Dagblaðið Vísir - DV - 04.06.1982, Qupperneq 4

4
DAGBLAÐIÐ & VlSIR. FÖSTUDAGUR 4. JUNl 1982.
Ný verzlunarkönnun í Reykjavík
NÝIMIDBÆRINN VERDUR
ENGINN NÝR MIÐBÆR!
—hættvið
frekari
fram-
kvæmdir
íKringlu-
mýrinni
„Það er einfaldlega ekki ástæða til
aö reisa nýjan miðbæ á gatnamótum
Miklubrautar og Kringlumýrar-
brautar í samkeppni við gamla
miöbæinn. Undanfarin ár hefur íbúum
vestan Elliöaár fækkað um 1 til 2
prósent á ári á sama tíma og mikil
íbúaaukning hefur verið austan megin.
Þess vegna hafa Ármúla- og
Skeifuhverfi og Mjóddin tekiö við þeim
fyrirtækjum og verzlunum sem áttu að
vera í nýja miöbænum.”
Þetta sagöi Guðrún Jónsdóttir, for-
stöðumaður Borgarskipulags Reykja-
víkur, á blaöamannafundi, þar sem
kynnt var ný verzlunarkönnun á Stór-
Reykjavíkursvæðinu. Könnunin var
unnin á vegum stofnunarinnar af þeim
Valtý Sigurbjarnarsyni og Bjarna
Reynarssyni, landfræðingum.
Samkvæmt könnuninni er lagt til, aö
stærsti hluti væntanlegrar aukningar í
miðbæjarsækinni verzlunarstarfsemi
fram til áramóta verði í Mjóddinni í
Breiöholti, en í minna mæli í miðborg-
inni. Einnig er mælt með því, að horfið
verði frá hugmyndinni um byggingu
stórrar verzlunarmiðstöðva í nýja
miðbænum við Kringlumýrarbraut.
Nýi miðbærinn hefur verið í aðal-
skipulagi frá árinu 1967. Meiningin var
að þar risu miklar og stórar byggingar
af öllu tagi. Götur og torg áttu að vera
yfirbyggð og bílastæði neðanjarðar.
Þetta þótti of dýrt í framkvæmd, þegar
til átti að taka, auk þess sem ekki væri
þörf á nýjum miðbæ, svo stutt frá
þeim gamla.
I könnuninni kemur fram, að á und-
anförnum tuttugu árum hafa litlar
breytingar orðið hiutfallslega á fjölda
þeirra, sem við verzlun starfa, á sama
tíma og verzlunarhúsnæði hefur aukizt
um liölega 100 prósent í Reykjavík.
Kemur þar einkum til fjölgun á
verzlunum er höndla meö bifreiðar,
húsgögn og aðra lúxusvöru. Matvöru-
verzlunum hefur hins vegar lítið
fjölgað þessi tuttugu ár. Þá kemur
fram, að um 40 prósent matvara er
keypt í stórmörkuðunum. -KÞ.
Guðrún Jónsdóttir, forstöðumaður
Borgarskipulags, og landfræðingarnir
Bjarni Reynarsson og Valtýr Sigur-
bjarnarson kynna hina nýju verzlunar-
könnun. -uV-mynd EO.
Flestir bilanna komnir upp á bryggjuna.
Bflafloti frá MAN
Mikill floti vörubíla seig á land á
dögunum þegar verið var að skipa upp
úr Álafossi. Hér var um að ræða 14
vörubíla af gerðinni MAN og er þetta
ein stærsta sending vörubila sem hing-
að hefur komiö með einu skipi.
Erlingur Helgason forstjóri Krafts
hf., sem hefur umboð fyrir MAN, sagði
bílana selda vítt og breitt um landið.
Bílarnir eru með framdrifi og eru
framdrifsbílar orðnir nær einráöir á
markaðinum hér að sögn Erlings. Á
þessu ári hefur Kraftur hf. flutt inn
nær 40 vörubíla og gerir ráð fyrir aö
flytja inn allt að 70 bíla á árinu. Er það
mikilaukningfrásíðastaári. -SG.
Árbúamót að Hreðavatni
Um helgina 4.-6. júní heldur skáta-
félagið Árbúar skátamót að Hafra-
vatni. Mótið verður við gamla skáta-
skálann við suöausturenda vatnsins.
Þar munu hittast 150 skátar úr
Reykjavík, Hveragerði og Mosfells-
sveit.
Skátamir munu nota tímann til
könnunarferða og leikja, byggðum á
þjálfunaráföngum skátahreyfing-
arinnar.
Á laugardagskvöldiö 6. júní
verður varðeldur og hefst hann
klukkan 21. Foreldrar skátanna og
gamlir skátareruboönirsérstaklega
velkomnir.
