Dagblaðið Vísir - DV - 04.12.1981, Síða 2

18
DAGBLAÐIÐ & VÍSIR. FÖSTUDAGUR 4. DESEMBER 1981.
Sjónvarpnæstuvika
(Adolf Hitler — My Part in His
Downfall). Bresk gamanmynd frá
1972. Leikstjóri: Norman Cohen.
Aðaihlutverk: Jim Dale, Spike
Milligan.Arthur Lowe. Myndin
segir frá nokkrum náungum, sem
fara í herinn, þegar Hitler ræðst
inn í Pólland. Gamanið byrjar
þegar trompettleikarinn Spike
Milligan fer í læknisskoðun.
Þýðandi: Kristmann Eiðsson.
23.55 Dagskrárlok.
Laugardagur
12. desember
16.30 íþróttir. Umsjón: Bjarni
Felixson.
18.30 Riddarinn sjónumhryggi.
Þriðji þáttur. Spænskur teikni-
myndaflokkur um flökkuriddar-
ann Don Quijote og Sancho
Panza, skósvein hans. Þýðandi:
Sonja Diego.
18.55 Enska knattspyrnan. Umsjón:
Bjarni Felixson.
19.45 Fréttaágrip á táknmáli.
20.00 Fréttir og veöur.
20.25 Auglýsingar og dagskrá.
20.40 Ættarsetrið. Þriðji þáttur.
breskur gamanmyndaflokkur.
Þýðandi: Guðni Kolbeinsson.
21.20 Loks er spurt. Spurninga-
keppni í sjónvarpssal. Sjöundi
þáttur. Úrslit. í þessum úrslita-
þætti spurningakeppninnar keppa
lið Guðna Guðmundssonar, en
með honum í sveit eru þeir Stefán
Benediktsson og Magnús Torfi
Ólafsson, og lið Guðmundar
Gunnarssonar, en með honum
keppa Gísli Jónsson og Sigurpáll
Vilhjálmsson. Spyrjendur: Trausti
Jónssoh og Guðni Kolbeinsson.
Dómarar: Ornólfur Thorlacius og
Sigurður H. Richter. Stjórn
upptöku: Tage Ammendrup.
22.05 Daisy. (Inside Daisy Clover).
Bandarísk biómynd frá 1965.
Leikstjóri: Robert Mulligan. Aðal-
hlutverk: Natalie Wood, Robert
Redford, Ruth Gordon, Christ-
opher Plummer og Roddy Mac-
Dowall. Myndin gerist í Holly-
wood á þriðja áratugnum. Hún
fjallar um unga stúlku og fallvalt-
an frama hennar sem leikkonu.
Stúikan heitir Daisy og er leikin af
Natalie Wood, sem lést fyrir
A laugardagskvöld 12. das. kl.
22.05 sýnir sjónvarpiA mynd fró
1965, Daisy, um unga stúlku sem
reynir að komast áfram ( kvik-
myndaheiminum. Daisy er leikin af
Natalie Wood, sem lézt nýskeð á
sviplegan hátt.
skemmstu. Þýðandi: Dóra Haf-
steinsdóttir.
00.05 Dagskrárlok.
Sunnudagur
13. desember
16.00 Sunnudagshugvekja.Séra
Agnes Sigurðardóttir, æskulýðs-
fulltrúi þjóðkirkjunnar, flytur.
16.10 Húsið á sléttunni. Sjöundi
þáttur. Samviskubit læknisins.
Þýðandi: Óskar Ingimarsson.
17.10 Saga sjóferðanna. Sjöundi
þáttur. Maðurinn og hafið. Þýð-
andi og þulur: Friðrik Páll Jóns-
son.
18.00 Stundin okkar. Umsjón:
Bryndís Schram. Upptökustjórn:
Elín Þóra Friðfinnsdóttir.
19.00 Hlé.
19.45 Fréttaágrip á táknmáli.
20.00 Fréttir og veður.
20.25 Auglýsingar og dagskrá.
20.40 Sjóiivarp næstu viku.
Umsjón: Magnús Bjarnfreðsson.
