Alþýðublaðið - 08.06.1921, Blaðsíða 1

O-efið tit »f AlþýdnflokkBanL,
1921
Miðvikudagina 8. júní.
128 tölabh
egar kongurinn kemur.
Eg hallast fram á spaðann.
Gigtarverkurinn f bakínu er orð
inn. svíðandi heitur — sár—
óþolandi. Það er Ifka von, eftir
að hafa höggvið glerharðan mel
allan daginn. En garðholunni
minni verð eg að koma af í kvöld.
Kartöflurnár eru farnar að skjóta
öogum og garðurinn rennblautur
enn. Klukkan er níu. Já, stundum
hefi eg tekið það fagurlegar —
stundum þrjú dægur ísprettinum.
En bakið á mér er Ifka farið að
segja eftir.
Eg má til að tylla mér niður
andartak — rétt meðan sárasta
kvöiin líður frá. Þáð er líka fróun
að því að hvíla augað við fjörð
inn. spegilsléttan — dreymændi.
— Já, í blaðinn stóð það, —
konungurinn er bráðum væntan-
iegur til höfuðstað&rins — og
það hvað eiga að verða mikið
um dýrðir — þingið veitti 200
þúsundir, en íjármálaráðherrann
segir sð þær séu bónar. Eg er
ansi bræddur um að þeir verði
að bæta töEuverðu við. — Það
var víst líka sagt í blaðinu, að
það mundi þurfa að bæta 300
þásundum við, ef viðtökurnar ættu
að samsvara undirbúningnum, Já,
niikið verður nú um dýrðir í höf-
uðstaðmim. Gaman væri að vera
aærstaddur og sjá höfðingjana
snóast f kringum konginn. Gam-
an að bregða sér suður — ofur-
litla stund, — frá spaðanum pg
mölbrjótnum. — En hvað er eg
að láta raig dreyma um þessa
hlutá. Eg, sem hefi ekki getað
farið í kirkju í heilt ár, -— ekki
Jcunnað við að fara þaagað í
hversdagsgörmuaum og með marg-
bæklaða skó. — Og þó mynd|
eg hafa ósegjanlega mikið gaman
af að létta mér upp frá stritinu
svo sem vikutfma. Rétt hefi eg
sjálfsagt eins mikina tií að sjá
kongiaa og verá með hoaum,
eins og höfðiagjarair í höfuðstaðn-
um. Og hver veit þó. Jafnrétti
hefi eg ekki þekt í lffinu enn þá,
og jafnræði fæst ekki fyr en í
gröfinni.
Þeir verða sjáandi, höfðingjarn-
ir f höfuðstaðnum, þegar kongur-
inn kemur. Þeir verða ekki í nein
um hversdagsgoroiunoi. Þeir veröa,
að sýaa kongiaum að hér búi rik
þjóð, sem tfmi að sjá af nokkr-
um hundruðum þnsunda í — |a,
f hvað? Krossarnir verða lfka að
vera fleiri, éf höfðingjarnir verða
dálftið stimamjúkir og veitingar
verða ríkmannlegar. — Þeir eru
annars nógu klókir þar syðra. —
Þarna ieggja höfðingjarnir sjálfum
sér til dýrindis veizlur og hvers-
konar fagnað, án þess að kosta
nokkru til sjálfir. — Landið —
almenningur —• borgar brúsann.
— En skyldu þeir eiga með
þetta? ,— Eg efast, en þori ekk-
ert að lullyrða. Lfklega pætti það
síettirekuskapur að fara að rekast
f þessu smáræði. Smáræði — ja,
hvað verður þetta aú mikið á
hvera mann i landiau? Fimm
hundruð þúsuadir. — Það verða
um 5 krónur á hvern mann í
landinu, eða þó dálftið meira.
Hvað fæ eg nú að borga? — Við
hjónin og krakkarnir sex — átta.
— Jtí, 40 krónur koma á mig
og'vel það. — Og Sveinki bróðir
þarna fram í sveitinni — á harð-
balakoti, konan heilsulaus og
krakkarnir s í ómegð. —Já, ekki
held eg að hann sé færari um
það en eg.
Sfcyldu þeir nú höfðingjarnir,
hugsa nokkuð ut i það, hvað eg
og mínir líkar eiga bágt með að
borga veizluraar þeirra? — Eg er
hræddur um ekki. — Þeir vita
s/álfsagt ekkert um hveraig Jónsa
mfaum varð innanbrjóts, þegar
eg síðastliðið baust, varð að segja
honum að eg gæti ekki látið
hann halda áfram á skólanum;
— gæti ekkt kíofið kostnaðinn
við skóiagöaguaa. — Þeír sáu
ekki tárin, sem hrundu niður
kinnar konunnar hans Sveinka
Ný bók
Syltingta í Rnsslanði
eftir Síefán Pétnrsson. *.
Greinileg frásögn um bylting-
una í Rússiandi, tiídrög hennar
og ástand það sem hún he&r
skapað. Bókin er með 14 mynð-
um. Fæst hjá: Afgreiðslu Alþýðv-
blaðsins, Ársæli Áraasyni, Bóks>-
verzlua íeafoldar, Bókaverzl. Sigí.
Eymuadssoaar, Guðm. Gamalíels-
syai og Guðgeiri Jóassyai bók-
bindara á Hverfisgötu 34.
bróður, þegar haan í fyrra var
að leiða eftirlætiskúna þeirra át
úr fjósinu — varð að selja hana,
ti! að borga lækais- og meðala-
kostnað, og grynka svo á sknlð-
inni f kaupstaðnum, að hann fengi
út eftir Nýárið. — Nei, þeir hafs
sjálfsagt ekkí séð þetta. — Og
þó svo hefði verið, mundu þeir
gleyma þessháttar smámunum, af
því kengurinn er að koma.
Fjöratfu krónur, og vel það. —
Hvað skyldi eg þurfa að vinna
marga eftirvinnutíma til að borga
þennan skatt? —. Neí, ekki slepp
eg með að vinna kvöldin þau,
sem höfðingjarnir sitja að kvöld-
veizlum með kqnginum. Eg verð
að bæta aokkriim kvöldum við.
— Ef eg þá fæ nokkra eftir-
vinnu ? — Atvianan er af skorn-
um skamti. Ðagvínnan borgar
varla matinn ofan í okkur og
húsaskjól. — Og eg get biláð,
þegar minst varir. — Og hvað
þá?
Hver veit nema konungiaum
værí kærara, að éinhverjum af
þessum fimm hundrað þúsuhdom
væri varið ti! að Iétta undir með
mér og mínum lfkum, eins og
höfðiagjarnir f höfuðstaðaum eyddu
þeim á fimm dógtim? — Konung-
urían verður sjálísagt ekki spurð-
ur um neitt þess kéti&r. — Máske
það verði frekar farið kring uot