Dagur - Tíminn Reykjavík - 15.05.1997, Qupperneq 6

6 - Fimmtudagur 15. maí 1997
mmmmammmmmm
FimmLudtíigur ia. mu t X >>
FRÉTTASKÝRING
íDagur-®úrarm <>
Ijóst vera af samtölum við starfsmenn að starfið er hvorki einfalt né tilvera barnanna.
Toshiba 2855
Tilboðsverð:
Áður 99.900,
- nú stgr.
Raðgreiðslur til 36 mánaða.
B
Hafnarstræti 91-91 • Akureyri ■ Sími 462 6100
Meðferðarheimilið Bakkaflöt og tvö alvarleg strok þaðan
nýverið hafa vakið upp áleitnar spurningar. Dagur-Tíminn
fékk legfi í gœr til að sœkja Bakkaflöt í Skagafirði heim,
kgnna sér aðbúnað og síðast en ekki síst var regnt að fá
svör við því hvað olli því að fjögur ungmenni kefluðu og
bundu starfsstúlku, gfirgáfu hjálparvana og stefndu síðan
fjölmörgum í voða með ofsaakstri á stolinni bifreið. Svar
sálfræðingsins Ingvars Guðnasonar og Önnu Hlínar
Bjarnadótturforstöðumanns vekur ugg. E.t.v. gerðu börnin
sér alls enga grein fgrir því að þau vœru að fremja ofbeldi
Björn
Þorláksson
skrifar
Meðferðarkerfið elur með
sér ákveðna þversögn
sem alltaf verður,“ segir
Ingvar. „Þjóðfélagið krefst þess
að ungmennanna sé gætt nótt
og dag, en jafnframt verða eng-
ar framfarir hjá þeim nema
þeim sé umbunað þegar vel
gengur." Ingvar segir að starfs-
menn stofnunarinnar séu í
mörgum ólíkum hlutverkum:
gæslumanna, meðferðaraðila,
refsanda og þeirra sem
ráðleggja. „Meðan stofnunin er
ekki sórhönnuð gæslustofnun
verður ekki algjörlega hægt að
koma í veg fyrir strok. Á hinn
bóginn kallar líka mjög ströng
gæsla e.t.v. á harðan flótta og
þá hugsanlega með enn verri
afleiðingum en urðu hér. Strok-
in tvö eru einangruð tilvik og
gefa enga mynd af starfinu á
meðferðarheimilinu."
Og Anna bætir við: „Fram að
þessu hafa engir nágrannar
amast við þessari starfsemi og
margir hafa spurt: Hvers vegna
þarf að gæta þessara krakka,
þau eru svo yndisleg. Það heyr-
ir til undantekninga ef upp
koma alvarlegir árekstrar eða
ofbeldi en þó er óhugnanlegt að
oíbeldissýn unglinga, ekki bara
þeirra sem koma til okkar held-
ur allra, er að breytast."
Ábyrgð myndmiðla
Ingvar hefur sínar skýringar
sem eru ekki nýjar af nálinni,
en e.t.v. hunsar þjóðfélagið að
taka á vandanum. „Sjónvarpið,
ofbeldiskvikmyndir og tölvu-
leikir eiga mjög ríkan þátt í
þessari skelfilegu þróun, ég er
ekki í nokkrum vafa um það.
Síðustu 10 árin eru unglingar
að missa sjónir á afleiðingum
oíbeldis. Stundum virðast þeir
ekki gera sér neina grein fyrir
muninum á raunverulegu of-
beldi og e.k. sýndarveruleika.
