Dagur - Tíminn - 19.12.1996, Blaðsíða 6

18 - Fimmtudagur 19. desember 1996
,áDagur-©ímmn
RADDIR FOLKSINS
is..
Heimilisfangið er: Dagur-Tíminn, Strandgötu 31, pósthólf 58,602 Akureyri
Vafasöm gjafmildi
Páll
Jóhannesson
skrifar
Til hamingju, íslenska
þjóð, með þá rausnar-
legu gjöf sem LÍÚ hefur
ákveðið að gefa íslensku þjóð-
inni. Stórmennin í LÍÚ hafa
loksins rétt úr sínu bogna baki,
eftir áralöng mögur ár, og
ákveðið að gefa þjóðinni nýtt og
glæsilegt hafrannsóknaskip.
Þeir ætla að hrista fram úr
erminni svo sem einn milljarð,
sem á að fara í smíði skipsins.
Á undanförnum árum hafa
þessir sömu menn, undir for-
ystu Kristjáns Ragnarssonar,
rokið upp til handa og fóta þeg-
ar að kjarasamningum kemur.
Þá er nú heldur bágborið
ástandið hjá LÍÚ. Einnig hefur
það færst í vöxt að kvótinn er
orðinn óopinber eign útgerðar-
innar, sem gerir það að verkum
að kvótabrask þrífst sem aldrei
fyrr, öllum til óþurftar nema þá
kannski útgerðarmönnum. Til
að fyrirbyggja allan misskilning
þá er hér ekki átt við hagræð-
ingu í veiðum, heldur beina
kvótaleigu til að geta sent skip-
in á framandi mið. Hvorki sjó-
menn né fiskverkafólk hafa not-
ið góðs af slíku braski, pening-
arnir vegna kvótaleigu á
óveiddum fiski fara beint í vasa
útgerðarmannsins. Svo segja
menn að fiskurinn sé þjóðar-
eign. Skrítið, ekki satt?
'W?
4
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ
Stóra sviöið kl. 20.00
Jólafrumsýning:
VILLIÖNDIN
eftir Henrik Ibsen
26. des. kl. 20. Uppselt.
2. sýn. föstud. 27. des. Uppselt.
3. sýn. laugard. 28. des. Uppselt.
4. sýn. föstud. 3. jan. Örfá sæti laus.
KENNARAR ÓSKAST
eftir Ólaf Hauk Símonarson
6. sýn. fimmtud. 2. jan. Nokkur sæti laus.
7. sýn. sunnud. 5. jan. Nokkur sæti laus.
ÞREK OG TÁR
eftir Ólaf Hauk Símonarson
Laugard. 4. jan.
Barnaleikritið LITLIKLÁUS0G
STÓRIKLÁUS eftir H.C. Andersen
verður frumsýnt seinni hluta janúar.
Miðasala auglýst síðar.
Smíðaverkstæðið
kl. 20.30
LEITT AÐ HÚN SKYLDI
VERA SKÆKJA
eftir John Ford
Föstud. 27. des. Nokkur sæti laus.
Laugard. 28. des. Nokkur sæti laus.
Fóstud. 3. jan. Sunnud. 5. jan.
Athygli skal vakin á að sýningin
er ekki við hæfi barna.
Ekki er hægt að hleypa gestum inn i
salinn eftir að sýning er hafin.
Litla sviðið kl. 20.30
í HVÍTU MYRKRI
eftir Karl Ágúst Úlfsson
Sunnud. 29. des. Laugard. 4. jan.
Athugiö að ekki er hægt að hleypa gest-
um inn i' salinn eftir að sýning er hafin.
★ ★ ★
GJAFAKORT í LEIKJHÚS
- SÍGILD OG
SKEMMTILEG GJÖF
★ ★ ★
Miðasalan er opin mánudaga og
þriðjudaga kl. 13-18, miðvikudaga
til sunnudaga kl. 13-20 og til
20.30 þegar sýningar eru á þeim
tíma. Einnig er tekið á móti síma-
pöntunum frá kl. 10 virka daga.
Simi 551 1200.
i 4
Ll ibdiuaniOaiiMuJiiiKiu
I ~ bÍT 5 jújiji wj*j
LEIKFELAG AKUREYRAR
Undir berum himni
eftir Steve Tesich
Frumsýning
á „Renniverkstæðinu"
(Strandgötu 49)
sunnudaginn 29. des. kl. 20.30.