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Svo mælir Svarthöfði
Ljósglætan horfin úr Þjóðviljanum
Síðustu þrjár helgar hafa þættir
Flosa Ólafssonar ekki birst í
Þjóðviljanum, og má það nokkram
tíðindum sæta, þar sem þessir þættir
hafa verið læsilegasta efni blaðsins
um helgar. Ljóst er að Flosi er
hættur að skrifa í blaðið, þótt rit-
stjórar hafi ekki fyrir því að tilkynna
lesendum um þá breytingu í von um
að þeir kaupi það áfram, og haldi að
Flosi komi aftur. Engar skýringar
hafa verið látnar uppi um, hvað
veldur þessari tilhögun, en liklegt er
að Flosi hafi á köflum verið blaðinu
heldur erfiður penni, vegna þess að
hann hafði ýmislegt aö segja, sem
ekki kom heim við línuna. Guð-
mundur J. talaði um gáfumanna-
félagið í Alþýöubandalaginu. Þann
hóp, eða líkan, mun Flosi aftur á
móti hafa kallað gleraugnamafíuna.
Svona tal þykir ekki fínt á þeim bæ,
enda mikið um gáfumenn og gler-
augu í og utan á málgagninu.
Þá er ljóst að Flosi er ekki lærður í
marxískum fræðum, þótt hann sé
vinstri sinnaður, og hann hefur
aldrei verið til með aö viðurkenna
marga þá aöila, sem hæst hafa látið í
Þjóðviljanum um list og menningu,
jafnvel grinast að tilburðum þeirra.
Þetta hefur auövitað þótt heldur
óheppilegt. Ber þar allt að sama
brunni, að Flosi er hættur að skrifa
pistil sinn um helgar um hina marg-
vislegu innanverki mannlífsins,
vegna þess að Þjóðviljinn þolir hann
ekki á síðum sínum.
FIosi hefur skrifað hugvekju sína í
tíu ár í blaðið, og er það langur tími.
Uthald hans var þó slíkt, að þættirnir
voru enn í fullu gildi þegar hann
hætti. Lítið er um það í blöðum yfir-
leitt að haldið sé úti þáttaskrifum,
sem almenningur sækist í að lesa
annað tveggja sér tfl upplýsingar eða
til skemmtunar. Þessi strjáli gróður
þarfnast einhvers annars en vera
grisjaður af mönnum, sem þola ekki
nema takmarkað ritfrelsi. Og ólíkt
er Þjóðviljinn fátæklegri eftir að
greinar Flosa hættu að koma.
Það var siður Flosa Ólafssonar að
yrkja um gest og gangandi í þáttum
sínum. Oft var sá kveðskapur for-
kostulegur, og urðu jafnt fyrir
barðinu á honum austur-þýskar
menningaraefndir og íhaldsmenn.
Félagsfræðingar og fóstrur og fleira
af því liði, sem æsir för sina á síðum
Þjóðviljans, var honum kærkomið
umræðuefni. Það getur því veriö
skiljanlegt, að ekki hafi þótt henta
að birta þætti hans lengur, og
tækifærið hafi verið gripið til að neita
að birta þá. þegar ljóst var að
kosningar myndu tapast yfir linuna.
Þá reið auðvitað á þvi að skoöunin
væri rétt — línan ein.
Við sem lásum þætti Flosa að stað-
aldri söknum þess að hafa misst
Ijósglætuna úr Þjóðviljanum. Blaöið
þurfti hennar svo sannarlega með,
og það hefur ekki batnað síðan. Auk
þess skilst manni að viðureign
blaðsins við kvennaframboðið hafi
kostað það ótalda kaupendur. Svona
getur heimsins meðlæti snúist i hönd-
nm þeirra sem lítið kunna nema hin
marxisku fræði. Þetta er sorglegt
dæmi vegna þess að Þjóðviljinn þarf
að hafa einhverja útbreiðslu svo
hægt sé að tala við hann. Fjárhags-
staðan mun aftur á móti vera góð,
enda sjá aðilar fyrir henni, sem láta
sér annt um kassann — samanber
happdrætti blaðsins, sem nú eru
farin að strjálast hvað sem veldur.
Flosi Ólafsson kvaddi alltaf
lesendur sina með visu á hverjum
laugardegi. Og þótt skáldskaparmál
séu ekki í hávegum höfð i þessum
þáttum og höfundi sé tregt tungu að
hræra til vísnagerðar, er ekki úr vegi
að leita á vit limrunnar þegar góður
kollega er kvaddur. Hún er þó ekki til
að hafaíhávegum:
Það fauk eitthvað í þá við Flosa.
Þeim fannst þurfa um hann að losa.
Þeirra sunnudagsblað
ertyrfnaraen tað.
Ekki tekur þvi lengur að brosa.
Svarthöfði.