Dagblaðið Vísir - DV - 05.02.1982, Side 14

DAGBLAÐIÐ& VÍSIR. FÖSTUDAGUR 5. FEBRÚAR 1982.
14
Spurningin
Hefurðu farið hringveginn?
Örn Nordahl: Nei, það hef ég ekki gert
til þessa. En ég hef hugsað mér að gera
það í framtíðinni. Hugsanlega næsta
sumar.
r.iisaDct Porgeirsdóttlr: Nei, ég hef nú
ekki gert það. Hinsvegar langar mig lil
þess og ég býst við að fara einhvern-
tíma.
Þyri Baldursdóttir: Já, ég fór hringveg-
inn sumarið 1974 og hafði að sjálf-
sögðu gaman af. Það má vel vera að ég
skelli mér einhvern tíma aftur.
Margrét Jónsdóttir: Já, ég hef nú eig-
inlega farið hringveginn, að undan-
skildum Vestfjörðum. Þangað hef ég
aldrei komið.
Tyrfingur Tyrfingsson: Nei, það hef ég
ekki gert. Ég á örugglega eftir að gera
það einhverntíma í framtíðinni.
Reynir Hermannsson: Nei, en ég býst
fastlega við því að fara einhver næstu
ár.
Lesendur Lesendur Lesendur

í framhaldi af skrífum um geðsjúka af brotamenn:
Mundu að þitt bam
eða ástvinur getur orð-
ið næsta fórnarlambið
—skrifar faðir ungu stúlkunnar sem varð fyrír hinni hrottalegu árás í Þverholti
Magnús Pálsson, faðir ungu stúik-
unnar er varð fyrir hinni hrottalegu
árás i Þverholtinu, skrifar:
Öllum er okkur tamt að tala um
ófremdarástand í þessu málefninu
eða hinu og við bætum því ekki(
ósjaldan við að eitthvað þurfi að gera
til úrbóta. Ástandið í málefnum geð-
sjúkra, ekki þásízt geðsjúkra afbrota-
manna, hefur verið umtalsefni árum
saman — en iivað hefur verið aðhafzt
til þess að leysa vandamálin?
Áður en varir ert þú ekki lengur að
tala um hvert annað þjóðfélags-
vandamál. Reiðarslagið dynur á þér.
Þitt barn verður fyrir hrottalegri
líkamsárás geðsjúks manns — sem
ekki hefur fengið inni á geðsjúkra-
húsi, þrátt fyrir þrábeiðni þeirra er að
félagsmálum starfa, foreldra hans og
jafnvel hans sjálfs. Samt hafði hann
verið sviptur sjálfræði.
Þú horfir á magnþrota barn þitt
berjast fyrir lífi sínu og þú sérð á eftir
því i hverja stóraðgerðina eftir aðra
en getur ekkert aðhafzt fram yfir að
biðja Guð um hjálp. Auk alls annars
máttu þola óteljandi gróusögur sem
berast barni þinu til eyrna og valda
því ómældum sársauka.
Hvað er síðan aðhafzt i málefnum
þessara manna? Fregnir herma að
eiturlyfjasjúklingar séu á leið heim
til landsins í meðferð, svo vænt-
anlega er þeim fyrirhugað að komast
inn á einhverja heilbrigðisstofnun.
En hvergi er nokkurt pláss fyrir menn
sem eru okkur öllunt stórhættulegir
— þínu barni ekki síður en mínu.
Hvað þarf að ganga á til þess að
komið verði upp hæli eða deild fyrir
þetta fólk? Af hverju eru geðsjúkra-
húsin ekki fyrir þá geðsjúklinga, sem
hættulegastir eru sjálfum sér og um-
hverfi sínu?
Við hjónin fögnum því tímabærri
umfjöllun lesendasíðunnar um mál-
efni geðsjúkra afbrotamanna. Það er
kominn tími til þess að hreinsa til í
þessum efnum — og gera það fyrir al-
mannaaugum, því almannaheill hef-
ur verið í veði og er enn. Það er
kominn tími til þess að tala opið og
hreinlega um þessi mál og undir full-
um nöfnum. Okkur ofbýður af-
skiptaleysi það sem hefur átt sér stað
hvað málefni afbrotamanna varðar
yfirleitt.