Breytingarnar eru ekki þær að
ofbeldi sé til staðar. Alvarleg-
asta breytingin er afstaðan til
ofbeldis í unglingamenningunni
- ofbeldið er viðurkennd aðferð
til að leysa ágreining. Þetta
kemur fram í bíó- og tónlistar-
menningunni og endurspeglast
í þessum atburði. Þessi mjög
svo alvarlegi atburður gerist
hér, að kona er kefluð, bundin
og skilin eftir - en það er ekki
víst að gerendurnir hafi áttað
sig á alvöru málsins, hafi jafn-
vel talið að þau hafi ekki verið
að beita raunverulegu ofbeldi,
af því að þau hvorki spörkuðu,
kýldu eða meiddu viðkomandi
alvarlega. Þau sjá svona oft í
bíó og eins má benda á fjölda af
spennandi eltingarleikjum milli
lögreglu og afbrotamanna."
Páfagaukur og
platbyssa
En hefur nokkru sinni verið
sannað að bein tengsl séu mifli
ofbeldis í myndmiðlum og upp-
eldis? Ingvar bregst ákveðið
við. „Ég verð beinlínis reiður
þegar þessu er haldið fram.
Þarf eitthvað að sanna það og
þá hvernig? Gefur það ekki
auga leið að þetta hefur mikil
áhrif á hugsanagang fólks.“
Anna bætir við dæmisögu um
2 ára gamlan krakka sem ný-
verið sá leikfangabyssu í fyrsta
skipti í raunveruleikanum en
hafði áður séð í sjónvarpi.
Skammt frá sat páfagaukur og
fyrstu viðbrögð óvitans voru að
beina byssunni að fuglinum og
reyna að drepa hann!
Ekkert harðræði
Mikil viðbrögð hafa borist Önnu
forstöðumanni síðan fréttir bár-
ust af atburðunum aðfaranótt
mánudags. Þau eru öll á einn
veg, styðjandi og jákvæð að
hennar sögn, starfið er línu-
dans og börnin viðkvæm. Hún
óttast ekki að Bakkaflöt fái ein-
hvern stimpil og vonast til að
nágrannar og aðrir hlutaðeig-
andi mimi eftir sem áður eiga
gott samstarf og hugsa hlýtt til
starfseminnar. Haft var eftir
unglingi á dögunum að börn
hefðu verið beitt harðræði á
Bakkaflöt en því neita Ingvar og
Anna eindregið.
Breyting til góðs
í viðtali við Dag-Tímann í gær
sagði Bragi Guðbrandssson,
forstöðumaður Barnaverndar-
stofu, að erfiðustu skjólstæðing-
ar á meðferðarheimilum væru
vistaðir á Bakkaflöt. Þau börn
væru mótþróafyllri og lengri
tíma tæki að beina þeim á rétta
braut en öðrum. Bragi sagði að
því væru líkurnar á erfíðleikum
meiri á Bakkaflöt en annars
staðar. Nú hefur meirihluti Al-
þingis samþykkt að hækka
sjálfræðisaldur í 18 ár og því
fagna bæði Ingvar og Anna.
Mörg dæmi eru um að undir-
búningsstarf krakka, sem
komnir eru vel á legg í kerfinu,
eyðileggist þegar þau labba út
úr meðferð, daginn sem þau
verða sextán. Og foreldrar
þeirra geta ekkert að gert.
Náttúrulegt umhverfi
Krakkarnir voru að fara í
hestaferð þegar Dagur-Tíminn
kvaddi en ásamt skólagöngu og
áherslu á hópvinnu er mikið
lagt upp úr að kynna börnunum
náttúruna og það sem umhverf-
ið hefur upp á að bjóða. Sex
meðferðarheimili eru alls á
landinu en Bakkaflöt er með
kostnaðarsömustu útgerðina,
þar er flest starfsfólk vegna
þess að unglingarnir eru sér-
lega erfiðir þar eins og fram
hefur komið áður í fréttum
blaðsins. En er vandamál að fá
fólk til starfa, þar sem hættan á
ofbeldi er fyrir hendi? Svarið er
nei og konan sem lenti í lífs-
reynslunni ömurlegu um helg-
ina, er aftur mætt í vinnu.