Uppselt
2. sýning mán. 30. des. kl. 20.30.
3. sýning lau. 4. jan. kl. 20.30.
4. sýning sun. 5. jan. kl. 20.30.
Sýningin er ekki
við hæfi barna.
pfih Gmmn
(fjafafímt á ÍDýwi
í Jíáí)a.sfU)(fi vt tiíiudin
játagjöf. fywi ytuptu.
fíynóíádUui.
3tafii xwitaiid uii miiasölu
Samkomuhúsinu
Sigrún Astrós
Föstud. 27. des. kl. 20.30.
Aukasýning - Allra síðasta sinn.
Dýrin í Hálsaskógi
eftir Thorbjorn Egner
Aukasýningar:
Laugard. 28. des. kl. 14.
Sunnud. 29. des. kl. 14.
MiSasalan er opin alla virka daga
nema mánud. kl. 13.00-17.00
og fram að sýningu sýningardaga.
Símsvari alian sólarhringinn.
Sími í mi&asölu: 462 1400.
iDngitr-ÍEfmtnu
- besti tími dagsins!
Gjafmildi Kristjáns Ragnarssonar
er umtalsefni þessa bréfs.
Já, þetta með að ílskurinn sé
þjóðareign er nú dálítið skrítið.
Því að á sama tíma og útgerð-
armaðurinn hefur heimild til að
leigja og braska með þjóðar-
eignina stinga þeir gróðanum
af kvótaleigunni í vasann. Síðan
á allur almenningur að trúa því
að ekki sé svigrúm til að Iáta
útgerðina greiða auðlindaskatt.
Það er tvennt sem gerði það
að verkum að maður varð svo-
lítið tortrygginn, þegar tilkynn-
ingin um gjöfína fínu kom.
í fyrsta lagi vill meirihluti
fólks setja auðlindaskatt á út-
gerðina, þar sem fiskurinn er jú
þjóðareign, en það má útgerðin
ekki heyra á minnst; það sé
ekki svigrúm til slíkra verka.
í öðru lagi eru sjómenn með
lausa samninga um áramót,
eins og nær allt annað launa-
fólk.
Það skyldi þó ekki vera að
útgerðin sé að kaupa sér frið.
Fá fólk til að gleyma og hætta
að tala um auðlindaskattinn og
hafa síðan samúð með sér, þeg-
ar þeir segja við sjómenn að
ekki sé svigrúm til launahækk-
unar eða hagræðingar í kjara-
samningum.
Þetta með kjarasamningana.
Ef LÍÚ sýnir sama ábyrgðarleysi
í komandi samningum og við þá
síðustu og vinnustöðvun verður
að veruleika, þá er útgerðin bú-
in að leggja sitt af mörkum
(þetta með skipið) og krefjast
lagasetninga til að binda enda á
vinnudeilur þeirra og sjó-
manna. Kristján Ragnarsson og
félagar í LÍÚ líta nefnilega svo á
að vinnudeilur þeirra við sjó-
menn eigi ávallt að leysa með
lögum, en ekki við samninga-
borðið. Þeirra sjónarmið eru að
aðeins sjómenn eigi að gefa eft-
ir, er vinnudeilur eru annars-
vegar. Þeir virðast ekki gera sér
grein fyrir því að sjaldan veldur
einn þá tveir deila.
Vangaveltur af þessu tagi eru
ekki óeðlilegar í ljósi þess að á
sama tíma og útgerðin segir að
ekki sé svigrúm til að setja auð-
lindaskattinn á þá ætla þeir að
gefa okkur rétt si svona einn
milljarð til að smíða skipið
góða. Það kann einhverjum að
þykja undarlegt að hægt sé að
gefa frá sór eitt þúsund milljón-
ir, þegar þeir eru nýbúnir að
segja að engir séu peningarnir
til. Nú er það auðvitað góðra
gjalda vert að færa þjóðinni
þessa glæsilegu gjöf, en hver
skyldi svo borga þegar upp er
staðið? Það skyldu þó ekki vera
sjómenn og fiskverkafólk sem
fá að borga brúsann? Einnig
má spyrja sjálfan sig þeirrar
spurningar, hvort útgerðin sé
ekki að viðurkenna með þessu
að nú sé einmitt svigrúm til að
setja auðlindaskattinn á.