Ómar Ragnarsson og félagar eru
nú komnir vestur f Ketildalahrepp f
Arnarfirði á hringför sinni um
landið. Sunnudagskvöldið 13. des.
kl. 20.50 koma þeir f Selárdal og
rsaða við stjórnmálamanninn
Hannibal Valdimarsson og
hagyrðinginn og húmoristann Ólaf
son hans.
20.50 Stiklur. Fimmti þáttur. Þeir
segja það í Selárdal. Fyrri þáttur af
tveimur, þar sem stiklað er um á
vestustu nesjum landsins, einkum
þó í Ketildalahreppi í Arnarfirði.
Þar eru feðgarnir Hannibal Valdi-
marsson og Ólafur, sonur hans,
sóttir heim á hinu forna höfuðbóli,
Selárdal. Myndataka: Páll Reyn.s-
son. Hljóð: Sverrir Kr. Bjarnason.
Umsjón: Ómar Ragnarsson.
21.30 Eldtrén í Þíka. Annar þáttur.
Hýenur éta hvað sem er. Breskur
framhaldsmyndaflokkur um fjöl-
skyldu sem sest að á austur-afríska
verndarsvæðinu snemma á öldinm.
Þættirnir byggja á æskuminning-
um Elspeth Huxley. Aðalhlutverk:
Hayley Mills, David Robb, Holly
Aird. Þýðandi: Heba Júlíusdóttir.
22.30 Spáð I stjörnurnar. Stjörnu-
speki nýtur mikilla vinsælda á
okkar tímum, og er talið að um 15
milljónir manna lesi stjörnuspána
sina dag hvern. Vísindamenn hafa
fordæmt stjörnuspekina og kalla
hana hjátrú. Málið er kannað í
þessum þætti frá BBC. Þýðandi:
Bogi Arnar Finnbogason.
23.20 Dagskrárlok.
...
'
ELDTKÉN í ÞÍKA—sjónvarp sunnudagskvöld kl. 20.55:
ENSKINNFLYTJENDAFJÖL-
SKYLDA í AFRÍKU FREISTAR
GÆFUNNARVIÐ KAFFIRÆKT
Á sunnudagskvöld hefst nýr fram-
haldsmyndaflokkur í sjö þáttum unr
breska innflytjendur sem setjast að á
austur-afrisku verndarsvæði snemma
á öldinni.
Hjónin eru ieikin af David Robb
og Hayley Mills en dóttir þeirra af
Holly Aird. Þetta er sannsögulegur
þáttur að því leyti að hann er byggður
á endurminningum sem litla stúlkan
skrifaði þegar hún var orðin stór og
kallaði „Eldtrén í Þíku”.
Hún hét réttu nafni Elspeth Huxley
og í sögu sinni lýsir hún þeim áhrifum
sem hið óbyggða land Afríku hafði á
hana. Reikandi dýrahjarðir, fram-
andi kynþættir, tilkomumikið lands-
lag.
Fjölskyldan ætlaði sér að efnast á
kaffirækt, og Elspeth Huxley er ekki
eina Evrópukonan sem ritað hefur
minningar sínar af slíkum tilraunum.
Danska skáldkonan Karen Blixen
hefur í skáldsögu sinni Jörð í Afríku
sagt frá sams konar búskap. Sú bók
hennar gerði hana heimsfræga enda
þótt kaffiræktin mistækist og hún
yrði að gefast upp við hana.
Vonandi gengur þessari bresku
fjölskyldu betur en með því getum
við fylgst næstu sunnudaga.
-ihh.
ÆJARINS
ESTU
Stutt kynning á því athyglis-
verðasta sem kvikmyndahús
borgarínnar sýna
Kvikmyndir— Örn Þórisson.
Utlaginn
Leikitjóri: Agúst Guðmundsson.
Leikendur: Amar Jónsson, Ragnheiður Steindórsdóttir, Prákin Kadsson.
Ramleiðandi: (sfilm.
Sýningarstaður: Austurbœjarb(ó.
