
sem staðan virtist á tíma-
bili gjörtöpuð. En strákarn-
ir sýndu karakter (og hefðu
betur átt að gera það
fyrstu 55 mínútur leiksins
einnig) og náðu stigi.
Sóknarleikur liðsins hef-
ur verið óvenju skemmti-
legur og íjölbreyttur og
stórkostleg mörk verið
skoruð sem ylja mönnum
um hjartarætur á ísa köldu
landi. Nú er bara að vona
að Duranona fari í gang og
taki að þrykkja í möskva,
því væntanlega verður far-
ið að taka hraustlegar á
móti Patreki þegar Júkkar
og svoddan jaxlar fara að
blanda sér í slaginn. A.m.k.
verður væntanlega við
rammbyggðari varnir að
etja þegar á líður mótið en
til þessa.
En sem sagt, áfram fs-
land á öllum tímum sólar-
hrings.
Umsjón:
Jóhannes Sigurjónsson.
| 'f' JVLeitifuwnið
&
&
Fátt fer meira í taugarnar á mér en Iögfræðing-
ar, læknar, prestar, hestamenn, glímumenn,
skotveiðimenn, fluguveiðimenn, fótboltamenn,
handboltamenn, bændur, glæpamenn, lögreglu-
menn, vélskólakennarar, fyilubyttur, banka-
stjórar, alþingismenn, ritstjórar, sjónvarps-
fréttamenn. Þáð er að segja þegar þessir menn
eru á rangri hillu í lffinu.
En einkum og aðallega og umfram allt fer þó
ekkert í lffinu meira í taugarnar á mér en þeir
þrautleiðinlegu einstaklingar sem æfinlega hafa
allt á hornum sér og láta allt og alla fara í taug-
arnar á sér síknt og heilagt.
Fylkingarnar eru
aÖeins tvaer
Frjdlshyggjan og
félagshyggjan og
eiga aö standa og
falla meÖ sínum
gerÖum og drangri.
Hnútarnir trosna
og böndín bresta