Er ekki ríkisstjórnin líka allt-
af að tala um eitthvert góðæri,
sem reyndar enginn virðist taka
eftir nema þeir sjálfir. Það á
vafalaust eftir að sýna sig í
komandi samningum hjá hinum
almenna launþega.
Höfundur er skipverji
á Sléttbaki EA 304.
f-
*
Mánudagsmorgunn, skammdegið í algleym-
ingi, skítakuldi úti, bíllinn bilaður. Er hægt
að biðja um það verra?
Hvað er að fólki sem hjólar um allar trissur
sama þótt færðin sé þannig að það verði að
hjóla út á miðri götu? Og ekki nóg með það,
heldur endurskinslaust í þokkabót!
Það ætti að banna að skikka menn til að mæta
í vinnuna þegar enn er dimmt úti. Mein-
hornið mælir með vinnutíma frá ellefu til þrjú á
veturna.
A ldrei hættir maður að undrast endalausar
j/pKÞ xAbreiðurnar af ryðgandi bflhræjum við bfla-
sölur höfuðborgarinnar. Sum eru reyndar meiri
r hræ en önnnr og sumar blikkbeljurnar slaga
upp í það að vera bara þokkalegustu druslur. En verðið!
Það hlýtur að vera það sem gerir að verkum að landslagið
við bflasölurnar breytist svona lítið milli árstíða. Ég meina,
hver kaupir tólf ára gamlan kolryðgaðan fólksbfl á milljón?
Hafa bflasalar aldrei heyrt um lögmál framboðs og eftir-
spurnar?
Ambögur á
ljósvakamiðlum
Flestir reyna að nota spari-
málið þegar þeir koma
fram í fjölmiðluin, sletta
sem minnst og segja sem
fæstar vitleysur. Þetta tekst
þó ekki alltaf enda enginn
fuflkominn. Sérstaklega má
stundum heyra klúðurslega
til orða tekið á ljósvaka-
miðlum enda algengt að
þar tali fólk í beinni út-
sendingu, misjafnlega vel
undirbúið. Undirritaðri
barst nýlega í hendur sam-
antekt af setningum sem
allar eiga það sameiginlegt
að hafa lfljómað á öldum
ljósvakans á síðustu mán-
uðum og vera á einhvern
hátt undarlegar. Hér koma
nokkur dæmi:
• Sem betur fer sér maður
ekki börn á reiðhjólum
án þess að vera með
hjálm. (Spurning um að
henda bara gleraugun-
um og kaupa sér al-
mennilegan hjálm í stað-
inn. Örugglega miklu
ódýrara!).
• Ég fékk allt í einu dynk í
höfuðið.
• Fólk er klippt út úr bfl-
um. (Er ekki bfllinn
klippur utan af fólkinu?)
• Skyggnið var mjög
dimmt.
Dagsettar
vitleysur
Sumar ambögurnar lét
skrásetjari sér ekki nægja
að skrifa niður heldur
punktaði einnig niður dag-
setningu og hver hinn
orð(ó)heppni væri.
• Skagstrendingar halda
eignum sínum vel við,
aðallega með viðhaldi.
(Karl Eskill Pálsson,
fréttam. RÚVAK 22/7
94).
• Sagði mína sögu ekki
slétta. (maður í þjóðar-
sál, ódagsett).
• Það barst mér til heyrna
(Ólöf Sig. Listasumar í
RÚVAK 1/8 95).
• Móðurættin er flest ef
ekki öll þarna að vestan
(Sigga Beinteins í þætti
um Súðavík 23/1 95).
• Allir við eina sökina
felldir. (Friðrik Þór Guð-
mundsson í Þjóðarsál,
26/10 94).
Og að síðustu...
• Konur koma oft á fæð-
ingadeildina með farið
legvatn. (Hjúkrunarfræð-
ingur í útvarpsviðtali
96).
• Ég vill bara leggja árar í
belg. (Kona sem hringdi í
Þjóðarsál 11/3 95).
• Hermdarverk skutu
fjölda manns. (Bjarni
Fel. í Atlanta 27/7 96).
• Ég arfleiddi orgelskóna
góðu frá pabba. (Björn
Steinar Sólbergsson í
viðtali við Gest Einar í
RÚVAK 21/8 96).
Og að síðustu ein skondin
setning sem birtist á
prenti:
• Hlýjan frá líkama hans
umlak hana. (Súsanna
Svavarsdóttir. Þýðing f.
Ásprent.)
Umsjón:
Auður Ingólfsdóltir.