Dagblaðið Vísir - DV - 10.12.1981, Page 22

26
DAGBLAÐIÐ& VÍSIR. FIMMTUDAGUR 10. DESEMBER 1981.
Úrval af jólafatnaði
á börn og unglinga
Matrósaföt
og kjó/ar
Peysur, 1—16,
hnóbuxur og
síðar buxur
Drengjaskyrtur,
pi/s og b/ússur.
Glœsibæ, Álfheimum 74.
Sími 33830.
að Þangbakka 10 (í Mjódd),
pöntunarsími: 74460
Klippingar — litanir — permanent — lagningar.
Opið: kl. 9-18 virka daga og laugardaga kl. 9—12.
HÁRGREIÐSLUMEISTARI: ÁGÚSTA SVEINSDÓTTIR.
:J£JtJÍJCJC3£3CJ£3£JC3£J£3«J£3£Je3£J£3£JÍJ£JCJ£J«3£J£JSJSJ£J£3£3CJtJ£J£JSJC3SJttí
NÝKOMIÐ
Nr. 2 Stærðir: 23—30
Verð kr. 310.-
Nr. 7 Stærðlr: 39-46
Verð kr. 316,-
Póstsendum
Opið laugardaginn
12. des. til kl. 18.00
Kristín Gunnarsdóttir
fótasérfræðingur
Álftamýri 1—5. Sími 31580 (Ath. í húsi Borgarapóteks)
Nr.3 Stærðir: 36-41
Verð kr. 320.-
Nr. 8 Stærðir: 36—41
Verðkr.368,-
Nr.9 Stærðir: 36-41
Verðkr.339,-
Nr. 10 Stærðir: 36—41
Verðkr.330,-
Nr.4
Nr.5
Stærðir: 23-36
Verð kr. 314.-
Stærðir: 34—41
Verðkr. 487.-
Menning Menning Menning
voru búin að vera skilin í nær áralug,
og hafði skilnaðurinn gengið
hljóðlega og í góðu sem kallað er.
Santt er eitthvað að, eitthvað ógert,
og við fylgjumst með j>ví hvernig
viðræðurnar við prestinn breyta af-
stöðunni og viðhorfinu smátl og
smátt svo að i stað tortryggni og
sárinda ryðja aðrir þankar og miklu
vingjarnlegri sér rúms. í sögulok
eygjum við ef til vill von um að þessu
lífsreynda, fólki auðnist að taka
þráðinn upp að nýju? Hver veil?
Þeirri spurningu er ósvarað eins og
svo oft hlýtur að verða hjá þeim
mönnum, sem hafa það hlutverk Séra Jón Bjarman.
Halldór Blöndal skrifar
HISPURSLAUS
FRÁSÖGN
Daufir heyra
Höfundur: Jón Bjarman
Skjaldborg, Akuroyri, 1981.
Séra Jón Bjarman hefur nú sent
frá sér aðra bók sína, Daufir heyra,
þar sem hann bregður upp svip-
myndum úr ævi prests. Frásögnin er
hispurslaus og svo í hóf stillt, að hún
rennur áfram viðstöðulaust og verður
jafnvej spennandi á köflum. Sjálfur
segir hann í formála, að hér sé skáld-
verk á ferð, sem ekki eigi sér stoð í
veruleikanum: ,,í því er ekki rofinn
trúnaður við einn eða neinn, ekki
sagt frá lifandi fólki eða látnu. Þó er
hér allt sannleikanum samkvæmt.”
Sagnaþættirnir eru sjö talsins,
eins og vera ber. Þeir lýsa ólíkum
kringumstæðum og eftir á að hyggja
skynjar maður betur en áður þá
ábyrgð, sem hvilir á prestastéttinni
hér i fjölmenninu. Æ ofan í æ er
sögumaður, nývígður og óreyndur i
starfi, kallaður til verka fyrir
ókunnuga, en hann spjarar sig, enda
nýtur Itann handleiðslu guðs síns,
sem hann trúir á og treystir. Við
fylgjum sögumanni inn í fanga-
klefann, þar sem ungur maður,
hrjáður og illa til reika, er á barmi
örvæntingar vegna augnabliksofsa,
og á það erindi eitl við prest sinn,
sem hann hefur raunar aldrei séð, að
biðja hann að takast á hendur
sendiför, sem getur orðið örlagarik.
í öðrum sagnaþætti kcmur upp
óvænt vandamál milli hjóna, sem þó
kannski fyrst og fremst að ganga á
milli manna og fá þá til þess að taka
örlögum sínum og haga sér sam-
kvæmt því.