Mundu að þitt barn eða ástvinur
getur orðið næsta fórnarlambið.
t
LATK) IBUÐASTÆRÐ RAÐA SKIPTA-
HLUTFÖLLUM ÞEGAR SAMEIGN ER SKIPT
Valgeir T. Ingimundarson skrifar:
Ég vil vekja athygli á því að rétt hlut-
föll fást í skiptingu sameignar sambýl-
is- og fjölbýlishúsa við að láta innan-
mál íbúða ráða skiptahlutföllum;
„eignarprósentu” íbúðareigenda. Ég
tel að það yrði mjög til þess að stuðla
Lesendur
Franzisca Gunnarsdóttir
að friði meðal húsbyggjenda, aðila að
byggingasamningi og samborgara, ef
þessi þáttur mannréttinda yrði í heiðri
hafður; að menn fengju eignir sínar
réttilega mældar. Mundi friður eflast
við það og styrkjast lýðræðið.
Valgeir T. Ingimundarson leggur til aó
innanmál íbúða rárti skiptahlutföllum
þegar fjallaö er um skiptingu sam-
eignarí fjölbýlishúsum.
Alkóhólismi er sjúkdómur
áborö við hvem annan
—samkvæmt skilgreiningu Alþjóðaheilbrigðisstof nunarínnar
Áskrifandi skrifar:
Ég er áskrifandi að ykkar ágæta
blaði og bíð bara spenntur eftir því,
að blaðið verði í alla staði endanlega
frábært. Og ef ég þekki rétt til, þá
verður sú staðreynd orðin að
veruleika að minnsta kosti helmingi
fyrr enseinna.
En spurning min er þessi: Getur
atvinnurekandi neitað að borga
samningsbundna veikindadaga (svo
framarlega sem þeir hafi ekki verið
upp étnir), ef manni dettur i hug (og
fer) í „alkóhólíska meðferð”?
Maður heyrir það stundum, að þessi
„aumingjaskapur” flokkist ekki
undir veikindi skv. landslögum Hitt
veit ég, að margir atvinnurekendur
borga þessum „vesalingum” kaup
meðan á þessu stendur. En það er
önnur saga og verður ekki lesin hér.
En spurningin er: Getur at-
vinnurekandi hundsað að borga
veikindadaga í sliKum tilfellum, ef
honum býður svo við að horfa?
Alkóhólismi sjúkdómur
á borð við hvern annan
„Það hefur raunar fallið undir-
réttardómur í svona máli,” sgaraði
Skúli Thoroddsen, lögfræðingur og
starfsmaður verkamannafélagsins
Dagsbrúnar. „Urskurður dómsins
var að atvinnurekandi væri ekki
skyldugur til þess að greiða í því á-
kveðna tilviki.
Það ber þó að hafa í huga að
dómsúrskurður þessi fjallar um eitt
einstakt tilvik svo ekki er hægt að
draga almennar ályktanir á þeim
grundvelli.
Samkvæmt skilgreiningu Alþjóða
heilbrigðisstofnunarinnar, 1954, og
ísland er aðili þar að, er litið svo á,
að alkóhólismi sé sjúkdómur á borð
við hvern annan.
Við hérna hjá Dagsbrún lítum svo
á að á þessum grundvelli beri at-
vinnurekanda að greiða veikindadaga
vegna alkóhólisma. Atvinnurekandi
getur hins vegar sagt upp manni ef
maðurinn er sífellt frá vinnu vegna
þessa sjúkdóms og neitar að leita sér
læknismeðferðar á viðurkenndri
stofnun.
Dagsbrún vfðurkennir ofangreind
sjónarmið sín í verki með þvi að
greiða þeim félögum sínum, sem ekki
njóta launagreiðslna í slíkum
veikindum, úr sjúkrasjóði,” sagði
starfsmaður Dagsbrúnar að lokum.
-FG.
»
Verkamannafélagið Dagsbrún lítur
svo á að atvinnurekanda beri að
greiða veikindadaga vegna
alkóhólisma. í því efni styðst Dags-
brún við skilgreiningu Alþjóða
heilbrigðisstofnunarinnar.