Flestir hafa ábyggilega einhverjar skoðanir áhvernigkvikmynda
eigi íslendingasögur. Það er ekki Ágústi Guðmundssyni sagt til
hnjóðs að hann hefur valið Gísla sögu Súrssonar nokkuð
venjulegan farveg. Myndin leggur lítið upp úr orðum, meir upp úr
athöfnum og persónur eiga þvi erfitt um sjálfstæði. Þegar höfð ér í
huga hin mikla örlagatrú sem lögð er til grundvallar í bókinni, þá er
myndgerð Ágústs síður en svo vitlaus.
Ef frá eru talin byrjunaratriði myndarinnar þá er uppbygging
hennar skýr og til fyrirmyndar. Útlaginn er epísk stórmynd, lifandi
dæmi um stórhug aðstandenda og fagmennsku í kvikmyndagerð.
Kostnaður myndarinnar hrópar á aðsókn áhorfenda og einmitt það
á hún skilið. Ekki fara á þessa mynd með vorkunnsemi sem mótif,
það er ástæðulaust. Farið frekar með það í huga að Útlaginn er
afrakstur íslenskrar kvikmyndagerðar og íslenskrar menningar, og
ef eitthvað er, betri mynd en flestar erlendar sem sýndar eru í bíóum
borgarinnar.
MIDNIGHT COWBOY
Leik8tjóri: John Schlosinger.
Leikendur: Jon Voight, Dustin Hoffman, Brenda Vaccarro.
Sýningarstaöur: Tónabíó.
Kvikmyndahús borgarinnar halda að sér höndum þegar jólamán-
uðurinn hefst. Lítið er um frumsýningar, meira um endursýningar.
Nokkurs konar sambland af hvoru tveggja er þegar bíó sýna ný
eintök af gömlum myndum — sígildum. Tónabíó sýnir um þessar
mundir nýtt eintak af hinni verðlaunuðu kvikmynd „Midnight
Cowboy”. Ekki er að sjáað myndin hafi elst illa á tíu árum, eða þar
um bil, því tæknilega er myndin alveg jafnfersk fyrir mig nú og
áður. Hins vegar hefur boðskapur og umfjöllunarefni myndarinnar
fölnað svolítið og þegar myndir Scorsese og annarra eru hafðar í
huga þá virkar „Midnight Cowboy” á mann líkt og þrjú sýning. En
þrátt fyrir það er nú ansi gaman að myndinni, enda eftirminnilega
leikin og gerð. Á sínum tíma var „Midnight Cowboy” óvenjuleg at-
hugun á utangarðsmönnum og fjandsamlegu borgarsamfélagi
Ameríku. Myndin var í senn skemmtimynd og alvarleg kvikmynd,
og með sönnu má segja að þessi annars ágæta mynd líði talsvert
fyrir þá samsuðu.
ALLTHATJAZZ
Laikstjóri: Bob Fosse.
Leikendur: Roy Scheider, Jessica Lange, Ann Reinking.
Sýningarstaöur: Stjömubló.
Bob Fosse hefur í langan tíma verið einn af uppáhaldsleikstjór-
um mínum og ég stend fast við mína skoðun að hann sé einn
jhugmyndaríkari og hæfileikamesti leikstj. USA. Mér er því sönn
,ánægja að geta sagt að með „All That Jazz” bætir hann einni
skrautfjöður i sinn hatt. Hver annar en Fosse myndi þora að gera
sinn eigin persónuleika að kvikmyndaefni og hver hefur burði til að
bylta söngleikjaforminu líkt og hann gerir? Það er bara til einn
Bob Fosse. „AII That Jazz” er Bob Fosse kvikmynd: smekklaus,
yfirborðsleg og yfirgengileg í aðra röndina; ennfremur glúrin,
persónuleg og tæknilga fullkomin í hina. Fosseer „sjóvmaður”, ef
til vill fullur af öfgum hvað varðar kvikmyndagerð og er því hætt
við að sum atriði myndarinnar æpi framan í fólk, „All That Jazz”
er öfgafull kvikmynd og er því hætt við að almenningur verði ekki
á eitt sáttur um gæði hennar. Ég ætla að skipa mér á bekk með
þeim öfgafyllri þegar ég segi að „All That Jazz” er með betri
myndum síðustu ára, og innan sinnar tegundar, einstök.