í sléttum sjó er á marga lund
minnisverðasti sögukaflinn, meðal
annars vegna þeirrar skírskotunar,
sem hann hefur til Goðafossslyssins á
sínum tima. Naumast fer á milli mála
að sá maður sem séra Jón Bjarman
hefur í huga, hefur verið einn þeirra
sem bjargaðist I því sjóslysi. Það er
mikið íhugunarefni, hvernig
sjómaðurinn gamli bregzt við. Hann
reynir að vísu að halda siglingum á-
fram og unir hlut sínum sæmilega,
þótt vindar blási og öldur berji
skipið. En í sléttum sjó verður hann
ávallt hræddur, — þegar sjólagið er
hið sama og forðum, þegar hann
bjargaðist svo naumlega.
Sögukaflarnir sjö eru blátt áfram
og vel skrifaðir. Ég setti bókina ekki
frá mér fyrr en ég hafði lesið hana
alla og hef töluvert hugsað um hana
síðan. í hógværð sinni á hún erindi
við menn og er til þess fallin að stytta
þeim stundir.
Daufir heyra er gefin út af bóka-
útgáfunni Skaldborg á Akureyri og er
frágangur smekklegur, en kápumynd
gerði Bernharður Steingrímsson.
Halldór Blöndal.
Þrjár kynslóðir
Tónleikar Kammermúsíkklúbbsins ó Kjarvals-
stöóum 6. desember.
Rytjendur: Ámi Kristjánsson, planó, Gunnar
Kvaran, celló og Laufoy Siguröardóttir, fiðia.
Verkefni: Trfó ( B-dúr, op. 99, eftir Franz
Schubert og Tr(ó ( B-dúr op. 97 (Erkihertoga-
tríóið) eftir Ludwig van Beethoven.
Aðra tónleika starfsársins hélt
Kammermúsíkklúbburinn á Kjarvals-
stöðum á sunnudagskvöld. Þrír lista-
menn, sem eiga það fyrst og fremsl
sameiginlegt að kenna við Tónlistar-
skólann I Reykjavík, léku tvö af
öndvegistríóum tónbókmenntanna
fyrir fiðlu, celló og pianó. Tríó, sem
jafnframt eru einhver vinsælustu
fyrir þessa hljóðfæraskipan. Ekki
verður með sanni sagt, að Kjarvals-
salur, fullsetinn, sé allra skemmtileg-
asti konsertsalur borgarinnar, en
hann hefur þó upp á eitt besta hljóð-
færið að bjóða, sem er stór kostur.
Strigaklæðningin á veggjunum og
Ijósaumbúnaður i lofti haldast i
hendur við að drepa í dróma allan
eðlilegan enduróm hússins. Við þessu
er ekkert að segja, því að tónleika-
hald hefur aldrei vcrið hal'l í huga við
hönnun byggingarinnar, svo mikið er
víst. Það er þó synd, því að salurinn
er af hentugri stærð fyrir kammer-
tónleika og ef valið væri efni með
hagstæðri gleypni til klæðningar á
veggi og frágangur í lofti endur-
bættur, mætti eflaust finna sóma-
samlega lausn til handa listgreinun-
uin tveimur, sem not hafa af
staðnum.
Stilling, rómantík
og eilrft æskufjör
Listamennirnir þrír, sem fluttu
tónleika kvöldsins, gerðu samt miklu
meira en að yfirvinna ágalla
húsnæðisins. Þau veittu áheyrendum
ógleymanlega stund með fáguðum og
samstilltum leik sínum. Stilling og
yfirvegun voru inntak túlkunarinnar
samfara áherslu á rómantísku lilið
verkanna. En ekki var þó ýkja djúpt
niður á hamsleysi, sem fékk þó aldrei
færi á að brjólast út í átakameira
formi en ósviknu æskufjöri. Þrír
ólíkir karakterar af þremur kynslóð-
um stilltu á kvöldi þessu strengi sína
svo hárfint saman, að úr varð listileg
blanda. Lul'ey, sem einn besti fulltrúi
okkar velmenntuðu tónlistaræsku,
Gunnar hinn margreyndi og þraut-
Tónlist
Eyjólfur Melsted
þjálfaði heimsmaður, í cellóleik, og
svo Árni Kristjánsson — öðlingurinn
sem tekst að varðveita eilífa æsku
samfara fágun og snilld i leik sínum
löngu fram yfir það aldursmark, sem
lög og kjarasamningar ákveða að
menn skuli teljast gamlaðir. — Sent
sé ógleymanlegir tónleikar þriggja
kynslóða.
-EM.
Bókmenntir